เจ้าชายอ็องรี เคานต์แห่งปารีส (ค.ศ. 1933–2019)

เจ้าชายอ็องรี เคานต์แห่งปารีส (ค.ศ. 1933–2019)
อ็องรี ฟิลิป ปีแยร์ มาเรีย แห่งออร์เลอ็อง
เคานต์แห่งปารีส ดยุกแห่งฝรั่งเศส
ประสูติ	14 มิถุนายน พ.ศ. 2476 เบลเยียม
สิ้นพระชนม์	21 มกราคม พ.ศ. 2562 (85 ปี)
พระชายา	ดัชเชสมาเรีย-เทเรซาแห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค มิคาเอลา เคาน์เตสแห่งปารีส
พระบุตร	เจ้าหญิงมารีแห่งลิกเตนสไตน์ (ประสูติ พ.ศ. 2502) เจ้าชายฟร็องซัว เคานต์แห่งเคลมอนต์ เจ้าหญิงมาเชีย เจ้าชายจีนส์ ดยุกแห่งเวนมอนต์ เจ้าชายโอโด ดยุกแห่งอ็องกูแลม
ราชวงศ์	ราชวงศ์ออร์เลอ็อง
พระบิดา	เจ้าชายอ็องรี เคานต์แห่งปารีส (2451-2542)
พระมารดา	เจ้าหญิงอิซาเบลแห่งออร์เลอ็อง-บราแกนซา

เจ้าชายอ็องรีแห่งออร์เลอ็อง เคานต์แห่งปารีส ดยุกแห่งฝรั่งเศส (อังกฤษ: Henri, Count of Paris) เป็นประมุขของราชวงศ์ออร์เลอ็องตั้งแต่ พ.ศ. 2542-2562

พระประวัติ

เจ้าชายอ็องรี เคานต์แห่งปารีส หรือ อ็องรีที่ 7 ประสูติเมื่อวันที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2476 ณ เบลเยียม เป็นพระโอรสใน เจ้าชายอ็องรี เคานต์แห่งปารีส (2451-2542) และ เจ้าหญิงอิซาเบลแห่งออร์เลอ็อง-บราแกนซา สาเหตุที่พระองค์ประสูติในเบลเยียมเพราะว่าราชวงศ์ฝรั่งเศสขณะนั้นต้องหลบหนีรัฐประหาร ซึ่งพระบิดาและพระมารดาเสด็จมาประทับในเบลเยียม และเมื่อปี พ.ศ. 2493 ราชวงศ์ฝรั่งเศสสามารถนิวัติกลับประเทศได้ พระบิดา พระมารดาและพระบุตรก็ได้กลับประเทศฝรั่งเศส พระองค์ทรงเป็นพระเชษฐาแท้ๆใน เจ้าหญิงอาน ดัชเชสแห่งกาลาเบรีย

เมื่อวันที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2483 เจ้าชายจีนส์ ดยุกแห่งกุสซี พระอัยกาสิ้นพระชนม์ พระบิดาของพระองค์จึงสืบทอดพระอิสริยยศ เคานต์แห่งปารีส ดยุกแห่งฝรั่งเศส โดยพระองค์ทรงศึกษาจากมหาวิทยาลัยไซแอน โปร คณะวิทยาศาสตร์

การทรงงาน

หลังจากทรงศึกษาจบแล้ว พระองค์ทรงเข้าทำงานที่สำนักเลขาธิการทั่วไปกลาโหมและความมั่นคงแห่งชาติ โดยทรงดูแลเรื่องชาวต่างชาติในฝรั่งเศส โดยหลังจากนั้นพระองค์ก็ไปเป็นทหารในเยอรมัน ก่อนจะทรงลาออกและเป็นอาจารย์สอนมหาวิทยาลัยในเมืองคอร์ซิกา

ในปี พ.ศ. 2506 พระองค์ได้กลับไปดำรงพระชนม์ชีพในประเทศฝรั่งเศส โดยประทับในอพาร์ตเมนต์เล็กๆไม่ใหญ่มาก โดยพระองค์ทรงพระอักษรหนังสือจำหน่ายเพื่อเป็นรายได้ดังนี้

1. À mes fils (1989)
2. Adresse au futur chef d'État (1994)
3. Désolé, Altesse, c’est mon jour de sortie (1994)
4. La France survivra-t-elle à l'an 2000 (1997)
5. Le passeur de miroir (2000)
6. La France à bout de bras (2002)
7. L'histoire en héritage (2003)

นอกจากนี้พระองค์ยังทรงเป็นจิตกรและเปิดแบรนด์น้ำหอมเป็นของพระองค์เองด้วย

เสกสมรส

พระองค์ทรงเสกมรสครั้งแรกกับ ดัชเชสมาเรีย-เทเรซาแห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค เมื่อวันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2500 มีพระบุตรดังนี้

1. เจ้าหญิงมารีแห่งลิกเตนสไตน์ (ประสูติ พ.ศ. 2502)
2. เจ้าชายฟร็องซัว เคานต์แห่งเคลมอนต์
3. เจ้าหญิงมาเชีย
4. เจ้าชายจีนส์ ดยุกแห่งเวนมอนต์
5. เจ้าชายโอโด ดยุกแห่งอ็องกูแลม

หลังจากนั้นในปี พ.ศ. 2527 พระองค์และพระชายาหย่าขาดกัน และทรงเสกสมรสใหม่กับ มิคาเอลา รับพระราชทานพระอิสริยยศเป็น มิคาเอลา เคาน์เตสแห่งปารีส แต่ไม่มีพระบุตรร่วมกัน

รางวัล

• ฝรั่งเศส: Legion of Honor (for his military service)
• ฝรั่งเศส: Cross for Military Valour
• ฝรั่งเศส: Combatant Cross
• ฝรั่งเศส: Colonial Medal