Aller au contenu

er

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : -er, -ér, er-, Er.

Etimolodjeye

[candjî]

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
er ers

er omrin

  1. lete latene R, r.
    • Ni mindjîz pont d' mosses pindant les moes (k' on scrît) sins er Motî del Lovire (fråze rifondowe).
    • Vos ploz epayî des biesses ås fôreures tins des moes avou er
    • Vos vs avoz brouyî dins l' côde: c' est avou on grand er.
Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :