What do you think?
Rate this book
Ultimatum
Na de onopgehelderde moord op zijn vrouw leidt voormalig psychiater Aron Mulder een teruggetrokken leven in hun vakantiebungalow. De geruchten over zijn betrokkenheid bij de moordzaak dreven zijn cliënten weg, en ook zijn zoon Alexander, die naar New Orleans verhuisde en een andere naam aannam. Als blijkt dat Alexander verdacht wordt van de moord op zijn vriendin Nathalie Underwood, gepleegd in de moerassen van Louisiana, besluit Aron in actie te komen.
Intussen wordt de zaak Underwood onderzocht door de Amerikaanse rechercheur Hanna Vincennes, die onder druk staat van haar meerderen en de media. Ze verdiept zich in Underwoods leven, en hoe meer antwoorden van haar worden gevraagd, hoe meer zij gaat twijfelen aan het politieonderzoek.
Wat heeft deze moordzaak te maken met de moord op Arons vrouw? En is Aron op tijd om zijn zoon vrij te krijgen?
Intussen wordt de zaak Underwood onderzocht door de Amerikaanse rechercheur Hanna Vincennes, die onder druk staat van haar meerderen en de media. Ze verdiept zich in Underwoods leven, en hoe meer antwoorden van haar worden gevraagd, hoe meer zij gaat twijfelen aan het politieonderzoek.
Wat heeft deze moordzaak te maken met de moord op Arons vrouw? En is Aron op tijd om zijn zoon vrij te krijgen?
- GenresRead For SchoolThriller
280 pages, Paperback
Published May 15, 2015
About the author
Daan Heerma van Voss
31 books26 followersDaniel Jan (Daan) Heerma van Voss is een Nederlandse schrijver. Hij is de zoon van het schrijvende echtpaar Arend Jan Heerma van Voss en Christien Brinkgreve en de broer van schrijver Thomas Heerma van Voss.
Daniel Jan (Daan) Heerma van Voss is a Dutch writer. He is the son of two writers, Arend Jan Heerma van Voss and Christien Brinkgreve and a brother to the author Thomas Heerma van Voss.
Daniel Jan (Daan) Heerma van Voss is a Dutch writer. He is the son of two writers, Arend Jan Heerma van Voss and Christien Brinkgreve and a brother to the author Thomas Heerma van Voss.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 25 of 25 reviews
October 10, 2018
Der Thriller, vielleicht sogar mehr noch der Kriminalroman, nimmt für sich in Anspruch, sich mit den Abgründen des menschlichen Daseins zu beschäftigen, die „dunkle Seite“ der menschlichen Existenz auszuspähen und gibt zugleich das Versprechen, die durch das Aufbrechen dieser dunklen Seiten unseres Daseins entstandene Unordnung einzuhegen und bestenfalls eine Ordnung wieder herzustellen, die stillschweigend als hinnehmbar postuliert wird. Dazu kreiert er meist fürchterliche Monstren in Menschengestalt, seit ca. 30 Jahren bevorzugt Serienkiller, die sich mit immer abseitigerer Motivation immer abseitigere Tötungsmethoden ausdenken, um das Publikum in immer größere Schrecken zu versetzen. Zugleich wird das Publikum mit Ermittlern versorgt, die meist eine persönliche Schuld oder einen Bruch in ihrem Leben mit sich herumschleppen, damit als verletzlich erscheinen und umso besser zur Identifikation eignen. Daraus entstehen manchmal enorm konstruierte Gebilde, denen man eher folgt, wie man einer Comic-Geschichte folgt, als daß man meinte, es mit reellen Figuren zu tun zu haben.
Umso wohltuender, wenn ein Kriminalroman – oder Thriller – es einmal ernst nimmt mit den menschlichen Schwächen, mit den düsteren Seiten der menschlichen Existenz und vor allem mit den Auswirkungen eines Verbrechens auf „ganz normale Menschen“. Das Brüder- und Autorenpaar Daan und Thomas Heerma van Voss meint es damit bitter ernst in ihrem nominell als Thriller bezeichneten Roman ZEUGE DES SPIELS.
In New Orleans wird eine junge Studentin auf fürchterliche Art während des Karnevals, dem Mardi Gras, ermordet, schnell hat die Ermittlerin Hanna Vincennes zwei Tatverdächtige ausgemacht - einen jungen Araber und den niederländischen Freund der Getöteten. Derweil versucht Aron Mulder, ehemaliger Psychotherapeut, sein Leben, das seit dem gewaltsamen Tod seiner Frau Nora, für den er vorübergehend verdächtigt wurde, aus den Fugen geraten ist, wieder auf die Reihe zu bekommen. Er lebt in einem Ferienhaus in der Nähe von Egmond und trifft sich hier regelmäßig mit Marie, die seine Vergangenheit kennt und ihn dennoch unterstützt und auch liebt. Als Aron durch die Medien von den Vorgängen in New Orleans erfährt, erkennt er in dem Hauptverdächtigen Alexander van Zant seinen seit dem Tod seiner Frau verschwundenen Sohn. Schließlich beschließt Aron, seine Pflicht als Vater wahrzunehmen und reist in die fernen, fremden Staaten, um Alexander beizustehen und, wenn möglich, mit Hilfe eines Privatdetektivs den wahren Mörder zu finden – denn er ist fest von der Unschuld des eigenen Sohns überzeugt. Und aufgrund seiner eigenen Geschichte, weiß er, wie es sich anfühlt, zu Unrecht verdächtigt zu werden…
In einer einfachen und gerade deshalb oft bis ins Mark erschütternden Sprache, oft in reinen Aussagesätzen, berichten die Autoren in sich abwechselnden Perspektiven aus Sicht der Ermittlerin Vincennes und des Vaters Aron von den Entwicklungen. Wie die meisten Kriminalromane bedient sich auch dieser einer gelegentlich hart am Rande des Glaubwürdigen entlang hangelnden Konstruktion, aber ist man als Krimi-Leser ehrlich, muß man zugeben, daß dies nunmal grundlegender Bestandteil aller solcher Geschichten ist. Das Verdienst dieses Romans allerdings ist es, sich eben jeglicher Dramatisierung zu verweigern, dadurch annähernd die sprachliche Ästhetik einer Reportage zu erlangen, was die Konstruiertheit des Plots unterläuft, und den Leser damit in einer Äquidistanz zu halten, die es immer schwerer erträglich macht, den Geschehnissen zu folgen, vor allem – man muß hier vorsichtig sein, um nicht zu viel zu verraten – je mehr er begreift, worauf dies alles hinausläuft. Es gelingt mit wenigen Ausnahmen, in denen die Autoren doch emotionalisierte Einblicke in das Innenleben ihrer Figuren gewähren, dem Leser die empathische Arbeit zu überlassen, was einen Sog entwickelt, dem sich zu entziehen schwer fällt; zugleich empfinden wir aber, ohne daß uns der Roman dauernd darauf hinweisen muß, tiefes Mitgefühl mit den handelnden Protagonisten, dem Vater und der Ermittlerin. Ja, wir sind sogar bereit, deren Vorurteile - u.a. gegen den arabischen Verdächtigen - nachzuvollziehen, ertappen uns dabei aber eben in unserer eigenen Nachsichtigkeit. In diesen Momenten wird der scheinbar so einfach erzählte Roman ungeheuer vielschichtig.
Es gelingt, selbst jene Klischees, die mittlerweile in Krimis eher nerven – bspw. die Nervenschwäche eines Kommissars, der mit den Vorgesetzten über Kreuz liegt – zu Vorteilen in dieser Story zu machen, denn mit einem Mal sind wir mit den menschlichen Schwächen konfrontiert, die wirklich aus beruflichen Schwierigkeiten resultieren und nicht mit jenen Heldentaten, bei denen jemand gegen alle Widerstände, auch die eigenen, über sich hinauswächst. Im Gegenteil: ZEUGE DES SPIELS dekliniert die Spielarten menschlicher Schwächen derart konsequent durch, daß schließlich ein Schlußpunkt auf den Leser wartet, der kaum mehr zu ertragen ist.
Damit eröffnet dieser Roman, dieser Thriller, dieser Krimi, seinem Genre eine Möglichkeit, die immer schon in ihm angelegt war, doch viel zu selten – vielleicht am ehesten noch in den berühmten Krimis von -ky aus den 70er Jahren – ausgespielt wird: Die genaue Untersuchung der 'conditio humana' unter den besonderen Vorzeichen der gewaltsamen Konfrontation. Ohne Übertreibung, ohne falsche Helden und ohne…
Umso wohltuender, wenn ein Kriminalroman – oder Thriller – es einmal ernst nimmt mit den menschlichen Schwächen, mit den düsteren Seiten der menschlichen Existenz und vor allem mit den Auswirkungen eines Verbrechens auf „ganz normale Menschen“. Das Brüder- und Autorenpaar Daan und Thomas Heerma van Voss meint es damit bitter ernst in ihrem nominell als Thriller bezeichneten Roman ZEUGE DES SPIELS.
In New Orleans wird eine junge Studentin auf fürchterliche Art während des Karnevals, dem Mardi Gras, ermordet, schnell hat die Ermittlerin Hanna Vincennes zwei Tatverdächtige ausgemacht - einen jungen Araber und den niederländischen Freund der Getöteten. Derweil versucht Aron Mulder, ehemaliger Psychotherapeut, sein Leben, das seit dem gewaltsamen Tod seiner Frau Nora, für den er vorübergehend verdächtigt wurde, aus den Fugen geraten ist, wieder auf die Reihe zu bekommen. Er lebt in einem Ferienhaus in der Nähe von Egmond und trifft sich hier regelmäßig mit Marie, die seine Vergangenheit kennt und ihn dennoch unterstützt und auch liebt. Als Aron durch die Medien von den Vorgängen in New Orleans erfährt, erkennt er in dem Hauptverdächtigen Alexander van Zant seinen seit dem Tod seiner Frau verschwundenen Sohn. Schließlich beschließt Aron, seine Pflicht als Vater wahrzunehmen und reist in die fernen, fremden Staaten, um Alexander beizustehen und, wenn möglich, mit Hilfe eines Privatdetektivs den wahren Mörder zu finden – denn er ist fest von der Unschuld des eigenen Sohns überzeugt. Und aufgrund seiner eigenen Geschichte, weiß er, wie es sich anfühlt, zu Unrecht verdächtigt zu werden…
In einer einfachen und gerade deshalb oft bis ins Mark erschütternden Sprache, oft in reinen Aussagesätzen, berichten die Autoren in sich abwechselnden Perspektiven aus Sicht der Ermittlerin Vincennes und des Vaters Aron von den Entwicklungen. Wie die meisten Kriminalromane bedient sich auch dieser einer gelegentlich hart am Rande des Glaubwürdigen entlang hangelnden Konstruktion, aber ist man als Krimi-Leser ehrlich, muß man zugeben, daß dies nunmal grundlegender Bestandteil aller solcher Geschichten ist. Das Verdienst dieses Romans allerdings ist es, sich eben jeglicher Dramatisierung zu verweigern, dadurch annähernd die sprachliche Ästhetik einer Reportage zu erlangen, was die Konstruiertheit des Plots unterläuft, und den Leser damit in einer Äquidistanz zu halten, die es immer schwerer erträglich macht, den Geschehnissen zu folgen, vor allem – man muß hier vorsichtig sein, um nicht zu viel zu verraten – je mehr er begreift, worauf dies alles hinausläuft. Es gelingt mit wenigen Ausnahmen, in denen die Autoren doch emotionalisierte Einblicke in das Innenleben ihrer Figuren gewähren, dem Leser die empathische Arbeit zu überlassen, was einen Sog entwickelt, dem sich zu entziehen schwer fällt; zugleich empfinden wir aber, ohne daß uns der Roman dauernd darauf hinweisen muß, tiefes Mitgefühl mit den handelnden Protagonisten, dem Vater und der Ermittlerin. Ja, wir sind sogar bereit, deren Vorurteile - u.a. gegen den arabischen Verdächtigen - nachzuvollziehen, ertappen uns dabei aber eben in unserer eigenen Nachsichtigkeit. In diesen Momenten wird der scheinbar so einfach erzählte Roman ungeheuer vielschichtig.
Es gelingt, selbst jene Klischees, die mittlerweile in Krimis eher nerven – bspw. die Nervenschwäche eines Kommissars, der mit den Vorgesetzten über Kreuz liegt – zu Vorteilen in dieser Story zu machen, denn mit einem Mal sind wir mit den menschlichen Schwächen konfrontiert, die wirklich aus beruflichen Schwierigkeiten resultieren und nicht mit jenen Heldentaten, bei denen jemand gegen alle Widerstände, auch die eigenen, über sich hinauswächst. Im Gegenteil: ZEUGE DES SPIELS dekliniert die Spielarten menschlicher Schwächen derart konsequent durch, daß schließlich ein Schlußpunkt auf den Leser wartet, der kaum mehr zu ertragen ist.
Damit eröffnet dieser Roman, dieser Thriller, dieser Krimi, seinem Genre eine Möglichkeit, die immer schon in ihm angelegt war, doch viel zu selten – vielleicht am ehesten noch in den berühmten Krimis von -ky aus den 70er Jahren – ausgespielt wird: Die genaue Untersuchung der 'conditio humana' unter den besonderen Vorzeichen der gewaltsamen Konfrontation. Ohne Übertreibung, ohne falsche Helden und ohne…
July 21, 2018
Een Nederlandse thriller, met een verrassende einde.
De psychiater Aron Mulder wordt verdacht van de moord op zijn vrouw, maar na een week wegens gebrek aan bewijs vrijgelaten. Op de dag dat hij thuis komt, laat zijn zoon weten dat hij vertrekt naar Amerika.
5 Jaar later. De geschiedenis lijkt zich te herhalen als een jonge vrouw (Nathalie Underwood) dood wordt gevonden in de moerassen van Louisiana. Zij blijkt de vriendin te zijn van Alexander van Sant. Aron komt eracht dat het in werkelijkheid om zijn zoon Alexander Mulder gaat. Hij is er van overtuigd dat zijn zoon onschuldig is, en vertrekt naar Amerika. Hij wil alles doen om te bewijzen dat er een vergissing is gemaakt.
Hannah Vincennes is belast met het onderzoek naar de moord op Nathalie, en de hoofdstukken wisselen steeds tussen haar en Aron.
Het verhaal is zeer boeiend geschreven, de karakters komen haast tot leven, en de haat/liefde verhouding in het gezin Mulder, de liefde van de vader voor zijn zoon en de onder druk staande rechercheur komen allemaal goed uit de verf.
Uiteindelijk komt het allemaal neer op keuzes maken. Dit is een boek dat je nog lang bij blijft, en het zal zeker enige emoties oproepen.
Het schrijvers duo Daan Heerma van Voss en zijn broer Thomas Heerma van Voss hebben een geweldige thriller geschreven, en wat mij betreft komen er nog meer boeken bij.
De psychiater Aron Mulder wordt verdacht van de moord op zijn vrouw, maar na een week wegens gebrek aan bewijs vrijgelaten. Op de dag dat hij thuis komt, laat zijn zoon weten dat hij vertrekt naar Amerika.
5 Jaar later. De geschiedenis lijkt zich te herhalen als een jonge vrouw (Nathalie Underwood) dood wordt gevonden in de moerassen van Louisiana. Zij blijkt de vriendin te zijn van Alexander van Sant. Aron komt eracht dat het in werkelijkheid om zijn zoon Alexander Mulder gaat. Hij is er van overtuigd dat zijn zoon onschuldig is, en vertrekt naar Amerika. Hij wil alles doen om te bewijzen dat er een vergissing is gemaakt.
Hannah Vincennes is belast met het onderzoek naar de moord op Nathalie, en de hoofdstukken wisselen steeds tussen haar en Aron.
Het verhaal is zeer boeiend geschreven, de karakters komen haast tot leven, en de haat/liefde verhouding in het gezin Mulder, de liefde van de vader voor zijn zoon en de onder druk staande rechercheur komen allemaal goed uit de verf.
Uiteindelijk komt het allemaal neer op keuzes maken. Dit is een boek dat je nog lang bij blijft, en het zal zeker enige emoties oproepen.
Het schrijvers duo Daan Heerma van Voss en zijn broer Thomas Heerma van Voss hebben een geweldige thriller geschreven, en wat mij betreft komen er nog meer boeken bij.
This entire review has been hidden because of spoilers.
August 24, 2015
Hoogst literair, weinig thriller
De gebroeders Daan (1986) en Thomas (1990) Heerma van Voss hebben de handen ineengeslagen en verrijken hun schrijf-loopbaan met de productie van een thriller. Maar de gezamenlijke vingeroefening levert niet meer op dan een goedgeschreven detectiveverhaal.
Dat de broers kunnen schrijven is inmiddels wel bewezen met een lange lijst aan romans, verhalen, essays, columns, enzovoort. Het lijkt dan ook een spontaan plan, misschien ontstaan aan de borreltafel, om eens een thriller aan te pakken. Even komt de beruchte uitspraak van schrijfster Connie Palmen in gedachten, waarmee ze thrillerschrijfster Saskia Noort de toegang tot hogere literaire regionen ontzegt, omdat het kunstmatige label ‘literaire thriller’ volgens Palmen alleen ‘nietsnutten’ vertegenwoordigt. De broers Heerma van Voss kiezen voor de omgekeerde weg: vanuit de literatuur het thrillergenre betreden – waarbij overigens opvalt dat Ultimatum getypeerd wordt als ‘thriller’ zónder de vermelding ‘literair’.
Schrijftalent
Ultimatum staat goed in de steigers. De voormalig psychiater Aron Mulder leidt na de onopgehelderde moord op zijn vrouw een teruggetrokken leven. Door de geruchten over zijn betrokkenheid bij haar dood is de breuk met zijn zoon Alexander, die inmiddels in New Orleans woont, definitief geworden. Als Alexander op zijn beurt wordt verdacht van de moord op zijn vriendin Nathalie Underwood vertrekt Aron naar Amerika om zijn zoon bij te staan en zo mogelijk vrij te pleiten. Dan volgt een geijkt patroon van bekende stappen: Aron schakelt een wat morsige privé-detective in maar gaat vooral zelf op onderzoek uit, een overspannen politierechercheur werkt tegelijkertijd aan de zaak, er wordt nog een moord gepleegd en de niet-verrassende oplossing volgt als het ware vanzelf. Een gemiddelde Baantjer-aflevering dus.
De veelbelovende opbouw zegt alles over het schrijftalent van de auteurs. De situatie wordt goed geschetst, te beginnen met de Amerikaanse moordzaak, om vervolgens de hoofdpersonages op een veelzijdige manier neer te zetten. Stuk voor stuk boeiende mensen die hun geloofwaardigheid te danken hebben aan de beeldende beschrijvingen waarmee ze worden getypeerd.
Vindingrijk
Het uit korte hoofdstukken opgebouwde verhaal wordt telkens vanuit een ander personage verder gebracht. Een lineaire voortgang, waarbij aardig is dat de schrijvers ook enkele hoofdstukken vanuit de optiek van de moordenaar hebben geschreven. Dat vergroot het mysterie maar brengt op geen enkele wijze spanning in deze geschiedenis. Het geheel kabbelt rustig verder – er wordt nog een ontvoering aan de verwikkelingen toegevoegd – en eindigt als de moordenaar zich kenbaar maakt maar toch vrijuit gaat. Een wat wonderlijke afloop die als constructie vindingrijk genoemd kan worden maar het begrip thriller op geen enkele wijze recht doet.
De goedbekkende titel Ultimatum – een begrip waar in het verhaal trouwens nergens sprake van is – lijkt, in combinatie met de ijzige sfeer van het omslag, goed in het genre te passen. Komt dit boek onzichtbaar tussen de andere thrillers te liggen of juist opvallend naast het literaire werk van de schrijvende broers? En zal de doorgewinterde thrillerliefhebber het weten te vinden?
http://8weekly.nl/recensie/hoogst-lit...
©André van Dijk/8WEEKLY
De gebroeders Daan (1986) en Thomas (1990) Heerma van Voss hebben de handen ineengeslagen en verrijken hun schrijf-loopbaan met de productie van een thriller. Maar de gezamenlijke vingeroefening levert niet meer op dan een goedgeschreven detectiveverhaal.
Dat de broers kunnen schrijven is inmiddels wel bewezen met een lange lijst aan romans, verhalen, essays, columns, enzovoort. Het lijkt dan ook een spontaan plan, misschien ontstaan aan de borreltafel, om eens een thriller aan te pakken. Even komt de beruchte uitspraak van schrijfster Connie Palmen in gedachten, waarmee ze thrillerschrijfster Saskia Noort de toegang tot hogere literaire regionen ontzegt, omdat het kunstmatige label ‘literaire thriller’ volgens Palmen alleen ‘nietsnutten’ vertegenwoordigt. De broers Heerma van Voss kiezen voor de omgekeerde weg: vanuit de literatuur het thrillergenre betreden – waarbij overigens opvalt dat Ultimatum getypeerd wordt als ‘thriller’ zónder de vermelding ‘literair’.
Schrijftalent
Ultimatum staat goed in de steigers. De voormalig psychiater Aron Mulder leidt na de onopgehelderde moord op zijn vrouw een teruggetrokken leven. Door de geruchten over zijn betrokkenheid bij haar dood is de breuk met zijn zoon Alexander, die inmiddels in New Orleans woont, definitief geworden. Als Alexander op zijn beurt wordt verdacht van de moord op zijn vriendin Nathalie Underwood vertrekt Aron naar Amerika om zijn zoon bij te staan en zo mogelijk vrij te pleiten. Dan volgt een geijkt patroon van bekende stappen: Aron schakelt een wat morsige privé-detective in maar gaat vooral zelf op onderzoek uit, een overspannen politierechercheur werkt tegelijkertijd aan de zaak, er wordt nog een moord gepleegd en de niet-verrassende oplossing volgt als het ware vanzelf. Een gemiddelde Baantjer-aflevering dus.
De veelbelovende opbouw zegt alles over het schrijftalent van de auteurs. De situatie wordt goed geschetst, te beginnen met de Amerikaanse moordzaak, om vervolgens de hoofdpersonages op een veelzijdige manier neer te zetten. Stuk voor stuk boeiende mensen die hun geloofwaardigheid te danken hebben aan de beeldende beschrijvingen waarmee ze worden getypeerd.
Vindingrijk
Het uit korte hoofdstukken opgebouwde verhaal wordt telkens vanuit een ander personage verder gebracht. Een lineaire voortgang, waarbij aardig is dat de schrijvers ook enkele hoofdstukken vanuit de optiek van de moordenaar hebben geschreven. Dat vergroot het mysterie maar brengt op geen enkele wijze spanning in deze geschiedenis. Het geheel kabbelt rustig verder – er wordt nog een ontvoering aan de verwikkelingen toegevoegd – en eindigt als de moordenaar zich kenbaar maakt maar toch vrijuit gaat. Een wat wonderlijke afloop die als constructie vindingrijk genoemd kan worden maar het begrip thriller op geen enkele wijze recht doet.
De goedbekkende titel Ultimatum – een begrip waar in het verhaal trouwens nergens sprake van is – lijkt, in combinatie met de ijzige sfeer van het omslag, goed in het genre te passen. Komt dit boek onzichtbaar tussen de andere thrillers te liggen of juist opvallend naast het literaire werk van de schrijvende broers? En zal de doorgewinterde thrillerliefhebber het weten te vinden?
http://8weekly.nl/recensie/hoogst-lit...
©André van Dijk/8WEEKLY
August 13, 2020
Als je nog eens een goede psychologische thriller zoekt: haal dan 'Ultimatum' uit de bieb! (Want niet meer in druk verkrijgbaar)
Het fascinerende vond ik de opbouw van het verhaal d.m.v. verschillende personen. Op een gegeven moment word je met je neus op het feit gedrukt dat je alle verhaalkennis opbouwt door hun denkraam. Wat is dus nog waar en kun je eraan ontsnappen?
Het niet-eind-goed-al-goed-scenario onderstreepte het karakter van het boek.
3,5
Het fascinerende vond ik de opbouw van het verhaal d.m.v. verschillende personen. Op een gegeven moment word je met je neus op het feit gedrukt dat je alle verhaalkennis opbouwt door hun denkraam. Wat is dus nog waar en kun je eraan ontsnappen?
Het niet-eind-goed-al-goed-scenario onderstreepte het karakter van het boek.
3,5
October 21, 2023
Het was niet zo’n slecht boek, ik moest het voor school lezen en ik zou het zeker aanraden als lezen voor de lijst boek!
August 9, 2018
Wer hier spoilert, geht direkt ins Gefängnis, nicht über Los!!!
„Für unschuldig befunden zu werden ist etwas anderes, als unschuldig durchs Leben zu gehen.“ S. 16. Aron Mulder weiß das. Der frühere Psychiater lebt möglichst unauffällig in seiner Ferienwohnung in den Niederlanden, seit dem unaufgeklärten Mord an seiner Frau. Da wird sein Sohn in New Orleans des Mordes beschuldigt, seine Freundin wurde erstochen. Wie der Vater, so der Sohn?
„Dropje voor dropje kwaliteit“, dieser uralte Werbespruch gilt auch für dieses Produkt aus den Niederlanden. Was für ein Brett. Man kann mich bei meiner „Krimi-Thriller-Schlagzahl“ wohl schwer überraschen, immerhin hatte meine Omma (ja, doppeltes „m“) mich in zarter Jugend schon in die Familientradition eingeführt, aber dieses Buch hier macht mich sprachlos. Es entzieht sich in vielerlei Sicht der Kategorisierung, offenes Ende, geschlossenes Ende, privater Ermittler, beschädigter Cop, Thriller, Psychodrama – alles Quatsch. Einfach Heerma van Voss – die Herren trauen sich was, ich werde gleich einmal weitere Werke von ihnen suchen. Dabei ist nicht nur der Plot ganz anders – auch die Schreibweise bietet einiges.
Während sonst der Standard wäre, ständig ein „Achtung, hier lauert ein Geheimnis“-Schild vor die Seiten zu stellen, werden die Informationen hier ganz einfach präsentiert, aber halt Schritt für Schritt. Da steht dann zum Beispiel „Monatelang hatte Hanna heimlich an dem Fall weitergearbeitet, bis sie eines Tages nach Hause geschickt wurde.“ S. 75 Und an anderen Stellen erfährt man dann quasi nebenbei, was dahintersteckt. Aber nur, wenn man ALLE diese Stellen gelesen hat. Und so ist es mit allen anderen Informationen auch. Dabei, und das ist die Perfidie, weiß man eigentlich…neee, selbst lesen, los!
Und dann das Ende – grandios, ich mag das gar nicht! 5 Sterne. Ich hole schon mal die Streichhölzer. Ich werde wohl gleich Albträume haben.
„Für unschuldig befunden zu werden ist etwas anderes, als unschuldig durchs Leben zu gehen.“ S. 16. Aron Mulder weiß das. Der frühere Psychiater lebt möglichst unauffällig in seiner Ferienwohnung in den Niederlanden, seit dem unaufgeklärten Mord an seiner Frau. Da wird sein Sohn in New Orleans des Mordes beschuldigt, seine Freundin wurde erstochen. Wie der Vater, so der Sohn?
„Dropje voor dropje kwaliteit“, dieser uralte Werbespruch gilt auch für dieses Produkt aus den Niederlanden. Was für ein Brett. Man kann mich bei meiner „Krimi-Thriller-Schlagzahl“ wohl schwer überraschen, immerhin hatte meine Omma (ja, doppeltes „m“) mich in zarter Jugend schon in die Familientradition eingeführt, aber dieses Buch hier macht mich sprachlos. Es entzieht sich in vielerlei Sicht der Kategorisierung, offenes Ende, geschlossenes Ende, privater Ermittler, beschädigter Cop, Thriller, Psychodrama – alles Quatsch. Einfach Heerma van Voss – die Herren trauen sich was, ich werde gleich einmal weitere Werke von ihnen suchen. Dabei ist nicht nur der Plot ganz anders – auch die Schreibweise bietet einiges.
Während sonst der Standard wäre, ständig ein „Achtung, hier lauert ein Geheimnis“-Schild vor die Seiten zu stellen, werden die Informationen hier ganz einfach präsentiert, aber halt Schritt für Schritt. Da steht dann zum Beispiel „Monatelang hatte Hanna heimlich an dem Fall weitergearbeitet, bis sie eines Tages nach Hause geschickt wurde.“ S. 75 Und an anderen Stellen erfährt man dann quasi nebenbei, was dahintersteckt. Aber nur, wenn man ALLE diese Stellen gelesen hat. Und so ist es mit allen anderen Informationen auch. Dabei, und das ist die Perfidie, weiß man eigentlich…neee, selbst lesen, los!
Und dann das Ende – grandios, ich mag das gar nicht! 5 Sterne. Ich hole schon mal die Streichhölzer. Ich werde wohl gleich Albträume haben.
February 9, 2024
Verwarrend verhaal over een moord van vijf jaar geleden die wel of niet, dat wordt eigenlijk niet duidelijk, aanleiding is voor een moord in New Orleans. De verdachte (vrijgesproken) van vijf jaar geleden is de vader van de verdachte in New Orleans, die uiteindelijk schuldig wordt bevonden, waarna je in het ongewisse blijft over de straf (doodstraf? De jury beveelt dat aan). De zoon woont onder valse naam op de campus, waar het slachtoffer een overspelige relatie begint met de dader (dat beweert hij zelf), die haar dus vermoordt. Dan zijn er nog de moeilijkheden van een politievrouw, met haar chef, met haar werk, met haar relatie, en zo voort. Er wordt veel gevoeld en op intuïtie gevaren, er zijn voortdurend monologues intérieurs van deze of gene, wat dan weer inzicht geeft in het verloop, of misschien ook niet. Het is af en toe heel houterig opgeschreven, de rol van allerlei mensen die van alles doen, blijft onduidelijk (de ouders van het slachtoffer? Wat doen die in het verhaal?!), zelfs de dader heeft eigenlijk geen rol, en legt dan wel uit wat hij heeft gedaan, het blijft onduidelijk waarom. Ergerlijk boek, kortom.
May 12, 2023
Verrassend verfrissende thriller. Goed uitgedacht, mooi opgeschreven.
Wel jammer: Arons hoofdstukken werden na verloop van tijd echt h e e l saai. Af en toe een alineaatje overslaan bespaart je een hoop ergernis. ;)
3.0 ⭐️
Wel jammer: Arons hoofdstukken werden na verloop van tijd echt h e e l saai. Af en toe een alineaatje overslaan bespaart je een hoop ergernis. ;)
3.0 ⭐️
August 18, 2017
Zeker niet origineel qua plot, maar wel constant spannend, goed en vlot geschreven en met interessante en toch wel verrassende karakterontwikkelingen.
July 29, 2018
Een thriller met prachtige accurate taal en vrijwel geen clichematige plotwendingen. Fantastisch en onwennig tegelijk.
May 9, 2019
Komt moeilijk op gang en is minder spannend dan andere thrillers vind ik
October 6, 2023
Ik vond dit een heel leuk boek. Ik heb dit boek gelezen voor mijn lees lijst voor school. Ik dacht iedere keer bij de detective aan dee van the arrow🤣
December 6, 2021
The title was wel chosen. The ending pissed me off that is how good it was. It was a metaphor to what was about to happen. I read this book for school and I was please because this is one of the only good dutch books. 7.5/10 raccoons.
December 31, 2018
„Ohne Risiko kein Spiel, ohne Spiel keine Befriedigung.“ (Zitat Seite 117).
Inhalt:
Nach dem unaufgeklärten Mord an seiner Mutter zieht Alexander Mulder nach New Orleans, wo er unter einem anderen Namen lebt. Er hat den Kontakt zu seinem Vater Aron abgebrochen, da auch sein Vater damals zu den Mordverdächtigen gehörte. Als Alexanders Freundin Nathalie Underwood ermordet wird, ist Alexander auf Grund seiner Vergangenheit, des falschen Namens, aber auch seiner Eifersucht der Hauptverdächtige. Für die Ermittlerin Hanna Vincennes kommen auch andere Personen als Täter in Frage, doch für die Medien und für Hannas Vorgesetzte ist der Fall geklärt. Aron Mulder fliegt in die USA, um seinem Sohn zu helfen und engagiert einen Privatdetektiv. Doch als sie erkennen, dass sie alle Figuren in einem perfekt konstruierten, bösen Spiel sind und Hanna endlich eine wichtige Frage zu einem Foto stellt, könnte es zu spät sein.
Thema und Genre:
Bei diesem Buch handelt es sich um einen literarischen Kriminalroman mit der klassischen Konstellation Opfer – Täter – Ermittler, wobei den Autoren die Personen wichtiger sind, als die Tat selbst. Themen sind Psychologie, die Macht der Medien, Vorurteile, die Verantwortung von Ermittlern, die Todesstrafe und die Mögichkeit eines perfekten Verbrechens.
Charaktere:
Die Geschichte lebt durch die Vielschichtigkeit der Personen. Alexander, geprägt von seinem Verdacht, sein eigener Vater könnte seine Mutter ermordet haben, findet sich plötzlich selbst in der Rolle des Mordverdächtigen. Er beteuert seine Unschuld, doch seine Vorgeschichte macht ihn in den Augen der Öffentlichkeit zum Täter. Hanna ist als Ermittlerin noch immer geprägt von einem Fall, der drei Jahre zurück liegt. Sie bräuchte mehr Zeit für ihre Suche nach Beweisen, denn sie hat Zweifel, doch die Vorgesetzten machen Druck, sie wollen eine rasche Anklage. Aron, der seinem Sohn keinen Mord zutraut, erkennt dasselbe Muster der absoluten Hilflosigkeit, das er selbst vor Jahren erlebt hatte.
Handlung und Schreibstil:
Die beiden Autoren erzählen die Geschichte in einem straffen Zeitrahmen von Anfang März bis Ende Juni. Es gibt zwei ineinander verschlungene Handlungsstränge, einerseits das zurückgezogene Leben des Vaters in den Niederlanden und andererseits Alexander in New Orleans, wobei mit der Ankunft des Vaters in New Orleans dieser Handlungsort zum Schwerpunkt wird. Was in der Vergangenheit geschehen ist, erfährt man im Laufe der Ereignisse durch Erinnerungen und Erzählungen der einzelnen Protagonisten. So lernt der Leser auch das Opfer besser kennen, bis sich alle Puzzleteile zu einem Gesamtbild fügen. Die Sprache ist präzise, kurze Sätze, der spannenden Handlung angepasst, mit knapp formulierten Beschreibungen.
Fazit:
Ein sehr vielschichtiger Kriminalroman, wobei der Schwerpunkt nicht auf der Tat liegt. Es geht vielmehr um die betroffenen Personen, ihre Entscheidungen und die Motive dahinter, sowie die Folgen und Auswirkungen ihrer Handlungen. Was sich jedoch in die Gedanken brennt ist die Tatsache, dass Geschichten wie diese in der Realität möglich sind.
Inhalt:
Nach dem unaufgeklärten Mord an seiner Mutter zieht Alexander Mulder nach New Orleans, wo er unter einem anderen Namen lebt. Er hat den Kontakt zu seinem Vater Aron abgebrochen, da auch sein Vater damals zu den Mordverdächtigen gehörte. Als Alexanders Freundin Nathalie Underwood ermordet wird, ist Alexander auf Grund seiner Vergangenheit, des falschen Namens, aber auch seiner Eifersucht der Hauptverdächtige. Für die Ermittlerin Hanna Vincennes kommen auch andere Personen als Täter in Frage, doch für die Medien und für Hannas Vorgesetzte ist der Fall geklärt. Aron Mulder fliegt in die USA, um seinem Sohn zu helfen und engagiert einen Privatdetektiv. Doch als sie erkennen, dass sie alle Figuren in einem perfekt konstruierten, bösen Spiel sind und Hanna endlich eine wichtige Frage zu einem Foto stellt, könnte es zu spät sein.
Thema und Genre:
Bei diesem Buch handelt es sich um einen literarischen Kriminalroman mit der klassischen Konstellation Opfer – Täter – Ermittler, wobei den Autoren die Personen wichtiger sind, als die Tat selbst. Themen sind Psychologie, die Macht der Medien, Vorurteile, die Verantwortung von Ermittlern, die Todesstrafe und die Mögichkeit eines perfekten Verbrechens.
Charaktere:
Die Geschichte lebt durch die Vielschichtigkeit der Personen. Alexander, geprägt von seinem Verdacht, sein eigener Vater könnte seine Mutter ermordet haben, findet sich plötzlich selbst in der Rolle des Mordverdächtigen. Er beteuert seine Unschuld, doch seine Vorgeschichte macht ihn in den Augen der Öffentlichkeit zum Täter. Hanna ist als Ermittlerin noch immer geprägt von einem Fall, der drei Jahre zurück liegt. Sie bräuchte mehr Zeit für ihre Suche nach Beweisen, denn sie hat Zweifel, doch die Vorgesetzten machen Druck, sie wollen eine rasche Anklage. Aron, der seinem Sohn keinen Mord zutraut, erkennt dasselbe Muster der absoluten Hilflosigkeit, das er selbst vor Jahren erlebt hatte.
Handlung und Schreibstil:
Die beiden Autoren erzählen die Geschichte in einem straffen Zeitrahmen von Anfang März bis Ende Juni. Es gibt zwei ineinander verschlungene Handlungsstränge, einerseits das zurückgezogene Leben des Vaters in den Niederlanden und andererseits Alexander in New Orleans, wobei mit der Ankunft des Vaters in New Orleans dieser Handlungsort zum Schwerpunkt wird. Was in der Vergangenheit geschehen ist, erfährt man im Laufe der Ereignisse durch Erinnerungen und Erzählungen der einzelnen Protagonisten. So lernt der Leser auch das Opfer besser kennen, bis sich alle Puzzleteile zu einem Gesamtbild fügen. Die Sprache ist präzise, kurze Sätze, der spannenden Handlung angepasst, mit knapp formulierten Beschreibungen.
Fazit:
Ein sehr vielschichtiger Kriminalroman, wobei der Schwerpunkt nicht auf der Tat liegt. Es geht vielmehr um die betroffenen Personen, ihre Entscheidungen und die Motive dahinter, sowie die Folgen und Auswirkungen ihrer Handlungen. Was sich jedoch in die Gedanken brennt ist die Tatsache, dass Geschichten wie diese in der Realität möglich sind.
May 21, 2015
Daan Heerma van Voss & Thomas Heerma van Voss, deze nog vrij jonge auteurs (29 en bijna 25) hebben al een behoorlijk CV als het om schrijven gaat. Beiden schreven ze enkele romans en voor diverse magazines en kranten. Ultimatum is het eerste boek dat ze samen schrijven en een thriller.
Aron Mulder, een man die nog steeds worstelt met zijn verleden en voornamelijk de dag dat zijn vrouw stierf. Aron werd in eerste instantie beschuldigd van de moord, maar wegens onvoldoende bewijs weer vrij gelaten. De uiteindelijke dader werd nooit gevonden.
Zijn zoon Alexander heeft hij al jaren niet meer gezien en is vertrokken naar Amerika sinds het hele gebeuren. Als op een dag in de moerassen van Louisiana het lijk van Alexander zijn vriendin, Nathalie Underwood gevonden wordt en Alexander als schuldige aangewezen wordt lijkt het verleden zich te herhalen. De gelovige en bijgelovige gemeenschap denkt er het zijne van.
Als het nieuws bij vader Aron in Nederland aankomt, is hij er zeker van dat zijn zoon onschuldig is en wil er alles aan doen dit te bewijzen.
Het eerste thrilleravontuur van deze twee broers opent spannend en bewijst al dat de broers kunnen schrijven. De hoofdstukken wisselen af tussen de Amerikaanse rechercheur Hanna Vincennes die de zaak onderzoekt in Amerika en vader Aron, die zich op dat moment nog in Nederland bevindt. Het boek begint met de dag dat de moord plaatsvindt en neemt ons mee langs de spannende gebeurtenissen die ruim 3,5 maand lang plaats vinden. Ontzettend goed, mooi en boeiend geschreven. Zeer overtuigende karakters die bijna echt tot leven komen. De haat-liefde verhouding in het gezin Mulder, de liefde van de vader voor zijn zoon en de onder druk staande rechercheur Vincennes komen allemaal erg goed uit de verf. Met oog voor detail, van de drassige moerassen in Louisiana naar New Orleans tot aan het Nederlandse Egmond en Amstelveen, het is of je er zelf bij bent.
Wat mij betreft blijft het niet bij deze ene thriller van dit fenomenale duo. Ultimatum is een boek dat verschillende emoties bij je oproept. De band tussen vader en zoon, spanning, verontwaardiging. Een verhaal dat je na het lezen nog een tijdje moet laten bezinken.
Aron Mulder, een man die nog steeds worstelt met zijn verleden en voornamelijk de dag dat zijn vrouw stierf. Aron werd in eerste instantie beschuldigd van de moord, maar wegens onvoldoende bewijs weer vrij gelaten. De uiteindelijke dader werd nooit gevonden.
Zijn zoon Alexander heeft hij al jaren niet meer gezien en is vertrokken naar Amerika sinds het hele gebeuren. Als op een dag in de moerassen van Louisiana het lijk van Alexander zijn vriendin, Nathalie Underwood gevonden wordt en Alexander als schuldige aangewezen wordt lijkt het verleden zich te herhalen. De gelovige en bijgelovige gemeenschap denkt er het zijne van.
Als het nieuws bij vader Aron in Nederland aankomt, is hij er zeker van dat zijn zoon onschuldig is en wil er alles aan doen dit te bewijzen.
Het eerste thrilleravontuur van deze twee broers opent spannend en bewijst al dat de broers kunnen schrijven. De hoofdstukken wisselen af tussen de Amerikaanse rechercheur Hanna Vincennes die de zaak onderzoekt in Amerika en vader Aron, die zich op dat moment nog in Nederland bevindt. Het boek begint met de dag dat de moord plaatsvindt en neemt ons mee langs de spannende gebeurtenissen die ruim 3,5 maand lang plaats vinden. Ontzettend goed, mooi en boeiend geschreven. Zeer overtuigende karakters die bijna echt tot leven komen. De haat-liefde verhouding in het gezin Mulder, de liefde van de vader voor zijn zoon en de onder druk staande rechercheur Vincennes komen allemaal erg goed uit de verf. Met oog voor detail, van de drassige moerassen in Louisiana naar New Orleans tot aan het Nederlandse Egmond en Amstelveen, het is of je er zelf bij bent.
Wat mij betreft blijft het niet bij deze ene thriller van dit fenomenale duo. Ultimatum is een boek dat verschillende emoties bij je oproept. De band tussen vader en zoon, spanning, verontwaardiging. Een verhaal dat je na het lezen nog een tijdje moet laten bezinken.
June 18, 2015
Ultimatum is een ontspannende en toch spannende psychologische thriller. Niet zo spannend, dat je niet alleen in het donker durft te zijn, maar spannend genoeg om het boek niet weg te kunnen leggen.
De keuze voor de afbeelding op de cover wordt vroeg in het verhaal duidelijk. Het eerste hoofdstuk in het eerste deel zorgde er voor dat ik door wilde lezen; 'wie heeft dit op zijn geweten?'
De verhaallijnen van de hoofdpersonen, zo noem ik ze, zijn goed neergezet in hun eigen omgeving, met extra aandacht voor de dader door middel van de Romeinse cijfers.
Wie deze dader is, dacht ik te weten na een beschrijving van iemand, halverwege het boek. Maar zekerheid daarover kreeg ik pas tegen het einde van het verhaal. Ik wist, door de wendingen die de auteurs gebruikt hebben niet zeker welke kant het op zou gaan. Had ik wel gelijk?
Aron is een duidelijk uitgewerkt personage, hij is ook het belangrijkste personage is dit boek. De andere personages zijn ook duidelijk, maar niet allemaal even geloofwaardig in hun handelen.
De plot is voor verbetering vatbaar denk ik, maar het einde heeft me mijn adem in doen houden!
Dit is niet het einde dat ik verwacht had, ik moest even slikken...
Kijk uit naar een volgende thriller van dit duo. Het is een adembenemend verhaal door zijn veelzijdigheid; zowel in gevoelens van de personages als de gebruikte lokatie.
De keuze voor de afbeelding op de cover wordt vroeg in het verhaal duidelijk. Het eerste hoofdstuk in het eerste deel zorgde er voor dat ik door wilde lezen; 'wie heeft dit op zijn geweten?'
De verhaallijnen van de hoofdpersonen, zo noem ik ze, zijn goed neergezet in hun eigen omgeving, met extra aandacht voor de dader door middel van de Romeinse cijfers.
Wie deze dader is, dacht ik te weten na een beschrijving van iemand, halverwege het boek. Maar zekerheid daarover kreeg ik pas tegen het einde van het verhaal. Ik wist, door de wendingen die de auteurs gebruikt hebben niet zeker welke kant het op zou gaan. Had ik wel gelijk?
Aron is een duidelijk uitgewerkt personage, hij is ook het belangrijkste personage is dit boek. De andere personages zijn ook duidelijk, maar niet allemaal even geloofwaardig in hun handelen.
De plot is voor verbetering vatbaar denk ik, maar het einde heeft me mijn adem in doen houden!
Dit is niet het einde dat ik verwacht had, ik moest even slikken...
Kijk uit naar een volgende thriller van dit duo. Het is een adembenemend verhaal door zijn veelzijdigheid; zowel in gevoelens van de personages als de gebruikte lokatie.
January 13, 2016
VERRASSEND (EN) GOED
'Ultimatum' suddert na. Dat doen psychologische thrillers wel vaker, maar deze in het bijzonder, want hij is goed, heel goed. 'Ultimatum' is spannend, zet de lezer op het verkeerde been, wekt verwachtingen aangaande de afloop en tegelijkertijd verontwaardiging. Wat is de waarheid? Heeft Alexander zijn vriendin Nathalie Underwood vermoord? Wat is de rol van vader Aron?
De onderkoelde toon die de gebroeders Heerma van Voss hanteren slaat aan, onderstreept de spanningen binnen de familie Mulder. Eigenlijk wil je vader Aron en zoon Alexander door elkaar rammelen en ze dwingen openhartig te zijn, maar dat zit niet in beider aard.
Rechercheur Hanna Vincennes is op de zaak gezet. De druk vanuit zowel de politieorganisatie als de media is enorm. Kan zij onder deze omstandigheden tot objectieve resultaten komen?
Prachtig verhaal. Ontroerend en pijnlijk. Voortreffelijke opbouw.
Graag meer van zulks, Daan Heerma van Voss en Thomas Heerma van Voss!
[spanning 4, plot 5, leesplezier 5, schrijfstijl 5, originaliteit 5, psychologie 5]
'Ultimatum' suddert na. Dat doen psychologische thrillers wel vaker, maar deze in het bijzonder, want hij is goed, heel goed. 'Ultimatum' is spannend, zet de lezer op het verkeerde been, wekt verwachtingen aangaande de afloop en tegelijkertijd verontwaardiging. Wat is de waarheid? Heeft Alexander zijn vriendin Nathalie Underwood vermoord? Wat is de rol van vader Aron?
De onderkoelde toon die de gebroeders Heerma van Voss hanteren slaat aan, onderstreept de spanningen binnen de familie Mulder. Eigenlijk wil je vader Aron en zoon Alexander door elkaar rammelen en ze dwingen openhartig te zijn, maar dat zit niet in beider aard.
Rechercheur Hanna Vincennes is op de zaak gezet. De druk vanuit zowel de politieorganisatie als de media is enorm. Kan zij onder deze omstandigheden tot objectieve resultaten komen?
Prachtig verhaal. Ontroerend en pijnlijk. Voortreffelijke opbouw.
Graag meer van zulks, Daan Heerma van Voss en Thomas Heerma van Voss!
[spanning 4, plot 5, leesplezier 5, schrijfstijl 5, originaliteit 5, psychologie 5]
June 9, 2015
Vlot geschreven thriller die lekker wegleest. New Orléans en de moerassen van Louisiana zijn mooie decors voor deze Nederlands-Amerikaanse whodunnit.
Heb het boek gelezen voor het Das Magazin Festival van 16 mei 2015. Tijdens de bespreking van het boek met beide auteurs gaven zij aan thriller te hebben willen schrijven, waarin zij veel associaties en verwijzingen naar hun favoriete films of verhalen kwijt konden. Zo vertelden ze onder andere, dat de naam van een privé detective in het boek ontleend was aan de Donald Duck.
Naast waardering hadden bezoekers van de boekenclub ook kritiek. Belangrijkste daarvan vond ik, dat de karakters wat vlak blijven, waardoor je niet echt het verhaal ingezogen wordt. Maar als thriller zeker niet slecht.
Heb het boek gelezen voor het Das Magazin Festival van 16 mei 2015. Tijdens de bespreking van het boek met beide auteurs gaven zij aan thriller te hebben willen schrijven, waarin zij veel associaties en verwijzingen naar hun favoriete films of verhalen kwijt konden. Zo vertelden ze onder andere, dat de naam van een privé detective in het boek ontleend was aan de Donald Duck.
Naast waardering hadden bezoekers van de boekenclub ook kritiek. Belangrijkste daarvan vond ik, dat de karakters wat vlak blijven, waardoor je niet echt het verhaal ingezogen wordt. Maar als thriller zeker niet slecht.
January 30, 2016
Wat een geweldig goed verhaal. De spanning wordt zo goed opgebouwd en het plot is verbazingwekkend. Eigenlijk heel simpel, maar het einde is zo goed, dit zie je echt niet aankomen. Het laat toch wel zien wat een kracht de media heeft en wat een verkiezingsstrijd voor invloed heeft.
De schrijfstijl is heel toegankelijk en de hoofdstukken kort maar krachtig. Het heeft gewoon alles in zich om in een adem uit te lezen, zeker als het verhaal zich zo lekker in je hoofd nestelt en je niet kan wachten om verder te gaan.
De schrijfstijl is heel toegankelijk en de hoofdstukken kort maar krachtig. Het heeft gewoon alles in zich om in een adem uit te lezen, zeker als het verhaal zich zo lekker in je hoofd nestelt en je niet kan wachten om verder te gaan.
May 17, 2015
Was ook bij de leesclub, en vond - zoals ik ook zei - juist de karakters fijn uitgewerkt. Een stuk beter dan in de meeste thrillers, er wordt behendig met wat clichés gespeeld, de personages komen meteen tot leven (vooral die Aron in al zijn onhebbelijkheden en opborrelende agressiviteit) en de afwisseling van hoofdstuk werkt ook heel goed. Hoe er naar het einde wordt toegewerkt, inclusief het frisse einde, waar de lijntjes mooi samen komen en tegelijk niet te geforceerd alles wordt opgelost.
March 13, 2016
Prima geschreven thriller waarbij een gruwelijke moordzaak centraal staat. Het verhaal wordt verteld vanuit twee ooghoeken: de onderzoekende rechercheur en de vader van de hoofdverdachte. Mooi detail is dat beiden in het verleden te maken hebben gehad met een andere, voor hen vervelend afgelopen, moordzaak. Deze ervaring speelt mee in hun beslissingen. De auteurs gebruiken goede red herrings en plotwendingen zodat je als lezer lang in het ongewisse blijft. Samengevat: unputdownable.
October 6, 2015
Een vermakelijk boek, bij tijd en wijlen ook spannend en boeiend, maar op de een of andere manier miste er iets, was het 'onaf'. Misschien een tweede poging wagen?
December 31, 2016
Treurig. Spannend. Goed. Vreselijk.
Je blijft nadenken. En wordt dan toch bepaald door wat je van thrillers denkt te weten.
Maar ja, dit is een debuut ...
Je blijft nadenken. En wordt dan toch bepaald door wat je van thrillers denkt te weten.
Maar ja, dit is een debuut ...
February 21, 2022
Was echt pure ari
December 24, 2023
2,5⭐️
Het einde klopte voor mij niet helemaal.
Het einde klopte voor mij niet helemaal.
Displaying 1 - 25 of 25 reviews