ข้ามไปเนื้อหา

อิมมูโนฟลูออเรสเซนต์โดยตรง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อิมมูโนฟลูออเรสเซนต์โดยตรง (อังกฤษ: Direct fluorescent antibody; ตัวย่อ: DFA หรือ dFA[1]) เป็นการตรวจทางห้องปฏิบัติการ โดยใช้แอนตีบอดีซึ่งได้รับการติดป้ายด้วยสีย้อมฟลูออเรสเซนต์ ใช้ในการตรรวจจับการมีอยู่ของจุลชีพ วิธีการดังกล่าวสามารถตรวจสอบแอนติเจนโดยการใช้แอนติบอดีที่เฉพาะต่อแอนติเจนซึ่งติดป้ายด้วยสีเรืองแสง เนื่องจากวิธีการนี้มีจุดประสงค์เพื่อตรวจว่ามีแอนติเจนที่สงสัยในสิ่งส่งตรวจหรือไม่ จึงมักไม่เป็นการตรวจแบบวัดปริมาณ

วิธีการนี้เป็นวิธีการหลักที่ใช้ตรวจหาโรคพิษสุนัขบ้าในเนื้อเยื่อสมองของสัตว์ที่ส่งตรวจ

อ้างอิง

[แก้]
  1. Pober, Jordan S.; Abbas, Abul K.; Lichtman, Andrew H. (2000). Cellular and molecular immunology. Philadelphia: Saunders. ISBN 0-7216-8233-2.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์)

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]