Маймонид

Маймонид (Маимонидес; ҳақиқий исми Моше бен Маймон) (И И35.30.3, Кордова — 1204.13.12, Фустат, Қоҳира яқинила) — яқудий файласуфи, врач, илоҳиётчи. Иудаизм руҳила таълимтарбия олган. Марокаш, Фаластинда бўлган. 1165-йиллан Мисрда яшаган. У тиббиёт билан бирга илоҳиёт ва фалсафа билан шуғуллангап. Ўрта аср равнинлари ўртасида катта обрў орттирган. Талмуд ривоятларидаги мураккаб тугунчаларга ёзган шарҳлари билан шуҳрат қозонган. М. фикрича, яҳудий динининг қонунлари бор ҳақиқатнинг олий ақидаларини ўз ичига олади, шунинг учун улар қатъий ва пухта асослапиши ксрак. Бу таълимоти билан у яҳудийлик (ва ислом) анъаначиларининг газаб ва нафратига учрали. М. 1190-йил Мисрла араб тилида "Мунқиз мин алдалол" ("Адашишдан қутқарувчи") асарини ёзди. М. ўз асарида Форобий ғояларини қимоя қилган, гносеология ва илмда унинг таъсирида бўлган. Ўзининг қарашларила дин ва фалсафани бирлаштиришга қаршилик қилган. М. фикрича, билишнинг аеосий мақсади ақл ёрламида ҳақиқатга эришишдир. М.нинг асари Фома Акашккий ва Спи-иоюга муайян таъсир кўрсатди. 1935-йилла М.нинг танланган асарларини Глацер яҳудий тилида нашр этган.