ซิดิลลา
 | บทความนี้มีชื่อเป็นภาษาอังกฤษ เนื่องจากไม่มีชื่อภาษาไทยที่เหมาะสม |
| Ç | ç |
| Ḉ | ḉ |
| Ḑ | ḑ |
| Ȩ | ȩ |
| Ḝ | ḝ |
| Ģ | ģ |
| Ḩ | ḩ |
| Ķ | ķ |
| Ļ | ļ |
| Ņ | ņ |
| Ŗ | ŗ |
| Ş | ş |
| Ţ | ţ |
Cedilla เป็นสัญลักษณ์รูปร่างคล้ายตะขอ (¸) อยู่ใต้พยัญชนะของอักษรละตินบางตัว เพื่อแสดงเสียงที่ต่างไปจากรูปปกติ เช่น ç ในภาษาฝรั่งเศสจะออกเสียงคล้ายเสียง ซ แต่ c จะออกเสียงคล้ายเสียง ค เป็นต้น
ที่มา
Cedilla ในช่วงแรกปรากฏอยู่ร่วมกับอักษร c เท่านั้น โดยมีที่มาจากตัว z ในภาษาสเปนที่เขียนให้มีหางเป็นรูปร่างคล้ายตะขอด้านล่าง ชื่อ cedilla เองก็มาจากคำว่า ceda ซึ่งเป็นชื่อของอักษรดังกล่าว ในปัจจุบันไม่มีการใช้ cedilla ในภาษาสเปนอีกแล้ว แต่ยังคงมีใช้ในภาษาโปรตุเกส ภาษาคาตาลัน และภาษาฝรั่งเศส
Ç
Cedilla ใช้กับอักษร c บ่อยที่สุด โดยมักจะใช้เพื่อแยกความแตกต่างกับอักษร c เพราะอักษร c ในหลาย ๆ ภาษาจะออกเสียงเป็นเสียงกัก เพดานอ่อน ไม่ก้อง ส่วนอักษร ç จะใช้แทนเสียงเสียดแทรก ปุ่มเหงือก ไม่ก้อง โดยอักษร ç จะใช้แทนเสียงดังกล่าวในภาษาฝรั่งเศส ภาษาโปรตุเกส ภาษาคาตาลัน ภาษาอ็อกซิตัน และภาษาบาสก์
ในภาษาอื่น ๆ หลาย ๆ ภาษา เช่น ภาษาตุรกี ภาษาเคิร์ด ภาษาตาตาร์ ภาษาอาเซอร์ไบจาน ภาษาเติร์กเมน ภาษาแอลเบเนีย และภาษา Friulian อักษร ç จะใช้แทนเสียงกักเสียดแทรก หลังปุ่มเหงือก ไม่ก้อง (/tʃ/)
Cedilla กับอักษรตัวอื่น
 | ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
นอกจากตัวอักษร ç แล้ว cedilla ยังใช้ประกอบกับตัวอักษรอื่น ๆ อีกในหลาย ๆ ภาษา ตัวอักษรที่พบเห็นบ่อยที่สุดคืออักษร Ş ซึ่งใช้ในหลาย ๆ ภาษา ได้แก่ ภาษาตุรกี ภาษาโรมาเนีย ภาษาเคิร์ด ภาษาตาตาร์ ภาษาอาเซอร์ไบจาน ภาษาเติร์กเมน ภาษากากาอุซ ซึ่งจะใช้แทนเสียงเสียดแทรก หลังปุ่มเหงือก ไม่ก้อง (/ʃ/)
ในภาษาลัตเวีย ได้ใช้ cedilla กับอักษรหลาบตัว ได้แก่ Ģ Ķ Ļ และ Ņ (ตามตารางทางด้านขวา) เพื่อแสดงลักษณะลิ้นส่วนหน้าสู่เพดานแข็ง อย่างไรก็ตาม เมื่อ cedilla ประกอบกับอักษร g (ตัวพิมพ์เล็ก) cedilla จะเขียนไว้ทางด้วยบนแทน เนื่องจากอักษร g มีหางยาวลงมาด้วยล่าง ทำให้เขีน cedilla ไม่ได้เหมือนอักษรอื่น ๆ
 | บทความภาษานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |