Laziz Qayumov: Versiyalar orasidagi farq

Laziz Qayumov
Tavalludi	23-aprel 1930-yil; Qoʻqon
Vafoti	11-yanvar 2004
Fuqaroligi	Oʻzbekiston va SSSR
Kasbi	filolog, manbashunos
Sohasi	adabiyot, filologiya
Institutlar	Oʻzbekiston milliy universiteti
Taʼlimi	oliy
Ilmiy darajasi	filologiya fanlari doktori
Ilmiy unvoni	professor
Mukofotlari	Hamza nomidagi Oʻzbekiston SSR Davlat mukofoti

Tarixni interaktiv tarzda koʻrib chiqish

← Avvalgi tahrir

Kontent oʻchirildi Kontent qoʻshildi

VizualVikimatn

Inline

2024-yil 20-mart, 05:54 dagi (joriy) koʻrinishi

Laziz Poʻlatovich Qayumov (1930-yil 23-aprel, Qoʻqon – 2004-yil 11-yanvar, Toshkent) – adabiyotshunos, Oʻzbekistonda xizmat koʻrsatgan fan arbobi (1980), filologiya fanlari doktori (1963), professor (1965).

Biografiyasi

Laziz Qayumov 1930-yil 23-aprelda Qoʻqon shahrida oʻqituvchi Po‘latjon Qayumov oilasida tugʻilgan^[1]. Oʻrta Osiyo davlat universitetining filologiya fakultetini tugatgan (1952). Shu universitetda oʻqituvchi (1953—56), dotsent (1956—65), dekan (1960—62), SSSR xalklari adabiyoti kafedrasining mudiri (1963—85; 1988-yildan). „Oʻzbekiston madaniyati“ (1962— 81), „Sovet Oʻzbekistoni“ (1984—88) gazetaning bosh muharriri^[2].

U asosiy ishidan tashqari, ijtimoiy faoliyat bilan ham shugʻullangan. Osiyo va Afrika mamlakatlari bilan doʻstlik jamiyati raisi, Xalqaro adabiyotshunoslar uyushmasi aʼzosi, OʻzSSR „Bilim“ jamiyati til va adabiyot boʻlimi raisi, Oʻzbekiston Yozuvchilar uyushmasi va SSSR Yozuvchilar uyushmasi aʼzosi. 1974-yilda yilning eng yaxshi tanqidiy asarlari uchun SSSR Yozuvchilar va Jurnalistlar uyushmasining Butunittifoq mukofoti bilan taqdirlangan^[3].

Hamza ijodiga bagʻishlangan „Inqilob kuychisi“ (Hamza Hakimzoda biografiyasi) (1962), „Inqilob va ijod“ (1964), „Inqilobiy drama“ (1970), „Hamza“ (1973, 1989) kitoblari nashr etilgan. „Shoira Zulfiya“ (1965, 1975) „Olmos isteʼdod“ (1965), „Zamondoshlar“ (1972), „Asr va nasr“ (1975) va boshqalar asarlarida adabiyotshunoslik va oʻzbek adabiyotiga oid muammolar ochib berilgan. „Oʻqituvchi“ (1954), „Gulistoning sening“, „Mehri daryo“ (1975) voqeiy hikoyalar va „Meridiandagi uchrashuvlar“ (1976) publitsistik maqolalar toʻplamlari ham bor. „Barhayot Hamza“ (1967), „Hamza teatri“ (1968), „Farzandingman, Oʻzbekiston!“, „Gul sayli“ (1972) kabi hujjatli filmlar ssenariysi muallifi^[4].

Mukofotlar

Manbalar

↑ savol-javob.com. „По'латжон Каюмов (1885-1964)“.
↑ „LAZIZ QAYUMOV (1930-2004)“. ziyouz.com.
↑ Писатели советского Узбекистана: библиографический справочник.
↑ ЎЗБЕКИСТОН МИЛЛИЙ ЭНЦИКЛОПЕДИЯСИ.

Adabiyot

Olimov M., Laziz Qayumov; Adabiy portret, T, 1980; Laziz Qayumov [Xotiralar], T, 2005.

[1] savol-javob.com. „По'латжон Каюмов (1885-1964)“.

[2] „LAZIZ QAYUMOV (1930-2004)“. ziyouz.com.

[3] Писатели советского Узбекистана: библиографический справочник.

[4] ЎЗБЕКИСТОН МИЛЛИЙ ЭНЦИКЛОПЕДИЯСИ.

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Qator 18: / Qator 18: @@
 == Biografiyasi ==
 Laziz Qayumov 1930-yil 23-aprelda Qoʻqon shahrida oʻqituvchi [[Po‘latjon Qayumov]] oilasida tugʻilgan<ref>{{Veb manbasi |url=https://www.savol-javob.com/ru/%D1%81%D1%82%D0%B0%D0%BB%D1%8C-%D0%BA%D0%B0%D1%8E%D0%BC%D0%BE%D0%B2-1885-1964/ |sarlavha=По'латжон Каюмов (1885-1964) |muallif=savol-javob.com}}</ref>. [[Oʻzbekiston milliy universiteti|Oʻrta Osiyo davlat universitetining]] filologiya fakultetini tugatgan (1952). Shu universitetda oʻqituvchi (1953—56), dotsent (1956—65), dekan (1960—62), SSSR xalklari adabiyoti kafedrasining mudiri (1963—85; 1988-yildan). „Oʻzbekiston madaniyati“ (1962— 81), „Sovet Oʻzbekistoni“ (1984—88) gazetaning bosh muharriri<ref>{{Veb manbasi |url=https://n.ziyouz.com/portal-haqida/xarita/o-zbek-ziyolilari/laziz-qayumov-1930-2004 |sarlavha=LAZIZ QAYUMOV (1930-2004) |nashriyot=ziyouz.com}}</ref>.
+U asosiy ishidan tashqari, ijtimoiy faoliyat bilan ham shugʻullangan. Osiyo va Afrika mamlakatlari bilan doʻstlik jamiyati raisi, Xalqaro adabiyotshunoslar uyushmasi aʼzosi, OʻzSSR „Bilim“ jamiyati til va adabiyot boʻlimi raisi, Oʻzbekiston Yozuvchilar uyushmasi va SSSR Yozuvchilar uyushmasi aʼzosi. 1974-yilda yilning eng yaxshi tanqidiy asarlari uchun SSSR Yozuvchilar va Jurnalistlar uyushmasining Butunittifoq mukofoti bilan taqdirlangan<ref>{{Kitob manbasi |title=Писатели советского Узбекистана: библиографический справочник |url=https://books.google.kg/books?id=UVHhAAAAMAAJ&q=%D0%98%D0%B7%D0%B7%D0%B0%D1%82+%D0%A1%D1%83%D0%BB%D1%82%D0%B0%D0%BD&dq=%D0%98%D0%B7%D0%B7%D0%B0%D1%82+%D0%A1%D1%83%D0%BB%D1%82%D0%B0%D0%BD&hl=ru&sa=X&ved=0ahUKEwj5oJDC4t7ZAhUMCCwKHWJ2Bm4Q6AEILTAC}}</ref>.
 Hamza ijodiga bagʻishlangan „Inqilob kuychisi“ (Hamza Hakimzoda biografiyasi) (1962), „Inqilob va ijod“ (1964), „Inqilobiy drama“ (1970), „Hamza“ (1973, 1989) kitoblari nashr etilgan. „Shoira Zulfiya“ (1965, 1975) „Olmos isteʼdod“ (1965), „Zamondoshlar“ (1972), „Asr va nasr“ (1975) va boshqalar asarlarida adabiyotshunoslik va oʻzbek adabiyotiga oid muammolar ochib berilgan. „Oʻqituvchi“ (1954), „Gulistoning sening“, „Mehri daryo“ (1975) voqeiy hikoyalar va „Meridiandagi uchrashuvlar“ (1976) publitsistik maqolalar toʻplamlari ham bor. „Barhayot Hamza“ (1967), „Hamza teatri“ (1968), „Farzandingman, Oʻzbekiston!“, „Gul sayli“ (1972) kabi hujjatli filmlar ssenariysi muallifi<ref>{{Kitob manbasi |title=ЎЗБЕКИСТОН МИЛЛИЙ ЭНЦИКЛОПЕДИЯСИ |url=https://n.ziyouz.com/books/uzbekiston_milliy_ensiklopediyasi/O'zbekiston%20Milliy%20Ensiklopediyasi%20-%20Q%20harfi.pdf}}</ref>.