Tiung
Tiung atawa Kudung mangrupa sarupaning saléndang anu nutupan sawaréh atawa sakabéh bagéan luhur sirah jeung buuk awéwé. Tiung bisa dipaké pikeun sababaraha tujuan, saperti pikeun ngahaneutkeun awak, pikeun kaberesekaan, pikeun fashion, atawa jang nunjukkeun jati diri kalawan alesan ageman, nyumputkeun kagundulan, pikeun kasopanan jeung sajabana.
Jenis
[édit | édit sumber]Tiung bisa jadi hiji hal anu patali jeung kaagemanan. Misalna, awéwé Yahudi Ortodoks anu enggeus nikah diwajibkeun pikeun nutupan buuk maranéhanana, seseringna maké tiung anu dipikawanoh salaku tiche atawa snood, saluyu jeung papagon kasopanan tzniot.
Tiung ogé dipaké ku para awéwé Kristen Katolik nalika ngalaksanakeun Misa atawa Ékaristi. Tiung anu sok dipaké ku awéwé Kristen disebut Tiung Misa atawa Mantilla. Sabenerna tradisi ieu enggeus lila aya di jero Garéja pikeun saurang awéwé supaya maké tiung Misa (Mantilla) nalika Parayaan Ékaristi. Malahan mah geus ilahar ti jamanna Rasul Paulus, tapi beuki lila, tradisi ieu geus mulai leungit di jaman kiwari anu geus modéren. Ngan, sababaraha mangsa katukang, pamakéan Tiung Misa geus mulai diwanohkeun deui ku Garéja kusabab ma'na pamakéannana anu kacida muliana, tapi pamakéan tiung Misa ieu lain hiji hal anu wajib pikeun awéwé, tapi mangrupa hiji bentuk dévosi jeung bentuk kata'atan atawa ka handapan haté ka Allah nalika miluan Parayaan Ékaristi. Buuk awéwé Katolik ogé mangrupa hiji makuta kahormatan, ku sabab éta, awéwé maké tiung téh nyaéta bentuk pikeun nunjukkeun kahormatan maranéhannana, anu ku Allah parantos dipaparinan kahormatan éta.
Tiung jeung jilbab pangilaharna dipaké ku awéwé Muslim. Papakéan Islam diantarana burkak, chador, niqab, dupatta, jeung anu séjénna. Kecap Arab hijab, anu ngarujuk kana tingkah laku sopan jeung papakéan, sering dipaké pikeun ngajelaskeun tiung anu dipakéna ku awéwé muslim.
Galéri
[édit | édit sumber]
Bédana Tiung (Khimar) jeung Jilbab (Baju kurung)
[édit | édit sumber]Khimar (Tiung) Kawajiban di tiung aya dina Al Qur’an surat An-Nur (24) ayat 31.[1] Artina : “….Jeung geus diparéntahkeun sangkan tiung (khimar) téh nutupan kerah bajuna _juyuub)…”.[1] Jilbâb (baju kurung) Jilbab nyaéta baju anu mangrupa budaya orang Arab.[1] Tapi ku turuna ayat ieu mangka jilbab jadi budaya Islam jeung jadi baju pikeun muslimah di sakabéh alam dunya nalika ka luar imah.[1] Ku sabab jilbab asalna tina budaya Arab mangka orang Arab anu leuwih mikanyaho gambaran jilbab téh jiga kumaha.[1] Anapon wangenan jilbab téh dijelaskeun dina kamus al-Muhith nyaéta baju anu logor pikeun awéwé anu bisa nutupan baju imahna saperti milhafah (mantel) atwa baju kurung.[1] Tafsir Jalalain (jilid 3:1803) Kawajiban di jilbab diterangkeun dina Al Qur’an Surat Al-Ahzâb (33) ayat 59.[1] Anu artina : “Hai Nabi, béjakeun ka pamajikan, barudak awéwé jeung pamajikan-pamajikan jalma mukmin diparéntahkeun sangkan make jilbab nutupan awakna. Sangkan maranéhanana dipikawanoh, ku lantaran éta maranéhna teu di ganggu. Jeung Alloh anu Maha Panghampura jeung Maha Mikanyaah.” [1]
Tempo ogé
[édit | édit sumber]- Kontroversi ngeunaan pakéan Islam di Éropa
- Kontroversi hijab di Turki
- Jilbab
- Salwar Kameez
- Dupatta