Huxley skaper spenning i handlinga ved å la Bernhard Marx, som tilhøyrer alfa-kasten, reise saman med kjærasten Lenina Crowne frå London til eit reservat i New Mexico, der det framleis bur folk med tilknyting til samfunn før Verdensstaten blei etablert. Bernhard tar to av dei som bur i reservatet, Linda og son hennar John, med tilbake til London. John blir kalla ein «villmann», både fordi han har foreldre og fordi han er sjølvstendig og har individuelle trekk.
Når Bernard presenterer John for sjefen sin, som er direktøren for «utklekning og kondisjonering», viser det seg at «villmannen» John er direktørens son. Sidan ein slik familierelasjon er uhøyrt i Verdensstaten, må direktøren gå av. Linda og John blir haldne i London som eit eksperiment. Medan Linda blir neddopa av det narkotiske stoffet soma, vert John stadig sintare på Verdensstaten.
John framstår som hovudpersonen i romanen. Han er skildra meir nyansert enn dei kasteinndelte innbyggarane i Verdensstaten, som er meir eindimensjonale. John utviklar seg til ein kompleks person som kan overraske lesaren. Verdiane hans er baserte på etikken han les ut av Shakespeares drama, som han stadig siterer.
Johns mange Shakespeare-sitat dannar ei etisk motvekt mot verdisystemet i Verdensstaten, som har eliminert ikkje berre aldring og smerte, men også individuell fridom og personlege kvalitetar. Huxley kontrasterer dei ulike verdiane i romanen gjennom samtalar John har med Verdenslederen, Mustapha Mond, som er den mest intelligente maktpersonen i romanen. Mond forsvarer etikken som Verdensstaten er basert på: Kastesystemet, kondisjonering og fråver av personleg fridom er ein pris som er verd å betale for samfunnsstabilitet og menneskets varige lykke gjennom fråver av smerte. John godtar ikkje argumentasjonen til Mond, og samtalen konkluderer med at John krev retten til å vere ulykkeleg. Når Johns liv får ein dramatisk slutt, får Mond ut frå sine verdiar rett. Men protesten som ligg i at John tar livet sitt, utgjer samtidig eit glimt av håp som reflekterer Huxleys verdiar som forfattar.
Kommentarar
Kommentarar til artikkelen blir synleg for alle. Ikkje skriv inn sensitive opplysningar, for eksempel helseopplysningar. Fagansvarleg eller redaktør svarar når dei kan. Det kan ta tid før du får svar.
Du må være logga inn for å kommentere.