Vladivostok
Koordinate: 43° 7' SGŠ, 131° 55' IGD
Vladivostok
Владивосток | |||
|---|---|---|---|
 | |||
|
|||
| Koordinate: 43°8′N 131°54′E / 43.133°N 131.900°E | |||
| Država | .svg){kind=small} Rusija
| ||
| Federalni subjekt |  Primorski kraj
| ||
| Osnivanje | 1860. | ||
| Status grada | 1880. | ||
| Osnivač | Nikolaj Muravljev-Amurskij | ||
| Nazvan po | Vladikavkaz (Владикавказ) | ||
| Vlast | |||
| - Gradonačelnik | Igor Puškarev | ||
| Površina | |||
| - Ukupna | 600 km² | ||
| Stanovništvo (2010.) | |||
| - Grad | 592 034 | ||
| - Gustoća | 989 stanovnika/km² | ||
| Vremenska zona | Primorski kraj (UTC+10) | ||
| - Ljeto (DST) | Primorski kraj (UTC+11) | ||
| Poštanski broj | 690xxx | ||
| Pozivni broj | +7 4232 | ||
| Službene stranice vlc.ru | |||
| Karta | |||
 Položaj Vladivostoka u Primorskom kraju | |||
  Vladivostok | |||
_(2001).png)
Vladivostok (ruski: Владивосток) - je najistočniji ruski grad i najveća luka na Tihom oceanu. Administrativo je središte Dalekoistočnog federalnog okruga i Primorskog kraja. Uže središte grada ima 622.500 (2013), u metropolitanskom Vladivostoku živi više 1 miliona stanovnika. Grad je središnja luka pacifičke flote ruske ratne mornarice.
Za teritorij na kojem se danas nalazi Vladivostok otimala su se brojna kraljevstva; korejska; Gojoseon, Bohai, Mongolsko Carstvo i brojne kineske dinastije. Rusko Carstvo dobilo je taj kraj i otok Sahalin nakon potpisivanja Mirovnog ugovora 1858 u Ajgunu sa Kineskim carstvom, tim ugovorom je dogovorena dalekoistočna granica. Vladivostok je osnovao knez Nikolaj Muravjov-Amurski 1859 kao rusku pomorsku bazu. Između 1870. - 1890. podignut je čitav lanac utvrda oko grada. Od 1871 je povezan telegrafskom linijom sa Shanghaijom i Nagasakijem, iste te godine izgrađena je ratna luka Vladivostok, umjesto dotadašnje Nikolajevsk na Amuru kao sjedište buduće Ruske pacifičke flote. Vladivostok je dobio status grada 22. aprila 1880. Prva visokoškolska ustanova osnovana je u Vladivostoku 1899. Snažan poticaj razvoju grada bio je dolazak transibirske željeznice 1903, s kojom je Vladivostok povezan s Moskvom i Evropom.
Za vrijeme Oktobarske revolucije Vladivostok je bio sjedište Dalekoistočne republike. A nakon njena pada snažna baza kontrarevolucionara i intervenističkih snaga; Japana, Kanade, Amerike, Čehoslovačke i Italije. [1]Grad su zauzele jedinice Crvene Armije Jeronima Uboreviča 25. oktobra 1922, time je okončan ruski građanski rat. U Vladivostoku su tadašnji američki predsjednik Gerald Ford i sovjetski predsjednik Leonid Brežnjev potpisali sporazum Salt I 23. novembra 1974. U 2012 godini u Vladivostoku bili su otvoreni Most do ostrvu Ruski i Most preko zaljev Zolotoj Rog.
Vladivostok je naistočniji ruski grad smješten na obalama japanskog mora u Zaljevu Petra Velikog, pored granice s Kinom i Sjevernom Korejom. Grad se smjestio na vrhu 30 km dugog i 12 km širokog poluotoka Muravjev Amurskij (полуостров Муравьева-Амурского) koji zatvara odličnu prirodnu luku - zaljev Zolotoj Rog
Najznačajnija privredna aktivnost u Vladivostoku je brodogradnja, ribarstvo i aktivnosti vezane uz pomorsku bazu ruske pacifičke mornarice. Ribarska industrija donosi skoro četiri petine prihoda grada, sva ostala proivodnja hrane iznosi 11%. Nakon raspada SSSRa i liberalizacije uvoza Vladivostok je postao glavni punkt za uvoz japanskih automobila[2]Trgovci iz Vladivostoka prodavali su po 250,000 automobila godišnje, od kojih je 200,000 odlazilo u druge dijelove Rusije.[3] Svaki treći zaposleni u Primorskom kraju imao je neke veze sa automobilima. Posljednjih godina ruska vlada želi obnoviti domaću prozvodnju, zbog tog su povišene carine na uvoz, tako da su se importeri iz Vladivostoka našli u teškoćama. Kao kompezacija za to otvoren je pogon moskovske tvornice automobila Sollers Vladivostoku , koja zapošljava 700 radnika i proizvodi 13,200 automobila po licenci FIAT-a i ISUZU-a .[2]
Vladivostok je početna točka ruskog magistralnog puta M60 koji vodi za Habarovsk, pa preko Sibira za Moskvu i Sankt Peterburg. Iz Vladivostoka se račvaju ceste na sjever do luke Nahodka i južno do Kasana na sjeverno korejskoj granici. Vladivostok je prva (ili posljednja) stanica transibirske željeznice duge 9.302 km koja je dovršena 1905. Iz Vladivostoka se račva za Kinu gdje se spaja sa kineskom istočnom trasom. Tako je iz Vladivostoka moguće vlakom otići do Pekinga do kojeg ima 1.331 km, i Bankoka 5.600 km. Vladivostok je trajektima spojen sa japanskim željeznicama tako da je moguće otputovati i do Tokija (1.050 km). Za vrijeme SSSRa Vladivostok je bio zatvoren grad za strance, tako da su putnici koji su željeli putovati transibirskom željeznicom išli preko Nahodke
Vladivostok ima veliki međunarodni aerodrom, iz kojeg je moguće letjeti na gotovo sve svjetske destinacije, on je i sjedište kompanije Vladivostok Air.
Prva visokoškolska ustanova u Vladivostoku osnovana je 1899, - Istočni institut, na kojem su se mogli studirati dalekoistočni jezici ekonomija i pravo. Iz njega su se izrodile današnje visokoškolske ustanove u Vladivostoku, kojih ima 9 uz četiri filijale iz drugih univerziteta.
- Državni medicinski univerzitet Vladivostok
- Državni univerzitet Vladivostok za ekonomiju i usluge
- Dalekoistočni tehničko - ekonomski univerzitet ribarstva
- Dalekoistočni državni tehnički univerzitet
- Dalekoistočni federalni univerzitet
- Državni pomorski univerzitet admirala G. I. Neveljskova
- Tihooceanski državni ekonomski univerzitet
- Tihooceanski vojno pomorski institut admirala S. O. Makarova
- Dalekoistočna državna umjetnička akademija
| Godina | 1897 | 1923 | 1926 | 1939 | 1956 | 1959 | 1962 | 1967 | 1970 | 1973 |
| Broj stanovnika | 28.9 | 98.9 | 102.5 | 206.5 | 265 | 291 | 325 | 397 | 441 | 481 |
| Godina | 1976 | 1979 | 1982 | 1986 | 1989 | 1992 | 1996 | 1998 | 2000 | 2001 |
| Broj stanovnika | 521 | 549.7 | 576 | 608 | 633.8 | 648 | 627 | 618.6 | 606.2 | 601.4 |
Vladivostok leži na istoj geografskoj dužini kao; Firenca, La Coruña, Boston, Toronto ili Sapporo, ali zimi ima daleko hladniju klimu nego ti gradovi, jer između njega i Sibira nema visokih planina koje bi ga štitile od prodora hladnih vjetrova sa sjevera. Najviša gora u okolici grada je Holodilnik (гора Холодильник) visoka 257 m., a najviša točka u gradu brdo Orlovo gnijezdo (сопка Орлиное гнездо) sa 199 m.
Vladivostok ima hladne zime, prosječna temperatura u januaru je -13.2 °C, ali ljeti prevladava uticaj oceana tako da je u augustu +20.6 °C, ali zbog hladnih zima prosječna godišnja temperatura je samo +4.8 °C. Srednja godišnja količina padalina je 826 mm.
| Klimatološki medijani za Vladivostoka | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mjesec | jan-sij | feb-velj | mar-ožu | apr-tra | maj-svi | jun-lip | jul-srp | aug-kol | sep-ruj | okt-lis | nov-stu | dec-pro | godina |
| Srednji maksimum (°C) | 5,0 | 9,9 | 15,2 | 24,1 | 29,5 | 31,8 | 34,1 | 34,1 | 30,0 | 22,0 | 23,4 | 9,4 | 34,1 |
| Srednji minimum (°C) | −31,4 | −28,9 | −21,3 | −8,1 | −0,8 | 3,7 | 8,8 | 10,1 | 2,2 | −9,7 | −20,0 | −28,1 | −31,4 |
| Precipitacija (mm) | 9,0 | 13 | 23 | 49 | 74 | 116 | 139 | 159 | 139 | 65 | 26 | 14 | 826 |
| Izvor: Погода и климат | |||||||||||||
Vladivostok je grad prijatelj sa:
- ↑ Benjamin Isitt, "Mutiny from Victoria to Vladivostok, December 1918," Canadian Historical Review, 87:2 (June 2006)
- ↑ 2,0 2,1 Greška u referenci: Nevaljana oznaka
<ref>; nije zadan tekst za reference po imenuput - ↑ Oliphant, Roland (2010). „Ruler of the East: The City of Vladivostok Is a Mixture of Promise and Neglect”. Russia Profile.
- Vladivostok Arhivirano 2007-02-14 na Wayback Machine-u (ru)
- Službene stranice grada Arhivirano 2010-11-13 na Wayback Machine-u (ru)
- Avio snimke grada Arhivirano 2011-01-07 na Wayback Machine-u
- Historijske fotografije Vladivostoka
- Fotografije Vladivostoka Arhivirano 2013-10-22 na Wayback Machine-u
- Ekonomija u Vladivostoku Arhivirano 2012-02-26 na Wayback Machine-u (en)
