บันทึกเหตุการณ์ของชาวแองโกล-แซกซัน
บันทึกเหตุการณ์ของชาวแองโกล-แซกซัน (อังกฤษ: Anglo-Saxon Chronicle) เป็นชุดหนังสือรายปีที่เขียนด้วยภาษาอังกฤษเก่า เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของชาวแองโกล-แซกซัน เขียนขึ้นราวปลายคริสต์ศตวรรษที่ 9 อาจจะที่เวสเซ็กซ์ในรัชสมัยของพระเจ้าอัลเฟรดมหาราช หลังจากนั้นต้นฉบับก็ถูกส่งไปตามอารามต่างๆ ทั่วอังกฤษ แต่ละอารามต่างก็แก้ไขเพิ่มเติมต่อมาเรื่อย ๆ ในกรณีหนึ่งบันทึกถูกเพิ่มเติมมาจนถึงปี ค.ศ. 1154
 | |
| ผู้ประพันธ์ | อารามต่างๆ |
|---|---|
| ชื่อเรื่องต้นฉบับ | Anglo-Saxon Chronicle |
| ภาษา | ภาษาอังกฤษเก่า |
| หัวเรื่อง | ประวัติศาสตร์อังกฤษสมัยแองโกล-แซกซันที่บันทึกต่อเนื่องกันมาโดยอารามต่าง ๆ ที่ได้รับต้นฉบับ |
| วันที่พิมพ์ | คริสต์ศตวรรษที่ 9 - กลางคริสต์ศตวรรษที่ 12 |
| หน้า | หลายฉบับ |
ในปัจจุบันบันทึกเหตุการณ์ของชาวแองโกล-แซกซันมีเหลืออยู่ 9 ฉบับทั้งสมบูรณ์และเหลือแต่บางส่วน คุณค่าของแต่ละฉบับก็ต่างกันใน 9 ฉบับนี้ไม่มีฉบับใดที่เป็นฉบับดั้งเดิมแท้ ๆ ฉบับที่เก่าที่สุดสันนิษฐานกันว่าเริ่มเขียนราวปลายรัชสมัยของพระเจ้าอัลเฟรดมหาราช และฉบับล่าสุดเป็นฉบับที่เขียนที่มหาวิหารปีเตอร์บะระหลังจากไฟใหม้อารามในปี ค.ศ. 1116 เนึ้อหาของบันทึกเป็นการบันทึกเหตุการณ์ประจำปี เหตุการณ์ปีแรกที่สุดที่บันทึกคือปี 60 ก่อนคริสต์ศักราชมาจนถึงปีที่เขียน ต่อจากนั้นเนื้อหาก็เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสมัยของการเขียน บันทึกต่าง ๆ เหล่านี้เรียกรวมกันว่า “บันทึกเหตุการณ์ของชาวแองโกล-แซกซัน”
เนื้อหาของบันทึกไม่เป็นกลางนักในบางบันทึกเมื่อนำมาเปรียบเทียบกับเอกสารจากสมัยกลางอื่น ๆ จะพบว่าผู้เขียนละเว้นเหตุการณ์บางเหตุการณ์ หรือเขียงจากมุมมองของผู้เขียน หรือบางฉบับก็จะแตกต่างจากฉบับอื่นเมื่อกล่าวถึงเหตุการณ์เดียวกันหรือข้อมูลที่บันทึกขัดแย้งกันเอง แต่เมื่อพิจารณาโดยทั่วไปแล้วพงศาวดารเป็นหลักฐานชิ้นที่สำคัญที่สุดทางประวัติศาสตร์ระหว่างสมัยโรมันหมดอำนาจในอังกฤษไปจนถึงการพิชิตอังกฤษของชาวนอร์มัน ข้อมูลที่บันทึกในพงศาวดารไม่พบในเอกสารอื่นใด นอกจากนั้นบันทึกยังเป็นเอกสารชิ้นสำคัญของประวัติศาสตร์ภาษาอังกฤษโดยเฉพาะฉบับที่เขียนที่ปีเตอร์บะระซึ่งเป็นตัวอย่างแรกที่สุดของภาษาอังกฤษสมัยกลาง
เจ็ดในเก้าฉบับปัจจุบันเก็บรักษาไว้หอสมุดแห่งชาติบริติช (British Library) อึกสองฉบับอยู่ที่หอสมุดบอดเลียนของมหาวิทยาลัยออกซฟอร์ดและวิทยาลัยคอร์พัสคริสติของมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์
การรวบรวม
บันทึกเหตุการณ์ของชาวแองโกล-แซกซันที่ยังเหลืออยู่ทุกฉบับเป็นฉบับสำเนา ฉะนั้นจึงไม่อาจจะทำให้ทราบอย่างแน่นอนว่าต้นฉบับแรกที่สุดเริ่มเขียนเมื่อใด แต่โดยทั่วไปแล้วเชื่อกันว่าเขียนในคริสต์ศตวรรษที่ 9 โดยผู้คัด (scribe) ในเวสเซ็กซ์[1] หลังจากต้นฉบับได้รับการรวบรวมเสร็จ สำเนาจากต้นฉบับดั้งเดิมก็ถูกส่งไปตามสำนักสงฆ์ต่างๆ สำเนาบางฉบับก็ได้รับการขยายเพิ่มเติมต่อมาอิสระจากฉบับอื่นๆ สำเนาฉบับหลังบางฉบับคือฉบับที่ยังเหลืออยู่จนถึงทุกวันนี้[2]
พงศาวดารฉบับที่เก่าที่สุด--พงศาวดารวินเชสเตอร์--ที่คัดโดยผู้คัดคนเดียวจนกระทั่งปี ค.ศ. 891 บรรทัดต่อมาผู้คัดบันทึกปีว่าเป็น “DCCCXCII” บนขอบหน้า หลังจากนั้นเนื้อหาก็ได้รับการบันทึกโดยผู้เขียนหลายคน[3] ซึ่งทำให้เชื่อว่าเนื้อหาเขียนก่อนปี ค.ศ. 892 เนื้อหาต่อมาเขียนโดยบิชอปแอสเซอร์ในงานชื่อ “พระราชประวัติของพระเจ้าอัลเฟรดมหาราช” ที่เขียนในปี ค.ศ. 893.[4] เป็นที่ทราบกันว่าพงศาวดารวินเชสเตอร์เป็นฉบับที่ห่างจากฉบับดั้งเดิมมาสองทอด ฉะนั้นจึงไม่มีหลักฐานที่พิสูจน์ได้ว่าเป็นบันทึกเหตุการณ์ที่รวบรวมในวินเชสเตอร์[5] และยากที่จะบ่งเป็นที่แน่นอนว่าเขียนเมื่อใดแต่เชื่อกันว่าเขียนขึ้นในรัชสมัยของพระเจ้าอัลเฟรดมหาราช เพราะการทรงพยายามฟื้นฟูการศึกษาและวัฒนธรรม และการทรงส่งเสริมการเผยแพร่การใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาเขียน
อ้างอิง
- ↑ For example, Richard Abels says that "Historians are in basic agreement that the original Chronicle extended to at least 890." Keynes and Lapidge suggest that "the return of the Vikings to England appears to have occasioned the 'publication', in late 892 or early 893, of the Anglo-Saxon Chronicle". See Abels, Richard (2005). Alfred the Great: War, Kingship and Culture in Anglo-Saxon England. Longman. p. 15. ISBN 0-582-04047-7. See also Keynes & Lapidge, Alfred the Great, p. 41.
- ↑ Swanton, The Anglo-Saxon Chronicle, pp. xx–xxi.
- ↑ Swanton, The Anglo-Saxon Chronicle, pp. xxi–xxviii.
- ↑ Keynes & Lapidge, Alfred the Great, p. 55
- ↑ See P. Wormald, "Alfredian Manuscripts", p. 158, in Campbell & al., The Anglo-Saxons.
ดูเพิ่ม
 | บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |