Angst Poems

Comes the cold, black, Death of Autumn,
harbouring its' pique on naked limb;
stirring damp, feral winds
to the hawking, stalking,
...

So...long...the day......so short....the hour
Stolen moments....angst...........deceit
......Another night.....sooo....long....the hour
Stolen moments......bittersweet
...

Hard shelled,
Smoothed by many currents, many tides,
Buffing it with all that sand
As waves cycle through,
...

What's on my mind you ask? ? ? ?
Do you really want to know?
Huh, punk, do you?
Oh, ooooops, slipped into my Clint Eastwood persona there,
...

Vagabond the husband..
Job to job, place to place
Loitering in unsteady wandering
His own wishful ideology
...

So hungry-sensitive that he
craves day and night the pap of praise,
he'll ease his gripes or fingerpaint
in heartsblood on a public page.
...

After my lover has left for abroad
Happiness and gaiety are annoyed of me
Sleep does not visit me even in the nights
How do I, friend, put the angst of separation in words
...

are we not just
bouncing around in a great rubber inferno
occasionally colliding with one another
until one of us breaks?
...

Many people write
For their true emotions to unravel
Out of depression, angst, spite
But I can’t
...

Past is ebbing back to me
Hopes
Hurts
Heart-breaks
...

What is it about some days
Birthday, festivals and anniversary
New Year and first of January
We wake up expectant and gay…
...

Driving straight is fun
But careful dive along bow bends,
Trivial anticlimactic stances
Breed carking differences
...

This is
a death threat for no one,
a suicidal promise to someone,
a reaper's ransom note.
...

Fear of Death

I am confined in the cauldron of smoke
Coming out of perpetual inferno
...

Yes, we get blasé and dismissive on this site –
reading in the reams of Poemhunter posts
‘yet another poem of teenage angst’,
we say, scanning the raw wounds
...

I’m Picasso if you asked colour of my eye
In séance I only speak Greek; come hither
Only if your soul has ears
I’m a Pharaoh and accept only sons for supper
...

Hi. The name is Lou.
Born in the land of the new moon,
raised in the Pearl of the Orient.
My Grandparents as my Parents,
...

Poetry is the window of the Soul
Every window has two sides
By virtue of its own transparency.
Windows allow us - to look in and out
...

Vincent shifted from the little room in the bakery,
To a large house of his own, known as Salon du Bebe
At the bottom of ravine, surrounded by the pine woods.
He was an authorized evangelist now! In this place,
...

When at last she gets to slumber,
She dreams of Mr Wonderful,
Every night,
She is resolute to find the sunlight,
...

Ziet u de overeenkomsten in de volksverlakking, ziet U de trend die men vroeger fascistisch noemde> Niet in mijn naam want er zijn geen woorden voor. Trump, Wilders, vonderleyen en Rutte (Alexander) Netanyahu allen vertegenwoordigers van grootindustrie en wapenhandel en militairstaat, op machtige plekken beland. Wat zegt dat over ons zgn. democratische bestel? Dat het een leugen is, die lijkt als fopspeen te kunnen functioneren zolang de mondjes van de masse maar gevoed blijven. We worden gegijzeld in een geopolitiek globaal spel waarbij het wegkijken of angst bij ontluikend bewust worden de hoofdrol zijn gaan spelen. Polariseren is meer dan racisme of discrimineren, het is angst kweken, en mensen tegen elkaar uitspelen. De massa assimilatie die leidt tot impliciete maar niet directe Genocide van de zorgbehoevende medeburgers zijn een proces die momenteel internationaal plaatsheeft. Gruwelijke methode die men niet kan geloven, een agressief en openlijk mercantilisme met bullies die de markten aan sturen en bestieren volgens hun willekeur. Alsof er werkelijk een mechanisme is ingeschakeld tegen milieudefensie, democratie en socialisme, en Voor het kapitalisme van de intekenaars en meelopers, sponsoren! Ik voorvoel dat deze trein meer mensen zal vermoorden of laten wegkwijnen, doen verdwijnen dan alle oorlogen van de laatste 2 eeuwen samen konden veroorzaken!
...

Als men roept mensenrechtenschending dan vraagt obstinaat de jurist of menig Staat, komt u met bewijzen dan praten we verder. Je broer ligt te rotten in Palestijnse grond en hem opgraven kost je hoogstwaarschijnlijk je eigen leven. De technocratie maakt van mensen die geschoold zijn wegkruipers, mensen die zich niet wensen in te leven in de discours van menselijkheid, het woord compassie levert hen weinig zilverlingen op, deze angst om verantwoordelijkheid te nemen is de voorbode van elke vorm van fascisme. Het wegkijken staat niet garant voor Uw onschuld!
...

Wat Trump doet, dat theater om van zijn gretige grijpgrage handjes af te leiden, staan we zelf al decennialang ook toe. Die belastingverhogingen, die prijsstijgingen, men had kunnen protesteren maar zolang het ons goed gaat gedoogd men zo'n staat. Ieder kind kan wel bedenken dat dit geen goed einde neemt en juist die angst in de visie die wordt schandelijk misbruikt door uitvoerders en staatsdienders; het recht, behalve het bestuursrecht, is het enige domein dat nog werkelijk haar rug recht houdt. Als ze ook hier wordt geïnfiltreerd door schapen en knechten gaat iedereen het merken wat we met ons tolerante gedogen van een dun laagje angst over ons af hebben geroepen. Het bastion van Hippocrates legt het deels al af tegen verzekeraarsperversie, ze komt nog voor de burger op maar voelt haar schouders kraken. Wie onderaan rechtsbijstand wil moet in een gebouw waarin hij liever niet komt, noch aan denkt, zijn recht halen. Sociaal recht is wegbezuinigd naar de gebleken inerte onzalige uitvoerorganen van werk en inkomen, opdrachtgevers van de uitvoer, de gemeentes dus, kijken weg en maken PR praatjes voor afvoerputjes en noemt zich sociaal, maar van inclusiviteit is heus geen sprake, verkapte stigmatisering en uitsluiting dat is het, was het en zal zo ook blijven zeker alhier te Den_Bosch. Projecten voor mensen met afstand naar de arbeidsmarkt zoals het quotum pre Corona tijd project, men kijkt weg en men dumpt de hele lading weer in de daaraan meewerkende ruif van het uitvoerorgaan, iedereen kijkt beteuterd weg, zwijgt, men dreigde me zelfs dat ik terug in de uitkering moest komen a.u.b.

Wat is er met deze mensen gebeurd? 3 jaar later krijg ik de waarheid te horen, ja men keek weg zelfs actief en liet ze weer re-integreren! De IND en Belastingdiensten stonden het Het UWV niet toe om voor die rechtsgeldig beschermde quotumgroep op te komen! Ze hadden steun gekregen als ze niet hadden weggekeken en deze mensen had uitgesloten de Provinciale staten noemden de Participatiewet een gedrocht dat alleen werd benut om te bezuinigen en te Misbruiken, na decennia is er ook met dat nieuwe wets-jasje niets veranderd, niemand greep de hand van de Provinciale staten, de staten werd door de staat haar mond gesnoerd! Dat was voor mij een teken aan de wand; de status quo van Nederland!
...

Je openheid als kracht in turbulente tijden of naast de rugzak die je al te dragen hebt geestelijk of lichamelijk of meestal beiden. Ik ben niet ongelukkig als ik doe aan inkeer, maar als ik deelneem in een wereld met meer vragen als antwoorden, veel angst en onzekerheden en veel onbeantwoorde lelijkheid zeg ik, dat geluk beleef ik dan minder, het drijft me in mijn enthousiasme tegen de stroming in. Het zegt in elk geval NOG not in my name, ik ga niet mee in die stroom en blijf in mijn gezonde eigen kern de wereld dapper tegemoet treden, openheid wordt nog existentiëler dan het ooit is geweest, we leven in een tijdperk waarin de omslag nodig is, terug naar kleinsheid en groots existentieel gelukservaren. Zen, zin in het hier en nu door daadkracht tonen en niet door in de mainstroom mee te gaan. Die oprechtheid (van jou, waarin je niet wenst zonder de oprechte mededeling dat je niet zonder meer gelukkig bent en daardoor ook verwondert blijft er nog te zijn) siert je als mens!
...

Organic Truth Tournament
Legend

life is in the blank of meditative awareness on changes on body-mind stadium.
...

In the midst of mists round the coasts the island measured mists
Are powerful mole than politicians

This island lives; lives for itself, by itself in to the anxiety and angst of stress?
...

I wandered lonely as a shadow.
Looming over everyone with dread and angst drawn all over my face.
Everything was engulfed with darkness that one could see the abyss with the naked eye.
But everything changed since I met your coffee-colored eyes that day.
...

Er zaubert aus jeder meiner Tränen ein Lachen. Und aus keinem Lachen je eine einzige Träne. Er macht Angst zu Mut und Zwänge zu purer Neugier.
Er hört mir zu wenn ich rede, genauso wenn ich schweige. Er löst Probleme mit den richtigen Worten und nie mit Gewalt.
Wenn ich mich verlaufe, dann ist er bei mir und finde ich nicht mehr zurück, nimmt er meine Hand.
Er holt mich zu sich in die Realität, wenn ich wieder jegliches Gefühl für Zeit und Raum verloren habe. Er nimmt mir meine Angst und bringt mir mein verlorenes Vertrauen in diese Welt nach und nach zurück.
...

Poetic angst,
Jimmy Dean

Poetic angst,
...

Leerzaam als een klein jongetje kruip ik door de mazen van de tegenspraak en vind ik steeds weer schatten. Dat anderen zich onbeschaamd opstellen als executoir testamentair van jouw wezen, door steeds ongegeneerd of uit schaamte, stoerheid of eigen onzekerheid te vragen om legitimatie van je status quo, daarom is de nederigheid dat kind wat steeds wil delen en samen wil spelen, dat het zich zo vaak als groot kindmens onbegrepen voelt komt omdat het in zijn nederigheid verlegen wordt en vaak blijft hangen, gezien men een beetje vals Eenrichtingkje speelt. Toch groeit ook dat kind vlot en voelt zich daardoor gesterkt op de weg waarop het zich bevindt, de weg der genade en mededogen, voor en om en met alles waarin en waarmee het zich dus je je onderweg du moment begeeft. Ik voel me rijk, ik wil begrijpen en zie de geschenken rollen zomaar op mijn pad, ik raap ze op en vol verwondering deel ik het moment.

De mensen die de teerling lijken te moeten werpen of muren opwerpen, werpen alleen een rookgordijn op en wanneer er door dat gordijn een mens komt gekropen begrijpt men die eigen verlegenheid, niet door mij in verlegenheid gebracht maar door de attitude van de goedbedoelde maar vaak luie leegte. Ze begrijpen dat openheid stuit op illusie of maskers en juist daardoor noch sneller bij de persoon zelf is binnengekomen, dat is de angst voor liefde en dat is hun eigen hoge nood.
...