What do you think?
Rate this book
حدیث بندگی و دلبردگی
شرح دعای ابوحمزه ثمالی
دیالوگ انسان و خدا
توبه
معشوق محتشم
فلسفه‌ی دعا
توفیق دیدار و طلب یقین
کمند لطف
دعای عارفان
پرتوی از دعای عرفه
دیالوگ انسان و خدا
توبه
معشوق محتشم
فلسفه‌ی دعا
توفیق دیدار و طلب یقین
کمند لطف
دعای عارفان
پرتوی از دعای عرفه
- GenresReligionPhilosophy
292 pages, Paperback
First published January 1, 1988
About the author
Abdolkarim Soroush
44 books351 followersAbdolkarim Soroush was born in Tehran in 1945. Upon finishing high school, Soroush began studying Pharmacy after passing the National Entrance exams of Iran. After completing his degree, he soon left for London in order to continue his studies and to become familiar with the modern world.
It was after graduating in analytical chemistry from graduate school at London that he went to Chelsea College, for studying history and philosophy of science, spending the next five and a half years there. During these years, confrontation between the people and the Shah's regime was gradually becoming more serious, and political gatherings of Iranians in America and Europe, and Britain in particular, were on the increase. Soroush, too, was thus drawn into the field.
After the Revolution, Soroush returned to Iran and there he published his book "Knowledge and Value" (Danesh va Arzesh) the writing of which he had completed in England. He then went to Tehran's Teacher Training College where he was appointed the Director of the newly established Islamic Culture Group.
A year later, all universities were shut down, and a new body was formed by the name of the Cultural Revolution Institute comprising seven members, including AbdulKarim Soroush, all of whom were appointed directly by Ayatollah Khomeini. The purpose of this institute was to bring about the re-opening of the universities and total restructuring of the syllabi.
In 1983, owing to certain differences which emerged between him and the management of the Teacher Training College, he secured a transfer to the Institute for Cultural Research and Studies where he has been serving as a research member of staff until today. He submitted his resignation from membership in the Cultural Revolution Council to Imam Khomeini and has since held no official position within the ruling system of Iran, except occasionally as an advisor to certain government bodies. His principal position has been that of a researcher in the Institute.
See also عبدالکریم سروش
It was after graduating in analytical chemistry from graduate school at London that he went to Chelsea College, for studying history and philosophy of science, spending the next five and a half years there. During these years, confrontation between the people and the Shah's regime was gradually becoming more serious, and political gatherings of Iranians in America and Europe, and Britain in particular, were on the increase. Soroush, too, was thus drawn into the field.
After the Revolution, Soroush returned to Iran and there he published his book "Knowledge and Value" (Danesh va Arzesh) the writing of which he had completed in England. He then went to Tehran's Teacher Training College where he was appointed the Director of the newly established Islamic Culture Group.
A year later, all universities were shut down, and a new body was formed by the name of the Cultural Revolution Institute comprising seven members, including AbdulKarim Soroush, all of whom were appointed directly by Ayatollah Khomeini. The purpose of this institute was to bring about the re-opening of the universities and total restructuring of the syllabi.
In 1983, owing to certain differences which emerged between him and the management of the Teacher Training College, he secured a transfer to the Institute for Cultural Research and Studies where he has been serving as a research member of staff until today. He submitted his resignation from membership in the Cultural Revolution Council to Imam Khomeini and has since held no official position within the ruling system of Iran, except occasionally as an advisor to certain government bodies. His principal position has been that of a researcher in the Institute.
See also عبدالکریم سروش
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 18 of 18 reviews
May 16, 2015
Abdolkarim Soroush
عنوان: حدیث بندگی و دلبردگی؛ نویسنده: عبدالکریم سروش؛ مشخصات نشر: تهران، صراط، 1367، در 292 ص، شابک: 9645633028؛ موضوع: شرح دعای ابوحمزه ثمالی؛ دیالوگ انسان و خدا؛ توبه؛ معشوق محتشم؛ فلسفه ی دعا؛ توفیق دیدار و طلب یقین؛ کمند لطف؛ دعای عارفان؛ پرتوی از دعای عرفه
عنوان: حدیث بندگی و دلبردگی؛ نویسنده: عبدالکریم سروش؛ مشخصات نشر: تهران، صراط، 1367، در 292 ص، شابک: 9645633028؛ موضوع: شرح دعای ابوحمزه ثمالی؛ دیالوگ انسان و خدا؛ توبه؛ معشوق محتشم؛ فلسفه ی دعا؛ توفیق دیدار و طلب یقین؛ کمند لطف؛ دعای عارفان؛ پرتوی از دعای عرفه
Read
March 18, 2009از متن كتاب
تفاوت خدای فیلسوفان و خدای پیامبران در این است که خدای پیامبران را میتوان به دعا خواند، امّا دربارهی خدای فیلسوفان باید جدال و جنجال کرد. فیلسوفان همچون ریاضیدانانی که به حل معمایی ریاضی مشغولند، گره از کار فروبستهی خدا می‌گشایند. امّا پیامبران، همچون عاشقانی که با معشوقی نازنین نرد عشق می‌بازند، سخن از لطف و لطافت آن محبوب جمیل می‌گویند و دست مردم را در دستان نرم و پرنوازش او می‌گذارند. آن که حسین بن منصور حلاج میگفت که «معشوق همه ناز باشد، نه راز»، حق میگفت. خداوند، نه رازی است عقلستیز، که نازنینی است عشقپسند. و همین است راز آن که پیامبران، بر خلاف فیلسوفان، چنین مقبول خلایق افتادهاند و دل از خداجویان بردهاند
دعا و نیایش، قبل از آن که ابزار زندگی باشند، ابزار بندگیاند و پیش از آن که خواهش تن را ادا کنند، حاجت دل را روا میکنند و برتر از آن که سفرهی نان را فراخی بخشند، گوهر جان را فربهی میدهند
دعا فقط صحنهی خواندن دعا نیست، که عرصهی شناختن او هم هست. مونولوگ نیست، دیالوگ هم هست. سخن گفتنی دوسویه است و در این مکالمه و مخاطبه است که هم انس حاصل میشود، هم شناخت. هم پالایش روح میشود، هم تقویت ایمان. هم دل خرسند میگردد، هم خرد. و چنین است که آدمی، به تمامیت خویش، در محضر تمامیتطلب ربوبی حاضر میشود و نه دستار، که سر را هم میبازد، و نه به اضطرار عاقلانه، که به اختیار عاشقانه میشکند
عشق وافی است وافی میخرد
در حــریــف بــیوفــا مــینـنـگرد
معشوق، همهی وجود عاشق را از دل و جان و خرد میخرد و استیفا میکند و این سودای خوشعاقبت، در صحنهی پرصفای دعا صورت میگیرد که سیرابی سیرت و سریرت در اوست
در دعا هم از نیاز عاشق سخن میرود، هم از ناز معشوق؛ هم از احتیاج این، هم از اشتیاق او؛ هم از انس، هم از خوف؛ هم از محبت، هم از معرفت؛ هم از توبه و انابت، هم از کرم و اجابت؛ هم از حاجات معیشتی و زمینی، هم از مطلوبات آرمانی و آسمانی؛ هم از تسلیم و هم از تعلیم. و چیست جز دعا که این همه نعمت و برکات از دامان و آستین آن سخاوتمندانه فرو ریزد و آن همه خدمات و حسنات که کریمانه از دست او برخیزد؟
تفاوت خدای فیلسوفان و خدای پیامبران در این است که خدای پیامبران را میتوان به دعا خواند، امّا دربارهی خدای فیلسوفان باید جدال و جنجال کرد. فیلسوفان همچون ریاضیدانانی که به حل معمایی ریاضی مشغولند، گره از کار فروبستهی خدا می‌گشایند. امّا پیامبران، همچون عاشقانی که با معشوقی نازنین نرد عشق می‌بازند، سخن از لطف و لطافت آن محبوب جمیل می‌گویند و دست مردم را در دستان نرم و پرنوازش او می‌گذارند. آن که حسین بن منصور حلاج میگفت که «معشوق همه ناز باشد، نه راز»، حق میگفت. خداوند، نه رازی است عقلستیز، که نازنینی است عشقپسند. و همین است راز آن که پیامبران، بر خلاف فیلسوفان، چنین مقبول خلایق افتادهاند و دل از خداجویان بردهاند
دعا و نیایش، قبل از آن که ابزار زندگی باشند، ابزار بندگیاند و پیش از آن که خواهش تن را ادا کنند، حاجت دل را روا میکنند و برتر از آن که سفرهی نان را فراخی بخشند، گوهر جان را فربهی میدهند
دعا فقط صحنهی خواندن دعا نیست، که عرصهی شناختن او هم هست. مونولوگ نیست، دیالوگ هم هست. سخن گفتنی دوسویه است و در این مکالمه و مخاطبه است که هم انس حاصل میشود، هم شناخت. هم پالایش روح میشود، هم تقویت ایمان. هم دل خرسند میگردد، هم خرد. و چنین است که آدمی، به تمامیت خویش، در محضر تمامیتطلب ربوبی حاضر میشود و نه دستار، که سر را هم میبازد، و نه به اضطرار عاقلانه، که به اختیار عاشقانه میشکند
عشق وافی است وافی میخرد
در حــریــف بــیوفــا مــینـنـگرد
معشوق، همهی وجود عاشق را از دل و جان و خرد میخرد و استیفا میکند و این سودای خوشعاقبت، در صحنهی پرصفای دعا صورت میگیرد که سیرابی سیرت و سریرت در اوست
در دعا هم از نیاز عاشق سخن میرود، هم از ناز معشوق؛ هم از احتیاج این، هم از اشتیاق او؛ هم از انس، هم از خوف؛ هم از محبت، هم از معرفت؛ هم از توبه و انابت، هم از کرم و اجابت؛ هم از حاجات معیشتی و زمینی، هم از مطلوبات آرمانی و آسمانی؛ هم از تسلیم و هم از تعلیم. و چیست جز دعا که این همه نعمت و برکات از دامان و آستین آن سخاوتمندانه فرو ریزد و آن همه خدمات و حسنات که کریمانه از دست او برخیزد؟
October 5, 2017
من و باد صبا مسکین دو سرگردان بی حاصل
من از افسون چشمت مست و او از بوی گیسویت
من از افسون چشمت مست و او از بوی گیسویت
November 13, 2016
بعد از مدت ها دارم کتابی میخونم که هم تقریبا مضمونش رو می فهمم هم ازش لذت می برم و کلی مطلب ازش یاد می گیرم ابتدای اون شرح دعای ابوحمزه ثمالی است که اتفاقا توی ماه رمضان هم در حال خوندنش هستم
مضامین زیبا زیاد داره: جهان بر پایه لطف و رحمت است بیشتر تا عدل ما کاری نکرده بودیم که استحقاق نعمت ها را داشته باشیم و خدا بدون در نظر گرفتن استحقاق به ما عطا کرده و در ضمن هر کاری هم که انجام بدیم سود و سرمایه از خودشه و اگر پاداشی میده از کرم و لطف خداست
خدا انقدر بزرگه که هیچکس نمی تونه گناهی انجام بده که در حد لطف و کرم خدا نباشه
همین که در باره بودن و نبودن خدا فکر و بحث می کنیم دلیل وجود خداس که اگه کامل پوشیده بود بهش فکر هم نمی کردیم،مثل داستان های مولانا که میگه اگه مادری به بچش بگه بیا شیر بخور بچه نمی گه اصلا تو هستی یا نه؟ این شیره یا زهر همین که مادر لطف میکنه و حرف میزنه دلیل بودنشه یا در جای دیگه که میگه اگه یک عرب با زبان عربی بگه من عربی بلدم دیگه احتیاجی به تحقیق ادعاش نیست چون داره عربی صحبت میکنه
"اگر تو نبودی ما تو را درک نمی کردیم"
گنجی پنهان بودم ودوست داشتم تا شناخته شوم . لذا مخلوقات را آفریدم تا مرابشناسند
تو از مخلوقات خود محجوب و پنهان نیستی،مگر اینکه رفتار آدمیان آن ها را از تو محجوب نماید
اساسا دعا از خدا شروع می شود وقتی او میخواهد در اوضاع و احوال کسی تغییر ایجاد کنداو را به دعا متمایل می کند
از یک طرف خدا را باید خواند، از یک طرف باید معتقد بود که در اراده ی خدا تغییری ایجاد نمی شودو خداوند هم تغییر حالت نمی دهد و از سوی دیگر قوانین علی عالم هم دست نخوردنی است و نظام عالم ،ذاتی عالم است
آیا علم خدا تغییرپذیر است؟ ! ! آیا حكم خدا قابل نقض است؟ ! ! آیا دانی می تواند در عالی اثر بگذارد؟ ! ! جواب همه ی اینها مثبت است. بلی، علم خدا تغییرپذیر است؛ یعنی خدا علم قابل تغییر هم دارد. حكم خدا قابل نقض است؛ یعنی خدا حكم قابل نقض هم دارد. بلی، دانی می تواند در عالی اثر بگذارد. نظام سفلی، و مخصوصاً اراده و خواست و عمل انسان بلكه اختصاصاً اراده و خواست و عمل انسان، می تواند عالم علوی را تكان بدهد و سبب تغییراتی در آن بشود، و این عالی ترین شكل تسلّط انسان بر سرنوشت است.
اعتراف می كنم شگفت آور است، امّا حقیقت است. این همان مسأله ی عالی و شامخ «بداء» است كه قرآن كریم برای اوّلین بار در تاریخ معارف بشری از آن یاد كرده است:
یَمْحُوا اَللّهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ اَلْكِتابِ. [1]."انسان و سرنوشت مرتضی مطهری
آن یار نکوی من بگرفت گلوی من
گفتا که چه می خواهی گفتم که همین خواهم
آن که تو را از دست داد چه چیز یافت و آنکه تو را یافت چه چیزی ازدست داد؟ قسمت آخر شرح دعای عرفه است.
مضامین زیبا زیاد داره: جهان بر پایه لطف و رحمت است بیشتر تا عدل ما کاری نکرده بودیم که استحقاق نعمت ها را داشته باشیم و خدا بدون در نظر گرفتن استحقاق به ما عطا کرده و در ضمن هر کاری هم که انجام بدیم سود و سرمایه از خودشه و اگر پاداشی میده از کرم و لطف خداست
خدا انقدر بزرگه که هیچکس نمی تونه گناهی انجام بده که در حد لطف و کرم خدا نباشه
همین که در باره بودن و نبودن خدا فکر و بحث می کنیم دلیل وجود خداس که اگه کامل پوشیده بود بهش فکر هم نمی کردیم،مثل داستان های مولانا که میگه اگه مادری به بچش بگه بیا شیر بخور بچه نمی گه اصلا تو هستی یا نه؟ این شیره یا زهر همین که مادر لطف میکنه و حرف میزنه دلیل بودنشه یا در جای دیگه که میگه اگه یک عرب با زبان عربی بگه من عربی بلدم دیگه احتیاجی به تحقیق ادعاش نیست چون داره عربی صحبت میکنه
"اگر تو نبودی ما تو را درک نمی کردیم"
گنجی پنهان بودم ودوست داشتم تا شناخته شوم . لذا مخلوقات را آفریدم تا مرابشناسند
تو از مخلوقات خود محجوب و پنهان نیستی،مگر اینکه رفتار آدمیان آن ها را از تو محجوب نماید
اساسا دعا از خدا شروع می شود وقتی او میخواهد در اوضاع و احوال کسی تغییر ایجاد کنداو را به دعا متمایل می کند
از یک طرف خدا را باید خواند، از یک طرف باید معتقد بود که در اراده ی خدا تغییری ایجاد نمی شودو خداوند هم تغییر حالت نمی دهد و از سوی دیگر قوانین علی عالم هم دست نخوردنی است و نظام عالم ،ذاتی عالم است
آیا علم خدا تغییرپذیر است؟ ! ! آیا حكم خدا قابل نقض است؟ ! ! آیا دانی می تواند در عالی اثر بگذارد؟ ! ! جواب همه ی اینها مثبت است. بلی، علم خدا تغییرپذیر است؛ یعنی خدا علم قابل تغییر هم دارد. حكم خدا قابل نقض است؛ یعنی خدا حكم قابل نقض هم دارد. بلی، دانی می تواند در عالی اثر بگذارد. نظام سفلی، و مخصوصاً اراده و خواست و عمل انسان بلكه اختصاصاً اراده و خواست و عمل انسان، می تواند عالم علوی را تكان بدهد و سبب تغییراتی در آن بشود، و این عالی ترین شكل تسلّط انسان بر سرنوشت است.
اعتراف می كنم شگفت آور است، امّا حقیقت است. این همان مسأله ی عالی و شامخ «بداء» است كه قرآن كریم برای اوّلین بار در تاریخ معارف بشری از آن یاد كرده است:
یَمْحُوا اَللّهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ اَلْكِتابِ. [1]."انسان و سرنوشت مرتضی مطهری
آن یار نکوی من بگرفت گلوی من
گفتا که چه می خواهی گفتم که همین خواهم
آن که تو را از دست داد چه چیز یافت و آنکه تو را یافت چه چیزی ازدست داد؟ قسمت آخر شرح دعای عرفه است.
Read
July 17, 2021این کتاب مکتوب سخن‌رانی‌های عبدالکریم سروش است درباب دعا، نیایش، توبه و موضوعات مشابه تا سال ۱۳۷۲. اکثر اینها در مسجد ارائه شده است و بنابراین، مخاطبانش عموم مردم بوده‌اند. به همین ملاحظه، سطح سخن نیز کمابیش متناسب با مخاطب است و خالی ازپیچیدگی‌های فلسفی، کلامی و عرفانی‌ای که مثلاً در سخن‌رانی‌های بسط تجربهٔ نبوی میتوان یافت.
موضوع دعا هرچند در متون دینی و به ویژه قرآن، فراوان مورد تأکید است، نه از فرعیات فقهی بوده تا فقها دربابش کتاب‌ها بنویسند و نه از اصول و فروع اعتقادات تا متکلمان بر سرش فرقه‌ها بسازند و تکفیر و تفسیق کنند. عرفا (در واقع اهالی عرفان عملی) و گاه کسانی که در سنت حوزه، «علمای اخلاق» خوانده می‌شوند بیش از دیگران در این باب سخن گفته و بر اهمیت «دعای صبح و آه نیم‌شب» انگشت گذاشته‌اند.
سروش در این سخنان درصدد است هدف از دعا، چگونگی آن و نقش و جایگاه و اهمیتش را عمدتاً در دین اسلام نشان دهد و از بدفهمی‌های رخ‌داده پرده بردارد؛ مثل اینکه دعا کردن به دعا خواندن، یعنی خواندن متنی پیشاپیش آماده از فردی دیگر، تقلیل داده شود، یا خواندن خدا به خواستن حاجات از او تنزل یابد.
سخن‌رانی‌ها همه در یک سطح نیست؛ اگر از چهار سخن‌رانی نخست ــ که درباب دعای ابوحمزهٔ ثمالی است ــ بگذریم، تاریخ مطالب هرچه جدیدتر است پرمایه‌تر است و هرچه قدیمی‌تر به زبان اهل منبر نزدیک‌تر است
موضوع دعا هرچند در متون دینی و به ویژه قرآن، فراوان مورد تأکید است، نه از فرعیات فقهی بوده تا فقها دربابش کتاب‌ها بنویسند و نه از اصول و فروع اعتقادات تا متکلمان بر سرش فرقه‌ها بسازند و تکفیر و تفسیق کنند. عرفا (در واقع اهالی عرفان عملی) و گاه کسانی که در سنت حوزه، «علمای اخلاق» خوانده می‌شوند بیش از دیگران در این باب سخن گفته و بر اهمیت «دعای صبح و آه نیم‌شب» انگشت گذاشته‌اند.
سروش در این سخنان درصدد است هدف از دعا، چگونگی آن و نقش و جایگاه و اهمیتش را عمدتاً در دین اسلام نشان دهد و از بدفهمی‌های رخ‌داده پرده بردارد؛ مثل اینکه دعا کردن به دعا خواندن، یعنی خواندن متنی پیشاپیش آماده از فردی دیگر، تقلیل داده شود، یا خواندن خدا به خواستن حاجات از او تنزل یابد.
سخن‌رانی‌ها همه در یک سطح نیست؛ اگر از چهار سخن‌رانی نخست ــ که درباب دعای ابوحمزهٔ ثمالی است ــ بگذریم، تاریخ مطالب هرچه جدیدتر است پرمایه‌تر است و هرچه قدیمی‌تر به زبان اهل منبر نزدیک‌تر است
October 30, 2019
سروش از متفکرانی است که به آنان اصلاح طلبان و روشنفکران دینی می‌گویند. درنظر بسیاری وی صاحب اندیشه و البته تاثیر گذار بر اندیشه دینی بوده است. کتاب سروش یکی از قویترین کتاب هایی که در دفاع از تئیسم و نقد استدلالات مخالف نوشته شده اما از لحاظ چهارچوب ولی عمق در حق مطالب کم لطفی زیادی شده است ، کتاب همچنین تفاوت کاملا مشخصی از راستگراهای امروزی دیروزی و از نظر که برمی آید آینده دارد. اما تنها چیزی که همیشه در این موضوعات جای خود را حفظ میکند بسط و طرح مسائل در چهارچوب های اسلامی و الهیاتی است که نویسنده اینگونه کتاب ها به شدت تحت تأپیر آن قرار دارند به شکلی که اندک براهینی را میتوان در میان آنان دید که دست به دامان اعتقادات مذهبی پذیرفته شده از سمت معتقدان است، نباشد .فکر میکنم کتاب اکثرا از دید شخص معتقد به چنین فعالیت هایی مطلوب تلقی میشود وگرنه کتاب را پایین تر از سی.کی لوییس میبینم البته که پول و وقت صرف شده ام را برای این کتاب پس میخواهم ولی با توجه به اهمیت دین در دنیای معاصر و نقش دین در دولت و تاریخ ایران، تجربه از دست رفته را هم میتوان با ابتکار به امتیاز گرفت.
Read
October 3, 2009من از ابتدا با اين كتاب مشكل داشتم از آنجايي كه دكتر سروش مي گويد خداي فيلسوفان با خداي پيامبران تفاوت دارد كه اين حداقل با ديدگاه من يكي متفاوت است به همين علت نتوانستم كامل بخوانم و هيچ نظري هم نمي توانم بدهم چرا كه آنچه در نگاه اول ديده مي شود مباحث اعتقادي است و در مباحث اعتقادي جايي براي صحبت باقي نمي ماند.
August 8, 2010
کتابی در باب دعا کتابی که قشنگ نگاه میکنه به دعا به عنوان 1آدم کوچولو پیشنهاد میکنم حتما تو ماه رمضون بخونیدش
July 7, 2019
کتاب حاضر نوشته عبدالکریم سروشی هست که از یگانگان دوران ما به حساب می آید. کتابی از نگاه روشنفکری دینی درباره ی مسئله ی دعا و ارتباط با خداوند، مفهوم دعا از نظر سروش با مثال هایی از چند دعای معروف عرفه و ابوحمزه ثمالی بیان شده است.
باز هم مثل همیشه نوشته ها و بیانات سروش، تاثیر مستقیم مولانا و مثنوی را بر روی او به شدت نشان میدهد، که این کتاب را تاثیرگذار تر و خواندنی تر میکند.
این دعا هم بخشش و تعلیم توست
ورنه در گلخن، گلستان از چه رست... .
از دیگر مسائل بحث شده در این کتاب مسئله ی شب های قدر و نوع تعریفی است که سروش برای آن دارد، مسئله ی «بدا» یعنی تغییر رای خداوند و ... می باشد.
باز هم مثل همیشه نوشته ها و بیانات سروش، تاثیر مستقیم مولانا و مثنوی را بر روی او به شدت نشان میدهد، که این کتاب را تاثیرگذار تر و خواندنی تر میکند.
این دعا هم بخشش و تعلیم توست
ورنه در گلخن، گلستان از چه رست... .
از دیگر مسائل بحث شده در این کتاب مسئله ی شب های قدر و نوع تعریفی است که سروش برای آن دارد، مسئله ی «بدا» یعنی تغییر رای خداوند و ... می باشد.
May 3, 2022
تفاوت خدای فیلسوفان و خدای پیامبران در این است که خدای پیامبران را میتوان به دعا خواند، اما دربارهٔ خدای فیلسوفان فقط باید جدال و جنجال کرد. فیلسوفان همچون ریاضیدانانی که به حل معمایی ریاضی مشغولند، گره از کار فروبستهٔ خدا می‌گشایند، اما پیامبران همچون عاشقانی که با معشوقی نازنین نرد عشق می‌بازند، سخن از لطف و لطافت آن محبوب جمیل می‌گویند و دست مردم را در دستان نرم و پرنوازش او می‌گذارند.
این کتاب در مورد دعاست.
جسته و گریخته در این باره چیزهایی خوانده و شنیده بودم، اما هیچ وقت روی آن دقیق نشده بودم. شکر خدا، در این ماه رمضان، خواندن این کتاب بهانه‌ای شد تا بتوانم از زوایای مختلفی به آن نگاه کنم.
کتاب رویکرد عرفانی دارد و درک (یا پذیرش) خیلی از مطالبش برایم دشوار بود و هست. در آن از ��فاوت خدای فیلسوفان و پیامبران، تفاوت رابطهٔ «علت و معلول» با رابطهٔ «سوال و اجابت» صحبت شده. دعا را هدف و نه وسیله معرفی میکند. به ضرورت دعا و کارکرد تربیتی آن، و نقشی که برای روح دارد می‌پردازد. تاثیر دعا در سرنوشت و ارتباط آن با قضا و قدر را بررسی میکند. در مورد معنای گناه و توبه، ارتباط خوف و رجا و شجاعت، و برخی از دیگر واژه‌های رایج در ادبیات دینی بحث بحث میکند. یکی از مفاهیمی که در کتاب به آن اشاره شده و من قبلا در موردش نشنیده بودم، مفهوم بداء بود. به این معنی که اراده خدا قابل تغییر است. در کتاب به نقل از شهید مطهری آمده که:
آیا علم خدا تغییرپذیر است؟ آیا حکم خدا قابل نقض است؟ آیا دانی می‌تواند در عالی اثر بگذارد؟ جواب همه اینها مثبت است. بلی؛ علم خدا تغییرپذیر است. یعنی خدا علم قابل تغییر هم دارد. حکم خدا قابل نقض است. یعنی خدا حکم قابل نقض هم دارد. بلی، دانی می‌تواند در عالی اثر بگذارد. نظام سفلی و مخصوصا اراده و خواست و عمل انسان بلکه اختصاصا اراده و خواست و عمل انسان می‌تواند عالم علوی را تکان بدهد و سبب تغییراتی در آن بشود؛ و این عالی ترین شکل تسلط انسان بر سرنوشت است.
گمان میکنم تا کنون در حال پرستش خدای دیگری بوده‌ام. کنجکاو شدم بیشتر در مورد این مفهوم بدانم.
کتاب به ادبیات برخی دعاها می‌پردازد و از ادب آن‌ها حرف می‌زند. مطالب مطرح شده در آن بیش از این هاست. بیشتر از این اشاره تیتروار هم میسر نیست.
حالا اشکالش کجاست؟ همان طور که گفتم، رویکرد عرفانی دارد. نه آن قدر فلسفی است و برای مطالبش استدلال و دلیل عقلی آورده، و نه تلاشی کرده تا ادعاهایش را با دلایل نقلی محکم کند. بیش از این که از آیات و روایات نقل کرده باشد، در آن اشعار مولوی به چشم می‌خورد. شاکله‌اش اساسا بر مبنای مثنوی است و گاهی رسما به آن استناد کرده.
به گمان من چنین رویکردی جا را برای سلیقه باز می‌گذارد و ادبیات، بستر متقنی برای بنا کردن اندیشه نیست.
در مجموع برای منی که ندرتا به خواندن برخی از دعاها می‌پرداختم که درکی ازشان نداشتم، کمک کرد تا کمی در مورد معنا و جایگاه دعا فکر کنم.
https://khoshi.net/prayer.html
June 19, 2020
کتابی بسیار زیبا که به ارتباط بین انسان و خدای خود می‌پردازد. بعد از خواندن این کتاب حتما شکل دعا کردن مومن تغییر خواهد کرد و با لذت و خلوص بیشتری با خدای خود سخن خواهد گفت.
چیزی که این کتاب را دلنشین تر میکند، اشعاریست که نویسنده از مولانا به زیبایی و در جای خود نقل میکند.
چیزی که این کتاب را دلنشین تر میکند، اشعاریست که نویسنده از مولانا به زیبایی و در جای خود نقل میکند.
October 14, 2019
بسیار زیبا و دوست داشتنی ترسیم می کنه ارتباط انسان و خدا رو در قالب دعا .همونطور که از مقدمه کتاب هم پیداست این ترسیم به سبک فیلسوفانه و برپایه استدلال و برهان نیست بلکه از روی بندگی و دلبردگی (عاشقی) هست . طبق معمول سبک نوشتار و گفتار نویسنده مملو از شعر و تمثیلات ادبی به ویژه از مثنوی معنویه. در مجموع خوندن این کتاب رو به همه کسایی که دست دعا بلند کردن و چشم امید به اجابتش دارند توصیه می کنم
August 25, 2008
تفاوت خدای فیلسوفان و خدای پیامبران در این است که خدای پیامبران را میتوان به دعا خواند، امّا دربارهی خدای فیلسوفان باید جدال و جنجال کرد. فیلسوفان همچون ریاضیدانانی که به حل معمایی ریاضی مشغولند، گره از کار فروبستهی خدا می‌گشایند. امّا پیامبران، همچون عاشقانی که با معشوقی نازنین نرد عشق می‌بازند، سخن از لطف و لطافت آن محبوب جمیل می‌گویند و دست مردم را در دستان نرم و پرنوازش او می‌گذارند
از متن سخنراني ..
از متن سخنراني ..
February 20, 2007
This book is on the subject of du`a...I loved it !
December 1, 2007
بی نظیره ! خدا رو خیلی زیبا توش می بینین
August 2, 2015
از مجموعه کتب اخلاق و عرفان استاد بزرگوار است
June 10, 2015
از خواندن این کتاب بسیار لذت برده و بهره مند گشتم و با برخی مطالب اشک ریختم
Displaying 1 - 18 of 18 reviews