อำเภอวังชิ้น
อำเภอวังชิ้น | |
---|---|
การถอดเสียงอักษรโรมัน | |
• อักษรโรมัน | Amphoe Wang Chin |
พระธาตุขวยปูที่วัดชัยสิทธิ์ | |
คำขวัญ: พระธาตุขวยปูคู่บ้าน พระธาตุพระพิมพ์ คู่เมือง ลือเลื่องถิ่นส้มเขียวหวาน อุทยานแห่งชาติเวียงโกศัย หัตถกรรม เครื่องใช้เถาวัลย์ อัศจรรย์น้ำพุร้อน | |
แผนที่จังหวัดแพร่ เน้นอำเภอวังชิ้น | |
พิกัด: 17°54′0″N 99°36′12″E / 17.90000°N 99.60333°E | |
ประเทศ | ไทย |
จังหวัด | แพร่ |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 1,216.96 ตร.กม. (469.87 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2564) | |
• ทั้งหมด | 45,372 คน |
• ความหนาแน่น | 37.28 คน/ตร.กม. (96.6 คน/ตร.ไมล์) |
รหัสไปรษณีย์ | 54160 |
รหัสภูมิศาสตร์ | 5407 |
ที่ตั้งที่ว่าการ | ที่ว่าการอำเภอวังชิ้น เลขที่ 129 หมู่ที่ 7 ตำบลวังชิ้น อำเภอวังชิ้น จังหวัดแพร่ 54160 |
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย |
วังชิ้น (ไทยถิ่นเหนือ: ) เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดแพร่
ที่ตั้งและอาณาเขต
[แก้]อำเภอวังชิ้นมีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้
- ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอแม่ทะ (จังหวัดลำปาง) และอำเภอลอง
- ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอลองและอำเภอเด่นชัย
- ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอศรีสัชนาลัย (จังหวัดสุโขทัย) และอำเภอเถิน (จังหวัดลำปาง)
- ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอสบปราบและอำเภอแม่ทะ (จังหวัดลำปาง)
ประวัติ
[แก้]อำเภอวังชิ้น เดิมเป็นส่วนหนึ่งของเมืองลอง (ปัจจุบันคืออำเภอลอง อำเภอวังชิ้น และบ้านบ่อแก้ว ตำบลไทรย้อย อำเภอเด่นชัย) ซึ่งเป็นเมืองขึ้นของนครลำปาง เมื่อมีการปฏิรูปการปกครอง พ.ศ. 2442 และการพิราลัยของพญาขัณฑสีมาโลหะกิจ เจ้าเมืองลองคนสุดท้าย ได้มีการนำระบบราชการไทยเข้ามาเมืองลอง เมืองต้า (เมืองขึ้นของเมืองลอง ปัจจุบันคือ ตำบลเวียงต้า และตำบลต้าผามอก) ถูกจัดวางตำแหน่งแห่งที่ขึ้นใหม่ในรูปของการปกครองระบบจังหวัด (เปลี่ยนคำว่าเมืองเป็นจังหวัด พ.ศ. 2456) ความเป็น เมืองลอง เมืองต้า ถูกทำลายลงกลายเป็นเพียงอำเภอและตำบลหนึ่งของประเทศไทยครั้งแรกปี พ.ศ. 2442 ได้รวมเมืองลอง เมืองต้าเป็นแขวงเมืองลอง จังหวัดนครลำปาง มีทั้งหมด 6 ตำบล (ตำบลห้วยอ้อ ตำบลเวียงต้า ตำบลหัวทุ่ง ตำบลปากกาง ตำบลทุ่งแล้ง และตำบลวังชิ้น) กระทั่งวันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2474 ทางราชการได้โอนอำเภอเมืองลอง จังหวัดลำปาง มาขึ้นกับจังหวัดแพร่ เพราะสภาพภูมิศาสตร์ใกล้เคียงกันและความสะดวกในการติดต่อราชการ และวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2481 ได้แยกตำบลวังชิ้น ตำบลแม่ป้าก (แยกจากตำบลทุ่งแล้ง) ตำบลนาพูน (แยกจากตำบลวังชิ้น) และตำบลสรอย (แยกจากตำบลวังชิ้น) อำเภอเมืองลอง ตั้งเป็นกิ่งอำเภอวังชิ้น เพื่อความสะดวกในการจัดเก็บภาษีอากรและจัดการปกครอง และยกฐานะขึ้นเป็นอำเภอวังชิ้นในวันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2501[1]
ปัจจุบันอำเภอวังชิ้นมี 7 ตำบล คือ ตำบลวังชิ้น ตำบลแม่ป้าก ตำบลนาพูน ตำบลสรอย ตำบลป่าสัก (แยกจากตำบลสรอย) ตำบลแม่พุง (แยกจากตำบลสรอย พ.ศ. 2518) และตำบลแม่เกิ๋ง (แยกจากตำบลแม่ป้าก พ.ศ. 2538)
การแบ่งเขตการปกครอง
[แก้]การปกครองส่วนภูมิภาค
[แก้]อำเภอวังชิ้นแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 7 ตำบล 77 หมู่บ้าน ได้แก่
ที่ | ชื่อตำบล | ตัวเมือง | อักษรโรมัน | จำนวนหมู่บ้าน | จำนวนหลังคาเรือน | จำนวนประชากร[2] |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | วังชิ้น | Wang Chin | 11 | 3,145 | 9,047 | |
2. | สรอย | Saroi | 11 | 1,877 | 6,413 | |
3. | แม่ป้าก | Mae Pak | 10 | 1,666 | 5,222 | |
4. | นาพูน | Na Phun | 11 | 2,414 | 7,541 | |
5. | แม่พุง | Mae Phung | 16 | 2,543 | 8,499 | |
6. | ป่าสัก | Pa Sak | 10 | 1,689 | 5,566 | |
7. | แม่เกิ๋ง | Mae Koeng | 8 | 1,488 | 4,644 |
การปกครองส่วนท้องถิ่น
[แก้]ท้องที่อำเภอวังชิ้นประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 8 แห่ง ได้แก่
- เทศบาลตำบลวังชิ้น ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลวังชิ้น
- องค์การบริหารส่วนตำบลวังชิ้น ครอบคลุมพื้นที่ตำบลวังชิ้น (นอกเขตเทศบาลตำบลวังชิ้น)
- องค์การบริหารส่วนตำบลสรอย ครอบคลุมพื้นที่ตำบลสรอยทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลแม่ป้าก ครอบคลุมพื้นที่ตำบลแม่ป้ากทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลนาพูน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลนาพูนทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลแม่พุง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลแม่พุงทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลป่าสัก ครอบคลุมพื้นที่ตำบลป่าสักทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลแม่เกิ๋ง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลแม่เกิ๋งทั้งตำบล
สถานที่ท่องเที่ยว
[แก้]- ม่อนเสาหินพิศวง
- อุทยานแห่งชาติเวียงโกศัย
- น้ำตกแม่พุงหลวง
- น้ำตกห้วยอ้อ
- น้ำตกแม่เกิ๋งหลวงและแม่เกิ๋งน้อย
- น้ำตกปันเจน
- ดงตะเคียน
- เถาวัลย์ยักษ์
- น้ำตกแม่รัง
- บ่อน้ำร้อนแม่จอก
- วัดชัยสิทธิ์ (พระธาตุขวยปู)