Ebu Süfyan
 | |
| Doğum | Sahr bin Harb 565 Mekke |
| Ölüm | 650 (85 yaşında) Medine |
| Din | İslam |
| Evlilik | Hind bint Utbe Safiye bint Ebî el-ʿAs |
| Çocuk(lar) | Muaviye bin Ebu Süfyan |
| Ebeveyn(ler) | Harb bin Ümeyye (baba) Safiyye bint Hazn (anne) |
Ebu Süfyan bin Harb (565 - 652; Arapça: أبو سفيان بن حرب), Mekke'nin fethi sırasında Müslüman olmuş olan sahabi. Tam adı "Ebu Süfyan Sahr bin Harb bin Ümeyye"dir.
565 yılında Mekke'de doğdu. Babası Kureyş'in ileri gelenlerinden Harb bin Ümeyye, annesi de Safiyye bint Hazn'dı. Asıl adı Sahr'dır. İslamiyet'e ve Muhammed'e açıkça cephe aldı, Uhud Savaşında ve Hendek Savaşında kâfirlerin komutanı ve Ebu Leheb'in sağ kolu olarak birçok Müslümanı katletti.
Müslümanların Mekke'nin fethi öncesinde Cuhfe'de karargâh kurmalarından sonra, çocukluk arkadaşı olan Abbas'ın tavsiyesiyle Peygamberin huzuruna çıktı. Peygamber'in İslâm'a davetini kabul ederek Müslüman oldu. Bunun üzerine Muhammed de Mekke'nin ele geçirildiği gün Ebu Süfyan'ın evine sığınanlara dokunulmayacağını ilan etti. Bazı Sünni kaynakları samimi bir Müslüman olduğunu bildirmelerine rağmen, özellikle Şiî yazarlar aksini iddia etmişlerdir.
Ebu Süfyan, Müslüman olduktan sonra Suriye seferine ve Yermuk Savaşı'na katıldı. Bu savaşta bir gözü kör oldu. 652 yılında Osman'ın hilafeti döneminde Medine'de öldü.[1]
Oğlu Muaviye dördüncü halife Ali'ye isyan edip kendisini halife ilan ederek 661 yılında babadan-oğula geçen saltanata dayanan Emevi Devleti'ni kurdu.