ประเทศไนเจอร์
สาธารณรัฐไนเจอร์ République du Niger (ฝรั่งเศส) | |
|---|---|
 ตราแผ่นดิน
| |
.svg) ที่ตั้งของ ประเทศไนเจอร์ (สีเขียวเข้ม) | |
| เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด | นีอาเม 13°32′N 2°05′E / 13.533°N 2.083°E |
| ภาษาราชการ | ภาษาฝรั่งเศส |
| การปกครอง | สาธารณรัฐระบบกึ่งประธานาธิบดี ภายใต้รัฐบาลทหาร |
• ประมุขแห่งรัฐ (พิพาท) | อาบดูราอามาน ชียานี (โดยพฤตินัย; ในฐานะประธานสภาแห่งชาติเพื่อการคุ้มกันบ้านเกิดเมืองนอน)[1] อาซูมี มาซาอูดู (โดยนิตินัย; ในฐานะรักษาการประธานาธิบดีไนเจอร์) |
• นายกรัฐมนตรี | ว่าง |
| ประกาศเอกราช | |
• จาก ฝรั่งเศส | 3 สิงหาคม พ.ศ. 2503 |
| พื้นที่ | |
• รวม | 1,267,000 ตารางกิโลเมตร (489,000 ตารางไมล์) (อันดับที่ 21) |
| 0.02 | |
| ประชากร | |
• 2564 ประมาณ | 24,112,753 (อันดับที่ 57) |
• สำมะโนประชากร 2555 | 17,138,707 |
| 12.1 ต่อตารางกิโลเมตร (31.3 ต่อตารางไมล์) | |
| จีดีพี (อำนาจซื้อ) | 2561 (ประมาณ) |
• รวม | $23.475 พันล้าน[2] (อันดับที่ 140) |
• ต่อหัว | $1,213[3] (อันดับที่ 183) |
| จีดีพี (ราคาตลาด) | 2561 (ประมาณ) |
• รวม | $9.869 พันล้าน[4] (อันดับที่ 136) |
• ต่อหัว | $510[5] (อันดับที่ 179) |
| จีนี (2557) |  34.0[6]ปานกลาง · อันดับที่ 70 |
| เอชดีไอ (2562) |  0.394[7]ต่ำ · อันดับที่ 189 |
| สกุลเงิน | ฟรังก์ซีเอฟเอ (XOF) |
| เขตเวลา | UTC+1 (WAT) |
• ฤดูร้อน (เวลาออมแสง) | UTC+1 (not observed) |
| รหัสโทรศัพท์ | 227 |
| โดเมนบนสุด | .ne |
ไนเจอร์[8] หรือ นีแชร์[8] (อังกฤษและฝรั่งเศส: Niger) หรือชื่ออย่างเป็นทางการว่า สาธารณรัฐไนเจอร์ หรือ สาธารณรัฐนีแชร์ (อังกฤษ: Republic of the Niger; ฝรั่งเศส: République du Niger) เป็นประเทศที่ไม่มีทางออกสู่ทะเลที่อยู่ทางใต้ของทะเลทรายสะฮาราในแอฟริกาตะวันตก ตั้งชื่อตามแม่น้ำไนเจอร์ มีอาณาเขตทางใต้จดประเทศไนจีเรียและประเทศเบนิน ตะวันตกจดประเทศมาลี เหนือจดประเทศแอลจีเรียและประเทศลิเบีย ตะวันออกจดประเทศชาด ไนเจอร์มีพื้นที่เกือบ 1,270,000 ตารางกิโลเมตร ซึ่งร้อยละ 80 ถูกปกคลุมด้วยทะเลทรายสะฮารา มีประชากรประมาณ 15 ล้านคน ส่วนใหญ่นับถือศาสนาอิสลามและอาศัยอยู่หนาแน่นบริเวณตอนใต้และตะวันตกของประเทศ เมืองหลวงชื่อนีอาเม (Niamey)
หลังจากการเผยแพร่ศาสนาอิสลามไปยังภูมิภาคนี้ ไนเจอร์ก็อยู่บริเวณชายขอบของบางรัฐ รวมถึงจักรวรรดิคาเน็ม-บอร์นู และจักรวรรดิมาลี ก่อนที่ดินแดนส่วนสำคัญ ๆ ของไนเจอร์จะรวมอยู่ในรัฐต่าง ๆ เช่น รัฐสุลต่านอากาเดซ และจักรวรรดิซองไฮ ต่อมาตกเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศสในช่วงล่าอาณานิคมแอฟริกาโดยเป็นส่วนหนึ่งของแอฟริกาตะวันตกของฝรั่งเศส และกลายเป็นอาณานิคมอย่างเป็นทางการในปี 1922 นับตั้งแต่ได้รับเอกราชในปี 1960 ไนเจอร์มีการรัฐประหารถึงห้าครั้งและการปกครองโดยทหารสี่ช่วง รัฐธรรมนูญฉบับที่เจ็ดและล่าสุดของไนเจอร์ได้รับการประกาศใช้ในปี 2010 โดยจัดตั้งระบบกึ่งประธานาธิบดีแบบหลายพรรคและรวมกัน หลังจากการรัฐประหารครั้งล่าสุดในปี 2023 ประเทศก็อยู่ภายใต้คณะผู้ยึดอำนาจการปกครองอีกครั้ง
สังคมไนเจอร์สะท้อนถึงความหลากหลายที่มาจากประวัติศาสตร์ที่เริ่มจากกลุ่มชาติพันธุ์และภูมิภาคบางกลุ่ม รวมถึงช่วงเวลาที่อาศัยอยู่ในรัฐเดียว เฮาซาเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่ใหญ่ที่สุดของประเทศ ซึ่งมีประชากรมากกว่าครึ่งหนึ่ง ภาษาฝรั่งเศสเป็นภาษาราชการของประเทศ และภาษาพื้นเมือง 10 ภาษามีสถานะเป็นภาษาประจำชาติ
ตามรายงานดัชนีความยากจน (MPI) ของสหประชาชาติประจำปี 2023 ไนเจอร์เป็นหนึ่งในประเทศที่ยากจนที่สุดในโลก[9] พื้นที่ที่ไม่ใช่ทะเลทรายบางแห่งของประเทศประสบภัยแล้งและการแปรสภาพเป็นทะเลทรายเป็นระยะๆ เศรษฐกิจมุ่งเน้นไปที่เกษตรกรรมยังชีพ โดยมีการส่งออกเกษตรกรรมบางส่วนในทางตอนใต้ที่แห้งแล้งน้อยกว่า และการส่งออกวัตถุดิบ รวมถึงแร่ยูเรเนียม ประเทศเผชิญกับความท้าทายต่อการพัฒนาเนื่องจากตำแหน่งที่ตั้งที่ไม่มีทางออกสู่ทะเล ภูมิประเทศในทะเลทราย อัตราการรู้หนังสือต่ำ การก่อความไม่สงบของกลุ่มญิฮาด และอัตราการเจริญพันธุ์ที่สูงที่สุดในโลกเนื่องจากการไม่ได้ใช้การคุมกำเนิด และส่งผลให้จำนวนประชากรเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว[10]
ประชากร
[แก้]
ไนเจอร์มีประชากร 20,672,987 คน (ปี 2016) ถือว่ามีอัตราการเพิ่มของประชากรที่สูงเมื่อเทียบกับปี 1960 ที่มีเพียงราว 1.7 ล้านคน โดนเฉลี่ย มารดาชาวไนเจอร์จะมีบุตรเฉลี่ย 7.1 คน อัตราการเพิ่มขึ้นของประชากรในไนเจอร์นับว่าสูงที่สุดประเทศหนึ่งในโลก และมีถึง 49.2% ที่อายุต่ำกว่า 15 ปี
ไนเจอร์ใช้ภาษาฝรั่งเศสเป็นภาษาราชการ และมีภาษาอื่น ๆ เป็นภาษาประจำชาติอีก 10 ภาษาประชาชนเกือบทั้งหมด (99.3%) นับถือศาสนาอิสลาม ที่เหลือนับถือศาสนาคริสต์ ความเชื่อดั้งเดิม
ภูมิศาสตร์
[แก้]
ไนเจอร์เป็นประเทศที่ไม่มีทางออกสู่ทะเลในแอฟริกาตะวันตกตั้งอยู่ตามแนวชายแดนระหว่างซาฮาราและพื้นที่ทะเลทรายซาฮารา พิกัดทางภูมิศาสตร์ของที่ละติจูด 16 ° N และลองจิจูด 8 ° E. เขตการปกครองของไนเจอร์คือ 1,267,000 ตารางกิโลเมตร (489,191 ตารางไมล์) ที่ 300 ตารางกิโลเมตร (116 ตารางไมล์)
ภูมิอากาศ
[แก้]สภาพภูมิอากาศที่ร้อนและแห้งกว่าในพื้นที่ทะเลทรายทำให้เกิดเพลิงไหม้บ่อยขึ้นในบางภูมิภาค[11] ทางตอนใต้มีภูมิอากาศแบบเขตร้อนบริเวณขอบลุ่มแม่น้ำไนเจอร์ ภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นที่ราบทะเลทรายและเนินทราย โดยมีที่ราบถึงสะวันนาทางตอนใต้และเนินเขาทางตอนเหนือ
การปกครองและการเมือง
[แก้] |
.jpg)
รัฐธรรมนูญฉบับใหม่ของไนเจอร์ได้รับการอนุมัติเมื่อวันที่ 31 ตุลาคม 2010 โดยได้ฟื้นฟูระบบกึ่งประธานาธิบดีของรัฐบาลในรัฐธรรมนูญปี 1999 (สาธารณรัฐที่ห้า) ซึ่งประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐได้รับการเลือกตั้งโดยคะแนนเสียงสากลสำหรับวาระห้าปี และนายกรัฐมนตรีคนหนึ่ง ตั้งชื่อโดยประธานาธิบดีแบ่งปันอำนาจบริหาร
เมื่อวันที่ 26 พฤษภาคม 2009 ประธานาธิบดีตันดยายุบสภาหลังจากที่ศาลรัฐธรรมนูญของประเทศมีคำตัดสินไม่เห็นด้วยกับแผนการที่จะจัดให้มีการลงประชามติว่าจะให้เขาดำรงตำแหน่งสมัยที่สามหรือไม่ ตามรัฐธรรมนูญมีการเลือกตั้งรัฐสภาใหม่ภายในสามเดือน[12] สิ่งนี้เริ่มต้นการต่อสู้ทางการเมืองระหว่างตันดยา โดยพยายามขยายอำนาจแบบจำกัดวาระของเขาไปเกินกว่าปี 2009 ผ่านการสถาปนาสาธารณรัฐที่ 6 และฝ่ายตรงข้ามของเขาที่เรียกร้องให้เขาลาออกจากตำแหน่งเมื่อสิ้นสุดวาระที่สองในเดือนธันวาคม 2009 เกิดวิกฤติรัฐธรรมนูญปี 2009 และทหารเข้ายึดครองอำนาจ และประธานาธิบดีตันดยาถูกจำคุกในข้อหาคอร์รัปชั่น
ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ
[แก้]ไนเจอร์ดำเนินนโยบายต่างประเทศในระดับปานกลางและรักษาความสัมพันธ์ฉันมิตรกับตะวันตกและโลกอิสลามตลอดจนประเทศที่ไม่สอดคล้องกัน เป็นของสหประชาชาติและหน่วยงานเฉพาะทางหลัก และในปี 1980–81 รับราชการในคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ ไนเจอร์รักษาความสัมพันธ์พิเศษกับอดีตมหาอำนาจอาณานิคมฝรั่งเศส และมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเพื่อนบ้านในแอฟริกาตะวันตก
ไนเจอร์เป็นสมาชิกกฎบัตรของสหภาพแอฟริกาและสหภาพการเงินแอฟริกาตะวันตก และยังเป็นสมาชิกของ Niger Basin Authority และ Lake Chad Basin Commission, ชุมชนเศรษฐกิจของรัฐแอฟริกาตะวันตก, ขบวนการไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด, องค์การความร่วมมืออิสลาม และ องค์กรเพื่อการประสานกันของกฎหมายธุรกิจในแอฟริกา (OHADA) ภูมิภาคทางตะวันตกสุดของไนเจอร์จะรวมกับภูมิภาคที่อยู่ติดกันของมาลีและบูร์กินาฟาโซภายใต้หน่วยงาน Liptako-Gourma
ข้อพิพาทชายแดนกับเบนินซึ่งสืบทอดมาจากสมัยอาณานิคมและที่เกี่ยวข้องกับเกาะเลเตในแม่น้ำไนเจอร์ ได้รับการแก้ไขโดยศาลยุติธรรมระหว่างประเทศในปี 2005 โดยอาศัยความได้เปรียบของไนเจอร์
กองทัพ
[แก้]
กองทัพไนเจอร์ (Forces armées nigériennes) เป็นกองกำลังทหารและกำลังกึ่งทหารของประเทศไนเจอร์ โดยมีประธานาธิบดีเป็นผู้บัญชาการสูงสุด ประกอบด้วยกองทัพบกไนเจอร์ (Armée de Terre), กองทัพอากาศไนเจอร์ (Armée de l'Air) และกองกำลังเสริมทหาร เช่น กองกำลังภูธรแห่งชาติ (Gendarmerie nationale) และกองกำลังพิทักษ์ชาติ (Garde nationale) กองกำลังกึ่งทหารทั้งสองได้รับการฝึกฝนในรูปแบบทหารและมีความรับผิดชอบทางทหารในช่วงสงคราม ในยามสงบ หน้าที่ของพวกเขาส่วนใหญ่เป็นหน้าที่ตำรวจ
กองทัพประกอบด้วยกำลังพลประมาณ 12,900 นาย ซึ่งรวมถึงตำรวจ 3,700 นาย เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยแห่งชาติ 3,200 นาย เจ้าหน้าที่กองทัพอากาศ 300 นาย และเจ้าหน้าที่กองทัพ 6,000 นาย กองทัพไนเจอร์มีส่วนเกี่ยวข้องกับรัฐประหารหลายครั้งในช่วงหลายปีที่ผ่านมา โดยครั้งล่าสุดคือปี 2023[13] กองทัพไนเจอร์มีประวัติศาสตร์ความร่วมมือทางทหารกับฝรั่งเศสและสหรัฐอเมริกามายาวนาน ข้อมูลเมื่อปี 2013 กรุงนีอาเมเป็นที่ตั้งของฐานโดรนของสหรัฐฯ
ความยุติธรรมทางอาญา
[แก้]ตุลาการไนเจอร์ปัจจุบันก่อตั้งขึ้นพร้อมกับการสถาปนาสาธารณรัฐที่สี่ในปี 1999 รัฐธรรมนูญของเดือนธันวาคม 1992 ได้รับการแก้ไขโดยการลงประชามติระดับชาติเมื่อวันที่ 12 พฤษภาคม 1996 และอีกครั้งโดยการลงประชามติได้แก้ไขเป็นฉบับปัจจุบันเมื่อวันที่ 18 กรกฎาคม 1996 ตามรหัส "ระบบสอบสวน" ซึ่งก่อตั้งขึ้นในประเทศไนเจอร์ระหว่างการปกครองอาณานิคมของฝรั่งเศสและรัฐธรรมนูญแห่งไนเจอร์ปี 1960 ศาลอุทธรณ์จะพิจารณาคำถามเกี่ยวกับข้อเท็จจริงและกฎหมาย ในขณะที่ศาลฎีกาจะพิจารณาการใช้กฎหมายและคำถามเกี่ยวกับรัฐธรรมนูญ ศาลยุติธรรมสูง (HCJ) จัดการกับคดีที่เกี่ยวข้องกับเจ้าหน้าที่ระดับสูงของรัฐ ระบบยุติธรรมยังรวมถึงศาลอาญาแพ่ง ศาลจารีตประเพณี การไกล่เกลี่ยแบบดั้งเดิม และศาลทหาร[14] ศาลทหารให้สิทธิเช่นเดียวกับศาลอาญาทางแพ่ง อย่างไรก็ตาม ศาลตามธรรมเนียมไม่ได้ทำ ศาลทหารไม่สามารถพิจารณาคดีพลเรือนได้[15]
เศรษฐกิจ
[แก้].svg)
ไนเจอร์เป็นประเทศที่กำลังพัฒนา มีการพัฒนาด้านมนุษย์ต่ำที่สุด Index (HDI) ในโลก ส่วนใหญ่พื้นที่ที่ไม่ใช่ทะเลทรายของประเทศถูกคุกคามจากภัยแล้งเป็นระยะและการขยายตัวของทะเลทราย เศรษฐกิจมีความเข้มข้นประมาณยังชีพและการส่งออกสินค้าการเกษตรในพื้นที่ภาคใต้ที่อุดมสมบูรณ์ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งการส่งออกแร่ยูเรเนียม ไนเจอร์ยังคงย่ำแย่เนื่องจากเป็นประเทศที่ไม่มีทางออกสู่ทะเล ประชาชนขาดการศึกษาที่ดีและยากจน โครงสร้างพื้นฐานด้านการดูแลสุขภาพที่ไม่ดีนักและการเสื่อมสภาพของสิ่งแวดล้อม
เศรษฐกิจของไนเจอร์มีศูนย์กลางอยู่ที่พืชยังชีพ ปศุสัตว์ และแหล่งสะสมยูเรเนียมที่ใหญ่ที่สุดในโลก ในปี 2021 ไนเจอร์เป็นผู้จัดหายูเรเนียมหลักให้กับสหภาพยุโรป ตามมาด้วยคาซัคสถานและรัสเซีย[16] วงจรความแห้งแล้ง การทำให้กลายเป็นทะเลทราย อัตราการเติบโตของประชากร 2.9% และความต้องการยูเรเนียมของโลกที่ลดลง ได้บั่นทอนเศรษฐกิจ
ไนเจอร์ใช้สกุลเงินร่วมกันคือฟรังค์ซีเอฟเอ และธนาคารกลางทั่วไปคือธนาคารกลางรัฐแอฟริกาตะวันตก (BCEAO) กับสมาชิกอีกเจ็ดชาติของสหภาพการเงินแอฟริกาตะวันตก ไนเจอร์ยังเป็นสมาชิกขององค์การเพื่อการประสานกฎหมายธุรกิจในแอฟริกา (OHADA)[17]
ในเดือนธันวาคม 2000 ไนเจอร์มีคุณสมบัติในการบรรเทาหนี้ที่เพิ่มขึ้นภายใต้โครงการกองทุนการเงินระหว่างประเทศสำหรับประเทศยากจนที่มีหนี้หนัก (HIPC) และสรุปข้อตกลงกับกองทุนเพื่อการลดความยากจนและสิ่งอำนวยความสะดวกในการเติบโต (PRGF) การบรรเทาหนี้ภายใต้โครงการริเริ่ม HIPC ที่ปรับปรุงแล้วช่วยลดภาระผูกพันในการชำระหนี้ประจำปีของไนเจอร์ลงได้อย่างมาก โดยให้เงินทุนสำหรับค่าใช้จ่ายด้านการดูแลสุขภาพขั้นพื้นฐาน การศึกษาระดับประถมศึกษา การป้องกันเอชไอวีและเอดส์ โครงสร้างพื้นฐานในชนบท และโครงการอื่นๆ ที่มุ่งลดความยากจน
ในเดือนธันวาคม 2005 มีการประกาศว่าไนเจอร์ได้รับการบรรเทาหนี้พหุภาคี 100% จากกองทุนเงินระหว่างประเทศ ซึ่งแปลงเป็นการยกหนี้ให้กับกองทุน ประมาณ 86 ล้านดอลลาร์สหรัฐ โดยไม่รวมความช่วยเหลือที่เหลือภายใต้ HIPC เกือบครึ่งหนึ่งของงบประมาณของรัฐบาลมาจากทรัพยากรผู้บริจาคจากต่างประเทศ การเติบโตในอนาคตอาจยั่งยืนได้โดยการใช้ประโยชน์จากน้ำมัน ทองคำ ถ่านหิน และทรัพยากรแร่อื่นๆ ราคายูเรเนียมฟื้นตัวขึ้นบ้างในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ความแห้งแล้งและการระบาดของโรคในปี 2548 ส่งผลให้ชาวไนเจอร์จำนวน 2.5 ล้านคนขาดแคลนอาหาร[ต้องการอ้างอิง]
วัฒนธรรม
[แก้].jpg)
สังคมไนเจอร์ สะท้อนให้เห็นถึงความหลากหลายที่ดีมาจากประวัติศาสตร์อันยาวนานของการเป็นอิสระของกลุ่มชาติพันธุ์และหลายพื้นที่และการใช้ชีวิตของพวกเขาระยะเวลาอันสั้นในรัฐเดียว ในอดีตนั้นสิ่งที่อยู่ตอนนี้ไนเจอร์ได้รับในขอบของรัฐขนาดใหญ่หลาย เนื่องจากเป็นอิสระ ชาวไนเจอร์มีชีวิตอยู่ภายใต้รัฐธรรมนูญห้าและสามช่วงเวลาที่มีการปกครองโดยทหาร ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในพื้นที่ชนบทและมีการเข้าถึงน้อยเพื่อการศึกษาระดับสูง
อ้างอิง
[แก้]- ↑ BBC News. "Niger coup".
- ↑ "Report for Selected Country Groups and Subjects (PPP valuation of country GDP)". IMF. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 June 2020. สืบค้นเมื่อ 14 November 2018.
- ↑ World Economic Outlook Database, January 2018 เก็บถาวร 3 พฤษภาคม 2018 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, International Monetary Fund เก็บถาวร 14 กุมภาพันธ์ 2006 ที่ Archive-It. Database updated on 12 April 2017. Accessed on 21 April 2017.
- ↑ "World Economic Outlook Database. Report for Selected Countries and Subjects". International Monetary Fund. 17 April 2018. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 June 2020. สืบค้นเมื่อ 14 November 2018.
- ↑ World Economic Outlook Database, April 2018 เก็บถาวร 26 เมษายน 2018 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, International Monetary Fund. Accessed on 17 April 2018.
- ↑ World Bank GINI index เก็บถาวร 9 กุมภาพันธ์ 2015 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, accessed on 21 January 2016.
- ↑ "Human Development Report 2020" (PDF) (ภาษาอังกฤษ). United Nations Development Programme. December 15, 2020. สืบค้นเมื่อ December 15, 2020.
- ↑ 8.0 8.1 "ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 139 (พิเศษ 205 ง). 1 กันยายน 2565.
- ↑ Nations, United (2023-07-11). 2023 Global Multidimensional Poverty Index (MPI) (Report) (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 July 2023. สืบค้นเมื่อ 13 July 2023.
- ↑ "Population Explosion". The Economist. 16 August 2014. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 July 2015. สืบค้นเมื่อ 3 August 2015.
- ↑ Ramo, Ruben; Roteta, Ekhi; Bistinas, Ioannis; Wees, Dave van; Bastarrika, Aitor; Chuvieco, Emilio; Werf, Guido R. van der (2021-03-02). "African burned area and fire carbon emissions are strongly impacted by small fires undetected by coarse resolution satellite data". Proceedings of the National Academy of Sciences (ภาษาอังกฤษ). 118 (9). Bibcode:2021PNAS..11811160R. doi:10.1073/pnas.2011160118. hdl:10810/50523. ISSN 0027-8424. PMC 7936338. PMID 33619088.
- ↑ "Africa – Niger leader dissolves parliament". Al Jazeera English. 26 May 2009. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 February 2011. สืบค้นเมื่อ 3 May 2010.
- ↑ "Soldiers announce coup in Niger – DW – 07/28/2023". dw.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2023-07-31.
- ↑ Niger:Système judiciaire เก็บถาวร 26 พฤศจิกายน 2008 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. NIGER Situation institutionnelle. Sory Baldé, CEAN, IEP-Université Montesquieu-Bordeaux IV (2007) Accessed 13 April 2009
- ↑ 2008 Human Rights Report: Niger in 2008 Country Reports on Human Rights Practices. United States Bureau of Democracy, Human Rights, and Labor. (25 February 2009) As a publication of the United States Federal Government, this report is in the Public Domain. Portions of it may be used here verbatim.
- ↑ "Niger coup sparks concerns about French, EU uranium dependency". Politico. 31 July 2023.
- ↑ "OHADA.com: The business law portal in Africa". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 March 2009. สืบค้นเมื่อ 22 March 2009.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]| รัฐเอกราช |  | ||||
|---|---|---|---|---|---|
เขตสังกัดและดินแดนอื่น ๆ |
| ||||
| |||||
| การเป็นสมาชิก | |
|---|---|
| องค์การ | |
| เลขาธิการ | |
| วัฒนธรรม | |
 | บทความประเทศ ดินแดน หรือเขตการปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |