ἄσκοπος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ás.ko.pos/ → /ˈas.ko.pos/ → /ˈas.ko.pos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ás.ko.pos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈas.ko.pos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈas.ko.pos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈas.ko.pos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈas.ko.pos/

Etymology 1

From ἀ- (a-, not) +‎ σκοπέω (skopéō, “to consider, examine”) +‎ -ος (-os).

Adjective

ᾰ̓́σκοπος • (áskopos) m or f (neuter ᾰ̓́σκοπον); second declension

1. inconsiderate, heedless, unregarding
2. not to be seen, invisible
3. not to be understood, unintelligible
4. bewildering, strange

Declension

Second declension of ᾰ̓́σκοπος; ᾰ̓́σκοπον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ᾰ̓́σκοπος áskopos	ᾰ̓́σκοπον áskopon		ᾰ̓σκόπω askópō	ᾰ̓σκόπω askópō		ᾰ̓́σκοποι áskopoi	ᾰ̓́σκοπᾰ áskopa
Genitive		ᾰ̓σκόπου askópou	ᾰ̓σκόπου askópou		ᾰ̓σκόποιν askópoin	ᾰ̓σκόποιν askópoin		ᾰ̓σκόπων askópōn	ᾰ̓σκόπων askópōn
Dative		ᾰ̓σκόπῳ askópōi	ᾰ̓σκόπῳ askópōi		ᾰ̓σκόποιν askópoin	ᾰ̓σκόποιν askópoin		ᾰ̓σκόποις askópois	ᾰ̓σκόποις askópois
Accusative		ᾰ̓́σκοπον áskopon	ᾰ̓́σκοπον áskopon		ᾰ̓σκόπω askópō	ᾰ̓σκόπω askópō		ᾰ̓σκόπους askópous	ᾰ̓́σκοπᾰ áskopa
Vocative		ᾰ̓́σκοπε áskope	ᾰ̓́σκοπον áskopon		ᾰ̓σκόπω askópō	ᾰ̓σκόπω askópō		ᾰ̓́σκοποι áskopoi	ᾰ̓́σκοπᾰ áskopa
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ᾰ̓σκόπως askópōs			ᾰ̓σκοπώτερος askopṓteros			ᾰ̓σκοπώτᾰτος askopṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Etymology 2

From ἀ- (a-, not) +‎ σκοπός (skopós, “aim, goal”).

Adjective

ᾰ̓́σκοπος • (áskopos) m or f (neuter ᾰ̓́σκοπον); second declension

1. aimless, without a goal

Declension

Second declension of ᾰ̓́σκοπος; ᾰ̓́σκοπον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ᾰ̓́σκοπος áskopos	ᾰ̓́σκοπον áskopon		ᾰ̓σκόπω askópō	ᾰ̓σκόπω askópō		ᾰ̓́σκοποι áskopoi	ᾰ̓́σκοπᾰ áskopa
Genitive		ᾰ̓σκόπου askópou	ᾰ̓σκόπου askópou		ᾰ̓σκόποιν askópoin	ᾰ̓σκόποιν askópoin		ᾰ̓σκόπων askópōn	ᾰ̓σκόπων askópōn
Dative		ᾰ̓σκόπῳ askópōi	ᾰ̓σκόπῳ askópōi		ᾰ̓σκόποιν askópoin	ᾰ̓σκόποιν askópoin		ᾰ̓σκόποις askópois	ᾰ̓σκόποις askópois
Accusative		ᾰ̓́σκοπον áskopon	ᾰ̓́σκοπον áskopon		ᾰ̓σκόπω askópō	ᾰ̓σκόπω askópō		ᾰ̓σκόπους askópous	ᾰ̓́σκοπᾰ áskopa
Vocative		ᾰ̓́σκοπε áskope	ᾰ̓́σκοπον áskopon		ᾰ̓σκόπω askópō	ᾰ̓σκόπω askópō		ᾰ̓́σκοποι áskopoi	ᾰ̓́σκοπᾰ áskopa
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ᾰ̓σκόπως askópōs			ᾰ̓σκοπώτερος askopṓteros			ᾰ̓σκοπώτᾰτος askopṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• > Greek: άσκοπος (áskopos) (inherited)

Further reading

• “ἄσκοπος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἄσκοπος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἄσκοπος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἄσκοπος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἄσκοπος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)