ข้ามไปเนื้อหา

มินิเมโทร (วิดีโอเกม)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
มินิเมโทร
ผู้พัฒนาไดโนซอร์โปโลคลับ
ผู้จัดจำหน่ายไดโนซอร์โปโลคลับ, เพลย์ดิเจียส (แอนดรอยด์)
ออกแบบ
  • ปีเตอร์ เคอร์รี
  • โรเบิร์ท เคอร์รี
  • เจมีย์ เชิร์ชแมน
โปรแกรมเมอร์
  • ปีเตอร์ เคอร์รี
  • โรเบิร์ท เคอร์รี
ศิลปินเจมีย์ เชิร์ชแมน
แต่งเพลงดิซาสเตอร์พีซ
เอนจินยูนิตี
เครื่องเล่นเบราว์เซอร์, ลินุกซ์, แมคโอเอส, วินโดวส์, แอนดรอยด์, ไอโอเอส, นินเท็นโด สวิตช์, เพลย์สเตชัน 4
วางจำหน่าย
  • วินโดวส์, โอเอสเอ็กซ์, ลินุกซ์
  • 6 พฤษจิกายน ค.ศ. 2015
  • แอนดรอยด์, ไอโอเอส
  • 18 ตุลาคม ค.ศ. 2016
  • นินเท็นโด สวิตช์
  • 30 สิงหาคม ค.ศ. 2018
  • เพลย์สเตชัน 4
  • 20 กันยายน ค.ศ. 2019
แนวปริศนา, กลยุทธ์
รูปแบบเดี่ยว, หลายผู้เล่น

มินิเมโทร (อังกฤษ: Mini Metro) เป็นวิดีโอเกมแนวปริศนาประเภทกลยุทธ์ ที่พัฒนาโดยทีมไดโนซอร์โปโลคลับ (Dinosaur Polo Club) โดยผู้เล่นต้องสร้างเครือข่ายของรางรถไฟที่มีประสิทธิภาพสำหรับเมืองที่เติบโตอย่างรวดเร็ว สถานีแสดงเป็นรูปทรงต่าง ๆ และผู้เล่นสามารถสร้างรางและเชื่อมมันโดยการลากเส้น ด่านต่าง ๆ ตั้งตามที่อยู่ของเมืองจริง และการปรากฏตัวของสถานีกับผู้โดยสารคือการสร้างขั้นตอน (Procedural generation) ภาพของเกมใช้สีเข้มกับรูปเรขาคณิตแบบง่าย เพื่อทำภาพลักษณ์ให้เหมือนกับแผนที่การขนส่งสมัยใหม่ และจังหวะกับเสียงถูกสร้างให้เหมือนกับผลงานของดนตรีมินิมัล (minimal music)

ตัวเกมได้รับเสียงวิจารณ์ในแง่บวก โดยมีการชื่นชมต่ออินเตอร์เฟซที่ใช้งานง่าย, วิธีเล่นที่เข้าใจง่าย และมีความคล้ายกับลัทธิจุลนิยม

วิธีเล่น

[แก้]
ภาพลักษณ์ของเกม มินิเมโทร ที่ดูเหมือนกับแผนที่การขนส่งสมัยใหม่[1] โดยผู้เล่นต้องเชื่อมสถานีเพื่อสร้างเส้นทางเดินรถแก่ผู้โดยสาร

มินิเมโทร เป็นเกมแนวปริศนาประเภทกลยุทธ์ ที่ผู้เล่นต้องทำภารกิจสร้างเครือข่ายของรางรถไฟที่มีประสิทธิภาพสำหรับเมืองที่เติบโตอย่างรวดเร็ว[2] ในแต่ละด่านเป็นส่วนหนึ่งจากสถานที่จริง และเริ่มต้นที่สามสถานี[3][4] แต่ละสถานีมีรูปร่างโหนดที่แตกต่างกัน[3] ผู้เล่นต้องสร้างเส้นทางเชื่อมระหว่างสถานีโดยลากเส้นระหว่างสถานีทั้งสอง; แต่ละสายมีสีไม่เหมือนกัน[3][5] ผู้โดยสารปรากฏบนสถานีเป็นรูปร่างที่สถานีที่จะลง[3] โดยรถไฟจะนำผู้โดยสารไปยังสถานีที่ต้องการ[5] แม่น้ำ, ทางแยกรางรถไฟ และการปรากฏตัวของสถานีกับผู้โดยสารทำให้แนที่ดูซับซ้อนและจัดการได้ยากขึ้น[3][6] สถานีที่มีรูปร่างปกติอาจเปลี่ยนโหนดเป็นรูปร่างที่ยากขึ้น[3]

ในโหมด "ปกติ" แต่ละสถานีจำกัดความจุของผู้โดยสารที่รออยู่ ถ้าสถานีแน่นเกินไป เกมจะจบลงทันที[3] เมื่อแพ้แล้ว ผู้เล่นสามารถสร้างเครือข่ายต่อในโหมด "ไม่สิ้นสุด" ซึ่งเป็นโหมดที่ไม่จำกัดความจุของสถานี[3] เพื่อบรรเทาการเติบโตของเครือข่าย ผู้เล่นสามารถอัพเกรดได้ในแต่ละสัปดาห์ของเกม[2][3] ในการอัพเกรดแต่ละครั้ง ผู้เล่นจะได้รถไฟคันใหม่และเลือกระหว่างทางเลือกสุ่มสองอัน เช่น เพิ่มรางใหม่ เพิ่มตู้โดยสารใหม่ เพิ่มอุโมงค์ หรือทางสับเปลี่ยน (ซึ่งเพิ่มความจุของสถานีและอนุญาตให้เพิ่ม/ลดผู้โดยสารทันที)[3] และเกมนี้สามารถหยุดเวลาชัวคราวเพิ่อสร้างและจัดการเส้นทางรถไฟใหม่[5] ในโหมด "สุดขีด" เมื่อทำเส้นทางระหว่างสถานีแล้ว จะไม่สามารถเปลี่ยนรูปร่างได้[3][7]

ในปีค.ศ. 2018 ได้มีการเพิ่มโหมด "สร้างสรรค์" ขึ้น ซึ่งให้ผู้เล่นสร้าง, บริหาร และเพิ่มสถานีในเกมได้ โดยที่มีรถไฟ, ตู้โดยสาร, อุโมงค์ หริอทางสับเปลี่ยนได้ไม่จำกัด

การผลิตและเผยแพร่

[แก้]

มินิเมโทร ถูกผลิตโดยไดโนซอร์โปโลคลับ (Dinosaur Polo Club) ซึ่งเปนบริษัทิสระของชายสองคนในประเทศนิวซีแลนด์[8] โดยเป็นเกมแรกของสตูดิโอที่ก่อตั้งในปีค.ศ. 2013 โดยพี่น้องปีเตอร์กับโรเบิร์ท เคอร์รี[8][9] พวกเขาเคยทำงานให้กับผู้พัฒนาวิดีโอเกมสิธ (Sidhe) แต่ลาออกในปีค.ศ. 2006 เพื่อพัฒนาเกมอินดี[9]

การพัฒนาเกม มินิเมโทร เริ่มขึ้นในเดือนเษายน ค.ศ. 2013 ภายใต้ชื่อ ไมน์เดอะแก็ป (Mind the Gap)[9][10] โรเบิร์ท เคอร์รีแนะนำให้สร้างเกมแนวระบบขนส่งสาธารณะหลังจากตนเองไปที่ลอนดอนและใช้ระบบรถไฟใต้ดินของเมือง[9] ซึ่งมีคอนเซปให้ผู้เล่นสร้างระบบขนส่งที่ช่วยตัวแทนอัจฉริยะ (intelligent agents) เดินทางไปรอบ ๆ โดยให้โหนดกับเส้นแสดงเป็นสถานีรถไฟกับทางรถไฟ.[9] พวกเขาเลือกที่จะพัฒนาเกมโดยใช้ยูนิตีเกมเอนจิน[10]

สมาชิกของผู้พัฒนาเกม มินิเมโทร

ในเดือนกันยายน ค.ศ. 2013 ได้มีการปล่อยรุ่นแอลฟาของ มินิเมโทร ขึ้น[10] พวกเขาตัดสินใจให้เกมรุ่นเว็บไซต์เล่นได้ฟรี จนกว่าจะถึงรุ่นสุดท้าย (รุ่นเผยแพร่)[10] ตอนแรก พวกเขาจะเผยแพร่รุ่นสุดท้ายของเกมในช่วงปลายปีค.ศ. 2013 อยาสงไรก็ตาม เนื่องจากขอบเขตที่จำกัดของตัวเกม ทำให้การพัฒนานานไปกว่าที่คาดคิดเอาไว้[10] ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2014 พวกเขาตัดสินใจเยแพร่รุ่นที่อยู่ในระหว่างพัฒนาผ่านทางSteam Early Access.[10][5] แล้วเผยแพร่รุ่นต่อไปตามคำตอบรับของคอมมิวนิตี[10]

พี่น้องได้จ้ายคนสองคนในการช่วยเหลือสองอย่างคือ: ศิลปะกับดนตรี[10] เจมี เชิร์ชแมน (Jamie Churchman) อดีตผู้ร่วมงานที่สิธได้ช่วยเรื่องการดีไซน์เกม[9][10] พวกเขาได้ให้ทางดิซาสเตอร์พีซ (Disasterpeace) ช่วยทำงานในด้านเสียงดนตรี[10] [11] โดยแต่ละด่านมีจังหวะและเสียง; โครงสร้างฮาร์มอนิกที่เปลี่ยนไปตามขนาดและรูปร่างในระบบสถานีของผู้เล่น[12] เสียงดนตรีได้แรงบันดาลใจจากดนตรีมินิมัล และผลงานของฟิลิป กลาส (Philip Glass) กับสตีฟ ไรช์ (Steve Reich)[12]

ในวันที่ 6 พฤศจิกายน ค.ศ. 2015 ได้มีการเผยแพร่ มินิเมโทร รุ่นมินิเอคเซส (early access) สำหรับลินุกซ์, โอเอสเอ็กซ์ และวินโดวส์[13][14] ทางไดโนซอร์โปโลคลับได้ร่วมมือกับเพลย์อิซึม (Playism) กับปลั้กอินดิจิทัล (Plug In Digital) เพื่อเผยแพร่เกมบนร้านค้าดิจิทัล และคอชมีเดีย (Koch Media) สำหรับการขายในยุโรป[15] ส่วนรุ่นของแอนดรอยด์ (เผยแพร่โดยเพลย์ดิเจียส (Playdigious)[16]) และไอโอเอสถูกเผยแพร่ในวันที่ 18 ตุลาคม ค.ศ. 2016[17] ส่วนบนนินเทนโดสวิทช์ที่เผยแพร่ในวันที่ 30 สิงหาคม ค.ศ. 2018 ได้เพิ่มโหมดหลายผู้เล่นขึ้น[18] และเผยแพร่รุ่น เพลย์สเตชัน 4 ในวันที่ 10 กันยายน ค.ศ. 2019.[19]

การตอบรับ

[แก้]
การตอบรับ
คะแนนรวม
ผู้รวมคะแนน
เมทาคริติกPC: 77/100[20]
iOS: 89/100[21]
NS: 86/100[22]
คะแนนปฏิทรรศน์
สิ่งพิมพ์เผยแพร่คะแนน
เกมส์ทีเอ็ม7/10[2]
เกมเซโบ5/5 stars[7]
พ็อกเก็ตเกมเมอร์8/10[23]
ทัชอาร์เคด5/5 stars[24]
คิลล์สกรีน83/100[4]

มินิเมโทร ได้รับเสียงวิจารณ์ "เป็นที่โปรดปรานโดยทั่วไป" จากเมทาคริติก[20][21] เจนนี ลาดา นักเขียนจาก Technology Tell กล่าวว่าได้รู้สึกผ่อนคลาย ถึงแม้ว่าตัวเกมสร้างแรงกดดันแก่ผู้เล่นก็ตาม[25] GamesTM ได้รีวิวถึงรุ่นพีซีว่า ความลึกในวิธีเล่นของ มินิเมโทร พร้อมกับเส้นระดับความยากทำให้เกมดูน่าสนใจ[2] ร็อบ ริช นักเขียนจาก Gamezebo ได้คอมเมนต์ถึงรูปแบบดีไซน์และปุ่มควบคุมที่ใช้งานง่ายในรุ่นโทรศัพท์ เขาคิดว่าการใช้รูปร่างเรขาคณิตเพื่อแสดงถึงผู้โดยสารกับสถานีช่ายย่อภารกิจที่ซับซ้อน ทำให้เกมเข้าถึงง่าย[7] คริสเตียน วาเลนทิน (Christian Valentin) นักวิจารณ์จาก Pocket Gamer กล่าวว่าในตอนเล่นแรก ๆ อาจสับสน แต่ต่อมารู้สึกเหมือน "มีส่วนร่วมอย่างน่าแปลกใจ"[23]

ในงาน Independent Games Festival ค.ศ. 2016 มินิเมโทร ชนะรางวัล "เสียงดีเด่น"[26] และได้เข้าชิงถึงสามรางวัล คือ: "รูปแบบศิลปะดีเด่น", "ดีไซน์ดีเด่น" และ "Seumas McNally Grand Prize".[27] ตัวเกมได้เข้าชิงสำหรับ "Debut Game" ที่ บริติชอะคาเดมีเกมส์อวอร์ดส์ครั้งที่ 12[28] และได้รับการยกย่องสำหรับ "Best Debut" ในงาน Game Developers Choice Awards ประจำครั้งที่ 16[29] เกมสปอต ได้จัดให้ มินิเมโทร ใน 5 เกมที่ดีที่สุดสำหรับโทรศัพท์ในปีค.ศ. 2016.[30]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "Learn the science of the subway in Mini Metro". Kill Screen. Kill Screen. 12 November 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 February 2016. สืบค้นเมื่อ 9 July 2016.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 "Mini Metro review". GamesTM. Imagine Publishing. 15 February 2016. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 June 2016. สืบค้นเมื่อ 9 July 2016.
  3. ↑ 3.00 3.01 3.02 3.03 3.04 3.05 3.06 3.07 3.08 3.09 3.10 LeRay, Lena (9 November 2015). "Relax and make your own Mini Metro". IndieGames.com. UBM. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 December 2015. สืบค้นเมื่อ 9 July 2016.
  4. ↑ 4.0 4.1 Gach, Ethan (24 November 2015). "Mini Metro makes mass transportation sublime". Kill Screen. Kill Screen. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 July 2016. สืบค้นเมื่อ 9 July 2016.
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 Meer, Alec (26 August 2014). "Impressions: Mini Metro". Rock, Paper, Shotgun. Rock, Paper, Shotgun. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 April 2016. สืบค้นเมื่อ 9 July 2016.
  6. ↑ Maiberg, Emanuel (18 August 2014). "Mini Metro turns the headache of mass transportation into fun". Kill Screen. Kill Screen. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 July 2016. สืบค้นเมื่อ 9 July 2016.
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 Rich, Rob (20 October 2016). "Mini Metro Review: Mass Transit Brain Teaser". Gamezebo. Gamezebo. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 October 2016. สืบค้นเมื่อ 24 December 2016.
  8. ↑ 8.0 8.1 "Dinosaur Polo Club Presskit()". Dinosaur Polo Club. Dinosaur Polo Club. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 March 2016. สืบค้นเมื่อ 9 July 2016.
  9. ↑ 9.0 9.1 9.2 9.3 9.4 9.5 Warwo, Alex (18 January 2016). "Road to the IGF: Dinosaur Polo Club's Mini Metro". Gamasutra. UBM. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 May 2016. สืบค้นเมื่อ 9 July 2016.
  10. ↑ 10.00 10.01 10.02 10.03 10.04 10.05 10.06 10.07 10.08 10.09 Curry, Peter (15 June 2016). "Postmortem: Dinosaur Polo Club's Mini Metro". Gamasutra. UBM. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 June 2016. สืบค้นเมื่อ 9 July 2016.
  11. ↑ "Disasterpeace on composing music for indie classics". GamesTM. Imagine Publishing. 7 September 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 February 2016. สืบค้นเมื่อ 9 July 2016.
  12. ↑ 12.0 12.1 Gould, Richard (18 February 2016). "The Programmed Music of "Mini Metro" – Interview with Rich Vreeland (Disasterpeace)". Designing Sound. Designing Sound. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 April 2016. สืบค้นเมื่อ 9 July 2016.
  13. ↑ Smith, Graham (7 October 2015). "Mini Metro Departs Early Access On November 6th". Rock, Paper, Shotgun. Rock, Paper, Shotgun. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 April 2016. สืบค้นเมื่อ 9 July 2016.
  14. ↑ O'Connor, Alice (9 November 2015). "Good Service: Mini Metro Launches Out Of Early Access". Rock, Paper, Shotgun. Rock, Paper, Shotgun. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 April 2016. สืบค้นเมื่อ 9 July 2016.
  15. ↑ "What we've been up to". Dinosaur Polo Club. Dinosaur Polo Club. 27 May 2016. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 July 2016. สืบค้นเมื่อ 9 July 2016.
  16. ↑ Dinosaur Polo Club on Twitter, "We’re stoked to be working with Playdigious on Mini Metro! They’re working to make sure we have the best possible Android release.", 28 September 2016.
  17. ↑ Valentin, Christian (11 October 2016). "[Update] Public transportation puzzler Mini Metro will coming to iOS and Android on October 18th". Pocket Gamer. Steel Media. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 October 2016. สืบค้นเมื่อ 16 October 2016.
  18. ↑ "Mini Metro launches on Switch with console-exclusive multiplayer". VentureBeat (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 30 August 2018. สืบค้นเมื่อ 2 September 2018.
  19. ↑ "Sublime Subway Simulator Mini Metro Arrives on PS4 September 10". PlayStation Blog. สืบค้นเมื่อ 10 September 2019.
  20. ↑ 20.0 20.1 "Mini Metro for PC Reviews". Metacritic. CBS Interactive. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 June 2016. สืบค้นเมื่อ 9 July 2016.
  21. ↑ 21.0 21.1 "Mini Metro for iPhone/iPad Reviews". Metacritic. CBS Interactive. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 December 2016. สืบค้นเมื่อ 21 September 2018.
  22. ↑ "Mini Metro for Switch Reviews". Metacritic. CBS Interactive. สืบค้นเมื่อ 21 September 2018.
  23. ↑ 23.0 23.1 Valentin, Christian (18 October 2016). "Mini Metro review - A smart and satisfying transportation puzzler". Pocket Gamer. Steel Media. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 December 2016. สืบค้นเมื่อ 24 December 2016.
  24. ↑ Musgrave, Shaun (30 December 2016). "'Mini Metro' Review – Train Braining". TouchArcade. สืบค้นเมื่อ 21 September 2018.
  25. ↑ Lada, Jenni (13 October 2014). "Mini Metro Preview: Stress-free subway". Technology Tell. GadgeTell. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 July 2016. สืบค้นเมื่อ 9 July 2016.
  26. ↑ Brightman, James (17 March 2016). "Her Story dominates GDC, IGF Awards". Gamesindustry.biz. Gamer Network. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 April 2016. สืบค้นเมื่อ 9 July 2016.
  27. ↑ "2016 Independent Games Festival debuts finalists". Gamasutra. UBM. 6 January 2016. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 April 2016. สืบค้นเมื่อ 9 July 2016.
  28. ↑ Kerr, Chris (10 March 2016). "Everybody's Gone to the Rapture leads BAFTA nominations". Gamasutra. UBM. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 April 2016. สืบค้นเมื่อ 9 July 2016.
  29. ↑ "16th Annual Game Developers Choice Awards". Game Developers Choice Awards. UBM. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 April 2016. สืบค้นเมื่อ 9 July 2016.
  30. ↑ "The Best Mobile Games of 2016". GameSpot. CBS Interactive. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 December 2016. สืบค้นเมื่อ 24 December 2016.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Mini Metro

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=มินิเมโทร_(วิดีโอเกม)&oldid=11919478"