การประท้วงในประเทศนิการากัว พ.ศ. 2561–2565

การประท้วงในประเทศนิการากัว พ.ศ. 2561
ส่วนหนึ่งของ การประท้วงในประเทศนิการากัว พ.ศ. 2556–2561
จากบนลงล่าง: หญิงชาวนิการากัวกำลังโบกธงชาติใกล้ที่กำบังที่มีไฟไหม้, ฝูงชนขนานใหญ่กำลังประท้วงในกรุงมานากัว, การจุดเทียนไว้อาลัยแก่ผู้เสียชีวิตจากการประท้วง
วันที่	18 เมษายน 2561 – ยังคงดำเนินอยู่ (6 ปี 7 เดือน 3 สัปดาห์)
สถานที่	นิการากัว
สาเหตุ	การปฏิรูปหลักประกันสังคมและการทุจริตในตำแหน่งหน้าที่
เป้าหมาย	การยกเลิกการปฏิรูปหลักประกันสังคม การยกเลิกการก่อสร้างคลองนิการากัว การปล่อยตัวผู้ประท้วงที่ถูกจับกุม การยุติการใช้ความรุนแรงของตำรวจ การฟื้นฟูเสรีภาพในการพูดของสื่อ การฟื้นฟูสภาการเลือกตั้งสูงสุด (รวมถึงการลาออกของสมาชิกสภาทั้งหมดที่อยู่ในตำแหน่ง) การยุติอิตถีฆาต (การฆ่าสตรี) การคุ้มครองชนพื้นเมืองและพื้นที่ของชนพื้นเมืองอย่างเป็นรูปธรรมตามกฎหมาย การลาออกของดานิเอล ออร์เตกา และโรซาริโอ มูริโย
การยอมผ่อนปรน	การยกเลิกการปฏิรูปหลักประกันสังคม การปล่อยตัวนักโทษ 200 คน การลาออกของประธานสภาการเลือกตั้งสูงสุด การลาออกของผู้อำนวยการสำนักงานตำรวจแห่งชาติ
คู่ขัดแย้ง
ผู้ประท้วง นักศึกษา ขบวนการ 19 เมษายน ขบวนการชาวไร่ชาวนา ชนพื้นเมืองกลุ่มต่าง ๆ ขบวนการนิยมสิทธิสตรี ผู้สนับสนุนสิทธิของกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศ ภาคเอกชน สภาสูงวิสาหกิจเอกชน ขบวนการปรับปรุงใหม่ซันดินิสตา รัฐบาลนิการากัว สำนักงานตำรวจแห่งชาตินิการากัว แนวหน้าการปลดปล่อยแห่งชาติซันดินิสตา เยาวชนซันดินิสตา
ผู้นำ
นักศึกษา เลสเตร์ อาเลมัน ภาคเอกชน สภาสูงวิสาหกิจเอกชน รัฐบาลนิการากัว ดานิเอล ออร์เตกา โรซาริโอ มูริโย
จำนวน
หลายหมื่นคน มากกว่า 250,000 คน (23 เมษายน) มากกว่า 150,000 คน (28 เมษายน) หลายหมื่นคน
ความเสียหาย
เสียชีวิต	325–568 คน
บาดเจ็บ	มากกว่า 2,800 คน
ถูกจับกุม	มากกว่า 600–1,500 คน

การประท้วงในประเทศนิการากัว พ.ศ. 2561 เริ่มขึ้นในวันที่ 18 เมษายน เมื่อกลุ่มผู้ชุมนุมในหลายเมืองของนิการากัวเริ่มประท้วงต่อต้านแผนการปฏิรูประบบหลักประกันสังคมของประธานาธิบดีดานิเอล ออร์เตกา ซึ่งจะเพิ่มอัตราภาษีเงินได้และภาษีค่าจ้าง แต่จะลดอัตราการจ่ายบำนาญลง หลังจากการปะทะระหว่างกลุ่มผู้ชุมนุมประท้วงกับตำรวจและผู้สนับสนุนรัฐบาลผ่านไป 5 วัน และมีผู้เสียชีวิตเกือบ 30 คน ออร์เตกาก็ประกาศยกเลิกการปฏิรูปดังกล่าว อย่างไรก็ตาม ระหว่างการประท้วงใน พ.ศ. 2556–2561 ฝ่ายต่อต้านได้เริ่มหันมากล่าวโทษออร์เตกาและเรียกร้องให้เขาลาออกจากตำแหน่งด้วย กลายเป็นหนึ่งในการประท้วงครั้งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของรัฐบาลออร์เตกา และเป็นความขัดแย้งกลางเมืองที่ร้ายแรงที่สุดนับตั้งแต่สิ้นสุดการปฏิวัตินิการากัว

ด้วยเหตุจากความไม่สงบดังกล่าว กลุ่มผู้ชุมนุมประท้วงรวมถึงภาคส่วนต่าง ๆ ทั้งในประเทศและต่างประเทศจึงเรียกร้องให้ออร์เตกาเลื่อนการเลือกตั้งประธานาธิบดีครั้งต่อไปให้เร็วขึ้น โดยมีสหภาพยุโรปเป็นผู้สนับสนุนข้อเรียกร้องนี้