รัฐปีนัง

ระวังสับสนกับ จอร์จทาวน์ (ปีนัง)

รัฐปีนัง Negeri Pulau Pinang
รัฐ
การถอดเสียงภาษาต่าง ๆ
• มลายู	Pulau Pinang (รูมี) ڤولاو ڤينڠ‎ (ยาวี)
• จีน	槟城 (จีนตัวย่อ) 檳城 (จีนตัวเต็ม)
• ทมิฬ	பினாங்கு
ธง ตราอาร์ม
สมญา:  ไข่มุกตะวันออก
คำขวัญ:  เบอร์ซาตูดันเซอเตีย ("สามัคคีและภักดี")
เพลง: อุนตุกเนอเกอรีกีตา ("เพื่อรัฐของเรา")
รัฐปีนัง ใน    ประเทศมาเลเซีย
พิกัด: 5°24′52.2″N 100°19′45.12″E
เมืองหลวง	จอร์จทาวน์
การปกครอง
• ประเภท	ระบบรัฐสภา
• ผู้ว่าราชการรัฐ	อับดุล ระฮ์มัน อับบัซ
• มุขมนตรี	เฉา กวนโหย่ว (แนวร่วมแห่งความหวัง)
พื้นที่
• ทั้งหมด	1,048 ตร.กม. (405 ตร.ไมล์)
ประชากร  (2018)
• ทั้งหมด	1,766,800 คน
• ความหนาแน่น	1,684 คน/ตร.กม. (4,360 คน/ตร.ไมล์)
ดัชนีการพัฒนามนุษย์
• เอชดีไอ (2017)	0.827 (สูงมาก) (อันดับที่ 2)
เขตเวลา	UTC+8 (เวลามาตรฐานมาเลเซีย)
รหัสไปรษณีย์	10xxx ถึง 11xxx (เกาะปีนัง) 12xxx ถึง 14xxx (เซอเบอรังเปอไร)
รหัสโทรศัพท์	+6-04-2, +6-04-6, +6-04-8 (เกาะปีนัง) +6-04-3, +6-04-5 (เซอเบอรังเปอไร)
รหัส ISO 3166	MY-07
ทะเบียนพาหนะ	P
ก่อตั้งโดยบริษัทอินเดียตะวันออกของอังกฤษ	11 สิงหาคม ค.ศ. 1786
อาณานิคมในพระองค์ในฐานะส่วนหนึ่งของนิคมช่องแคบ	1 เมษายน ค.ศ. 1867 – 1 เมษายน ค.ศ. 1946
ญี่ปุ่นยึดครอง	19 ธันวาคม ค.ศ. 1941 – 3 กันยายน ค.ศ. 1945
เข้าร่วมสหพันธรัฐมาลายา	31 มกราคม ค.ศ. 1948
รับเอกราชเป็นส่วนหนึ่งของสหพันธรัฐมาลายา	31 สิงหาคม ค.ศ. 1957
เว็บไซต์	www.penang.gov.my

ปีนัง (อังกฤษ: Penang) หรือ ปูเลาปีนัง (มลายู: Pulau Pinang) เป็นหนึ่งในสิบสามรัฐที่ประกอบขึ้นเป็นสหพันธรัฐมาเลเซีย เดิมชาวมลายูรุ่นแรกเรียกว่า ปูเลาวาซาตู หรือเกาะเดี่ยว ต่อมาพบในแผนที่เดินเรือ เรียกว่า ปูเลาปีนัง หรือเกาะหมาก ต่อมาอังกฤษเรียกว่า เกาะพรินซ์ออฟเวลส์

ภูมิศาสตร์

รัฐปีนังมีพื้นที่บนดินทั้งหมดเพียง 1,048 ตารางกิโลเมตร เป็นรัฐที่มีพื้นที่บนดินเล็กที่สุดอันดับสองของประเทศมาเลเซีย รองจากรัฐปะลิส รัฐปีนังตั้งอยู่ทางชายฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือของมาเลเซียตะวันตก ระหว่างละติจูด 5.59 ถึง 5.12 องศาเหนือ และลองจิจูด 100.17 ถึง 100.56 องศาตะวันออก รัฐปีนังประกอบด้วยพื้นที่ 2 ส่วน ได้แก่ เกาะปีนัง ซึ่งตั้งอยู่ห่างจากแผ่นดินใหญ่ และเป็นที่ตั้งของจอร์จทาวน์ซึ่งเป็นเมืองหลวงของรัฐ และอีกส่วนหนึ่งคือเซอเบอรังเปอไร (สมารังไพร) ซึ่งตั้งอยู่บนแผ่นดินใหญ่

ประชากร

รัฐปีนังเป็นเขตการปกครองเพียงแห่งเดียวของมาเลเซียที่มีประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวจีน โดยมีอัตราส่วนของประชากรเชื้อสายจีนประมาณร้อยละ 41.72 มากกว่าประชากรเชื้อสายมลายูซึ่งมีอัตราส่วนประมาณร้อยละ 41.33

สถิติจำนวนผู้นับถือศาสนาต่าง ๆ ของรัฐปีนังใน ค.ศ. 2010
ศาสนา			อัตราส่วน
อิสลาม			45%
พุทธ			36%
ฮินดู			9%
คริสต์			5%
ศาสนาพื้นบ้านของจีน			4.6%
อื่น ๆ			1%
ไม่มีศาสนา			0.4%

แหล่งค้นคว้าเพิ่มเติม

• เกรียงไกร เกิดศิริ และคนอื่นๆ. (2564). จอร์จทาวน์ เกาะปีนัง: จากเมืองท่าประวัติศาสตร์สู่เมืองมรดกโลก. กรุงเทพฯ: คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร และกระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.
• ชุลีพร พงศ์สุพัฒน์. (2531, มิถุนายน). บทบาทและอิทธิพลทางการค้าของชาวจีนในปีนังตอนปลายศตวรรษที่ 19. อักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. 10(2), น. 65-92.
• ตวงทิพย์ พรมเขต. (2560, สิงหาคม-2561, กรกฎาคม). เครือข่ายการค้าปีนัง-ภูเก็ต-ตรัง เหมืองแร่ และชาวจีนโพ้นทะเล. วารสารประวัติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ 42, น. 67-87.