Stuck With You.

</3

Huwag mong bitawan ang bagay na hindi mo kayang makitang hawak ng iba,
kaya hindi na kita bibitawan, sorry ka. You're stuck with me. -Brett Aragon

Hey...yup. It's me...Brett. Enjoying my 3rd year college life. I'm

writting on my journal this day. All the things my friends have inspired
me with. Marami nga akong pinagdaanan na masasakit, ayos lang naman,
nalampasan ko naman. Salamat nalang sakanila...

Dont worry, we're not stupid..we're just silly little girls falling for
really really hot guys! - Alex Scott.

After what happened I just kept running

and now I can't find my way back.

But maybe it's not about going back.

Maybe it's just about being where you are. - Oliver Scott

There she goes again...turning some more of her friends into her own
personal ROBOTS. But, hmm, how does it go again in the movies?! Oh,
right. The evil aliens begins to change everyone around them into
monsters too. But they are eventually taken by the forces of good
and..well...go away. - Lily Versosa

In the end, everything's going to be okay. If it isn't okay, it isn't

the end. - Raphael Montez

Everyone wants happiness. Nobody wants pain. But you can't make a
rainbow without a little RAIN. - Rain Guillermo

Most people are nice if you give them the chance and the reason to be.
But some people aren't just worth that CHANCE. - Charlie Hausman

Don't pretend to know me when I don't even know myself.... - Paula Hernandez

I just can't understand why I'm acting like this. Like a lovesick jerk.
I'm confused. But after all, maybe I just can't stay strong like
Oliver...I have a reason to, but now I don't. - Ted Versosa

so, he's not perfect.

he can be the biggest nerd you've ever met. someone

who tries to be that funny one but always failed. he

can be a jerk - a really mean one. sometimes he's

mean to my friends. oh that boy is not perfect. but

that doesn't matter. he's him. he's just himself. and

i'm in love with that boy.

Sometimes I just wish you would know every secret of mine. I wish you
would know all my feelings inside of me. Every tear that was shed, every
smile that. Came across my face, every bit of pain I have felt, every
bit of feeling you have made me feel. And all that I still feel for you.
When I see you I can't help myself but to smile and be happy. You used
to be my whole world, but now I'm starting to think maybe you're just a
little more than that. I go everyday living for you. You're in the
distance, I try to reach you but it just ends up in me failing. I see
it; I see it in your eyes you feel it too. And the eyes do not lie. But
why won't you show it, and make everything so hard. You're killing me
inside and out, but I can't help it. You're a permanent piece of me that
just won't let go.

When someone asks me "how are you?" I open my mouth, and almost start to
talk, but then I close it. Because does anyone really want to know how
I'm feeling? Like my world is crashiing. And I am completely trapped.
Like my heart is broken and no one really seems to care. How I'm
confused as hell. How I keep on pushing but theres nothing left. And
really what's the point of even trying anymore? How alone I feel. How
every single thing has gone wrong and theres no one there left to help
and so that's making it even worse. Or how about how so many people have
changed for the worst, but that's another story. No, I don't think
anyone really wants to go there, so all I say is

"Good, how are you?"

+++

"Alex! This is just pathetic!!!" tumawa siya ng mapang-asar.

"It's not! You'll see..." hinila na niya ko sa loob.

"I hate you for this..."

"I love you too." nginitian niya ko and she pushed me inside. "Goodluck."

"Yeah! Thanks! I need that!" argh! Iwan daw ba ko sa lair ng aking WORST
enemy?!

"Hi sis. What are you doing here? Nakabalik ka na pala." nagsmirk ako.
Umirap siya. Tsss. Plastic.

"Bawal na palang pumunta sa sarili kong bahay? Why the heck are you
calling me 'sis'? Sino ba andito at ganyan ka nanaman kaplastik?!"
ibubuka na sana niya yung bibig niya nung...

"Hey sweetheart!" I shouldve known. Our parents are home. Yumakap naman
sakin si daddy. "Welcome home! Di ka nagsabi?! Sinundo ka sana namin sa
airport."

"Long time dad." sabay smile ko. "Nah. Alex's driver picked me and Alex up."

"Brett! Darling! It's been so long since I've seen you!" yumakap siya
sakin. "Is it just be or youve grown taller?"
"Hi tita Leila." sabay beso ko. "I just dropped by to get some
things..." smile naman ako.

"I think you and Lily should hang out. I mean, it's been almost 2 years
since you two seen each other. What do you think Rae?" she asked my dad.

"I think that would be a splendid idea! You girls hang out while we go
on our business trip, alright?" nagtinginan kami ni Lily.

"WHAT?!" duet naming sabi ni bruha...este ni Lily wonka or Lily witchy.

Whichever's better.

"May problema ba dun?" seryoso namang tanong ni daddy.

"Wala/Nothing" nagsmile kami pareho ni Lily.

Umalis na din naman si daddy at si tita. Syempre, maiiwan ako kasama

nitong Lily na to. This would be a really TERRIBLE day...

"Get out, loser." sabay irap niya.

"You talking to me freak?" ngumiti ako ng nakakaloko. Napikon yata kaya

umakyat na.

"Brett?!" napangiti naman ako nung makita ko si manang Lolita.

"Manang!" yumakap lang ako sakanya. Mukha ngang naiiyak siya eh.

"Kumusta ang US? Nag-aral ka bang mabuti?"

"Oo naman! Ayun...same old same old." ngumiti si manang.

"Alam mo ba? Lagi kong pinagtitiisan yung si Lily." natawa naman ako.

"Nako manang! Yaan niyo nalang po yun." niyakap ako ulit ni manang Loli.

"We all missed you, so MUCH..." paglingon namin, kahit alam ko na kung
sino, napatalon ako.

"Ted!!!" tumakbo ako papunta sakanya at yumakap.

"It's been really different without having you, miss Sofiah Brettina
Aragon."nagkiss siya sa kamay ko.

"You can stop now, Ted. It's plain gross!!!" binatukan niya ko. "Ow..."

"I missed picking on you, brat."

"For the nth time, Ted! My name is BRETT! Not Brat!!!"

And now I'm sure na parang para sainyo ang gulo na ng flow ng story ko.
My name is Sofiah Brettina Aragon or just Brett. Some people call me
Sofie. But I hate that name! I don't know why, but I do. Just a typical
teenager and a daughter of a famous businessman slash someone who enjoys
travelling all over the world. Pretty much the reason why he's so
busy...EVERY SINGLE DAY. I'm 16 and an incoming 4th year student.

My mom? She's a designer. Sa London at sa US nga lang because dun na

siya nakasettle with his husband, an american guy named Kenzie McGonal.
Yes, my parents are divorced. That's why when I was 8, tita Leila and
her family came in the picture. She has 2 children. Ang panganay na si
Ted Christopher Versosa at ang bunso nyang anak na si Lily Winona
Versosa. 4th year na din naman si Lily at si Ted naman, 1st year
college. They aren't my half siblings. Not my blood, not by anything.

And my bestfriend? Si Alexandra Kristina Scott. She's my bestfriend

forever. Naging close na din naman kami kahit dati hindi kami
magkasundo. Nakasundo ko lang sya nung bumisita kami ni mommy sa Paris.
I saw her for the 2nd time at tinulungan nya kong awayin yung umaway
sakin na puro french naman ang sinasabi.

"I'll be back tomorrow. Tulungan mo kong mag-enrol Ted, okay?" ngumiti sya.

"Of course. Kaw pa. Malakas ka sakin eh." hinalikan niya ko sa noo kaya
napangiti nalang ako.

"I'll be going now." tatayo palang ako gumana nanaman ang mala machine
gun na bibig ni Ted. >.<

"Wait! Uuwi ka sa condo mo?! Ang layo kaya! Besides, gabing gabi na!"
ang lakas ng boses niya...

"That's just really stupid, Ted." he rolled his eyes "I'll be fine."

"Matigas parin ulo mo. Stop there young lady, hindi kita paaalisin"
sabay sarado niya ng pintuan.

"You do know I hate being with your sister, right?! Baka pag-gising ko
bukas patay na ko dahil sakanya lalo na dad and tita Leila's not here.
Look, tatawag nalang ako kay Alex. Dun ako matutulog." hinawakan ko
naman yung door knob. "Is that fine with you?!"

"Okay. Tara. Ihahatid na kita kina Alex."

"For pete's sake!!! Let me drive by myself!!! I'm not 5!!!" ngumisi siya.

"And you're neither allowed to drive." oo nga noh?! Wala akong student
license...but uncle Kenzie lets me drive nung nasa US pa ko. Yeah, I
know how to drive.

"But I know how to." yeah. You can say I'm really stubborn.

"No license." ngumiti sya at dinala mga gamit ko sabay hila sakin
papasok ng kotse niya. He's 18. Only 2 years older. Nung medyo
nakakalayo na kami sa bahay napansin niya naman na tahimik ako. Wala
lang, dinadramahan ko lang. "Bat tahimik ka?"

"Because I hate you." I made a sour face and suddenly burst out laughing.

"You're really impossible." nagbelat ako sakanya. "So...kumusta love life?"

"Wala ako nun ah. Wala pa kong balak sa ngayon. And besides...I still
havent met anyone interesting." tumawa siya ng tumawa ng parang
kakalabas lang ng mental asylum.

"You havent? You met me 7 years ago." binatukan ko nga! Ang kapal talaga
nitong lalakeng to. "Kapag nabangga tayo kasalanan mo ah?!"
"Whatever." umirap naman ako ng pabiro.

"A'right. Get out." napatingin naman ako sakanya.

"Hah?! I was joking!!! Why are you-" napatingin ako sa harap. Kaya pala eh.

"You didn't actually think na papalabasin kita, diba?"

"Well, I did." nagtap ako sa shoulder niya at lumabas na. Binaba naman
niya yung window niya. "Bye Ted. Samahan mo kami bukas ah!? Or you're dead!"

"I'm dead."

"TED!!!"

"Alright. Tomorrow. 9am. Ako na susundo sainyo. I know you and Lexa'll
be late." tumango nalang ako at nagbelat.

Nagdoorbell naman ako at binuksan ni manang Isa.

"Mam Britt." for the nth time! My name is BRETT people! NOT BRAT! NOT
BRITT!

"Hi manang Isa..."

"Dili po sa loob, hinihintay na po kayo nina mam Alixa at ni mam Birna."

nakakaaliw naman tong si manang Isa.

"Andito si tita Berna?!" napangiti ako. Sinamahan naman ako ni manang

Isa sa may dining room.

"Brett! Dear!!! Gosh! Alexa's right! You've grown taller!" ang gaganda
naman ng pambungad sakin ng mga tao dito...pero napangiti ako.

Niyakap ako ni tita Berna. Nakakaintindi siya ng tagalog, pero minsan di

niya alam kapag napaparami yung mga words na ginagamit. Barok barok siya
sa tagalog eh. Kasi super limited words lang alam niya. Pati nga SALAMAT
di niya mapronounce ng maayos eh.

Brett's utak: Look who's talking...-_-

Okay fine. I'm a retard in speaking tagalog sometimes. But I'm so better
than tita Berna.

"I told you so mom. Just a couple more inches and she'll be taller than
me." sabay lean ni Alex sa table. Ayaw niya kasing matangkaran ko siya eh.

Dahil nga hindi naman talaga filipina si Alex at may blood lang siyang
filipina, meaning she's a lot more British than filipina. Yung monarch
kasi ng London, ayun, kamag-anak nitong bruhang to that's why that makes
her a royal blood.

"That's okay...you're majesty" sabay curtsy ko kaya tinapon niya sakin

yung stuff toy na hawak niya. Hey...hey! Wait! "Alex! That's mine!"
tumawa naman siya.

"Pa-arbour." tinapon ko naman pabalik.

"Whatever." ngumiti sya and she mouthed the words THANK YOU haha.
"Ohh...tita. My mom says hi and she told me to tell you that she's
having this party for her friends and such."

"Well, alright girls. I need to get going now. Enjoy yourselves. And
send my regards to darling Ted and to your father. I'll call your mom
later, Brett." ayun, umalis na.

"She thinks Ted is cute." tumawa kaming dalawa ng sabay.

"Yuck!"

At dahil hindi naman ako sanay na nagpupuyat, natulog na ko sa guestroom

nila sa may 2nd floor. Ang sarap ng hangin galing sa aircon. 2 comforter
na nga gamit ko eh. Dahil pagod ako sa biyahe...knock out agad ako.

...

OH. MY. GOD!!! It's 8:15!!! Waaahhh!

Binilisan ko naman kilos ko. Dali dalian akong naligo at nagbihis. It's
just really stupid of me to forget my blue skirt. Cute pa naman sana
with my white sleeveless na may blue na patterns.

ARGH! Yung blue earrings ko nasan?! Pagtingin ko sa orasan...woah.

DAMN!!! I'm dead.

9:30am na. NAMAN! Ted will kill me...kasi naman tong buhok na to eh. I
spent almost 30 minutes para i-braid yung buhok ko. And do you know na-

"BRETT! TEDDY BEAR'S HERE!!!" natawa naman ako kay tita. Sa sobrang
pagtawa at pagmamadali ko, I slid on the stairs. Buti nalang may humila
sakin.

"Can you watch where you're going?! Geez!!!" wow. Sunget. Gwa-

YIKES! What am I saying?!

Tumakbo papunta sakin sina tita at Ted. Si Alex naman, lumabas na ng

kwarto niya.

"What happened?!"

"This clumsy girl almost fell down." hirit nitong si Ted.

"What?! God sake, dear!" tsss.

"I'm alright!!!" they treat me like a baby!

"Tsss..."

"You have something to say young man?!" pasigaw na tanong ni tita Berna.

"No." nakatayo lang sya dun.

"Uhmm...than-" umiling sya.

"No need to thank me. Kasalanan mo naman eh. You weren't looking." sabay
walk out. MASUNGIT TALAGA!
"Who the heck was that..?!" tanong ko kay Alex nung nasa loob na kami ng
kotse ni Ted.

"My cousin. His mom asked my mom kung pwede muna syang makitira samin,
habang pinaparenovate yung bahay nila. He's a snob, ain't he?" tumawa si
Ted.

"Grabeh nga yun eh. Daig pa yung babaeng may red day." napatingin kami
ni Alex sakanya.

"Stop talking about stuffs like that, Ted!!!" tumawa ulit sya.

Ilang minuto ng pagtatawanan at nagbrake na si Ted.

"Woah." sabay sabi namin ni Lex.

Talk about HUGE . . .

May 2 building yung school. REALLY REALLY huge buildings.

"That one, to the right, sa baba nyan, pre school, tapos 2nd floor,
elementary. 3rd floor yung dorm. Mga highschool at college lang kasi
madalas mag-enrol sa school namin kaya konti lang yung mga elementary at
pre-school."

Pumasok na kami dun sa sinasabi ni Ted na highschool and college

building. A very clean and a very huge place, indeed.

"Mr. Versosa, anong kailangan mo? Hindi ba't nakapag-enrol ka na?" sabi
nung maliit na teacher at medyo mataba. >.<

"May sinasamahan lang po akong mag-enrol ms. Cynthia."

"Mga amerikana ba yang mga yan hijo?" nagtinginan naman kami ni Alex at
napangiti. Si 'MISS CYNTHIA' naman, para kaming inoobserbahan.

"Ito po si Alex, lahing filipina. Dito na din po siya lumaki kaya bihasa
na po sa tagalog. And this is Brett, she's pretty. But she's annoying
really." umirap naman ako sakanya.

"The heck, Ted." tapos nagtaka naman ako. "What does 'bihasa' mean?" ang
lalim naman kasi ng tagalog eh. Nakakanosebleed.

"It means you're really good at it." sabat nung teacher.

Ahh, mam? Kasali po ba kayo?! JOKE.

Brett's utak: Baaaadddd kaaaaa. FLOOORRRR LAMUNIN MO SIYA!!!

Edi kapag nilamon ako malalamon ka din?! You're part of my nervous

system. Hmf.

Tinour naman kami sa building para mafamiliarize daw namin yung lugar.
ANG LAKI KAYA! I'm pretty sure mawawala kahit sinong bago dito.

"And finally, this is the last one, our library." binuksan niya yung pinto.

"Woah. Lots of book." sabi ni Alex. Napatango nalang ako...kaso...

"Nah. McKalister High is bigger than this school. Though, this school is
also huge, i'd rather stay there."

"But how about Charlie?" napataas kilay ko. Si Ted at si ms. Cynthia
naman naOOP na.

Okay, so, here's the deal. Charlie Hausman is my...well...my mom said
that if we get along and hang out together, we'll be married someday. I
mean...it's like a set up.

That's why I'm scared of staying in America. I do NOT want to get set up
with someone I've never talked to and I've NEVER seen before.

I wanted to stay there longer with my mom. But...the name CHARLIE isn't
in my vocabulary.

"Who the heck is Charlie?" Ted asked me.

"Nobody you should be interested in." nginitian ko yung ms. Cynthia na

principal pala dito. "Please continue mam. Sorry for my attitude and my
interruption." she forced a smile and continued to tour us.

Nakita ko naman yung cellphone ko. Mago-one pm na pala. I'm starving.

"Sige po ms. Cynthia. Salamat po sa tour." ngumiti naman sya.

"Anytime, kids. See you on our first day." ngumiti din naman kami.

"Sige po mam. Kita kits." hirit ko naman.

"Okay ki-" Ms. Cynthia's reaction 0_o "Nagtatagalog ka?!" natawa naman
kaming tatlo nina Ted.

"Di ko po ba nabanggit?! Pasensya po." nagpeace sign ako. Tumawa naman

din yung principal.

Lumabas na kaming 3 at sumakay na sa kotse nitong si Ted. Dahil pare

pareho kaming gutom, dumiretso na kami sa kakainan namin.

"I'm really hungry. Tara na. Kain na tayo." palabas na sana kami nung...

"Wait a minute. Who's Charlie?" bakit ba ang hirap makalimot nitong

taong to?!

"No one." bababa na sana ako pero hinila niya kamay ko.

"Who the heck is that Charlie guy?" mahinahon niyang sabi.

"I already told you!!! Hindi ko alam kung sino siya!!!"

"Hahalikan kita kapag di mo sinabi totoo..."

"Whatever." kinorner na niya ko. Di na ko makagalaw. Ni huminga yata

ayokong gawin eh. Ang lapit lapit niya sakin at seryoso yung mukha niya.
"T-ted...you're awkwardly close."

"Exactly my point." lumingon ako ng bahagya sa likod. Nakangiti si Alex

ng nakakaloka ng para bang nanonood ng sine o kung ano man.
"Charlie is...someone I don't know. I swear! I don't want to stay here,
Ted. Neither in America. Why? Because people never let me make a choice
of my own. Firstly...my mom! The only way to avoid her decision for me
is to study here. Charlie? Ayun, I really don't know him. Sabi ni mommy,
kapag nagkasundo kami, they'll set an arrangement for our MARRIAGE!"
natahimik yung dalawa. "And my dad. He thinks I'm the happiest person
alive. So as other people. Kunwari masaya nga ako. I pretend to smile.
They never know when something's wrong with me. Naiinis ako! I'm hurt
because he's a workaholic! No time for me!!!" niyakap ako ni Ted.

Naiiyak na ko nun. Pero control.

"Stop running away from those...STAY." huminga ako ng malalim. I don't

wanna cry. Di ko nga maalala kung kailan ako huling umiyak eh.

"Aww, hun. Look at you, cry baby." kinurot ko naman si Alex. "Stop the
drama, Brett, I wanna eat." stop the drama daw?!

Now who's the one crying?! YOU ALEX. YOU. >.<

Bumaba na din naman kami at kumain na.

Umalis si Alex nun. May family dinner daw kasi sila at kailangan nyang
mag-ayos. Naman. 4pm palang eh. Iba na talaga kapag galing sa royal family.

Pumunta muna kami ni Ted sa bahay ng pinsan nila ni Lily dahil

babantayan daw niya yung pamangkin nya. Tinawanan ko nga sya nun kaya
nabatukan nanaman ako.

Pagbalik nya ng kotse, kasama na nya yung 2 years old niyang pamangkin
na si Edj. As in parang EDGE. Super cute nga eh! As in super! Nakajumper
sya at t-shirt na kulay blue. Ang cute niyaaaaaaa....

Brett's reaction: ^w^

Pumunta naman kami ng park dahil kanina pa sigaw ng sigaw tong karga
karga kong bata. Yup, ako nagkarga sakanya. Nagmakaawa ako kay Ted eh. I
love kids!

Pero nung nagpabili sya ng cotton candy, si Ted naman ang kumarga at ako
yung bumili.

"Mga bata talaga ngayong mga panahon na to...ang babata pa may anak na
agad." napatingin ako dun sa katabi nung cotton candy cart. Nagtitinda
naman ng ice cream.

"P-po?!" talk about reaction.

"Nako mare...nagmamahalan lang sila. Bagay naman sila eh." ngayon naman,
naaptingin ako dun sa nagtitinda ng cotton candy.

"Oo nga naman. Pero, hoy, kayo, alagaan niyo yang anak niyo ah? At sana
wag niyong pagsisihan." nag-init naman yung pakiramdam ko. Namumula na
siguro ako. "Kay gandang mommy mo, ijah, ikaw din ijoh, ang gwapo gwapo
mo. Bagay kayo." lalo lang akong namula.

"Eh hindi-"
"Madami na pong nagsasabi niyan manang." sabay akbay niya sakin. ANG
SARAP PATAYIN! Pero yan na din ang dahilan kung bakit kinurot ko sya ng
napakasakit.

Umalis na din kami at umupo dun sa may bench.

"Hui Sofiah Brettina. Namumula ka." tumawa sya kaya hinampas ko.

"Pagkamalan ba daw na mommy ako?!"

"Atleast sinabing maganda ka!!!" nagbelat ako. "Bagay daw tayo? Gwapo
naman pala ako eh." nag Mr. Pogi naman sya.

"No!!!" sabi ni Edj kaya turn ko naman para tumawa.

"Edj...hindi maganda yang ganyan." sabi naman ni Ted habang itong si Edj
tumatawa tawa.

"Uncle, why you red?" napatingin ako sa mukha ni Ted. RED NGA!!!

"Call me ku-ya." sabi naman nya habang hinarap si Edj sakanya.

"Edj, call him UN-CLE." inulit naman ni Edj yung pagtawag kay Ted ng
uncle kaya naman nairita na yata itong si Ted. "Nyeh."

Nung napansin naming 7:30pm na, bumalik na kami sa bahay ng pinsan ni

Ted, but this time, sinama niya ko sa loob.

"Nakakapagod, noh?" sabi ni Ted. Tumango nalang ako.

"Ted? Andyan na pala kayo."

"Mama!!!" tumakbo naman si Edj dun sa babaeng maganda. Ito siguro yung
pinsan niya....

"You must be Brett? I'm Avela." yumakap sya sakin habang si Ted naman at
Edj, andun, naghahabulan. "You can call me ate." napangiti ako. Mabait
din sya.

"Nice meeting you, ate." may lumabas naman na babae. Mas matanda yata
samin ni Ted.

"Tsss...ano nanaman ba?! What's with this house and these visitors?! I'm
really bothered now!!!" may lalake naman sa likod niya na hinawakan siya
sa balikat.

"Ate, stop being cranky dahil ininjal ka ni kuya Raky."

"Shut up, Raph." sabay walk out nung babaeng masungit. Bumaba naman yung
'Raph'

"Pagpasensyahan nalang siya ah? Her boyfriend dumped her."

"RAPHAEL MIGUEL MONTEZ!!! I HEARD THAT YOU FREAK!!!"

"And that is my cue. Raphael pala. Raph nalang for short." I smiled at
him. There's something in him that makes me smile.

Dahil ba he's fit o dahil ang cute niya?!

Brett's utak: Shut up, Brett.

I will.

Hinatid na ko ni Ted dun sa condo na binili ni mommy para sakin. I'll be

honest with you, ayaw na ayaw ni daddy na mag-isa ako kaya against siya
nung binili ni mommy yung condo na to for me. Pero magagawa ba nya?
Nabili na. xD

1 week from now, pasukan na. I better start to be busy.

1st day. New school. New beginning. WHAT THE HECK DO I DO?!

Brett's utak: Kumain ka. Maligo ka. Magbihis. Magpunta ng school?!

At dahil sabi ni brain, naligo na din ako. Kumain na din. Dahil 1st day
naman, we're not required to wear our uniforms. Minatch ko lang yung
accessories ko sa skirt ko na black plus pink off shoulder na shirt with
matching pink sandals. Dahil malalate na ko, my hair isn't tied up.
Pagkababa ko, saktong andun na si Ted para sunduin ako.

"You look like you're entering a fashion show. We're going to school,
brat, baka nakakalimutan mo."

"Look who's talking." I looked at him. From head to toes.

If he wasn't a part of our family, I can totally fall for him. Kapag
tinitignan nya ko, my heart skips a bit. Ewan ko ba. His gangster look
makes him so cool. Spiky hair...earring na maliit sa isang tenga. He's
also tall. He's a bit tan. His eyes makes me feel safe. Nakasando sya na
white plus polo na nakabukas na kulay blue at maong na pants with
matching sunglasses.

Ei Brett. Wake up...

"Hui. Andito na tayo." hah?!

"Oh. Yeah. Sabi ko nga eh." pagbaba namin, woah. ANG DAMING STUDENTS!

Nagtitinginan halos lahat. What the heck?!

"Ted...? What's up...?" tumawa sya.

"They're just staring at us." nagseryoso sya. "Ain't it obvious?!

They're staring at YOU."

"Me?!" nagreact nanaman ako.

"Duh?" arte nya ah. FLOOOORRRRR LAMUNIN MO NA SYAAAA.

"Ewan ko sayo." nagwalk out na ko. "You're not gonna stop me?!" tumawa
ulit sya at umakbay sakin.

"Matitiis ba kita?" inihatid na nya ko sa magiging room ko.

"WAAAHHHH SI KRISTOOOFFF!!!" napahawak nalang ako sa magkabilang tenga

ko. Nagsilabasan naman mga kaklase kong babae. I'm glad to know ibang
section si Lily.
And who the heck is Kristoff?!

Pumasok naman ang isang lalakeng pinagkakaguluhan na nakastar struck

yata sakin. He's a PRINCE! Not literally...pero ang gwapo! Sobrang
gwapo! Plus, ang tangkad at ang puti nya. Hindi naman ganun katangkad.
Mas matangkad lang siguro sya ng onti sakin. Nakasmile siya. WOW. Killer
smile. Napatingin sya sakin tapos ngumiti. I grew hot...ayos na sana eh.
Pero biglang...

"SOFIE!!!" nakisingit si Alex dun sa mga taong nagkakagulo kai

'Kristoff' daw.

And she looks wonderful as usual!!!

"I'll forgive you this time because you look great and because I love
you." niyakap ko siya.

"For what?"

"For calling me Sofie." natawa sya.

"I was messing with you. So...found any cute guys?" ngumuso ako dun kay
Kristoff. Tumingin sya. "Out. Of. Our. League. He's. So. Damn. Cute."
kulang nalang if she actually drools.

Pumasok naman yung isang teacher. Nagkaroon ng introduce yourself

portion. And finally, his turn.

"I'm Kristoff Rainier Guillermo. 17 years old at bunso sa 3

magkakapatid." ngumiti siya tapos tumingin nanaman sakin.

"I think type ka nyan." sabi ni Alex sakin na katabi ko ngayon.

"Shut up.." tumawa sya ng mahina.

Syempre, nagpakilala din naman kami ni Alex. Una nga akala nila hindi
kami marunong magtagalog eh. At kung mamalasin ka nga naman-

"I want assigned seats in my class, seiors." nag-ingay naman.

"Sayang...hindi tayo magkatabi..." sabi ko.

"Ahw come on. Think positive. Malay mo magkatabi lang tayo."

Sinabi ko bang MINALAS ako?! Nope. Sinwerte pa nga ako eh.

"Miss Aragon, 5th chair from the first." pagkatingin ko...wala pa kong
mga katabi.

Brett's reaction: -_-

"Miss Scott, sa harapan ni Aragon." napangiti naman kami pareho ni Alex.

YAY!!! "Ikaw, Guillermo, sa left side ni Aragon." nanlaki mata namin ni
Alex. Pagtingin ko kay Kristoff, nakangiti sya sakin.

"Hi. We haven't officially met. I'm Kristoff. But I prefer it if you

call me Rain." nginitian ko sya.
"I'm Brett. Not Sofie. But Brett." nakipagkamayan naman ako. Ang lamig
ng kamay nya.

Nasira nanaman yung moment namin nung may pumasok.

"Psst...Alex." maski sya, nakatingin sa pintuan kung saan nakatayo yung-

"Yung pinsan ko nga." sabay tango nya.

Nagbulungan naman pagpasok sakanya. Lalo na yung mga babaeng kinikilig

sa likod at sa harap at kung saan saan man. Ano nga bang pangalan nitong
masunget na to?!

"You're late." di naman sya tumingin sa teacher.

"I know." mukhang nairita naman yung teacher namin na si ms. Jeanne.

"Tell us about you, Mr-"

"Philip Oliver Scott. Now where will I sit?" tinuro ni ms. Jeanne yung
upuan sa right side ko. NAMAN O!

Ang dami daming bakanteng upuan sa tabi ko pa?! I hate this day. MALAS nga.

Looks like I'll be on war mode for the rest of the year...pero dahil
ayoko ng may kaaway, I'll try to be friendly.

"Hi! I'm Brett!" tumitig lang sya sakin. Nagsimula namang sumulat ng
requirements si ms. Jeanne.

Tumingin na din sya sa board sabay sabing...

"...matagal ko nang alam." sabay sulat nya sa notebook nya.

...

Anong ibig nyang sabihin dun?!

FLOOOORRRRR LAMUNIIIN MO NAAAA SYAAA!!! Pero Brett...kahit gusto mong

sakalin yang lalakeng yan, easy ka lang. You don't want any trouble, do
you? Napatingin ako sa left side ko. Kristoff's staring at me. And then
he smiled at me.

Natapos din naman yung 2 morning classes namin na wala naman kaming
ginawa kundi magdaldal o kung ano man dahil first day nga.

"Don't you think Oliver's cute?" I shrugged and continued eating. "Come
on. You know what? If he wasnt my cousin, pinatulan ko na yan."

"Papatulan mo? Ang tanong...pumatol kaya sayo? You know he's a jerk."

"Who's a jerk?" napahawak ako sa dibdib ko.

"No oneeeee.."
"And never scare us like that again." dagdag ko.

"How's your first day here?"

"Fine." sabay naming sabi ni Alex.

Pinakilala naman kami ni Ted dun sa barkada nya. May itsura naman lahat.

Brett's utak: Syempre lahat may mukha.

Nagmamalfunction ka nanaman ba?!

Brett's utak: Sa katunayan ikaw yung nagmamalfunction eh.

Shut up muna! >.< So ayun nga, as I was saying, mga cute din naman. Yung
isa nga niyaya pa kong manood ng sine eh. Nagalit ba naman si Ted...

"Oi sira ulo ka. Layuan mo nga si Brett. Masyado kang malapit." sabay
tulak nya dun sa kaibigan nya ng pabiro.

"Chillax pare. Masyado ka namang over protective." tumango naman din ako.

"Tara na nga." sabay alis nilang lahat.

Mga weirdo.

"What's up with him?"

"Ewan ko nga dyan sa Ted na yan eh. Brotherly love nya sakin sumosobra."
tumawa ako ng pilit.

"I don't think brotherly love yun...I think it's more than that." sabay
tayo niya. "Think about it. Ewan ko ba sayo Brett. Kung manhid ka ba,
tanga o nagtatanga tangahan. Bestfriend pa man din kita."

"A-alex-"

"Tara na. Baka umabot tayo sa tardy bell."

And that's my Alex. My naive bestfriend. She thinks through what other
people feels. Iniintindi niya yung mga taong nakapaligid sakanya. Unlike
me...minsan wala akong pakialam sa mga nangyayari sa paligid ko basta
hindi ako maapektuhan. Pero ako pala yung pinaka naaapektuhan dahil
hindi ko pinapakialaman.

Brett's utak: I'm confused of you, too, Brett.

You're supposed to be confuse. You're my brain.

Nakaupo naman ako dun sa bench sa labas ng classroom ng section 4 nung

lumabas si Lily ng may dalang malay ko ba.

Nalaman ko nalang kung ano nung ibuhos nya sakin.

"Woooops...sorry." sabay alis nya. Ano nanaman ba meron sakanya?!

Ayun nga...SAGO.

Her problem is bigger than her...

...

"WOAH" sabay naming sabi ni Alex.

"Ang dami nyan ate ah." sabi ni Jessi yata yung name na freshman.

Nagkatitigan kami ni Alex sabay pulot nung mga bulaklak at letters na

nahulog galing lockers namin. Number 114 yung akin, yung sakanya 115,
dun naman kay Jessi, 113.

"Baka gusto niyo ng paper bag mga ate...?" tanong ni Jessi. Ngumiti
naman kami at tumango.

Pinasok namin lahat dun dahil hindi naman kami ganun kasnob para hindi
pansinin yung mga sumusulat.

Nagpathank you lang naman kami at lumakad na.

"Talk about MANY." umupo muna kami dun sa may bench malapit ng onti sa
room dahil medyo maaga pa naman.

Bigla namang tumayo si Alex.

"Kakausapin pala ako dun sa office! Mga requirements daw. Nabigay mo na

lahat yung sayo diba?" tumango ako. "See you sa class nalang." tumango
naman ako.

At dahil ayoko namang umupo sa bench sa may hallway ng mag-isa, papasok

na ko sa room. Hehe.

Nagbabasa naman ako ng isa sa mga letter nung...

"Oww!" napaupo ako sa sahig.

"I am so sorry! Are you okay?" tinanggap ko naman yung inoffer nyang
kamay. "I wasn't looking and-" napatigil sya nung makita nya ko.

Ako din naman eh. Woah. Bat parang parami ng parami mga gwapo na
nakikita ko?! Matangkad sya. As in matangkad talaga. 6 footer na siguro
to...emerald green eyes. Reddish yung buhok.

"Uhh...yeah. I'm okay." nagwave ako sakanya at dumiretso na sa room.

Onti palang naman yung mga kaklase kong nasa loob ng classroom. Si Rain
naman, nagbabasa. Ang sipag naman nya. Cute pa. HAHA.

"Ei Brettina. Papasok ka ba? You're blocking the hallway." sino pa nga
bang monster yan?!

"Good morning Lily." sabay irap ko.

"Whatever." pumasok naman din ako. Papunta palang ako sa upuan ko nung
magsalita si Rain.

"Good morning, Brett."

"Good morning, Rain." maya maya lang, nagsidatingan naman na din mga
kaklase namin. Dumating naman na yung MAPEH teacher namin na si sir Theo
kasama nung...

Lalakeng nabangga ko kanina...

"Everyone, may new enrollee tayo." nag-motion naman si sir kay

well...guy-na-bakabunggo-ko na magpakilala sya.

Pumunta naman sya dun sa may gitna sabay ngiti.

"Charlie Martin Hausman. From Los Angeles, California." ginreet naman

sya ng iba naming mga kaklase.

"Brett? HUI!" napatingin ako...

"Yes, Alex. Siya nga yun." I think I'm ready to sink on the background
nung kumaway sya sakin.

Nagsmile lang din ako. I'M DOOMED.

Tinakbuhan ko pa man din!!! Ngayon naman, andito sya...sa harapan ng

buong klase. Buti nalang dun sya sa kabilang dulo umupo.

May ikasasama pa ba araw na to?!

Nung dismissal naman, kumopya pa ko ng lecture ni ms. Alindahan along

with maybe 10 of my classmates. Which INCLUDES Rain, Oliver, Charlie and
Alex nung pumasok si Ted.

"Lex. Brett. Ready to go?"

"Just a sec. Wait for us." tumango sya at umupo sa teacher's table.
Pasaway talaga oo.

"A'right, I'm done." sabay ayos ng bag ni Alex.

Natapos na din ako at tumayo.

"Okaaaay. Let's go."

"Oi Brett. Sa bahay ka daw muna matulog. Nagbiyahe NANAMAN sila mom. Ano
Alex? Wanna come?"

"Oh sure!!!"

"Tama! Isama mo si Alex para naman hindi ko pagtiisan si-"

"Si...?" napalingon kaming tatlo. Speaking of the devil. "I'm going home
with you guys-hi Kristoff!!! Outta my way, Brett." sabay tulak nya sakin.

Nasa may door kasi kami eh. Pero kahit na...marunong ka bang mag-EXCUSE ME?!

"Ted, if she wasnt your sister, nasa ospital na yan ngayon." tumawa si
Ted. Pati ako natawa.

"Nice one Lex." nagslight tap ako sa shoulder nya.

"Come on, guys. She's still my sister kahit masakit aminin."

"HAHAHAHAHA!!!" nagtatawanan pa kami nung biglang sumigaw si Lily.

"Id-drop nalang daw ako ni Kristoff. Kaya mauna na kayo." pinulupot

naman nya yung kamay nya kay Rain, Nginitian niya ko ng nakakaloko.

Aba aba. Nanghahamon ka yata eh.

"Yun naman pala eh. Wala tayong kasabay na bruha. Tara na." sabay hila
samin ni Alex.

Paalis naman na kami nung tumawag si Charlie.

"Brett! Wait!"

"Sino naman yan?" pabulong na tanong ni Ted.

"Mauna na kayo. Susunod nalang ako." nung una, ayaw pa ni Ted,pero

hinila na siya ni Alex.

"Yeah?" sabi ko pagkalapit nya.

"We haven't met personally." ngumiti sya. "I'm Charlie. Your future
husband." nagbow sya. Ako naman, nag-init ang ulo.

"ARGHHH!!!" sabay takbo ko dahil baka kung ano pa magawa ko dun sa kumag
na yun!

"BRETT!!! PSSSTTT!!! I WAS KIDDING!!!" akala ko pa naman mabait!!! Sira

ulong maangas pala!

Sumakay na ko sa front seat.

"Anong nangyari sayo?"

"I hate him!!!"

"Who? Charlie?" tinignan ko ng masama si Alex. "Uh...oh."

"Gahd, Alex!!!"

"Woops...my bad." nagpeace sign sya.

"T-that was Charlie?! I thought he's in LA?!"

"We thought the same!!!" sumandal ako. Sobrang badtrip. Yung

tinatakbuhan ko andito...ano ba yan! Totoo pala yung YOU CAN RUN BUT YOU
CANT HIDE.

"Umuwi na nga lang tayo." sabi ni Alex.

Kaya naman excited yan dahil dun sa luto ni manang Lolita. Kala mo Alex
hindi ko alam ah. Naturingan pa naman akong bestfriend mo. Bleh. HAHA.

"Ba, feel at home ka ah?" hirit naman nitong driver. Este ni Ted.

"Since I was 3." sabay belat ni Alex.

"Yan yan. Ang arte mo kasi eh. Kaya yung kaklase ko na crush mo di ka
pinapansin." ohgahd. Ito nanaman po sila...
"Pake ko?! Madami namang ibang boys. At ikaw naman, ganun din. Kahit
anong gawin mo. Di ka niya nakikita."

"Guys? Stop..."

"Eh ikaw nga eh! Sa sobrang daldal mo walang makatiis sayo!"

"Guys...?"

"Di ka din naman pinapansin nung mahal mo eh! Ano kala mo sakin?!
Tanga?! Para hindi ko makita?!"

"Ano nanaman ba kasi ang problema mo at nagsisimula ka nanaman?!"

"IKAW! Kasi kasalanan mo! Kung nakinig ka sakin dati edi sana hindi
tayo-" may hindi ba ko alam?!

Napahawak ako sa seatbelt ko.

"GUUYSS!!" napatigil naman sila. Nagbrake na din si Ted.

"WHAT?!?!" sabay nilang sabi sakin. Tinuro ko yung gas something dun sa
side ni Ted.

"W-wala nang gas...mauubos na." napatingin naman din sila.

"Tsss. Sige. Baba muna kayo dyan. Magpapagas lang ako dun. Maraming loko
loko dun eh. Baka mabastos pa kayo." tumango nalang ako at lumabas.
Sumama din naman si Alex. "Dyan lang kayo. Babalik ako."

Umupo naman kami dun sa may bus stop. Wala lang. It's hot. Kailangan ng
bubong. Napansin nalang namin na yung mga nagiinuman dun sa tindahan
malapit sa bus stop ay nagtitinginan samin ni Alex.

"I have a bad feeling about this..."

"Ako din...pahiram ng phone. Tawagan na natin si Ted para balikan na nya

tayo." napakagat ako sa lower lip ko.

"Uhh Lex...low bat ako."

"Geez! Wala akong load!" papalapit naman yung isang lalake kaya napatayo
din kami.

"Hi miss. Ano pangalan mo?" sabay hawak nya sa balikat ni Alex.

"Dont touch me!" hinila ko naman si Alex.

"Pwede ba?! We don't know you! Just stay away from us!" Tumayo naman
yung 3 pang kasama nya.

"Sama nalang kayo samin para walang masaktan." medyo dumidilim na

nun...argh. Bakit ba walang dumadaan na mga sasakyan!?

"Ei! Wag kayong lalapit!" sabi ko...papaatras kami ng papaatras...

"AHHH!!! BRETT! RUUUN!!!" napatakbo nalang ako nung hilain ako ni Alex.
Wala na kaming pakialam. Hindi na kami lumingon. Pero dahil may narinig
kami sa likod, napalingon ako. Pagkaharap ko ulit, nabunggo ako ng isang
lalake.

"AHHHHHHHHHH!!!!" sabay naming sigaw ni Alex.

"Brett?" napatingala ako.

"C-charlie!!!" hingal na hingal kami nun. May kasama si Charlie.

"Oi! Kayong dalawang babae kayo! Pinagod niyo kami!!!" lumingon kami.
Hinarangan kami ni Charlie at nung kasama nya.

"Sino naman kayong dalawa, hah? Super hero?! Di na uso ngayon yun. Tabi
nga kung ayaw niyong masaktan." tumawa yung mga lalake.

"Hindi. Pero ako lang naman yung future husband nitong babaeng to" sabay
akbay sakin.

Lumapit yung isang lalake.

"Angas mo ah?!" sabi nya kay Charlie.

Lumapit si Charlie. WOAH. Ang tangkad nya. Hanggang balikat lang nya
yung lalake.

"Ano? Laban ka?" umatras naman yung lalake sabay takbo nila.

Ngeeekkk...duwag?!

"Brett!!! WAAAA!!" yumakap ako kay Alex.

"Aleeeexxx...."

Brett and Alex's reaction: T_T

Charlie and the unknown species reaction: o_0

"Ui. Wag kayo umiyak!" actually, hindi ako umiiyak. Pawis lang ako at
paniguradong namumula mukha ko kakatakbo.

Believe me. The last thing you wanna see is me running...sira poise.

Pero si Alex, mangiyak ngiyak talaga.

"You okay?" tanong naman nitong si Charlie sabay yakap sakin.

"We've been chased by those...those...drunkards!!! A-and you're asking

if I'm okay?!" ngumiti sya. Napangiti din ako. "Y-yeah I am." tsaka ko
naman napansin. "Chancing yan loko!" tumawa sya.

"Nah. I was worried."

"Uhuh..." tumungo ako. "F-future husband?" mahina kong sabi.

"Uhh...well..."

"IN YOUR DREAMS!" nagbelat lang ako.

Pinakilala nya samin yung kaibigan nya. Mark daw yung name. Taga section
5. Mukhang crush nga nitong si Alex eh. Ang gwapo naman kasi. Tall dark
and handsome.

"Hatid na namin kayo sa bahay niyo." tumango nalang ako. Pumasok na si

Mark at Alex sa loob at mukhang nagkukwentuhan.

"Uhmm...Charlie?" lumingon sya at humawak sa pintuan ng front seat.

Pagbubuksan nya ko ng pinto? Gentleman. "May ibubulong ako sayo."

Nagslight bend sya. Di ko sya maabot eh. Nagkiss ako sakanya. Natulala
nga eh. "Thanks." binuksan ko na mag-isa yung pinto sabay sakay.

Besides from Alex and Mark laughing at the back, tahimik na kaming
nakarating ng bahay.

"Uhh, gusto nyong pumasok?" ngumiti si Charlie at umiling.

"Wag nalang. Nakakahiya." sus. Meron pala sya nun. PEACE.

"Are you sure?" tanong ni Alex.

"Positive. Sige na. Pasok na kayo."

"Sige. Ingat kayo ah?"

"Kami pa." nagwink sya sakin. Nag-init naman mukha ko...

"Thanks again." pumasok na kami sa loob.

Halos lahat na yata ng nasa bahay tinanong kung anong nangyari samin at
bat ganito daw itsura namin eh. Do i really look this bad!?

Nung nakapagpalit na kami, narinig naman naming bumagsak ng malakas yung

main door.

Pagsilip ko, si Ted.

"Manang!!! Sina Brett po?!?!?"

"Andun na sa taas, ijoh, bakit?" huminga naman sya ng malalim.

"Akala ko po kasi kung asan na sila eh!!!" napahiga naman sya dun sa sofa.

"Pssst...TED!" napatingin sya sa taas.

"HUI! DIBA SABI KO DUN LANG KAYO?!"

"Eh pano ba naman po ITAY, hinabol kami nung mga lasinggero dun!!!"
nagulat naman sya at humawak sa magkabilang pisngi ko.

"SINAKTAN KA BA NILA?!"

"WAG KANG SUMIGAW! ANDITO LANG AKO SA HARAP MO! ABOUT 4 INCHES AWAY FROM
YOUR FACE! NOW CALM DOWN!!!" tumawa naman sya.

"That answers my question." napatahimik sya saglit. "S-si Alex?"

"Pssstui. Andito ako." napatingin kami sa baba. Si Alex na kumakain

nanaman. Tsktsktsk. "Don't worry. I'm fine." sabay upo nya sa sofa at
nood ng TV.

Nagulat nalang ako nung pumasok si Rain at Lily.

"Ui Lily. Ngayon ka lang?" tanong ni Ted.

"Nagdate pa kami ni Rain." eh nagdate naman pala e-WHAT?!?!?!?!

DATE?!??!?! AS IN DATE?!?!??!?!

"DATE?!" napatingin sila sakin.

"Got a problem with that SIS?" napataas kilay ko.

"WALA!" sabay upo ko sa tabi ni Alex.

Nagstay naman ako dun sa may garden namin dahil nanonood ng nakakatakot
na movie sina Ted, Alex, Rain at Lily. You just CAN'T make me watch any
scary movies like that.

That's a fact about me. Matatakutin ako. At dahil madilim na talaga,

papasok na ko sa loob nung may humawak sa balikat ko.

"AAHHHH-" tinakpan niya bibig ko. Nangingidnap na pala yung mumu?!

WAAAAA!!! Ang lamig ng kamay!

Brett's utak: malamang...malamig na BANGKAY. Awooo...

WAAAHHHHH!!!

"I'm taking my hands off if you promise not to scream." tumango lang ako
sakanya. Tinanggal na nya. "Gahd, Brett." kilala ako ng mumu? Bat parang
ang gwapo naman ng multong to!?

"I wouldnt have screamed if you didnt scare me to death!!!" tumawa sya.
"And what're you doing here? Shouldnt you be inside being all mushy and
sweet to Lily?!" tinakpan ko bibig ko. ANAK NG PATIS O!

Kung ano-ano pinagsasasabi ko!!! That was embarassing! FLOOORRR LAMUNIIN

MO NA KOOOOO!!!

"Are you...jealous?!" sabay tingin nya sakin ng para bang confused.

Tumingin ako sakanya ng masama "Of course you're not." nginitian niya
naman ako kaya ngumiti nalang din ako.

"You're funny." sabay kampas ko sa braso nya.

"And you're red." ngumiti naman sya ng nakakaloko.

"Pardon?!" humalakhak sya.

"What I mean was, namumula ka." napahawak ako sa pisngi ko.

"Yeah...well..." palusot...palusot... "I-it's...cold."

"Riiighttt...it's cooolddd. Cold nga dahil JUNE." he said sarcastically.

"Whatever." I rolled my eyes. Di ba talaga sya nauubusan ng ngiti?!

...

"Tapos ayun! Ang cool nga eh...yun ba yung sinasabi ng mga kabataan
ngayon?! Basta cool! Pinatay nya yung lalake. Tapos yung dugo kumalat sa
sahig. Nasagasaan pa nga eh!" marahaaaaas ka manang Julia...

"Ah-eh...manang. Yung almusal po?" singit ni Ted.

"Ahh...ito na pala." kumain naman na kami at dumiretso ng school. Himala

nga NAKAKAIN ako sa mga pinagsasasabi ni manang eh.

Ang aga nga namin sa school eh.

May nakita naman kami na nakatalikod na lalake. Mukhang nawawala eh.

Nasa gitna pa sya ng hallway ah. Ayos ayos.

Sino kaya sya?

Nasagot nalang yung tanong ko nung lapitan sya ni Ted.

"Raph! Insan!!!" lumingon sya. Yung Raph nga...

"Ui! Insan! Buti nalang andyan ka! Kanina pa ko nawawala! San ba yung
C1-2?" mukhang natuwa naman si Ted.

"Ayos pare! Magkaklase tayo!" nauna silang maglakad samin ni Alex ng

para bang hindi alam na andito kami.

"Ang cute nya ah..." bulong ni Alex. Ano ba naman...

"Alex naman...dati si AJ, tapos si Ryan, tapos si Josh, kahapon lang si

Mark! Ngayon naman si RAPH!?" napalakas yata boses ko kaya lumingon sila.

"Oh? Ano prob?"

"Walaaaa." sabay naming sabi ni Alex.

"Oh hey...you're Brett right?" ngumiti ako at tumango.

"Dito ka din pala." siniko naman ako nitong katabi ko.

Syempre, pinakilala namin sya kay bestfriend.

Pumasok na kami ng classroom ni Lex. Wow. Wala pang masyadong tao.

"Wow. Wala pa yung iba?"

"Obvious ba?" sabi ko ng pabiro. Umirap naman sya sabay tawa.

Pero ang isang nakakainis pa sa araw na to, nahulog yung ballpen ko sa

side ni Oliver. At dahil nakayuko sya at nagtatali ng rubber shoes,
super lapit nung ballpen sakanya. I asked him NICELY kung pwede niya
iabot sakin. Sabi na nga ba it's a bad idea eh. Kasi, ang sabi niya sakin...

"You won't break a nail if you get it yourself, brat."

He's like Ted! He calls me BRAT! Pero si Ted, pabiro. Siya, SERYOSO.

Nasa may banyo naman ako nung naghuhugas ako ng kamay. Paapalis na ko
nung madulas ako. KAILAN BA NAGKAROON NG LIQUID SOAP ANG FLOOR NA TO?!

"Lampa.." sabi ni Lily. Nakita ko naman sya, binaba nya yung container
ng liquid soap sa lababo.

"Sumosobra ka na! Ano bang ginawa ko sayo?!"

"You made me like this. I'm hell because of you..." sinampal ko sya.

"ANG KAPAL MO!" sinampal nya ko pabalik.

"Mas makapal mukha mo! Hindi porket isa kang ARAGON, pwede kang umasta
ng ganyan. Akala mo siguro wala kang taong naaapakan. Pero alam mo?! YOU
STOLE EVERYTHING FROM ME! YOU...YOU SLUT!!! Sinira mo buhay ko! ARGH!"
sabay sampal nya ulit.

"Sige nga! Sampalin mo pa ko! Magsawa ka Lily! SIGE!" nagred na din

mukha nya sa sobrang galit.

Nagsimula syang magalit sakin simula nung 1st year kami...

"You're...you're...I'm messed up!" sabay takbo nya palabas. WEIRD again.

Pagpasok ko sa klase, ang daming nagtanong kung ano nangyari sakin dahil
beside sa basa yung uniform ko, red yung right cheek ko.

Ewan ko ba...nagiging weird ang buhay ko.

...

Gumising kami ng maaga kanina, ewan ko ba kung bat naisipan naming

lahat. Ako? Ewan ko. May feeling ako na may something sa school ngayon.
Si Alex? Ewan, accidentally daw nyang naset yung alarm clock nya ng
5:00am. 7:30am kasi klase namin eh. Si Ted? Excited din. Ewan ko kung
bakit. Si Lily naman, sumabay din kaya sobrang nairita si Ted nung nasa
kotse kami.

"Ano ba naman kasi problema mo?!" sabi ko sakanya habang palabas ng

kotse. Nasa school na kasi kami eh.

"YOU are my problem." sabay irap nya.

"Mas mukha ka namang problema kaysa sakin!" tumawa naman si Alex.

"What are you laughing at?!" sabi nung bruha.

"You. Duh." nakita naman namin si Kristoff na nagbabasa nanaman kaya

tinawag sya ni Lily.

"KRISTOFF! SABAY NA TAYO!" she linked her arms with Rain's. BRUHA. Amp.
Buti napagtitiisan ni Rain?! Hmf.
Pagpasok namin sa classroom, wow, napaaga kami. Si Rain at 4 na kaklase
lang namin yung andun.

Umupo naman din kami ni Alex. Dahil inaantok pa daw sya, naglean muna
sya at ako naman, sinuksok ko yung earphones ng Ipod ko sa tenga ko.

Nakakapitong kanta naman ako nung napansin kong nagsidatingan na din mga
kaklase namin. Dumating na din naman si ms. Katherin. English teacher
namin.

Pansin ko naman na wala yung 2 kong katabi pati si Charlie. Asan na yung
tatlong yun?!

Teka nga! Bat ko sila hinahanap!?

...

2nd subject naman na nung hindi na talaga ako mapakali. Gosh Brett,
malay mo absent diba? Or inutusan?! Napansin siguro ni Marlyn na hindi
ako mapakali.

"Brett, kung hinahanap mo yung nawawala nating mga kaklase-" ngumiti

sya. "-nasa auditorium sila." magtatanong na sana ako nung sumabat si
Racquel na nakiupo sa chair ni Rain.

"School Prince selection kasi eh. 3rd years hanggang college."

"May ganun?" tanong ko naman.

"Oo. 10 yung kinukuha. Tapos 5 yung matitirang pagpipilian para sa grand

finals.

Hanggang lunch naman, hindi ko parin sila nakikita.

Bat kaya nila sinali yung Oliver na yun eh imposibleng maging school
prince yun eh. School FROG pwede pa.

"Earth to Brettina. Kanina pa ko dada ng dada dito and you're not even
listening."

"Hah? Ai sorry. Ano ulit?"

"I just said pinost na nila yung mga kasali sa School Prince Selection."
naging interesado naman ako. Tumayo ako at hinila ko si Alex. "Di pa ko
tapos kumain ah!"

"Mamaya ka na kumain. Libre ko. Samahan mo ko dun sa bulletin board."

Tumingin kami dun sa may bulletin board. Crap. Ang daming tao. May
nagtititili, nagtatanungan kung sino iboboto, saka naman umeksena si
Henry, yung isa naming kaklase.

"Pinagiisipan niyo na kung sino iboboto eh next next month pa yan?!"

At kung ikaw din naman si Brettina Aragon o si Alexandra Scott, di ka
papahuli sa balita.

Ayun nga, nalaman namin na kailangan daw ready kaya advance nilang
pinapaalam. They need partners. And the 'prince' with the most vote and
score wins.

Nung medyo nawawala na mga taong nagkumpulan sa bulletin board, saka

kami sumingit.

School Prince Candidates:

Niko Vargas C4 - 1

Kenn Luis Mendoza C3 - 3

Loyd Mart Garcia C2 - 4

Josh Martinez C2 - 6

Who the heck are they?

Alam ko naman na din yung mga iba pang kasali, makaalis na nga dito.
Aalis na nga talaga ako nung...

"WHAAAAT?!" napalingon ako kay Alex.

"What what?!" tinuro nya lang yung bulletin board ng parang natulala na.

Tinuloy ko yung pagbasa...

Raphael Miguel Montez C1 - 2

Oh...kasali pala sya. Yun ba yung tinuturo ni Alex?

Nung ituloy ko yung pagbabasa... Saka ko lang nalaman na talagang

nakakagulat pala!!!

Ted Christopher Versosa C1 - 2

Tumawa kami ng tumawa. WAAAHHH. Si Ted?! Sasali sa mga ganyan?! Really!?

Charlie Martin Hausman 4 - 1

Philip Oliver Scott 4 - 1

Kristoff Rainier Guillermo 4 - 1

Luke Quezon 3 - 5

Okaaaay...
Until magdismiss na, yun parin iniisip ko, hindi parin bumabalik yung tatlo.

...

Gaya nga ng sinabi ko, nilibre ko si Lex. Kaso, may gagawin pa daw sya
sa science lab dahil may inutos sakanya. Papasundo nalang daw sya.

Hinintay ko naman si Robert na sunduin ako. Yung driver ko. Kasi nga,
hindi ko mahagilap si Ted.

Nasa library ako para manghiram nung research book para sa Physics
assignments namin nung may nakabangga ako. Napaupo naman ako.

Brett's utak: Brain nga ako diba? Kaya dapat malaman niyo kung ano
iniisip ko. Iniisip ko lang...laging nababangga si Brett ngayon.

KOREK!

"Kung gusto mo ng tulong para tumayo, dont expect me to help you. Do it

yourself." aba! Ang kapal naman! Sya na nga nakabangga eh!

And FYI, Mr! I wasnt asking for your help! Your help is the last thing I
would want! ARGH! B-but I expected it!

"HOW THICK CAN YOU GET?!"

"Aragon! This is a library! Be quiet!" sabi nung librarian. Ugh.

"This is YOUR fault." mahina kong sabi.

"And..?" nangiinis yata talaga to eh!

"Why are you like that?!"

"I'm always like this." tumayo na ko at pinulot yung 3 makapal na

librong hihiramin ko.

"Can't you be atleast 1% nice?! Or pretend to BE nice?!"

"I can!" yun naman pala e-"But not to you." ngumisi sya at binangga nya
right shoulder ko. Ayun...umalis na.

What's the matter with him?!

Papalabas na ko ng library nung makita ko si Carol na kaklase din namin.

"Hi Brett." ngumiti naman ako. "Kita mo na yung mga candidates?"

naglakad na kami palabas.

"Yup. Mga kaklase lang natin tsaka si Ted at Raph lang kilala ko eh."

"Di naman kasi ganun kasikat yung iba eh. Kasi halos yung mga sikat,
sumali na dati kaya ayaw na. Okaya naman gumraduate na. Si Kristoff nga
ngayon lang yan sumali eh. Pero dati pa kinukuha. Si kuya Ted naman,
kasali na sya 2 years ago, yun nga lang, laging 2nd or 3rd place."

"S-si Ted?! He never mentioned na kasali sya dun dati pa!" tumawa naman
si Carol.

"Sundo mo ba yun, Brett? Kanina pa nakatingin sa direction natin."

lumingon naman ako. Yup. Si Robert nga.

Nagbye na ko kay Carol at hinatid na ko ni Robert sa bahay. Kanya kanya

kaming mundo nina Ted at Lily eh. Haha.

...

Friday naman ngayon, wala masyadong nangyari. Inaway nanaman ako ni

Lily. This time, ginantihan ko kaya nabigyan kami ng referral. Kinulit
lang namin ng kinulit ni Alex si Ted. Puro naman biro yung sinasagot
nya. Pero these past few days, napansin kong di na sila masyadong
nagpapansinan. Akala din siguro nila hindi ko napapansin. Ano ba kasi
meron?!

Subject naman after recess, nalaman kong P.E. kami! I CAN'T BELIEVE IT!
Ang init kaya...

"Let's go Brett." umiling ako saka humawak ng mahigpit sa bars ng

bintana ng room.

"No way! You'll let me stay here or I'll die outside."

"Tinotopak ka nanaman. Ugh. Wanna get low grades?!"

"As if!" hinihila nya parin ako nun pero nakahawak ako ng mahigpit.

"Wanna bet?!" sabi naman nya ng seryoso. I NEVER wanna get low grades.

"FINE!"

At eto ako ngayon, my kaibigan. Pinapaypayan ang sarili ko. Ang taas ng
sikat ng araw! The weather's killing me!

Dumating naman P.E. teacher namin. Si ms. Gonia pala. Akala ko si sir
Theo kasi siya sa MAPEH eh.

"Okay. Seiors, our sport for 3 months is soccer." sa 42 na

magkakaklase, ako lang ang nagreklamo.

"Pero ms.-"

"Call me coach."

"Okay...pero coach Gonia! Mainit po!"

"Aragon. See anyone else complaining?!" lumingon naman ako at

napatahimik. "Soccer won't kill you." tumawa naman sila.

"I'm allergic to the sun!!!" I made that up. Totally did. I mean, siguro
nga sumasama pakiramdam ko kapag mainit. But I'm not really allergic to
the sun. "Pwede po bang iba nalang P.E. ko?"

"No, sorry. Hindi naman yata fair sa iba kung iba gagawin mo sa gagawin
nila."

"But-"

"She said no, brat." umupo sya dun sa may damuhan. "Understand English?
Oh. Of course you do. Am-girl ka nga diba? You're just being stupid again.."

"I'm not talking to you!!!" grrr...

"Now you are." NAKAKAINIS NA TALAGA!

Dahil nga sobrang hina kong sumipa ng bola, sumakit yata ulo ni coach sakin.

"Hoy Scott!" dahil sabay lumingon si Alex na sumisipa pa ng bola dun sa

kabila at si Sungit-este Oliver na nakaupo sa may damuhan na parang
walang pakialam... "Mr. Scott." napasimangot naman sya. Nagshrug lang si
Alex.

Tumayo sya dun sa may goal something whatever they call it.

"Kick it." ginawa ko naman. Layo nga ng narating eh! Mga 5 inches. "GEEZ!!!"

"WHAT?!" pasigaw kong tanong. "Ginawa ko naman ah?! I kicked it!" first
try palang humawak na sya sa ulo nya ng parang nakukunsumi eh.

Nagtingininan naman mga kaklase namin kaya sumigaw sya ng 'TINGIN KAYO?!'

"Paabutin mo naman sana sa goal diba?!" sabi ko nga naiinis na sya eh.

"Sorry SIR eh ang init init na eh! I'm sweaty!!!"

"I don't care!!! JUST. KICK. THE. FREAKIN. BALL. UP. TO. THIS. FREAKIN.
GOAL!" kulang nalang mag-apoy sya sa sobrang inis eh.

Sinipa ko naman. At dahil magaling ako, mga 8 inches lang inabot ulit...

Brett's reaction: ^.^V

Oliver's reaction: -_-

"You're hopeless...try it again. This time, kick it HARDER." sinipa ko

ulit. Meydo malakas nga, pero hindi parin umabot.

"M-malayo yung goal eh!"

"ANG LAPIT NA NGA NYAN EH!" napahawak ako sa tenga ko nung sabay silang
sumigaw ni coach.

"Okay! Okay! Sorry!"

"I should've known!!! GIRLS! Pano mo nga naman masisipa hanggang dito sa
goal eh takot ka yata. Wala ka na ngang magawang tama eh." nakangiti
nyang sabi. ARGH! THAT'S IT!

I've had it with this guy!

"One more try, kapag hindi mo pa nagawa ibabagsak kita sa first
quarter-" di na natuloy ni coach yung sinabi nya.

"ARGHHH!" nagtinginan naman lahat. Sinipa ko ng malakas yung bola at

tumama sa tiyan nya. Napaluhod siya. Uh-oh..

Yung mga kaklase naman namin nag 'WOAHHH..' at yung si coach naman,
pumalakpak.

"Good job, Aragon! Scott, you alright?" tumango sya at tumayo lang.
Nagsialisan naman din para magpalit. Pinauna ko na si Alex...

..dahil lalapitan ko si Oliver.

"S-sorry! Eh kasi eh!" akala ko sisigawan naman nya ko kaya napapikit

nalang ako. Pero tumawa sya...

"It worked. Wow." nagtap sya sa shoulder ko sabay sabing...

..."you're one unique brat." ngumiti sya. AS IN NGITI TALAGA!!

"Oh..." naglakad na sya paalis nun.

Saka ko lang nagets.

Brett's utak: SLOW.

"Wait! I'm one what brat?!" kaso tumakbo na sya.

Weird.

Nagpalit naman din ako ng damit at kung ano pang anik anik. Kaya naman
natagalan ako sa loob. Paglabas ko, nagulat ako.

"Ugh. You scared me." nagtaka naman ako. "Anong ginagawa mo dito?"

"Late naman na din ako, why bother." mukhang wala talagang pakialam to.

"Eh bakit ka nalate?"

"Why do you always have to ask something when I say something?!" nairita
nanaman. Tss...laging highblood eh.

"Have you hear about CURIOUSITY?!"

"I'm not stupid!"

"I didn't say you are!" ainako. Nakakahighblood din sya. "Ang aga mo
namang magmenopauase!" pabulong kong sabi.

"WHAT?!"

"Nothing!!" ayun, umalis na. Humabol din naman ako. "Ei. San ka pupunta?"

"Kakain."
"What? Eh 25 minutes pa bago lunch ah?"

"You think I don't know that?" pumasok na sya ng canteen.

Dahil andito naman na din ako. Why not eat, diba? Sinundan ko naman sya
dun sa pila.

"Ano sayo ijoh?"

"Ano ba masarap? Yun nalang." sabay turo nya dun sa pork barbeque.
"Isang pepsi na din." I can't believe him!

Nung nakaupo na sya, umupo ako sa harap nya.

"What the hell's wrong with you?!" tanong ko sakanya habang pinipigilan
syang sumubo.

"What now?!"

"Couldn't you atleast show some respect?!" nairit nanaman sya.

"Who are you?! My mom?!" dahil nainis na din ako at paniguradong hindi
ako mananalo dito, kumain nalang ako.

Maya maya din naman at nagsilabasan na mga students. Inulan kami ng

tanong kesyo bakit kami absent ng 1 klase kesyo ba't kami magkasama
Sasagot na sana ako kaso humirit tong kasama ko.

"It's non of your business." Sungit talaga.

Nakita ko naman si Alex kaya kinawayan ko.

"Akala ko kung ano na nangyari sayo!"

"Wala noh. Late na din naman kasi ako. Kaya...why bother?" sabay tingin
ko nung nasa harapan ko na napangiti ng bahagya.

"You bugger..." sinamahan kong kumain si Alex at nagbye kay Oliver.

"Magkasama sila..uyyyy..."

"Shut up. Wala lang kasi akong kasama kaya sumama ako sakanya. Isang
oras din siguro kaming nag-aaway nun." yung facial expression naman nya
eh parang hindi naniniwala kay tinignan ko ng masama.

"Let's just...go to class." nakita ko naman na nagbabasa ng libro si

Charlie kaya di ko nalang pinansin. Si Alex? Pinatawag nung principal.
Malay ko kung ano nanaman yung pinapagawa.

Pagkalean ko sa table ko, may kumalabit sakin. Pagtingala ko...

"Ano?!" di naman talaga ako galit. Napalakas lang pagkasabi ko.

"Highblood agad eh. Ano ginagawa mo?" umupo sya sa upuan ni Oliver.

"Obviously, wala."

"Gusto mo ng tulong?"

"Saan?" tumawa naman sya.

"Sa ginagawa mo." binatukan ko nga...

"Wala nga akong ginagawa eh! Bumalik ka na dun sa upuan mo!"

"Ayoko nga. Oh, and by the way. Pinakita sakin ni tita Biance yung mga
pics mo nung bumisita ako sakanila sa LA." napatingin ako sakanya.

"She didn't..."

"Oooh...trust me. She did. Sa katunayan nga, yung favorite ko is.."

nilabas nya wallet nya. Inabot sakin yung pic.

"WHAT ON EARTH?!!!!??!?!?" yung picture ko na nakadiaper lang at inaabot

yung toes ko. Hinila nya ulit at tumakbo na. "GIVE THAT BACK!!!"

"No waaay!!! Life's just full of irony. HAHHAHHA!!!" naman oh!!!

"Charlie! Give that back!" hinabol ko sya sa may hallway.

UNFORTUNATELY, nakita kami nung teacher na hindi yata alam ang ibig
sabihin ng LAUGH, FUN, ENJOY, JOKE. Ang seryoso lagi. Kaya naman
napapabalita na umiiyak mga elementary dahil daw dyan eh.

"Hausman! Aragon! Ano sa tingin niyo ginagawa niyo?!"

"Naghahabulan?"

"That makes 2 Saturday detentions for you, Hausman. Ikaw, Aragon, 1

Saturday detention." tumawa naman ako. Buti nga! "That makes it 2 for
you too, Sofiah Brettina. Now go back to class, both of you." argh. I've
never had detention before!

Ngayon naman dalawa pa! Binilisan ko lakad ko pero dahil matangkad yung
nasa likod ko, naabutan nya ko.

"Magkasama tayo sa detention? Masaya yun!" hinarap ko naman sya.

"Gahd! I hate you! Alam mo ba na unang beses kong magkaroon ng

detention?! Palibhasa sanay ka siguro!" pumasok na ko ng room.

"It's my first time too. I really thought detention sounded bad. But
I'll be with you...what could be bad?" umupo na sya dun sa place nya.
Ipapaulit ko sana kaso dumating na yung teacher.

Nagdiscuss na din naman.

Nakakainis talaga. Never pa akong nadedetention. NAKAKAINIS! NAKAKAINIS!

NAKAKAINIS! NAKAKAINIS!

"Sofiah Brettina...SOFIAH BRETTINA!"

"Po!?"

"Kanina pa kita tinatawag. Answer number 6." napatingin ako sa libro ko,
nakasarado!

PATAY
"Psst.." lumingon ako. Si Rain. "Anatomy..." bulong nya.

"Miss Aragon, hindi ka nanaman nakiki-"

"Anatomy."

"Oh..." napakamot sa ulo nya si ms. Jona. "Okay. Good." walang

kamatayang discussion nanaman ang nangyari.

Tumingin ako kay Rain. Nakikinig parin sya. Nagulat nalang ako nung
tumingin sya sakin at kumindat. I was petrified.

Lessons lang kami ng lessons...and finally...

"Okay, class. Dismiss."

Nakaupo ako sa may canteen kasama ni Alex na mukhang busyng busy dahil
dun sa book report na dapat nyang gawin. Ewan ko kung para saan...

Dahil medyo nabobored ako, nagpaalam ako kay Alex na lilibutin ko lang
muna building namin.

Marami rami pa namang tao. Ni hindi ko na nga nakikita si Ted eh. Ewan
ko dun sa lalakeng yun, kapag nagkikita naman kami ngingitian lang ako
at dadaanan.

Napatigil naman ako dun sa music room. May narinig kasi akong
tumutugtog. Sakto namang lumabas si Jason, yung kabatch namin na taga
section 3.

"Hi Brett. Di ka pa uuwi?" umiling ako.

"Ei Jason, ano meron?"

"Ahh...yan. Pag-oorganize ng school band." nakisama naman syang sumilip

sa pintuan. "Ayos na sana eh..."

"Ano ba problema?"

"Gumdraduate na kasi yung lead vocalist at lumipat ng school yung lead

guitarist." sabay naglean naman sya dun sa vending machine sa tabi ng door.

"Tamang tama pala eh. Brett can sing." napalingon ako sa likod.

"Hoy Ted! Are you ut of your mind?! I've never even performed in front
of anyone!!!" hinila naman ako ni Jason sa loob at tinulak ni Ted. "Ted!
Saglit la-" nagwave sya sabay sarado ng pintuan. He's getting really weird.

"Any song, Brett?" tanong sakin ni ate...ano nga ulit name nito? Alam ko
2nd year college na sya eh.

...what choice do I have diba?

"I'd lie." nagsimula naman na silang tumugtog.

Pagkatapos namang umulan...este pagkatapos kong kumanta. Nakatulala lang

sila sakin.
...

Sumasakit yata ulo ko..

"ARGHHH! SHUT UP GUYS!" sobrang nahalata na siguro nila that I'm really
pissed off.

Gusto niyo ng flashback?!

**FLASHBACK**

"Oi Brett! Kanina pa kita hinahanap nandito ka lang pala!" sabi ni Alex
na kapapasok palang.

"Eh kasi-"

"BRETT!!! SUMALI KA NA PLEASE!!!" tumango naman yung iba.

"Huh?" sabi ni Alex.

"Kasi pinapasali namin siya sa band namin. As a vocalist."

"Oh great! Magaling yang kumanta! Pinagvoice lessons sya dati eh!"

"Guys-"

"Yun naman pala eh!"

"BRETT! PLEEEAAASEEE!!!"

"Kailangan ka namiiiinnnn!!!" napahawak ako sa ulo ko. Nakakahilo naman

tong mga to.

"Oh Brett, sumali ka na." sabagay...matagal ko na ding gustong sumali sa

isang band...

"Pag-iisipan ko..."

"Yan din yung pinagisipan ni Dave last year kaya nadetention." sabay
tawa nila.

"Deten...detention?! OH MY GOD! MAY DETENTION PALA AKO BUKAS!!!"

nagmadali naman akong umalis. Sinabihan ko lang si Alex na hindi ako
sasabay.

Dumiretso ako sa bahay namin at sinugod si Ted na kwarto nya dahil wala
akong alam sa mga detention things dito.

"AHHHHH!!!" binatukan naman nya ko. Ow.

"Sigaw ka dyan?!"

"Akala ko monster ka eh. What's that on your face, Santa?"

"Shaving cream, stupid."

"Dont call me stupid you doof!!!" tumingin sya sakin ng masama. "Samahan
mo ko. May detention ako eh."

"So I've heard." sabay halakhak nya.

"Eeee...TED!"

"Oo na! Mga detention kasi sa school natin, nag-uumpisa ng mga 2pm. So
meet me sa usual na tambayan ng mga lunch 9am. Kain muna tayo tapos
diretso sa school." tumango naman ako. "Now get out." at dahil masunurin
ako, umuwi nalang ako sa condo.

...

Ang tagal kong inantay tong BUKAS na to. Sobrang anxious ako. Anxious as
in NERVOUS dahil duh?! DETENTION yun, at EXCITED dahil first time ko.
Pero mali pala na maging excited ako dahil...

Dahil ang bukas pala na to...ang BUKAS na magsisimulang magpapaiyak

sakin. >.<

...

Nagising naman ako ng maaga. Dahil nga naawa sakin si Alex, or should I
say, NAGMAKAAWA ako, sasamahan din nya ko mamaya.

Mga 8:45 na kami nakarating ng mall. Yung tipong kakabukas palang.

Nagstay naman kami sa may starbucks kung san kami madalas ni Ted. Maya
maya lang, napansin namin na past 9 na. Asan na ba si Ted?!

"Brett! Psst!" lumingon kami ni Alex. Sa pagkakaalam ko po, mg kaibigan,

I'm the only BRETT here.

"What took you SO long?!" natigilan nalang ako nung makita ko yung mga
kasama nya. Si Raph at Rain..

"Late na ba?! 9:20am palang. 20 minutes palang naman. Ano? Kain na tayo?"

"Manlilibre ka naman diba?" sabi ko ng pabiro.

"Hinde ah." tumingin sya dun sa dalawa nyang kasama.

"Libre nila ngayon."

"Well..fine." sabay sabi naming 4 kay Ted.

Dahil dun pa sa kabilang dulo yung elevator papuntang mga fast foods,
madami pa kaming station na dinaanan ni Alex.

"Ui dun tayo!!!" sabi namin.

"YUUUCCCKKKKK!!! sabi nung 3 lalakeng kasama namin.

"Para Blue Magic lang eh!" hinila naman namin sila papasok.

Napaka-arte eh tindahan lang naman ng mga teddy bears eh.

"Ano namang gagawin naming mga lalake sa-"

"Charlie?! Psst! CHARLIE!" sabi ko naman. Nasa may cashier kasi si Charlie.

"Ui! Hi Brett." parang hindi sya mapakali ah.

"Ano ginagawa mo dito?" tanong ni Raph sakanya na nakakunot noo.

"M-may ano..."

"Bading ka pare!?" singit naman ni Raph.

"Ui ungas! Hinde ah! May pinabili lang sakin ate ko!"

"Sir...ito na po yung binili niyo." sabay bigay nung sales man sakanya.

"Anong ginagawa niyo dito?" tanong nya.

"Hinila kami nitong dalawa dito eh."

"Oh.."

"And we're on our way to Jollibee." sabi ni Alex. Tumango naman ako.

"JOLLIBEE?!? YOU HAVE GOT TO BE KIDDING ME!" sabay sabay sabi ni Ted,
Raph. Si Rain naman, nagshrug lang.

"Anyway...gusto mo sumama?" tanong ko.

"Well...sure."

Sobrang nainip siguro samin tong mga kasama naming lalake. Kasi pasok
kami ng pasok sa mga stores. Ang dami na nga naming binili eh.

"Akala ko ba WINDOW SHOPPING?! Eh bat ang dami naman yata ng pinadala

niyo samin?!" tumingin kami sakanila at tumawa.

"Wooops?"

"Ayos lang yan. Mabait naman kayo eh." sabay sabay silang huminga ng
malalim. 11:30 na pala?! Wow. What happened to... "KAIN NA TAYO?!" xD

Dahil naawa na kami sa mga kasama namin, kumain na kami. Ang

nakakapagtaka lang, nung nakaorder na sila, nagpaalam na si Ted.

"Oh...sorry Brett. Busy pala ako ngayong araw na to. Raph ikaw na muna
sumama." ang WEIRD WEIRD talaga.

Kumakain na kami sa Jollibee nung may lumapit saking bata.

"ATE?!! WAAAA!!" the heck!?

"H-huh?!" umalis na din naman yung bata.

"Weiiiiirdddd..." sabi ni Alex.

"Ate ka daw nya?! HAHA." sabi ni Raph at Charlie kaya binato ko sya ng
french fries.

"Umalis na nga eh." sabi naman ni Rain. Buti pa si Rain. Hmf.

Bigla namang natulala yung mga nasa harap ko na sina Raph, Rain at
Charlie. Ano nanaman?! May humatak naman ng t-shirt ko kaya tumingin ako
sa likod.

"Ate?!..." I was petrified...hindi dahil napagkamalan akong ate nya...

KUNDI DAHIL...

...

"Hi Oliver. Andito ka din pala?!" sabi nung katabi ko na si Alex.

"Jordaine. Halika na. Hanapin na natin mommy mo."

"AYOKO!!!!" umiyak naman yung Jordaine na mukhang 7 years old.

"Daine...let's go...baka nag-aalala na sayo yung parents mo."

"J-jordaine?!" sabi nitong mga kasama ko. KILALA NILA?!

"I want my sister!!! ATE!!!" sabay yakap nya sakin. What on earth?!

"W-what-"

"Daine...come on." umiyak sya ng umiyak. Nagtitinginan na mga tao samin.

At ang nakakagulat sa lahat...Si PHILIP OLIVER SCOTT, nanghingi ng pabor

sakin...

"Brett. Please, sabihin mo nalang sakanya na sumama sakin." dahil may

please naman...at hindi naman ako ganun kasama...

"Uhh...Jord...Jordaine, sumama ka nalang sa kuya Oliver mo ah?" umiyak

parin sya nun. Palabas na sila ng Jollibee nung may marinig kaming
nag-aaway sa labas.

Dahil tapos na din naman kaming kumain, tinignan nalang namin. Si Oliver
at...parents yata ni Jordaine?!

"Ikaw nanaman?! Ang kapal ng mukha mo! Nagpakita ka pa samin!" sabi nung
mommy yata nung bata sabay sampal kay Oliver.

Napatakbo naman ako.

"Ui Brett!" pero hindi ko sila pinansin.

"Wag niyo naman po sanang saktan si Oliver!..."

"Wag kang makialam dito, Brett..." pabulong nyang sabi.

"Sino ka naman, hah?! Bagong girlfriend nitong lala-" nanlaki mata nung
babae sakin. "Joahnna?!"

"Po???" hinila naman na ako ni Alex.

"Ano ba yan, Brett. Malalate ka na sa detention. Baka matriple. Tara

na." nakita ko si Oliver...mukhang galit na ewan. And I think may hindi
sinasabi itong mga to sakin...

Dahil nga may kotse din naman tong si Charlie at si Raph at si

Rain...KAMI LANG ANG WALA! Ang daya naman nila...may students license
pala sila...

Basta ako...kay Rain ako sumama. Alam niyo kung pano ako nakasama sakanya?!

**FLASHBACK**

"Ui tara na. 1:15 na!" sabi ni Alex.

"Oh? San kayo sasakay? Sakin? Kay Raph o kay Rain?" nagshrug ako.

"Alam mo pareng Charl, mauna ka na sa school. Sakin na muna sasabay sina

Brett." sabi nitong si Raph.

"Aii...hindi na. Sakin nalang sya sasabay. Sige. Lika na Brett." hinila
naman ako ni Charlie.

Hinila naman ako pabalik ni Raph.

"Ui..ara-"

"Sakin na muna si Brett."

"Oi loko. Tara na Brett." nakita ko naman si Alex, nakaidlip na sa

sasakyan ni Chalie. Si Rain naman umiling iling dun sa harap namin na
parang sumasakit ang ulo.

"Oi kung di ka nakita dun sa blue blue magic na yan ah!"

"ARGHHH! SHUT UP GUYS!" sobrang nahalata na siguro nila that I'm really
pissed off.

NOTE: dyan yung part na unang flashback. So, dyan nag-eend yung unang
flashback. Gets? Haha. Di pa ba? xD

"Sakin sasama si Brett." sabay hila nya sakin sa kotse nya. And this is
why kay Rain ako nakisakay.

**END OF FLASHBACK**

"Pasensya na talaga sa abala ah?!" sabi ko.

"Ayus lang. Pasensya na dun sa mga barkada ko ah?" nagtaka naman ako.

"Barkada na kayo agad?"

"Actually, hindi. Matagal na kaming magkakakilala nina Ted. Nung 1st

year kami, hindi kami dun sa school natin ngayon. Dun din si Charlie. Sa
totoo nga, pati si Oliver barkada din namin yan eh. At si Joah-"

"Sino?"

"Ah...wala. So yun nga...si Oliver...nagbago na sya eh. Sobrang nagbago.

Sa totoo lang, napakabait nyan dati eh. Hindi marunong magsungit. Ngayon
naman, parating mag-isa..." nagkwentuhan naman kami ng nagkwentuhan saka
namin napansin na nasa school na kami.

"Scott, Guillermo, Montez...anong ginagawa niyo dito?!"

"Sasamahan po namin..." sabay turo samin ni Charlie. "Sila."

"Bueno...Hausman, Aragon, kayo sa stairways ng building niyo. Simulan

niyo na nang makauwi kayo ng maaga." paglabas ni ms. Helena...

"STAIRWAY NG BUILDING NATIN?!" ang laki laki nun eh..-_-

Inumpisahan naman namin. WHAT THE HECK DO I KNOW ABOUT CLEANING?!

"Hui. Bat nakatayo ka lang dyan, Brett?!" tanong naman ni Raph na

nagsascrub dun sa may stairs.

"Eh...pano ba?"

"ARE YOU KIDDING ME?!" sabay sabay nilang sabi except kay Alex.

Do I look like I'm kidding you?!

"She's serious guys. Hindi siya marunong ng mag ganyang paglilinis."

"Look who's talking! Parang sya marunong..." sabi ko naman.

Ayun...tinuruan kami.

"Mga buhay prinsesa talaga kaya paglilinis hindi alam..." hirit ni Raph.

"Oo nga. Oi Brett. Baka hindi mo alam tong kulay yellow na hawak mo ah?
Yang malambot na yan...sponge yan." kaya binato ko si Charlie ng sponge
sa mukha.

Tinutok naman nya sakin yung hose kaya nabasa yung jeans ko.

"Oi tama na yan." pumagitna naman si Raph kaya nabato namin syang pareho
ng basahan...woops. "Loko kayo!!!" sabay tutok nya ng mop sa mga buhok
namin.

Wala naman talaga kaming balak na idamay si Alex at Rain na nagsscrub ng

floor. Kaso nasindi ko yung hose na hawak ni Raph na nakatapat sakanila.
PEACE. Inispray naman sakin ni Alex yung sabon kaya inisplash ko sakanya
yung tubig sa sahig, nalagyan din si Rain kaya binuhos nya sa mga
sapatos namin yung nasa may timba. Ayun...sobrang gulo na namin. Imbis
na luminis, lalo pang nagkagulo.

Idagdag pa ninyo na mukha kaming naligong lahat...isipin niyo..ang DUMI

DUMI na namin. Yuck. Pero atleast...masaya.

At dahil nagfunction na yung mga utak namin...nilinis na namin.

Mga 6 pm na kami natapos. Nagpathank you lang kami sakanila ni Charlie
dahil sa tulong nila.

Hinatid na ko ni Rain sa condo.

"Sige na. Pahinga ka na. See you sa Monday." tumango naman ako.

"Thanks, Rain."

"Anytime. Sige na." at ayun...pagkabukas ko ng pinto, diretso banyo ako,

naligo, nagbihis, nagtooth brush, sabay higa.

Knock out ako agad.

...

"2 weeks?! Sobra naman yun...ang tagal."

"Aiiee...mamimiss mo sila noh?!"

"Mga chismosa talaga kayo. No, I won't m-miss them." sabi ko.

"Kunwari paaa..." sabi naman ni Alex na kadarating palang at kumakain ng

lollipop.

"Shut uuppp!!!"

"Sino kaya sa lima yang mamimiss nyan?!" sabi naman ni Anna na kaklase
namin.

Siguro nagtataka na kayo kung ano pinag-uuusapan namin noh? Kasi,

kaninang matapos yung pang-apat na subject namin, dumiretso kami sa
canteen para maglunch. On the way, nakita ko sina Ted, Raph, Charlie,
Oliver at Rain na nag-uusap usap. Nagbye sila sakin, except kay Charlie.
VERY ODD. Pati si Oliver hindi ako pinansin. Sanay na din naman ako.
Tapos, nakita ko si Jelly, Anna at Dina kaya sumama muna ko sakanila.
Nabanggit nila na 2 weeks mawawala yung mga kasali sa School Prince
Selection para sa orientation nila sa Batangas. Ganun nila pinaghandaan,
dahil napagdesisyunan na daw na magiging interschool yung School Prince
Selection na yan. So yung 5 mapipili, ilalaban sa mga 5 pang students ng
iba't ibang school. Sa Friday daw alis nila.

"Uiiii...sino ba crush niyo sa mga yun?!" sabi nitong chismosa kong

bestfriend.

"Ako si Rain..." sabay tili ni Jelly.

"Ainako! Dun ka sa Rain mo. Ako si Oliver. Diba pinsan mo sya, Lex?"
tumango si Alex at tinawanan ko naman si Anna.

"Sungit sungit nun eh..."

"Churva ka talaga bruha! Kahit na. Gwapo naman." inirapan ko lang ang
bagong dating na si Francie ng pabiro. "Ai! Ako si Ted." sabi ni Francie.
"Di hamak na mas cute si Charlie." dumating naman si Jelaine na may
hawak nanamang libro.

"Ano usapan niyo?" tanong niya.

"Yung mga crush namin sa mga school prince." sabi ni Anna.

"Aiiiii! Akin si Raph! Akin lang yun!" sabi ni Jelaine. WAW.

Bago pa ko sumabog sa sakit ng ulo, nag-excuse lang naman ako at

dumiretso sa banyo ng canteen. Pinaka malapit eh. Hehe.

Naghuhugas ako ng kamay nung may pumasok na umiiyak kaya napatakbo ako
dun sa pinakamalapit na cubicle. May lahing chismosa..pasensya.

Umiiyak parin yung babae...may pumasok naman...parang kilala ko to ah...

"Tahan na..." ALEX?!?!?!

"You know, Lex...the problem with loving too much is not the fact that
the one you love doesn't giva a damn or hasnt love you as mush as you
did. But it's the freakin question that hurts you everytime you
ask...SAN BA KASI AKO NAGKULANG?!" humagulgol sya.

Confirmed. Si Alex yung bagong pasok. Pero sino yung umiiyak?!

"T-tama na...naiintindihan kita..."

"Hindi mo nga ako maiintindihan eh! Pareho lang kayo ng Brettina na

yun!" ahh..pareho daw kayo nung Bretti-AKO YUN AH?!

"Listen...Lily.." SI LILY?! Brett...calm down. Pakinggan mo muna..

"Hindi ako yung dapat mag-explain sayo kung hindi si Brett. Kaya lumabas
ka na." nagulat naman ako. "Brett. Labas." lumabas naman ako dahil
buking na ko.

"Y-you're here?!" lalo syang umiyak...ano nanamang ginawa ko?! T_T

"You two better get your priorities straight. Walang kabuluhan ang
pag-aaway niyo. Nalaman ko kay..." tumingin kaming pareho kay Alex. "Kay
Charlie..." ano naman meron kay Charlie?!

"M-may binanggit sya sayo?! Kaya nalaman mo?!" panicked na tanong ni Lily.

"Oo...the day nung detention..." umiyak lalo si Lily.

"Ano ba?! What's happening?!" tumingin sakin si Alex...

"You two need to talk." hinila nya kami papunta dun sa garden. "Iwan ko
muna kayo." umalis si Alex.

"Now...what?" tumingin tingin ako sa paligid.

"Look at me..."

"Sabihin mo nalang kung ano yun, Lily." tumungo ako.

"LOOK. AT. ME." dahil baka magalit nanaman, tumingin ako

sakanya...sobrang umiiyak parin sya. "Ask me anything."
"Okay...here's to nothing." nagmotion sya na umupo kami kaya umupo ako.
"Why are you like that?! I mean...what happened?!"

"Brett...I am so sorry..." umiyak sya ng umiyak. Kitang kita ko sa mata

nya na sobrang malungkot sya. "I-I...nagalit ako sayo. I hated you. Now
give me a reason para magbago yun..." napakunot noo ako. What is she
saying...

"A-anong...Lily b-bakit-"

"Bakit ako nagalit sayo? To tell you the truth. Charlie is my ex

boyfriend." Ahhh..ex pala nya si..CHARLIE???!?!?!?! "Gulat ka noh?"

"Aii hinnnddddeeeeeeee...kasi hindi ko alam yun tapos biglang ganun

eh..." tumawa sya ng onti.

"2 years kang nawala. Nung malapit nang matapos yung 1st year life
natin, naging kami ni Charlie...naalala mo nun? Magkaiba tayo ng school.
Kasama ko sina Ted sa school namin dati. Kayo ni Alex sa ibang school.
Tapos nung 2nd year sa LA kayo nag-aral kaya hindi niyo nalaman...nung
naging kami ni Charlie, nakita nya yung picture nating dalawa sa bahay
natin. Wala ka nun. By that time, andun ka na sa LA. Kinwento kita
sakanya..." umiyak sya ulit ng umiyak. "S-sobrang mahal na mahal ko sya,
Brett...sobra..." naglean sya sa table sa harap namin at umiyak ulit.

"Lil-"

"Patapusin mo muna ko...mahal na mahal ko sya. We lasted for 5 months.

Kwento ako ng kwento tungkol sa step sis ko na bestfriend ko." pagkasabi
nya nun...umiyak na din ako... "Si Charlie...sobrang masunurin sa
parents nya. Lalo na sa mom nya. Nandun kami sa bahay nya nung sabihin
ng mom nya na hindi kami pwede...dahil...dahil...may gusto daw yung mom
nya para kay Charl na iba..." tinitigan ko sya.

"Go on..."

"I expected Charlie na ipaglaban nya ko sa mom nya. Pero instead na

ipaglaban nya ko, pinahatid niya ko sa driver namin sa bahay para
makapag-usap sila ng mom nya. Oo nga naman. 2nd year palang kami nun,
ano nga bang magagawa namin. That was the day when I called you sa US."
saka ko naman naalala...

**FLASHBACK** (Pasensya kung flashback ng flashback >.<)

"Miss Brett, you have a call." sabi nung maid nina uncle Kenzie.

"Hello?"

"B-brett?"

"Lily?! Oh gosh! Ui! How're you?!"

"I don't feel so fine."

"Bakit?"
"K-kasi...kasi..." sa kabilang line, nakarinig ako ng parang may
nagtext. "Sandali lang...titignan ko lang phone ko."

"Take your time." narinig kong binaba nya yung phone. Mga 5 minutes nung
bumalik sya sa telepono.

"Argh! How can you do this to me?!" sabay bagsak ng telepono.

**END OF FLASHBACK**

"Nung day na yun...may natanggap akong text. Galing kay Charlie. Pupunta
na daw siyang LA sa araw na yun para i-meet yung girl na he thinks
magugustuhan nya at gusto ng mom nya. Tumawag ako sakanya...sinabi nya
na hindi na nga daw kami pwede dahil mas gusto nya
daw...daw...yung...ikaw." nanginginig pa boses nya nun. Hindi ako
makapaniwala!!! "Naguluhan ako. Tinanong ko sakanya kung kilala mo sya.
Sabi nya sakin baka daw by this time, magkakasama na kayo dahil kilala
mo nga sya." naalala ko na din.

Yun din yung time na binanggit ni mommy sakin yung CHARLIE nga daw. Pero
hindi ako nagpay attention. Nagalit ako. Sinabi ko na kapag binanggit pa
nya ng isang beses, lalayas ako. As if naman totoo, black mail ko lang
yun. Pero dahil makulit si mommy. Sinabi ko na when I turned 16, dun
nalang ulit namin pagusapan dahil masyado pa kong bata...

"At ang pinakamasakit...sabi ko sakanya na namiss ko sya...sabi nya

sakin...AKO HINDI NA DAHIL NAKITA KO NA SYA!" umiyak sya ng umiyak.
Niyakap ko sya. Inalis naman nya.

"Lily..."

"Hindi pa ko tapos...I hate Charlie. I hate him so much. Sinaktan na nya

ko...nawalan pa ko ng bestfriend at kapatid..." tumingin sya sakin.
Nakangiti na sya. "Martyr na kung martyr. Pero masaya ako. Kasi...kundi
dahil sa nangyari kanina...hindi ako magkakalakas ng loob para magsorry
sayo. At hindi ko marerealize na I love him more than I hate him."

"Lily...never akong nawala. Andito lang ako. Bruha ka lang talaga! Di mo

ko napansin!" sya naman yumakap sakin ngayon...

"Nagusap kami kanina...tinanong nya ko kung ano pinagsasasabi ko na

nasasaktan ako eh 1 and a half year na daw kaming hindi nagkita. Sabi
ko...masakit kapag ginago ka. Masakit kapag iniwan ka. Tapos sabi nya
sakin, mahal naman daw nya ko..."

"Yun naman pa-"

"Pero mas mahal ka daw nya." napahawak sya sa likod ko...at nag-umpisa
nanamang umiyak. "Sana nga daw matanggap ko na yung sis ko yung mahal nya."

"Lily..."

"Pero, Brett. Masaya na ko. Kasi...kasi...nalaman ko na hindi pala totoo

yung mga iniisip ko all these years na inagaw mo sya sakin...alam mo ba?
Everytime I look at the mirror...nasasabi ko nalang, there she goes
again...turning some more of her friends into her own personal ROBOTS.
But, hmm, how does it go again in the movies?! Oh, right. The evil
aliens begins to change everyone around them into monsters too. But they
are eventually taken by the forces of good and..well...go away.
Brett...now, I'm away. Please forgive me...pleaaase."

"Bruha ka kasi eh. Never kitang kinamuhian. Nainis lang ako sayo dahil
lagi mo kong pinagttripan. Pero...I love you. SIS." lahat naman yata
nagulat nung magkasama kami ni Lily na naglakad papuntang classroom
namin na mukhang basang sisiw dahil sa pag-iyak.

Nakita ko naman si Alex na kausap si Richard na kaklase namin.

"Alex...psssttt!"

"Ui. How did it-" niyakap ko nalang sya bigla.

"THANK YOU SO MUCH!!!" niyakap din nya ko.

"Anything for you. Namiss ko kasi samahan nating tatlo eh."

Nung dismissal naman, nagmakaawa ako sa teacher na nagbabantay sa

auditorium na gusto kong makausap si Charlie. Dahil effective, pinapasok
ako.

"Brett?!" sabay sabay nilang sabi, except dun sa 5 pang hindi

nakakakilala sakin.

"Can I speak to you, Charlie?" nagkamot naman sya.

"About what?"

"Basta."

"Busy kami ngayon." wow. First time na tumanggi.

"Ya think I care?! We need to talk. NOW. Alam ko na..." nagtaka naman sila.

"Na...?" sabay sabay nanaman nilang sabi.

"About Lily and you." nanlaki naman mga mata nila.

"ALAM MO NA?!!?!?!"

"Ain't it freakin' obvious?!" hinila ko si Charlie sa may gilid.

Dahil nga nasa labas pa yung teacher, wala muna akong pakialam.

"Ano ba yun hah?!" sabi ko sakanya.

"Huh?"

"Bat mo niloko si Lily?!"

"Hindi ko sya niloko!!! Totoo yung sinabi ko...m-mas...mas

mahal...kita." nasampal ko naman sya.

"How can you say that when you don't even know me?!"

"I..I know you. We knew you waaay back."

"Bakit ganun ganun ka nalang nakipagbreak sakanya, sige nga?!"

"Dahil ikaw nga mahal ko! Nakakaintindi ka ba?!"

"AKO PA NGAYON HINDI NAKAKAINTINDI?!!!!???"

"MINAHAL KO NGA SI LILY OKAY?! MINAHAL KO SYA! AS IN SOBRANG MINAHAL KO

SYA!" sobrang napalakas yata kaya tumawa yung 3, kasi si Oliver, blank
face as usual.

"Minahal daw. Aminin mo na."

"Ano?! Aminin mo na daw!" sabi ko.

"E-eh..."

"ANO NGA?!"

"Nagseselos ako!!! NAGSESELOS AKO AS IN NAGSESELOS TALAGA AKO!!!"

nagulat ako dahil sinipa nya yung chair.

"Kanino?!"

"K-kay...kay...RAIN!" tumungo sya. Tumawa naman yung 3.

Yung 5 pang hindi ko kilala? Nanonood din samin. Mga usisero.

"Sige na! SIGE NA! OO NA! TAMA NA KAYO! NAGSESELOS NGA AKO! Eh pano ba
naman! Nung araw na nakita niyo ko sa blue magic...hindi naman talga
para sa ate ko yun eh...para...para sakanya yun..." tumawa naman din ako.

"ANG LAKI MONG T!!! PARA SAAN YUNG PAG-UUSAP NIYO KANINA?!"

"Eh kasi yang ungas na Rain na yan!!!" sabay turo nya kay Rain.

"Hui! Sabi sakin ni Lily...nagseselos din sya sainyo ni Brett! Tapos

sabi nya para na nya kong kapatid! Yun lang yun!" nagkamot naman ng ulo
si Charlie.

"MAS UNGAS KA PALA EH! YUN NAMAN PALA!!!"

"MALAY KO BA!!!" nagsisigawan na kami nun pero hindi galit. Masaya lang
talaga.

"Ituloy mo kwento mo!"

"Ayun nga...nalagay ko sa locker nya yung paper bag ng blue

magic...tapos nakita ko nalang na sobrang masaya sila ni Rain...NAMAN
RAIN EH! IKAW KASI EH!" tumawa nanaman kami. "Tapos sabi nya
sakin...hindi ko ba daw alam na nasasaktan sya?! Eh sa sobrang inis ko,
sinabi kong mas mahal kita! Eh hindi naman totoo! Akala ko mahal kita
kasi pareho kayo ni-"

"Wag mo na ituloy, Charl. Gets na namin." singit ni Oliver for the first
time.

"Nino?"

"WALA!" sabay sabay nilang sabi.

"Most people are nice if you give them the chance and the reason to be.
But some people aren't just worth that CHANCE. Now, Brett. Please...give
me the CHANCE to apologize to all the the people I've hurt. And the
REASON to actually continue what we and Lily have started..."

"Don't worry. I've forgiven you. Malinaw na pala

lahat...kaya...pupuntahan ko si Lily at sasabihin ko!" patalikod palang
ako nung...

"Hindi na kailangan. Narinig ko na." nanlaki mata naming dalawa ni

Charlie. Yung 3 naman, wala lang.

"PANO?!"

"Nabroadcast sa buong school...ayun si Raph o. Nasa may auditorium

controlls sya." namumula si Lily nun.

"Yup. In-on nya yung announcement controlls." sabay tawa ni Ted.

Yung teacher naman pumasok...

"*sniff* Naalala ko tuloy nung kabataan ko..." yuck? Haha. Joke? "Pero
may practice parin. Kaya kayong dalawang babae kayo, lumabas na kayo at
umuwi."

Palabas kami ni Lily nung hilahin sya ni Charlie.

"Can we talk later?" tumawa naman si Lily.

"Bahala ka.." sabay hila na nya sakin palabas.

"Asus...bahala daw..."

"Grabeh...WAAAHHHH! Ang dami pang tao sa school nabroadcast pa ng

napakaaga. Ang swerte naman yata ng Monday to." ngumiti ako at yumakap
kay Lily.

...

Pagpasok namin kinabukasan...

"Uuuuuyyy...si Lily at si Charliieee..." ganyan yung mga naririnig

namin. May iba naman, "Ang ganda nung telenovela sa intercom kahapon!
Idol!" yung iba naman, "Buti magkasama kau!?" hahaha!

Magkasama kasi kami ni Lily at ni Alex na nagpunta ng school eh. Ayun

nga, kahapon, tinawagan ako ni Lily, sabi nya na ayos na nga daw sila ni
Charlie.

Sobrang inaasar nga namin ni Alex eh. Sabi naman nya, papahirapan daw
nyang manligaw si Charlie. Nyeeehhh. Pumasok naman na sa classroom nya
si Lily.

Pagpasok naming classroom..pag-aaway ng 2 college students at 3 4th year

ang naabutan namin.
"-naman eh!"

"Bakit ba?!"

"Pumayag ka na eh!"

"Ano naman meron sa July 25 at ayaw mo na?! Ah! Kaya naman pala! Yun
yung araw na-"

"ANO BA NAMAN KASING PAKIALAM NIYO HAH?!?!?" napaatras kami ni Alex nung
sumigaw si Oliver.

"Ano nanaman yan?!" sabi ni Richard na president sa class namin.

"Stay outta this." hirit ni Raph.

Mukhang natakot si Richard kaya nanahimik nalang.

"HOY!" napatingin sila samin ni Alex.

"Ano ba yan?!"

"Lagi kang nakikialam, brat. Nagsasawa na ko." sabay tulak nya sa chair nya.

"If I'm annoying for you. You're annoying for me. And I'm so not voting
for you!!!" sabay tulak ko din ng chair nung...wait..chair to ni Charlie. xD

"See if I care..." lalabas na sana sya kaso hinigit ko polo nya.

"What?!"

"HE QUIT!" sabi nung 4 na kaaway nya kanina. KAYA PALA!

"WHY?!?!?!" sabi ng mga kaklase namin kasama na ako at si Alex.

Bakit di ko nga ba naisip...July 25 yung mismong laban.

Umalis naman sya. Hahabulin ko sana kaso dumating yung teacher at

pinaupo na kami, syempre, pinalabas si Raph at Ted.

Until 2nd subject, wala parin sya. Nagcutting na nga talaga. Kumain lang
ako ng ice cream nung recess dahil sobrang wala akong gana. I think
they're hiding something from us...or just...ME.

Pangalawang subject sa hapon, wala daw yung teacher kaya pumunta muna
akong garden. Feeling ko ang lamig...sobrang masakit ulo ko. Sumandal
ako dun sa may puno at naglean...inaantok ako. Pagod ako. Si
Alex...ayun, wala nanaman, kinuha kasi syang governor ng highschool
department eh. I mean, yung party ni Isabelle na 1st honour ng class namin.

And before I know it, nakatulog ako.

...

"A-asan ako?"

"Ijah...wag ka muna tumayo. Baka mabinat ka." sabi nung nurse. "Saglit
lang, may kukunin lang ako sa office" lumabas sya.

Napatingin ako sa harap...may lalakeng nakalean. Sino naman to?! Tatayo

sana ako kaya lang-

"Ang kulet eh. Sabing wag muna tatayo." tumingin ako sakanya ng parang
nakakita ng multo. "Oh? May dumi ba ko sa mukha?" umiling lang ako.

"A-anong ginagawa mo dito? At anong ginagawa ko dito?!" napahawak ako sa

ulo ko. Medyo mainit ako.

"Binabantayan kita. Nakatulog ka sa may garden. Nagtaka ako kung sino

yung humihilik kaya tinignan ko..." hinagis ko sakanya yung unan.

"Stop that! I don't snore!" tumawa sya.

"Pano mo malalaman eh tulog ka nga diba?" may point sya...-_-

Napansin din siguro nya na sobrang nagtataka ako.

"I was kidding. Tahimik ka ngang matulog. Except for the fact na may
sinabi ka nung tulog ka. Kaya napatingin ako sa likod nung puno."

"Ano ba yung sinabi ko?!" napraning nanaman ako. WAAAHHH!

"Something about eye liner or something..." tumawa ako. BUTI NALANG YUN
LANG!

"Anong oras na?"

"2:30."

"HAH?! Kanina lang 11 palang ah?!"

"Kanina yun..."

"Eh...pano mo ko nadala dito?"

"Sumayaw ako tapos napunta ka dito." tumawa naman ako ng malakas,

ngumiti sya. "Malamang binuhat kita. Ang bigat mo nga eh."

"Eh kasalanan mo eh! Binuhat mo ko! Alam kong mabigat ako dahil hindi ko
kayang mag-diet." napakunot noo sya. "What I meant is...weird siguro.
Pero kahit ang taba taba ko na ayaw kong magdiet. Kasi kapag nakakakita
ako ng pagkain, gusto kong kumain!!!" tumawa sya. Sobrang tumawa.

"Pinapaalala mo talaga sya sakin..." sumimangot naman sya. Baliw ba

sya?! Kanina tumatawa tapos sumimangot...

"What??"

"I'm mean to you." duh?!

"Hindi kaya. Hindi nga eh. Sobrang bait mo nga eh. Yung tipong...lagi mo
kong sinisigawan. Iniinsulto. Inaasar. Binubwisit. Mabait ka." ngumiti
naman sya at umiling iling.

"Sorry." am I hearing him right!? Nagpapasorry sya sakin?!

"Pakiulit?"

"I'm not repeating that." nag-pout ako.

"Bad ka."

"Alam ko..."

"Pero alam mo din ba na sobrang sayang na nagquit ka sa SPS?"

"Bat naman sayang?!"

"Ma-appeal ka eh. Tapos...basta. Sayang talaga! Ineexpect na ng lahat na

makita nila kayo na naka-tux...na super gwapo sa
contest...tapos..basta...sayang. Mas okay sana para sakin na kasali
ka...haii..." dumating naman yung nurse.

Dahil medyo okay na ko, bumalik na kami sa klase. Sobrang nang-intriga

yung mga kaklase namin eh.

Kasi pareho daw kaming wala kanina pa tapos sabay dumating. Imbis na
maasar si Oliver, nginitian lang nya sila. WEIRD NA TALAGA!!!

Nung dismissal na...

"Bat ang laki ng ngiti nun?!" sabi ni Alex na tumatawa tawa pa.

"Oo nga...parang wala nang bukas." hirit naman ni Charlie na nakaakbay

na kay Lily.

Papahirapan ah?! Eh ni hindi nga yata nagpapawis tong si Charlie sa

panliligaw eh!

"Hoi. Sira. Narinig ko yun." umupo naman si Oliver sa tabi ko. Nasa
field kasi kami eh.

"Oi. Yang kamay mo pare ah. Kapatid ko yan." si Ted naman ang umakbay
kay Charlie.

"Sino kaya iboboto niyong tatlo saming lima?!" sabi ni Raph na kumakain
ng mansanas.

"Ako..uhmm..-"

"Loka. Alam naman nating lahat na si Charlie iboboto mo eh." sabi ni Alex.

"AMP!" tumawa lang kami.

"Alam ko na mga pare...botohan tayong lima. Kasi diba...boboto din naman

tayong mga kasali?" sabi ni Rain.

"Oo nga naman. Wait lang...lima?!" biglang tanong ko.

"Oo, lima." sabi ni Oliver.

"Akala ko ba nag-quit ka na?!" tanong ko naman.

Tumayo naman sya.

"Sabi mo kasi mas okay sayo kung sumali ako eh..." ayun, nakisipa ng
bola sa mga naglalaro sa field.

Napailing ako at napangiti. Pagtingin ko sa mga kasama ko...nakataas mga

kilay nila.

"Okay ah...ayiieeeeee..."

"SHUT UPPP!!!!" imbis na ako magwalk out, si Raph at Ted ang umalis,
take note, magkaopposite direction.

"Ano meron?" tanong ni Lily.

"Ewan ko sa dalawang yan. Nung isang araw pa nag-aaway eh." sabi ni Rain
na nagpPSP.

...

"*sniff* May boyfriend na anak ko." tumawa naman kami ni Lily ng mahina.

"Ma...don't be...so...emotional." sabi naman ni Lily sabay pasa ng

tissue kay tita Leila. Imbis na tissue yung hawakan..yung kamay ni Lily.

"Anak...*sniff* I'm really so...so...happy and...sad..."

"Aysuuuus. Ma, matanda na yang si Lily. Yaan niyo yan." sabi ni Ted.

"Oh? Bat umiiyak yang mommy niyo?" nagkiss naman ako kay daddy na
kagagaling lang daw sa office.

"Eh kasi may boyfriend na si Lily." sabi ko. Siniko naman nya ko.

"Really?! Wow. We should celebrate! I mean...who's the lucky guy?!"

"CHARLIE CHRISTOPHER HAUSMAN!" duet namin ni Ted.

"AKO'Y ALIPIN MO KAHIT HINDI BATIIIIIDDD!!! AAMININ KONG MINSAN AKO'Y

MANHIIIIDDD!!! SANA AY-"

"OO NA!!!" reklamo naman nitong katabi ko.

"Anong alipin alipin yan?!" sabi ni daddy na naiintriga na din.

My dad, he needs to know EVERYTHING. -_-

Kahapon din kasi, kinantahan ni Charlie si Lily. Kapag suswertihin ka

nga eh, hindi naman umulan. Totoo nga pala yung sabi sabi na walang
talent sa pagkanta si Charlie. HAHAHAHA!!!

Mapang-api ako ngayon...geez. Kakauwi lang kasi namin galing school eh.
Yup, andito ako ngayon sa bahay dahil okay na din naman kami ni Lily.
Usapan nga namin kapag umalis na sina Ted, sa condo ko, dun kami
magss-stay na 3 nina Alex at Lily hangga't sa bumalik sila.

"Aaii...Wednesday na bukas. Grabeh...kakapagod. Daming binibigay na

project samin ni ms. Alindahan."

"Buti samin wala masyado..." sabi ko habang pinapakialaman yung Ipod ni

Lily at nakahiga sa kama nya.

May nagring naman na phone. Sure ako kay Lily yun. Nakapatay phone ko
eh. HAHA.

"Aiiee...si Charlie yan." inirapan nya ko ng pabiro.

"Hello?" napasimangot sya. "Bakit?" umupo sya sa tabi ko. "EEHHHH!!! ANG
DAYA!!!" binabaan naman nya.

"What's with the long face?!" inagaw naman nya yung piattos na kinakain ko.

"Ehh...nakakainis talaga!" nagring nanaman. "Hello?! Chaaaarrr...kasi

naman eh...ang daya! Diba bukas kita papakilala kina mommy?! Madaya
talaga!" napatigil naman sya kadadada. "Oh...sorry. Kaya pala. Sorry.."
sumimangot nanaman sya. "Ingat dun! Nakakainis! Di ako pwedeng mag-leave
ng-" binato nya yung tsinelas nya. "OO NA! SIGE NA! BYE NA!!!! OO NA!
MAG-INGAT KA DUN!" tapos bigla nanamang syang ngumiti. "Love you too..."

"Ano? Di sya makakapunta bukas?" tumango sya. Wow. Those two, I'm having
the feeling that they're together...instead of LIGAWAN SESSION.

"Ayun...minadali yung Batangas nila."

"Aysus-" napatingin ako sakanya. "AGAD AGAD NA?!"

"Oo...hmf. Badtrip." badtrip talaga. Kala ko pa naman sa Sabado pa...

"Anong oras daw?"

"Mamayang 9 yung biyahe." lalo akong nagulat.

"Akala ko bukas!!! Naman oh! Tapos 2 weeks pa natin sila hindi makikita."

Lumabas kami para magbye kay Ted. 7 na kasi eh. Naabutan namin syang
nag-aayos ng gamit.

"Ei Ted!" napalingon sya at ngumiti.

"Aalis ka na?!!??!" tumango sya.

"Minadali kami nung lintik na St. Mary's!" tumawa naman kami. Isa sa mga
competition yung school na yun eh.

Yumakap na si Lily dahil aalis na nga si Ted. Nung ako naman yung
yumakap...parang ayaw na nyang bumitaw.

"Ted. Masusuffocate kapatid natin." pagkasabi ni Lily nun, lumuwang yung

pagkakayakap nya. Pinunasan nya mukha nya.

Is he crying?!

"Grabeh...ang init. Pinagpapawisan ako." oh..kaya pala. But

still...medyo namumula sya. Well, he said it's hot. So...UGH! Whatever.

"Oh..." umalis na din naman sya.

...

"Pambihirang Wednesday to..." sabi nitong katabi.

"Wala ka talaga sa mood noh? Kanina ka pa nakanguso dyan!" sabi ko.

"Parang si Lily lang naman...parang ikaw hindi. Bakit nga ba ganyan

nalang kayo nakasimangot ah?" oo nga naman! Ano bang problema ko?!
Kanina pa wala sa mood!!!

"Ehh..."

"Miss na nya si Oliver eh." binatukan ko naman si Lily.

"Wala! Ano lang...wala akong tulog." nice reason, Brett.

"Oo..kasi iniisip nya si Oliveeeer." sabay nilang sabi. Nagbelat lang ako.

Pambihirang Wednesday nga...parang may kulang. DUH. Syempre meron. 5 nga

yung kulang eh.

May TED na kulang. May RAPH. Merong CHARLIE. Syempre may RAIN. And
lastly...nakakainis kasi walang nang-iinsulto sakin. Walang-ang weird ko
ano?! Hinahanap ko si OLIVER na laging nagsusungit sakin.

"Hui Brettina!" may bumagsak na libro sa harap ko. Nakatayo na pala si

Alex at Lily. "Tara na. Malalate na tayo sa klase."

"And the anatomy-" anatomy?! Nung binulong ni Rain yung sagot. Nung
hindi ako nakikinig.

"Oo nga, sobrang brat nung babae sa TV" nagkukwentuhan yung 2 naming
kaklaseng babae. BRAT?! Oliver?! Ted!?

Napatingin ako sa 3 vacant chairs sa classroom. Napansin ko naman, na si

Alex, nakatingin sa may door. Si Ted lang naman yung laging pumapasok
dito kapag may klase kami eh. Could this be? Naaalala ni Alex si Ted?!

Haiii...iba pala talaga. Kapag walang nanggugulo.

Dismissal naman nung hilahin ako ni ate Mabelle ng 2nd year college.

"Ui. May practice sa banda. Simula bukas. Okay? Uwian." niyakap nya ko
at nagbye. Um-oo nalang ako.

I'm so...so tired. OF THINKING! Hmm...ano kaya ginagawa nila ngayon..?

Kumain na kaya sila? Hmm..

OH MY GAWD! WHAT AM I THINKING?! Grrr...

Papunta akong field para i-meet si Alex na nauna na at si Lily na

napaaga dismissal dahil walang teacher. Kaso, nakita ko sila na sobrang
seryoso yung usapan.
You know me...so, I listened first. I like gossips...ano nga ba? Gossips
na walang kwenta o gossips nanaman na iiyak nanaman ako? Like nung sa
banyo...hehe.

"Umamin ka na, Alexandra. Namimiss mo na sya noh?" sinong siya?!

"Ui. Naman o, Lily. Baka dumating si Brett."

"Wala naman eh. So tell me...am I right? You miss kuya Ted?" Ted?
Well...natural. They are...friends?!

"Remember...hindi na kami magkaibigan ng kuya mong yun." okaaaay.

"Ano nga bang nangyari? Para nagkagalit lang kami ni Brett hindi ko na
alam kung ano nangyari eh."

"Long story. Pero...alam mo naman...guys are weird, vain, mayabang,

manhid, manloloko, makulit, liar, manggagamit, at problema dala. Pero
bakit ganun?! Sa kabila ng lahat ng yun, LOVE NATIN SILA! Girls
talaga...TANGA!" nakita ko naman na may binato sya.

"So...you still love him?"

"Lily...I have no idea." kumain naman si Lily.

"Parang deja vou lang, don't you agree?" what deja vou?!

"Yeah. She doesn't know. Until now."

"ARE YOU SERIOUS?!?!? Panong--?!"

"Just...I'm sure they will tell her."

"She'll get the idea na parang nobody will like her if she wasn't like-"

"HUI! MAG-INGAT NAMAN KAYO!"

"Aray naman...SAKIT NUN! SA ULO TUMAMA!" nagpasorry naman yung mga

naglalaro ng bola.

Lumabas na din ako.

"Psst kayo. Tara...uwi na tayo." whatever they want to tell me, ayaw ni
tadhana.

"Kanina ka pa?"

"Hinde. Bakit? Ano ba meron?" umiling lang sila.

"Wala, tara na." ayun nga, andito ako sa condo.

Those two? They're somewhere packing their stuff. Remember? They're

gonna stay here.

After mga 30 minutes, dumating na din yung dalawa. Kailangan ko pang

sunduin sa may lobby ng condo. >.<

"Oo! Nakakaintriga talaga! Sinabi lang ni Char kaninang tumawag sya

sakin eh."

"Kawawa naman pala si Paula noh?" tumango lang sya.

"Hui! Mga chismosa!" napatingin naman sila sakin. Ako? Tumawa. "Inaamin
nyo talaga hah?! HAHAHAHAHAH!" nakatanggap naman ako ng magkabilang hampas.

Masakit yun...>.<

"Ano pinaguusapan niyo?"

"Si Char daw kasi tumawag dito kay Lily." napataas naman kilay ko. He's
always calling Lily. Geez.

Every 1 minute?! Nah. Every 1 hour. Masyadong miss isa't isa.

"Ano daw? Mahal nya daw si Lily?" tumawa si Alex. Si Lily naman pinindot
yung 4th floor dun sa condo.

"Hinde ah. Tungkol kay Raph yung sinasabi nya eh."

"Bakit daw?"

"Makikipagbreak daw kay Paula." who the heck is Paula?

"Sino yun?"

"Di mo pa kilala?!"

"Ni hindi ko nga alam na may girlfriend si Raph eh." naglakad naman na
kami dun sa condo ko.

"Aysus. Di naman nila masyadong topic eh."

"Bakit daw makikipagbreak?" nagshrug si Lily.

"Ewan." at dahil sobrang dami naming assignments, pinagtulungan namin.

9pm na kami natapos sa mga lintik na assignments.

Guess what time kaming natulog? 12am na. That's why kinabukasan...

...

"OH! MY! GOD!" napabangon ako..

"B-bakit...?" I yawned.

"9:30 NA!!!"

"Ah 9:30 na pa-WHAAAAT?!?!?!" sabi ni Lex.

"We're dead...2 subjects na namiss natin..." sabay takbuhan namin.

PANIIICKKKINGGG!

Past 10 na kami nakapasok...

"Ano nangyari sainyo?" sabi nitong si Jill.

"We overslept."

"Swerte niyo, hanggang mamayang 2:30 wala tayong klase." WHAAAT?!

"You mean to say...nagmadali kami...ng as in mala-Flash na dating namin

and then walang klase?!" tumango siya at si Ronnie, na boyfriend nya.

"This isn't faiiir..." sabi ko naman na naglean nalang sa table.

"Oh, by the way, sabi ni Jason, kapag pumasok ka na, sabihin nalang
namin na dumiretso ka daw sa music room for practice." eto nanaman po
tayo...

I rushed to go to the music room, naabutan ko sila na tumutugtog na...ng

walang vocals. What on...

"Psst."

"Hui Brett! Buti nalang dumating ka na!" hinila naman ako si Garrett sa
loob.

"A-ano ba kakantahin?"

"Love story" sabi ni ate Mabelle ng nakangiti. What's with these people?!

"Maka Taylor Swift kayo ah..." tumawa nanaman sila at nag-umpisa nang
tumugtog.

...

"Ayokooooo..." this time, dalawa na nanghihila sakin.

"Dali na. Tayo nalang inaantay dun sa field." umiling ako.

"Pwede bang magdrama nalang kunwari may sakit ako?!"

"Brett tara na kasi!" di ko naman na sila pinansin nung magvibrate bulsa

ng jogging pants ko.

Tinignan ko. 1 new message.

Galing kay Ted.

[[oiii panget.]] Wow. Halatang nagsasayang ng load.

Di ko nireplyan. Ano naman kaya sasabihin ko? Ted talaga. Dahil si coach
Gonia na mismo sumundo samin sa classroom, sumama na ko.

Yup, Friday na ngayon. June 26. Ang bilis ng panahon. Parang kahapon
lang, kakapasok ko lang dito sa school na to eh.

Marami pa nga siguro akong hindi alam, pero somehow, I feel really
welcomed. And we're currently here in the field with 4 - 4. Kaya, kasama
namin sina Lily.

"Mainiiiiit..." binatukan naman ako ni Alex.

"Girls the 4 - 1 laban sa girls ng 4 - 4 ngayon." sabi naman ni Lily.

"Hihimatayin ako. Ang init."

"Aragon. Magtino ka ngayon. Kahit wala si Oliver, ayusin mo." anong ibig
sabihin ni coach dun?!

"A-ano daw?"

"Ayusin mo daw kahit wala yung nagtuturo sayo."

Tumayo naman na din ako dahil umpisa na ng game...nakatayo lang ako dun.
Kung hindi pa siguro ako sinigawan ng mga group mates ko hindi pa ko
gagalaw. Tumatakbo takbo lang ako ng parang hindi alam ang gagawin ko.
Trust me, I'm not a sport type of girl. After ilang takbo, takbo dito,
takbo dun. Balik dito, balik dun...sumigaw si Andrea.

"Brett, open ka ba?" hingal na sigaw ni Andrea, na kaklase ko.

"H-hah?!" anong open?!

"IPAPASA KO SAYO!" pinasa naman nya...ako pinakamalapit sa goal ng

kabilang team.

WHAT THE HECK DO I DO WITH THIS...THIS BALL?!

"KICK IT TO THEIR GOAL STUPIIIIDDD!" sigaw ng dakila kong bestfriend na

mapang-api ngayon...>.<

Sinipa ko naman, pumasok naman. And that means? Saka ko lang nalaman na
good thing yun dahil nagtatatalon mga team mates ko. Pinuntahan naman
nila ako at yumakap.

"What the heck did I do?!" sabi ko naman na napaupo na sa sahig.

"WE WOOON!!!"

"Girls, girls, this isn't a championship. Pero nakaperfect kayo sa

practical niyo sa P.E.!" nakisigaw na din ako.

Maya maya lang, nagpalit na kami ng damit. Pinauna ko na sina Lily at

Alex dahil sure akong matatagalan nanaman ako.

Paglabas ko, may nabangga ako. Akala ko si-

NEVERMIND.

"I am so sorry!" sabi ko dun sa babaeng mukhang mabait na medyo maliit

at maputi na straight ang buhok.

"It's okay." nakangiti sya nun habang tinutulungan ko sya sa mga gamit
nya na nahulog. Pero pagkakita nya sakin, napatigil sya. "You're Brett,
right?" tumango lang ako. "Paula Hernandez, 4th year section 4."
nakipagkamayan lang ako.

"How did you know me?"

"Almost everyone knows you." ngumiti sya. "I'll better get going. See
you later." nagwave sya.

"Awkward..." bulong ko bago pumasok ng room.

"You're late ms. Aragon." sino naman to?!

"Yes, sir, but-"

"Sit down."

"Sir I'm-"

"SIT. DOWN." sabi ko nga bading sya eh...bading na BALD. I sat down,
pagtingin ko kay Alex, nagshrug lang sya sakin.

Nagsusulat naman ako nung mga pinagsasasabi nitong si Bald headed gay-I
mean, sir Georgie daw. Isn't that a name of a dog?! Well, moving on, may
pinasang papel sakin si Alex.

Pagkatingin ko:

'substitute ni ms. sera' Nagreply naman ako sakanya ng, 'malas.'

Natatawa nga ako habang pinapanood syang magturo eh. He's so gay...

THANK GOD nung nag-alarm ng uwian.

"ANG SUNGIT NYA!" sabi nitong tumatalon talon sa kama ko.

"Pati nga yang si Brett eh. Sinusungitan."

"Grabeh...iba talaga kapag bading!" sabi naman ni Lily na tumatalon parin.

Binuksan ko naman yung phone ko, 3 messages.

Galing kay Ted yung isa. Unknown number yung pangalawa. Yung isa naman,
kay mommy.

[[pangeeet. miss ko na kau. wla aqng pinagttrpan.]] Sige lang. Mamiss mo

pa kami. Haha.

[[hi brett. mstah dyan?]] Sino to?!

[[Brettina, darling. I'll be going home next week. Regards to your dad
and to Leila. Love you a lot, dear.]]

"Oh? Sino?" sabi ni Alex na nakahiga sa sofa.

"Si Ted, number na hindi nakaregister sa phone ko tsaka si mom."

"Ano sabi ni Tita?"

"Uuwi daw sya next week." saka naman ako natauhan. "UUWI SYA NEXT WEEK?!"
"Oh cool!"

...

Dahil nga Friday naman, at walang klase bukas, at tapos na lahat ng

detentions ko, nag-malling muna kami nitong dalawa kong kasama.

"Ui. Dun muna ko sa Bench" sabi ni Alex.

"Ako dun sa Petit Monde."

"Ako sa...basta dun. Tawagan nalang tayo." tumango naman sila. So ayan
nga, kanya kanya kaming buhay.

Dahil tinatamad akong mag-mall. Umupo lang ako dito sa may labas ng
super market. Bigla namang may matandang babaeng lumapit sakin.

"Joahnna?!"

"Po...?" I've heard that name before.

"Anak...ikaw ba yan?!"

"E-eh...nagkakamali po kayo, ale. Hindi po Joahnna pangalan ko."

"Imposible...akala ko...akala ko wala ka na-" imposible po talaga dahil

sa pagkakaalam ko, SOFIAH BRETTINA WILSON ARAGON ang kinagisnan kong
pangalan...

"Manang naman. Sabi ko po dun lang kayo eh-" napatingin sakin yung
lalake. "Joahnna?"

"JOAHNNA?!??! I AM NOT JOAHNNA!!!"

"Eh s-sino ka?! B-bakit...bakit magkamukha kayo ng kapatid ko-"

"Stop that. I'm not Joahnna whoever she is! At kung nasan man siya,
maiiirita din sya dahil pinagkakamalan niyo ang ibang tao sakanya!"
napasimangot naman yung lalake.

"She's...gone."

"And still pinagkakamalan niyo parin ako na ako yung Joahnna someone na
yun?!"

"Sorry...sobrang magkahawig kayo..."

Saka ko naman naalala...tinawag na din akong Joahnna nung babaeng

sumampal kay Oliver. Baka sakaling may malaman ako.

"Pwede bang...pwedeng mag-usap tayo? Tungkol sa Joahnna na yan?" tumango

sya.

"Okay lang naman.."

Dinial ko number ni Alex.

" 'lo, Lex? Pakisabi kay Lily di ako sasabay umuwi. May spare key ka
naman sa condo diba? Sige bye." bago pa sya magsalita, pinindot ko na
yung end call.

Nandito kami ni kuya Jon ngayon sa starbucks. Kuya daw nung Joahnna.

"So...tell me about her." sabi ko.

"She's...she's a really nice girl. Sobrang mahal ko yung kapatid ko na

yun. She passed away bago sya makapasok as a 3rd year student. Nag-away
sila nung boyfriend nya nun, kasama din yung barkada nya. Sabi nila,
dahil nainis yung boyfriend nya, umalis sya. Sobrang mahal nga ni Jo
yung boyfriend nya na yun. Hinabol nya, hindi nya alam, may paparating
na sasakyan." umiwas sya ng tingin.

"That's how...how she...passed away?" umiling naman sya.

"Hindi pa yun. Nacoma sya for 5 weeks. Paggising nya, boyfriend nya agad
yung hinahanap nya. Nalaman nalang namin na nabulag na pala sya dahil sa
pagkakabangga nya." napatingin ako sa table. How aweful... "Galit sina
mommy at daddy dun sa boyfriend nyang yun. Sobrang galit. Nasira lahat
ng pangarap ni Jo dahil sakanya. She dreamt of being a musician. Gusto
nya maging vocalist sya ng isang banda. Gusto nya, siya yung magturo ng
mga bagay bagay sa bunso naming kapatid na si Jordaine."

SO TAMA NGA AKO! They're related...

"P-pero hindi na nya magagawa dahil bulag sya." sabi ko naman. Tumango
naman sya.

"Sobrang hinanap nya yung boyfriend nya. Iyak sya ng iyak every single
minute dahil ayaw nga nina mommy. She threatened us na magpapakamatay
sya kapag hindi nila hinayaang makasama nya yung boyfriend nya. So, ayun
na nga. Nagkasama pa naman sila, hindi ko nga lang alam kung ano mga
pinagusapan nila. Sumunod na mga araw, ayaw niyang kumain, gusto nya
nakakulong lang sya. Nalaman naman namin na nagbreak na pala sila. Hindi
nya kinaya kaya..bumigay sya. Nalaman namin na nagkahemorrage sya.
She...she passed away." napahawak ako sa bibig ko.

Ang tragic naman...napapaluha ako sa story. And I'm not being sarcastic.

"You really look like her..." humawak ako sa kamay nya dahil sobrang
naiiyak na sya.

"Let me ask you...what connection does Oliver have?" napatigil sya.

"K-kilala mo sya?" tumango ako.

"Yung sira ulong yun ang dahilan kung bakit namatay ang kapatid ko!"

0_o

...
Hindi ako nakatulog magdamag...nagtataka nga sina Lily at Alex kung
bakit umuwi akong parang naiiyak na hindi mo malaman kung ano eh.

I have no idea too. Yung dahilang may kamukha akong patay? O yung
dahilang dating girlfriend ni Oliver kamukha ko?!

May koneksyon kaya si Joahnna sa mga kaweirduhan ng mga kaibigan ko?

Wala naman siguro...

"Ang lamig...paki patay ng aircon, Lex." sabi ko habang nakabalot pa ng

kumot yung katawan ko.

"Aysus. Di naman nakabukas eh." humawak sya sa noo ko. "God Brett! Ang
init mo!"

"Patingin." sabi naman ni Lily na nagsusuklay pa. "Geez. Oo nga! Pano ka

makakapasok?" yes, mga friends.

Fast forward na muna tayo. Monday na ngayon. Walang katapusang school.

"Iiwan niyo ko dito? No way. Papasok ako." tatayo na sana ako nung ihiga
ako ulit nung dalawa.

"No, Brett. Lalala sakit mo. Do you want that to happen? Kami na bahala
magsabi sa teacher." tumango nalang ako.

I'm never gonna win pagdating sa mga kaibigan ko...>.<

Natulog nalang ako ulit. Pagkagising ko, may nakita akong 2 babaeng
nagtatawanan at kumakain ng pop corn.

"A-ray.."

"Ui! Gising ka na! About time! Kanina pa kami nakauwi!"

"Anong oras na ba?"

"5pm" sabay nilang sabi.

"Okay ka na?" tumango ako.

"Ginawa na namin assignments mo." yumakap naman ako sakanila.

"THANK YOUUUUU!!!"

"Ngayon lang yun! Baka masanay ka!" tumawa naman ako.

"Mainit init ka pa Brett." ayokong nagkakasakit eh...it sucks. >.<

"Gamot lang katapat nyan." sabay harap ni Lily na may kasamang pose.

Wow. Parang commercial lang ah?! HAHA.

Uminom naman ako ng gamot. Parang mga nanay ko lang ah? Hehe.

"Pasalamat ka mahal ka namin..." napangiti naman ako.

...

"Oh? Kailan daw?"

"Nagtext nanaman sakin kanina lang, dad. Sabi nya baka sa Thursday daw."

"That's great! So...saan daw sya mag-stay?"

"She mentioned that she'll be staying in Tagaytay. May ioorganize daw

syang party eh. Atin atin lang daw. And she said na mga 3 days syang
dito sa Manila."

"Aww.." sabi ni tita Leila. "Icacancel ko na muna mga meetings ko simula

sa Thursday. Ikaw din Rae ah?"

"Oo naman. Sasama ba si pareng Kenzie?"

Believe it or not...sobrang nagkakasundo ang divorced parents ko pati na

ang mga asawa nila ngayon. Ayos nga eh. We're one...expanded...happy
family.

"Yarp."

Umuwi kasi kami ng lunch at naabutan namin si daddy at tita Leila. Si

Alex kasi, pinauwi muna ni tita Berna dahil may imemeet daw silang
relatives.

Pagbalik namin ng school, nakasalubong ko si Paula.

"Hi Pau!" sabi ko. Ngumiti sya sakin.

"Hi Brett." tumingin sya sa kasama ko. "Long time...Lily." ayun, umalis
na sya.

"Ano meron?"

"W-wala." sabi nitong katabi ko.

There's something fishy here. Isa na dun yung ulam sa canteen kaya umuwi
kami. HAHA.

Sobrang bored ako sa world history...buti nalang may nag-announce sa

inter-com.

"Miss Brettina Aragon, please proceed to the Principal's office..." WHAAAT?!

Nang-asar pa nga yung iba kong mga kaklaseng lalake eh, tinatakot ako na
lagot daw ako, kesyo papagalitan ako kesyo chuchu. June 30 nga pala
ngayon. Sa July 6 pa balik nung 5. Another 6 days. HAIIIII...

Napatingin naman ako sa left side ko. Miss ko na talaga yung lalakeng
sobrang masunget pagdating sakin...DID I JUST SAY THAT?!

Tumayo na ko at dumiretsong Principal's office. Sobrang nanginginig nga

ako nun eh. Nirerehearse ko pa nga yung sasabihin ko incase na tanungin
ako kung bat ko ginawa yung ganito ganyan...wait nga! Bakit naman ako
magrerehearse eh wala naman akong ginawa?!

Kumatok na ko at pinapasok naman ako, nakita ko si ms. Cynthia na may

kausap na babaeng matangkad at medyo blonde yung buhok.

"Ms. Cyn-"

"Brett! Darling!" niyakap ako ni-

"MOM?! WHAT THE HECK ARE YOU FREAKIN DOING ON THIS DARN SCHOOL?!"
natakpan ko yung bibig ko. "What happened to 'I'll go home on Thursday,
honey' thing?!"

"Aren't you happy to see me?! I just got really excited. Oh and your
uncle Kenzie's outside."

"I was just...shocked. Wow...you're beautiful. Daughter's honor."

hinalikan naman nya ko sa ulo.

"Missed ya too hun. Now, Cynthia. I'm glad I've seen you again." AGAIN!?

"You two know each other?"

"Oo naman. Kaklase ko si Cynthia nung 4th year kami."

"B-bakit niyo nga po pala ako pinatawag?" tanong ko.

"Ah wala lang naman." nice reason...NOT.

At dahil 2 oras pa bago dismissal, 2 oras din akong nakaupo dito,

sobrang bored sa daldalan nitong dalawang matanda. I mean-my mom and ms.
Cynthia.

Nung nagbell na ng uwian, dumiretso na ko sa classroom para kunin bag

ko. Andun pa naman yung iba.

"Psst. Ano nangyari, Brett?" tumawa naman ako.

"Wala naman. May inutos lang sakin." lumabas ako at dumiretso sa 4th
section. Si Lily andun, kausap si Alex.

Sa sobrang tagal ko sa office di ko namalayan na nakabalik na si Alex sa

school.

"PSSST!!!" tumingin naman sila sakin at ngumiti.

"Bat ang tagal mo?" tanong ni Alex na kumakain ng bubble gum yata.

"Si mommy kasi, andun sa office."

"ANDUN NA SI TITA?!" tumango ako.

"Ihahatid daw tayo sa condo." naging excited naman sila. Kaso, nalaman
namin na masarap parin kwentuhan nila ni ms. Cynthia kaya nag-antay kami
dun sa may canteen.

Saka naman biglang nanlaki mga mata nung dalawa sa harap ko, pagkalingon
ko sa likod, si kuya Jon! Wait. Bat ako nagpapakuya eh sabi niya 1st
year college palang naman daw sya?

"Ui Jon!!!" ngumiti naman ako at yumakap sakanya. Feeling close na ko

eh. Tumabi sya sakin.
"Hi Brett. Hi Lily and Alex." magkakakilala sila?!

"Magkakilala kayo?!?!?!" tanong nung dalawa. Wow. Itatanong ko rin yun ah?!

"Ah oo! Nagkakwentuhan nga kami eh." sabi ni Jon.

"A-anong napagkwentuhan niyo?" ninenerbyos yata tong si Lily ah?

"Tungkol-"

"Jon, ano nga palang ginagawa mo dito?" sabat ko naman.

"Wala lang. Sabi kasi nung barkada ko dati na dito daw nag-aaral sina
Oliver" SINA?!

Alright...this is IT! I've had it.

"Oh...Jon...kasi...we need to go." ngumiti ako ng pilit.

Nagbye na din naman sya, napadaan lang naman daw sya.

Hinila ko yung dalawa sa may girls CR. Ewan ko kung bakit dun.

"Magkakilala kayo?" ngumiti ako ng pilit.

"Uhmm-"

"Pano..?"

"K-kasi Brett...wala lang...magkaibigan kami..."

"Magsinungaling ka sa maniniwala.." sumandal ako dun sa lababo. "How

about you Alex? Pano mo sya nakilala kung all these time magkasama tayo?"

"Marami ka pa ngang hindi alam...Brett." sabi ni Alex na nakahawak sa

ulo nya.

"Edi sabihin niyo sakin para malaman ko..."

"Hindi ganun kadali yun."

"Panong hindi madali, sabihin niyo nga?!"

"Brett...don't be immature.."

"Immature?! You're calling me immature?!" huminga ako ng malalim.

"So..you mean..you've lied to me for almost 4 years because I'm immature?!"

"Brett-"

"So yung pag-uusap niyo sa field, kayong dalawa, ayaw niyo ding marinig
ko. Why is that?"

"Brett! Just listen-"

"You want me to listen?! How can you do this to me?! Nagmumukha akong
tanga! Don't tell me barkada na kayo nina Oliver dati pa?! God! You guys
are...YOU'RE UNFAIR!!!" may lumabas naman sa isang cubicle, hinila niya ko.
"Tara na, Brett..."

"BRETT!" tumawag pa yung dalawa pero binagsakan na ni...Paula?! ng pintuan.

"Andun ka...?"

"I can't help over hearing it. I'm sorry." tumango lang ako.

"Sobrang nasaktan lang kasi ako eh..." nagtap sya sa balikat ko.

"Naiintindihan kita. Girlfriend din naman ako ni Raph kaya alam ko yung
tungkol dun sa barkada nila nina Oliver dati."

"Ikaw y-yung girlfriend ni Raph?! Wow!" ngumiti sya.

"Yup.."

"So..what do you know about sa barkada nila?"

"Si Lily, barkada na nga nila dati pa, dahil alam mo naman na girlfriend
sya ni Charlie diba?" tumango ako.

"How about Alex?"

"Ex siya ni..." tumingin sya sakin ng seryoso. "Ted."

"WHATTHEFREAKINWAAAAAAAYWHAT?!" nagulat yata sakin si Paula kaya lumayo

sya ng onti.

"Okaaaaaay...so I'm right. You still didn't know."

"You mean to say...wait. Kailan naging sila?!"

"2 years ago...kaya nga kilala din ni Alex yung barkada at alam nya yung
tungkol kay...kay Joahnna."

"Kilala mo din si Joahnna?"

"Like I said, Brett. Girlfriend ako ni Raph." ngayon ko lang talaga

nalaman na...

Na maraming mga sikretong nakabalot sa mga so-called friends ko. Kung

matatawag ko pa silang FRIENDS.

"So..they didn't tell you." tumango nalang ako. Still shocked. Still
confused.

"I can't believe them. I can't believe I used to call them my

friends!!!" niyakap ako ni Paula.

"It's gonna be okay. I'm here." napangiti ako. Buti pa si Paula.

Pumunta na din ako dun sa may parking lot. Niyakap ako ng isang lalake...

"Uncle Kenz!!!" nagkiss ako sa cheeks nya. "Long time!"

"I missed my little girl!" napangiti ako. Saka naman lumabas si mommy
kasama nung 2...
"Oh hi Brett. I was just asking where you are and-"

"Let's go home." hindi ko sila tinignan.

"Oh alright. Lex, Lily-"

"They won't be going home with us. May gagawin pa daw sila." pumasok na
ko sa kotse ni uncle Kenz.

...

Date: July 6, Monday.

Location: Mom's house here in Manila.

"AYOKONG PUMASOK!!!" hinila naman ako ni mommy.

"Pasaway ka parin! Papasok ka! DALIAN MO! MALALATE KA!"

"MAS GUSTO KONG MALATE!"

"I'm selling your condo if you won't listen to me." sumama tingin ko
sakanya. Nagtitigan kami ni mom.

"OKAY FINE!" sobrang naiinis ako.

Pumasok ako sa school na sobrang nakasimangot. 6 days ko na ding hindi

kinakausap sina Lily at Alex. Hindi ko pinupuntahan sina dad sa bahay nila.

"Hui Brett. What's wrong?"

"Hi Paula! Ah wala..."

"Aysus. Kaya pala eh. Nakabalik na pala sina Oliver." tumingin ako ng
diretso..HIDE MEEEEE!!!

"BRETT! PSSST!" tinawag naman nila ako pero tumakbo naman ako papuntang CR.

Nung magalaram na yung tardy bell, pumasok na ko ng room. Meaning kasi

nun, 10 minutes before time.

Dahil nga, medyo late na kong pumasok, wala na silang masyadong time na
kausapin ako.

Nung recess naman, sinabi kong busy ako kahit sa garden ako kumain. Pero
nung lunch, hindi ko na sila natakasan. Hinila na nila ko papuntang
canteen. Ang nakakapagtaka nga lang, wala si Raph ngayon.

"Napansin lang namin...umiiwas ka ba?" sabi ni Charlie na nakaupo katabi

ni Lily.

"Hinde." sabay subo ko ng fried chicken.

"Kung may problema ka. Wag mo kaming idamay, okay?" sabi ni Oliver na
kumakain ng sandwich.

Wag idamay?!

"FOR GOODNESS SAKE!" napatingin sila sakin...

"What is WRONG with YOU?!" sabi naman ni Ted na mukhang napipikon na din
sa inaasta ko.

"Nothing's wrong with her. Red day nya kasi ngayon." palusot na sabi ni
Alex.

"Shut up Alex."

"Don't you tell her to shut up like that, Brett." sabi nitong katabi
kong si Ted.

"Fine! Tell her yourself. She's your ex girlfriend, ain't she!?" di ko

na mapigilan yung bibig ko!

"W-what?" tanong nila.

"Now tell me. Pano ko kayo hindi idadamay kung kayo mismo yung dahilan?!
Geez. And I can't believe I still call you guys my friends!!!" sumubo
nanaman ako.

"So...you're mad at us because nalaman mo na mag-ex si Ted at Alex?

You're just pathetic." pinalo ko yung table sa harap ni Charlie. Si Rain
naman, hindi nagsasalita. Same as Alex and Lily na nakayuko parin.

"I'm pathetic? Now tell me what I think. What if I lied to you that I
killed someone before?!??!" napatingin sila sakin.

"YOU DID?!?!?!"

"No, you idiots! WHAT IF! Pano kung magsinungaling ako sainyo! For 4
freakin years?! You never even told me na may ex si Oliver na may name
na JOAHNNA?! Oh gosh. Ako lang pala ang tanga dito." nagwalk out na ko.

Nung nasa may corridor ako, may narinig akong nag-uusap. Ito nanaman
ako. Si CHISMOSA.

"May importante akong sasabihin sayo.." sumilip ako. Si Raph at Pau.

"I missed you!" yumakap si Pau. "Ano yun, Raph?"

"Baby...pwede na ba akong magmahal ng iba?" tumawa naman si Paula.

"HAHA! Funny joke!"

"I'm not laughing Pau." umiyak naman si Pau...ayoko na! Tumakbo ako
paalis. Ayoko nang makarinig ng kahit ano.

Tumakbo ako sa usual kong tinatambayan. The garden.

"Ayoko na...Charlie's right...damn, I'm pathetic!!!" nagsimulang bumigat

yung loob ko.

Hindi ako makahinga ng maayos. Ano ba yan! Di ko malaman kung iiyak ako
o ano eh!

Dahil masama na pakiramdam ko...nanghingi ako ng permission slip sa

nurse. Pumayag naman. Nag-uumpisa na yung lessons sa oras na to.

Pumasok ako ng room, nakita ko silang nakatitig sakin. Pero inabot ko

lang yung slip sa teacher at tumakbo na palabas.

...

"Dear. You have a visitor."

"I DONT WANT ANY VISITOR MOM!" umiiyak ako ngayon dito sa kwarto ko.

Why, you ask? I'm watching a dramatic movie. Hehe. Kala niyo kung ano noh?

Bigla namang may nagbukas ng door. Ang kulit ni mommy. Sabi kong ayaw
kong pumasok sila sa kwarto ko eh.

"Mom...grabeh...ayoko na! AYOKO NA TALAGA!" umiyak nanaman ako.

This time...hindi ko alam kung bakit. Basta ang alam ko, napatingin ako
sa frame sa tabi ng kama ko. Picture naming magbabarkada...

"Ya think I'm your mom?" tumingin ako sakanya.

"OLIVER?! WHAT THE HECK ARE YOU DOING HERE?!" pinunasan ko luha ko. "Go
away..." I cannot believe this. HOLY BALONY!

Nananaginip ba ko?! Si OLIVER pumunta ng bahay namin nina mommy?! 1 week

na kong hindi pumapasok.

Hindi pag-iinarte. Totoo yun na nagkasakit ako. Nabinat ako kaya 4 days
akong nakahiga sa kama. Pinacheck up ako sa doctor. Sabi, dapat
magpahinga daw muna ko kasi mababa daw talaga yung sugar something ko.
Kaya Ngayon, July 14 na. Bukas daw yung elimination round. Mag-aalis na
sila ng 5 na contestant.

"1 week na kitang hindi nakikita ah?"

"Just...stay away." umiling sya.

"Ayoko." sabay higa nya sa kama ko. "Ano ba talaga naging problema mo?!"

"Wala nga! Now, go away!"

"Hindi kita iiwan, Brett."

"WHATEVER!!!" nakatalikod ako sakanya. Pero nung sinabi nya yun,

napangiti ako. Ewan ko kung bakit.

"I'm serious. We really didn't mean what happened. We just...didn't want

to tell you."
"But the point is you lied to me! All of you...I looked like a fool."
dahil nga nakatalikod ako, yumakap sya.

Si Oliver...yayakapin ako?! WHAT THE?!

"H-hey..."

"Don't worry. I may be a liar. But this time...what I'm gonna say is true...

...mahal nga kita, brat."

...

"Brett. Gising na!" napamulat ako. What on earth...?!

"Mom?! A-anong nangyari?" nananaginip lang pala ako.

"Nakatulog ka kakaiyak. Ano bang nangyari?"

"Wala mom."

"I'm your mother. Of all people, maiiintindihan kita." napaluha nanaman ako.

"I miss them mom. All of them. Alex, Lily, Ted, Raph, Rain,
Charlie...and..and..."

"Oliver?"

"You know him?"

"I do...andito sya kahapon. Kaso, sobrang mainit ka pa. Kaya, ayun, may
iniwan nga sya eh." hinimas ni mom buhok ko. "Ano ba talaga problema mo
anak? Na nagsinungaling sila sayo? O si Oliver lang?" this time, sobrang
naluha ako.

"Mommy! I don't know! Gusto ko nalang bumalik sa pagkabata! Hindi ko

maintindihan yung nararamdaman ko!"

"I'm here, honey."

"Mom..help. Ewan ko na. They're right. I'm too immature for these
complicated things!"

"Alex and Lily explained what happened to me. And I'm positive you need
to go to school today. Galing nga pala kay Oliver..." may inabot naman
sya na maliit na card.

'Dear Brat,

Get well soon. Don't miss our elimination or you're dead. You're the
reason why I joined this freaky thing and if you won't show up, I'm
dropping out. Keep safe.
P.O.S.'

Napangiti naman ako.

At dahil tapos na ang mga araw ng pagmumukmok, pumasok na ko. Ang daming
bumati sakin. Nakita ko nga si Paula sa may hallway eh. Nilapitan ko.

"Hi Pau! Alam mo-" napahawak ako sa pisngi ko.

"Ang kapal mo rin ano?!"

"Paula! Bakit mo sya sinampal?!" humawak naman sa balikat nya si Raph

pero inalis nya at nagwalk out.

Napatingin ako sakanya habang nawala na sya.

"Okay ka lang?" tumango naman ako.

"Anong nangyari dito?" sabi ni Alex. Napatigil sya nung makita nya ko.
"Brett..." bigla naman syang umiyak. "Sorry na!" napangiti naman ako at
yumakap sakanya.

"You're so dramatic..." tumawa naman sya.

"Are you hugging?!" napatingin kami. Si Lily na nakangiti. "Can I join?"

niyakap ko din naman sya.

"BRETT! SORRY NAAAAAAAAAA!!!" narinig nalang namin sa intercom. Woah.

Boses yun ng mga lalake ah?! Sina...sina Charlie...

Pagpasok naman namin ng classroom, may nakayukong lalake na nakahood pa.

Pinatid ako.

"Aray! Bwisit ka-"

"Sorry brat." ngumiti ako at hinampas sya.

"I hate you."

"Welcome back." niyakap nya ko. WOAAAAHHH.

DAMN. OLIVER SCOTT. NIYAKAP AKO. Kinurot ko naman sya.

"Aray!!!"

"Woops. Sorry." tumawa naman sila.

"Para san yun?!"

"Gusto ko lang malaman kung totoo lahat ng to..."

"Dapat yung kinukurot mo, sarili mo...hindi yung iba. Ayos ka din eh."
pinitik nya ko sa noo. ARAY. "Wait for the contest later..."

...
"I'm so bored..." sabi nitong si Alex.

"Ang tagal nga kasi nila eh." bigla ko naman silang kinalabit. Tumingin
sila.

"WOAAAAHHHH" sabay sabay naming sabi.

"What did you do to our friends?!" sabi ni Alex kaya binato sya ng mga
neckties.

"Nagmukha kayong tao! We're so proud!!!" sabi ko ng umaarteng parang

mahihimatay.

"WAAAHHH! ANG GWAPO NIYO!!!" tinawag na naman silang lahat na kasama sa SPS.

Una, inintroduce sila ni ate Bianca na 4th year college. Tapos, may
modelling pala. Dun kami nagulat. Lalo na nung kay Oliver, kumindat pa
sya sakin...SAKIN NGA BA?!

Nung kay Charlie nga tinuro pa nya si Lily eh, kaya nagtititili ang
loka. Napagalitan tuloy. Haha.

Natawa kami nung kay Rain dahil sobrang nabingi yata kami. Ang daming
fans ng lokong yun!!!

Kay Ted naman, kunwari pa syang tatanggalin nya yung shirt nya, nagulat
nga kami eh. He looked so hot! Pero bigla nyang sinabi sa lahat na
"GOTCHAAAA!!!"

Tumawa nga kami eh.

Nung question and answer naman kami pinaka naging interesado.

"Okay, let us call on Mr. Charlie Hausman." nag-entry naman si Charlie.

"Ang tanong is, kung bibigyan ka ng pagkakataong umpisahan ulit ang
buhay mo...gusto mo ba o ayaw mo? At bakit?"

Napangiti si Charlie sabay tingin kay Lily na nasa gitna namin ni Alex.

"Kung bibigyan ako ng pagkakataong umpisahan ulit ang buhay ko, hindi ko
tatanggapin." nagbulungan naman yung mga tao sa Auditorium. "Bakit ayaw
ko? Kasi papano nalang kung hindi ko na ulit makilala si Lily? Bale wala
rin diba?" naghiyawan naman.

What an answer. Kakakilig. HAHA.

"Oh my god...did he say Lily?!" sabi nitong bruha.

"DUUUUH." sabay naming sabi ni Alex. Tumili din naman sya. HOW SWEET! xD

"Okay, salamat, Charlie. Ang susunod na contestant, may we call on, Mr.
Ted Versosa." naghiyawan din naman. "Ang tanong mo, naniniwala ka bang
may mga taong manhid? Bakit?"

Ano ba naman tong mga tanong na to!

"Walang ginawang ganun ang Diyos." natahimik naman. "Manhid ba ang isang
tao o sadyang hindi mo matanggap na hindi ikaw yung mahal nya?" nahalata
ko naman na hindi na masyadong nakangiti si Ted.

"S-salamat sa sagot, Ted." sabi ni ate Bianca na mukhang affected, aba

aba, baka may love life itong si ate Biancs ah. Umalis na din naman si
Ted. "Mr. Oliver Scott." nabingi na yata ako ng tuluyan...>.< "Ang
tanong, ano ang rason mo at napasali ka sa SPS?"

"Simple" sabay ngiti nya ng nakakaloko. "Si Brett." naghiyawan naman.

TAMA BA NARINIG KO!?!?? BRETT DAW?!??!

"WAHHHHH!!! Bakit?!?!" ate Bianca talaga...chismosa din eh!

"When I decided to back-out, nabanggit nya sakin na mas okay para

sakanya na sumali ako. What can I say...I love her." lalo namang
nag-ingay sa auditorium. Damn...sobrang init ng pakiramdam ko. Yung
dalawa kong kasama niyuyugyog na ko. "...she's like a sister to me."
napatigil naman yung mga tao...ako?

Ewan ko. Naging automatic nanaman yung mga paa ko. Bigla akong nag-walk
out ng auditorium. Hindi ko na tinapos yung contest.

A-anong nangyari sakin?! As usual, nag-stay ako sa may garden. Ewan ko,
gusto ko dito. Wala kasi masyadong mga taong dumadaan dito.

"Stupid stupid stupid Brett..." pinalopalo ko yung noo ko.

"Hui. Tama bang iwan mo kami dun?!"

"O anong ginagawa mo dito?!"

"Mamaya pa naman yung talent portion eh."

"Akalain mo...may talent ka pala." binatukan naman nya ko. "ARAY!"

"Bakit ka nga pala umalis bigla bigla?" bakit nga ba?!

"Nabigla lang siguro ako dun sa sinabi mo kanina.."

"Wag kang mag-alala. This time, hindi na ko nagsisinungaling." feeling

ko, anytime, babagsak yung mga luha ko.

I really hope you're lying, Oliver...I just do. Pabalik kami ng

auditorium nung makita namin si Paula na kumukuha ng inumin sa vending
machine.

"Paula!" lumingon sya.

"Anong kailangan mo?!"

"Bakit mo sinampal si Brett kanina?!!!?!"

"Oliver, she's not worth it. Tara na." hinila ko na sya at pumasok kami
sa backstage ng auditorium. "May reason lahat ng tao kung bakit nagagawa
nila yung mga bagay na ginagawa nila." tinulak ko na sya dahil talent
portion na.

Umupo ako dun sa tabi ni Lily.

"Hui! Andyan ka na pala! Anong nangyari sayo?!"

"Nagbanyo ako." sabay ngiti.

Nagtalent portion, si Ted? Ayun, nasa stage, sumasayaw. HAHA. Pagkatapos

ni Ted, sumunod si Raph na nagguitar. Tapos na kasi yung mga higher
years eh. Nung matapos si Raph, si Charlie naman. Hoi Charlie. Wag kang
kakanta. Baka matalo ka ng wala sa oras...

Si Charlie, sinunod yata ako kaya ayun, sumasayaw sa harap ngayon. Sunod
naman si Rain na pinagkaguluhan nung kumanta ng 'I'm Yours' aba aba!
Akalain niyo, he's so good. Syempre, nagkagulo din nung tinawag na si
Oliver tapos may biglang kumanta sa backround, yun pala, sya yun na may
napakagarbong entrance pa. Nasa likod ko pala sya.

PAMBIHIRANG PATIS NAMAN TALAGA OO!!!

"I'm hope you're doing fine out there

without me.

Cause I'm not doing so good without you..." sabay umakyat sya sa may stage.

Ang ganda ng kanta...nakakaiyak. T_T

"Okay ka lang Brett?" tumango ako.

Niyakap ako ni Lily na katabi ko.

"What's with the hugging?"

"We're just proud." sabi ni Alex na mangiyak ngiyak na din. ANO BA?!

"Proud of?!" tumawa sila ng mahina.

"Miss Sofiah Brettina finally fell for someone."

"What are you talking about...?" napatingin naman ako kay Oliver na
kumakanta parin. "Akalain niyo, marunong pala syang kumanta." tumawa
naman yung dalawa.

"Madalas siyang sumasali sa mga contest contest na ganyan dati."

"Really?"

"Oo. Lalo na, number one support nya si Joahnna." Joahnna nanaman?

"Oh..."

"It's funny, kasi, parang natauhan na sya. Ewan ko...sabi niya kanina
may sasabihin sya sayo eh. Ewan ko dyan." I stared at him..mukhang
nalulungkot talaga sya...

Dahil natapos ng 12pm yung contest, nagexams nung hapon. Yep, di ko pa

ba nababanggit? Woops. 1st quarter exams namin. Pressure nanaman, oo.

Sa Monday daw iaannounce yung 5 pasok. Kaya naman wala kaming klase for
2 days.

Nagstay muna kami sa canteen pagkatapos nung exams. Dismissal na din nun.
"Oi! Ano? Ayos ba yung show kanina?"

"Oo na! Paburger naman kayo oh!" sabi ko.

"BURGER! BURGER!" sabay sabay naming sabing tatlo.

"Oh shoot! Guys, maya nalang ah? Ibabalik ko pala yung mga hiniram kong
libro sa library." sabi ko nung maalala ko yung mga nasa locker ko.

"Okay." tumakbo na ko. Baka magalit sakin yung masungit na librarian.

Kinuha ko naman yung 3 makakapal na libro. Ngayon ko lang naalalang

ibalik eh. HAHA.

"Tulungan na kita." tumingin ako sakanya ng parang nakakita ng multo.

"W-wag na." hinila nya naman sakin. Hinila ko pabalik. "Ako na nga kasi.
Kaya ko na."

"Dali na kasi." naghilahan naman kami. "Ainako. Edi ikaw na." sabay
bigay nya ulit sakin.

Sira ulong Oliver to.

"Fine." naglakad na ko paalis, sinabayan niya ko. "What do you need?!"

"Wala lang..." naibalik ko naman ng ligtas yung mga libro. "Ano gagawin
mo bukas?"

"Ako?"

"Hindi, yung nasa likod mo." lumingon ako sa likod, tumawa naman sya
kaya hinampas ko. "Aray! Sino pa ba?! Edi ikaw. Ikaw lang naman kasama
ko diba?!"

"Eh may dinner kami nina daddy at mommy."

"Oh...sa Thursday?"

"Tutulungan ko si mommy dun sa pag-oorganize ng party."

"Friday?"

"Pupunta kaming Tagaytay."

"Wow. Busy. Umm...Saturday?"

"Hanggang Saturday kami sa Tagaytay." haha! Kawawa naman tong si Oliver.

Hindi makasingit sa aking busy na schedule.

"Sunday?" ano nga bang gagawin ko sa Sunday?!

ISIP ISIP! BRAIN! COME ON! WORK!

Brett's utak: Sabihin mo maglilinis ka ng bahay.

"Maglilinis ako ng bahay." tumawa naman sya.

"Marunong ka?" nagwalk out naman ako. Kaso, humabol siya. "Ang hilig
mong magwalk out!" tumawa ako.

"Okay fine. Wala akong gagawin sa Sunday. Oh tapos?"

"Oh..." naglakad naman na sya paalis.

WOW! Idol. Ang galing. Magtatanong tapos...hmf. Kala ko pa naman

magyayayang lumabas. YEAH RIGHT BRETT! Si Oliver?! Yayayain kang
lumabas?! But...why do I feel so disappointed?

Maya maya, nagvibrate yung bulsa ng palda ko.

Pagtingin ko, unknown number. Parang kapareho to nung nagtext kasabay

nung text nina Ted ah.

[[Sunday.10 ng umaga.:P]]

LOKONG TO! Nireplyan ko naman

[[pano mo nlman number ko?!]]

Nung nasa kotse naman na ako, na hinihintay si Lily, may nagtext nanaman.

[[aq pa.]]

...

Date: July 14, Wed.

Time: 6:30pm

Place: Mom's house

"Anak. Hindi ka pa ba tapos? Aalis na tayo maya maya. Baka nag-aantay na

sina Leila."

"Yes, mom! Saglit nalang!" a girl could never have enough time to look
pretty.

"You're already beautiful, darling, let's go now." narinig kong sabi ni

uncle Kenzie.

Usapan namin nina Lily, yung dinner, 7pm. Eh magseseven na eh.

Panigurado kanina pa sila nag-aantay.

Nagpark na kami sa may Golden Lobster na restaurant.

"That took you 2 hours to prepare, Brett. Naiinip na siguro sila!"

papasok palang kami sa entrance nung makasabay namin sa pagpasok sina daddy.

"Ngayon lang din kayo?!" sabi ni Ted na natatawa pa.

"Oo! Akala namin kanina pa kayo eh." hirit naman ni Lily.

"Hindi ah. Itong si Brett kasi ang tagal mag-ayos." mom talaga pahamak!

"Itong si Lily nga din eh!" nagtatawanan namang pumasok sa loob si mommy
at tita Leila.

Kami naman ni Ted at Lily, pumasok na din.

"Nakakaloka naman! Pareho pala tayong may sala!" tumawa naman si Ted.

"Oo, oo. Pareho kayo!" umupo na din kami at nag-order.

"So, dun parin ba mag-cocollege yang si Lily?" sabi ni mommy.

"Oo. Eh si Brett?"

"We still haven't decided." sabi ni uncle.

"Balak nga sana namin na sa US na muna sya." bago pa ko makareact, si

Ted ang nagreact.

"WHAT?! I mean-" tumayo sya. "Excuse me." sinenyasan naman ako ni Lily
na sundan si Ted.

"Excuse me." ngumiti naman ako at lumabas na.

Nakita ko si Ted na nakaupo dun sa bench sa may garden ng resto.

"Hui." tumingin sya sakin at ngumiti.

Kahit sino naman siguro mahahalatang pilit yung ngiti nya.

"You a'right?" umiling sya.

"Not really...aalis ka na pala after mong mag4th year."

"Haii Ted. I don't have an idea kung san ako magcocollege." tinignan ko
sya. "What's wrong?"

"I just can't understand why I'm acting like this. Like a lovesick jerk.
I'm confused. But after all, maybe I just can't stay strong like
Oliver...I have a reason to, but now, I don't."

"What do you mean?"

"So...alam mo na na mag-ex kami ni Alex." tumango ako. "Gusto mo malaman

yung totoo kung bakit namin tinago?"

"AII HINDEEEE!!! Magsinungaling ka." ginulo naman nya yung buhok ko.

"We hid it from the people...because. Joahnna...tama nga siguro si Lily.

Parang deja vou yung nangyayari ngayon. Joahnna looks like you. Pero
magkaiba kayo sa ugali. Si Jo, hindi sya masyadong vain-NO OFFENSE!"

"None taken. I'm proud to be vain." sabay ngiti ko.

"So ayun nga. Kaming limang lalake, pare pareho kaming nahulog para kay
Joahnna."
"I...I don't understand."

"Kasi-"

"Kayong dalawa, pumasok na daw kayo." tumingin ako. Si Lily. Sumunod na

din naman kami. Sayang hindi nya nasabi kung bakit...

...

Ilang oras din siguro yung biyahe papuntang tagaytay. Malamig pala dito.
Kailangan ko pa tuloy mag jacket.

"So, dear, what do you think about sa gagamitin nating resort for the
party?"

"Huh?"

"Ainako. Wala. I said, sige lang. Maglibot ka lang. Kuya Robert, paki
samahan nalang sa paglilibot tong anak kong to." tumango naman si manong
Robert.

"Manong, san ba dito yung open space na pwedeng mag-isip isip?" ngumiti
naman sya.

"May problema po ba kayo?"

"Wala manong..." pinilit kong ngumiti.

Nakakacurious. HAHA. may gana pa kong tumawa eh noh? I'm so pathetic.

...

SUNDAY NA! OH MY GOD!

Author's note: Pasensya mga readers, puro fastforward, kaya July 18 na.
HAHA.

Natapos akong mag-ayos ng mga 9:45. Ewan ko...pero excited ako. I'm
ALWAYS late. And I mean ALWAYS. Wait nga...san ko siya imemeet?!

Tatawagan ko sana sya nung magtext sya.

[[nnd2 na q sa bhay ng mom mo.]] WHAT THE FREAKIN WHAT?!

Lumabas naman ako agad agad.

"Hui! Di ka nalang nagdoorbell?!"

"Dalian mo na. We don't have much time."

"San ba tayo pupunta?"

"Basta" pinasakay naman nya ko sa s-sports car nya?! WOOOOW. It's black.

Nasa traffic light kami nung kulitin ko sya.

"Malapit na ba?"

"Wala pa.." maya maya naman, kinulit ko nanaman.

"Are we there yet?"

"Kung matututo ka sanang mag-hintay diba?" dahil pinagalitan na ko ni

sir, tumahimik na ko.

Pero maya maya lang din, nagbrake na sya. Pagkatingin ko, malaki yung
bahay na hinintuan namin. Pagpasok namin...

"B-bahay niyo?" tumango lang sya.

"Pasok muna tayo sa kwarto ko." napatigil naman ako sa paglalakad. "Oh?
Ano? Tara na." umiling lang ako. "Wag na maarte! Tara na!" papalapit sya!!!

"WAAHHHH!!! BATA PA KOOOO!!!" tumawa naman sya.

"Dun ka muna mag-sstay dahil wala pa masyadong gamit dito sa sala.

Kakarenovate lang." sinundan ko na naman sya dun sa mahabang stairs
habang siya, tumatawa. "I won't do that." pahiya ako dun.

Pagpasok ko ng kwarto nya, kama, cabinet at isang desk lang ang andun,
mukhang wala pa sya masyadong gamit dito. Umupo naman ako sa may kama at
nakita ko yung frame dun sa may desk nya.

Mas batang Oliver at...mas...mas batang AKO?! Oh..yeah. Si Joahnna nga

pala. Kahawig ko nga sya. Pero iba yung mata nya sa mata ko. She's got
hazel eyes, ako bluish. Maiksi na straight yung buhok nya, yung akin
naman, mahaba na medyo kulot. Medyo tan sya, ako maputi. Bigla namang
tinaob ni Oliver yung frame.

"Oh? Bakit?"

"Wala lang...mag-antay ka dyan. Tatawagan ko lang si mama para dun sa

perang gagamitin natin." sabay labas nya.

Tinignan ko naman yung kwarto nya, malaki nga, pero onti lang yung
gamit. Pagtingin ko sa may pillow nya, parang may nasa ilalim. Pagtingin
ko, photo album. Binuksan ko naman, scrap book pala.

Puro mga picture nina Oliver nung mas bata sila at kasama si Joahnna.
Mukhang masayang masaya sila. At sa tingin ko, siya din ang nagdesign
nito. May mga dates din. Isang pic naman, nakasakay si Joahnna sa likod
ni Oliver. Nanghihina ako...

Ilang pages naman, napansin ko, puro sulat lang. Hindi ko pa nababasa
may sumigaw naman na.

"Put that down!!!" nabitawan ko naman.

"S-sorry..." tinignan ko sya...

Hey...sorry. I wouldn't know. Hindi ko pa naranasan na ma-inlove...

"Pakialamera ka ba?! Bakit ba-are you crying?!"

"N-no. I'm not." lumuhod sya at tumingin sakin.

"Dahil ba nasigawan kita...?" umiling ako. Hindi...dahil mahal mo parin

si Joahnna.

HEY! WHY DO I CARE?!

"Let's just get this day over with." sabi ko, tumayo naman sya at hinila
na ko sa kotse nya.

Ewan ko ba, hindi ko talaga natripan na magsalita.

"Tahimik ka?"

"Tahimik ba? Sorry." tumawa naman sya ng mahina.

"May problema ka ba?"

"Ako? Wala." tumawa nanaman sya.

"Sorry na..."

"Bakit ka nagpapasorry? May kasalanan ka ba?" god. I'm being rude.

"Oh come on..."

"Just...drive." wala talaga ako sa mood. I feel so..I have no idea how
to say it.

"Anddd, we're here."

"Park? Are you kidding me?"

"Do I look like I'm kidding you?" this time, ngumiti sya.

Hinila niya ko dun sa may swing. Medyo maraming tao ngayon dahil family
day. Umupo kami dun sa may swing.

"Ano naman ginagawa natin dito?"

"Ang sungit mo nanaman. Wala lang...we have something to talk about."

"Tungkol san naman?"

"I don't know." WOW! PALAKPAKAN NATIN SI MR. SCOTT!

Idol. Sinabi niyang may pag-uusapan kami tapos hindi niya alam kung ano.
Wow. Palakpakan!

"Ask me ANYTHING. I swear to you sasagutin ko. I know you're

confused..." nice offer mga dudes...

"Okay...let's start with. Tell me about how you and Joahnna met."
"A'right. We all met because of Lily. Magkachat sila. And then naging
mabuting magkaibigan. Lumipat sila kasama ni Ted sa school namin nina
Char dati. Ayun, naging barkada namin si Jo. Firstly, naging crush ni
Rain si Jo, pero hanggang crush lang dahil nalaman nga namin na mahal
daw ni Raph si Jo. Tapos, dumagdag si Charlie. Nagpaubaya si Ted na may
feelings din pala kay Joahnna. Tapos nung ako naman, ayun...naging kami.
Hindi ganun kadali dahil sobrang torpe ako pagdating sakanya." ngumiti
sya. "Mabait na tao yung si Joahnna...walang kaarte arte...kaya mahal na
mahal ko siya. Sobrang minahal ko."

"At hanggang ngayon..." nanginginig na boses ko. "..mahal mo parin."

"Oo...I still do." napanghinaan nanaman ako... "But I don't have the
right to!"

"Why?!"

"I am the freakin reason why she's gone!" umiling ako.

"And how can you say that?!?!" sobrang nasigawan ko na yata sya.
"B-because...nagbreak kayo...?!"

"You know about that?" tumango ako. "Yeah...pinuntahan ko sya sa

ospital. Nasaktan ako nung nakita kong bulag na sya. Sinabi ko sakanya
na kahit anong mangyari, mamahalin ko sya...pero instead na matuwa sya,
umiyak sya. Sinabi nya na hindi daw sya yung babae para sakin..."
pinunasan nya mukha niya. He's crying. I just know it.

"I-it's okay if you won't tell me..."

"I want to tell you..." tumayo sya. "Nagmakaawa pa ko sakanya na wag

nyang sabihin yun. Pero nakipagbreak sya at pinaalis ako...umiyak na sya
ng umiyak...same happened with me."

"At akala ng pamilya niya na ikaw ang nakipagbreak sakanya?" tumango sya.

"Kung tutuusin, kasalanan ko din naman eh...3 days after ko syang

makausap, nabalitaan kong sinugod sya ulit sa ospital...she...she passed
away. At ang masakit pa dun, hindi nila ako hinayaang makita ko sya..."
naiyak sya...oh god...Oliver's crying. Nakatalikod sya nun...niyakap ko
sya. "After what happened I just kept running and now I can't find my
way back. But maybe it's not about going back. Maybe it's just about
being where you are." humigpit pagkakahawak ko sakanya.

"I'm...I'm here...I'm ALWAYS here. Stop running away..." umiyak na din

ako. Just knowing that he's hurting, breaks my heart.

"I know you are...and I'm happy. I just..I don't know if I can keep my
promise..."

"What promise?"

"You'll know when the right time comes..." huminga sya ng malalim. "The
important thing is I want to protect you from anything that will hurt
you. W-whatever it takes." humarap naman sya at yumakap.

"Madrama ka na..." pinitik naman nya noo ko. "Masakit yun! Sabi mo
you'll protect me from anything that will hurt me! B-because..." pinilit
kong ngumiti kahit na alam kong anytime maiiyak ako. "I'm like your sister."
"Yup. Kaya tara na. San mo gusto kumain? My treat."

"Jollibee." sabay ngiti ko.

"Wag dun. Pizza hut nalang." tignan mo to...tatanungin ako tapos siya
din pala mamimili. Hmf.

Dahil nga PINAPILI niya ko at bandang huli siya din ang NAMILI, andito
na kami sa mall.

Wait nga...anong konek?! Haha.

"Hurry up...I'm hungry."

"Kahit kelan, brat ka." tinawanan ko nalang.

Maya maya lang naman, sinerve na yung pizza. Dahil gutom ako, walang
breakfast at lunch, grabeh din naman kinain ko. 5 pizza. Can you believe
that? Haha. I stared at him, he's staring back at me.

"What?!"

"You just remind me of someone."

"Joahnna? It's okay. Sanay na ko." ngumiti ako. Pero pagkayuko ko dun sa
plato ko, napasimangot nalang ako.

"Oo. Malakas kumain yun kahit sobrang busog na."

Siguro tama nga...tama nga sina Lily.

**FLASHBACK**

"So...you still love him?"

"Lily...I have no idea." kumain naman si Lily.

"Parang deja vou lang, don't you agree?" what deja vou?!

"Yeah. She doesn't know. Until now."

"ARE YOU SERIOUS?!?!? Panong--?!"

"Just...I'm sure they will tell her."

"She'll get the idea na parang nobody will like her if she wasn't like-"

"HUI! MAG-INGAT NAMAN KAYO!"

**END OF FLASHBACK**

If I wasn't like Joahnna...pinakisamahan lang nila ako dahil may

pagkakaparehas kami ni Joahnna. They like me...because of her. Not
because I'm Sofiah Brettina...

"Ayos ka lang?"

"Oh...yeah.." naglakad lakad lang kami sa mall.

Dumaan naman kami dun sa isang stall ng mga accessories. Lumapit siya,
ewan ko dun. Mahilig sya sa accessories?! HAHA. Accessories are so NOT
Philip Oliver's type.

Dahil masakit paa ko sa sandals ko, umupo ako dun sa isang tabi.
Pagbalik nya, may dala syang maliit na plastic.

"Ano yan?"

"Wala!" edi wala. HMF. Nakaupo kami ngayon sa may national bookstore,
ewan namin kung bakit. HAHA. "You know? I'm beginning to enjoy
highschool life again."

"They told me...simula nung...mawala siya. You've been so cold and

you've isolated yourself from almost everything."

"Until I met you." napangiti ako. "A promise is a promise diba?" ano
nanamang pinagsasasabi nito?

"Yes..." napayuko sya. "A promise is a promise. Pero kung hindi mo

kayang tuparin, don't be so hard on yourself. There's a reason for
everything."

"You're really like her, Brett."

"We have our own differences.." tumango sya.

"I can tell." tumayo na sya at tinayo niya ko. "Anong oras na?" tumingin
ako sa phone ko na hawak ko.

"4:30."

"SHOOT! DALI!" hinila na niya ko at pinasok sa kotse nya.

I noticed na lagi niya kong hinihila. Masakit na kamay ko.

Ang bilis nyang magdrive kaya napapahawak ako sa kamay nya.

"Hui. Wag mo hahatakin kamay ko! Mababangga tayo!"

"Eh ang bilis mong magdrive eh!!!" binagalan naman nya.

"Okay na?!" tumango ako.

Napansin ko naman na nasa bahay nya kami ulit.

"What are we doing here?"

"Mom wants to meet you."

"Oh-WHAT?!" tumawa sya.

"No worries. Hindi nangangagat si mama." tumawa kami. Ako ninenerbyos pa.

"Oliver, ijoh, kanina ka pa hinahanap ng nanay mo."

"Ah opo manang. Salamat po." hinila nya ko dun sa may kitchen at
binuksan yung pintuan. Wow. Garden pala nila to. Weird. Sa likod lang
yung garden nila.

"Ma.." nagkiss sya sa mommy nya. Oh my god, mukhang masungit mom nya.

"Kanina pa ko nag-aantay dito. Nakaugalian mo na palang pagantayin ang

mommy mo?!" masungit nga!!!

"Oh, mom. Si Brett." tinaasan nya ko ng kilay at nagmotion na umupo ako

sa tabi nya. WAHHH!!!

Pero dahil gusto kong makakuha ng magandang impression, I sat down.

Tinitigan lang nya ko habang nakayuko ako.

"Pol, kumuha ka ng pagkain sa loob."

"Ma, tawagin ko nalang po si manang-"

"Ikaw ang gusto kong kumuha, Pol." POL?! Sumunod naman si Oliver at
umalis na. "So...dinala ka dito ni Pol..."

"O-opo.." tumaas nanaman kilay nya...

The funny part is, bigla syang tumawa. Ewan ko kung bakit!!!

"You're scared of me! Don't be!" pilya pala tong nanay ni Oliver eh.

"Ah..o-opo.."

"Haha. So..kumusta Brett?"

"Ayos lang po...kayo po?" tumawa nanaman sya. Oh wow. She's one really
cheerful MOM.

"Mabuti naman ako. So, you're the famous Sofiah Brettina Aragon." I gulped..

"Ah.." speechless...

"Masaya ako that Pol got over Joahnna..." no, Mrs. Scott. He didn't.

"If you don't mind my asking, Mrs. Scott-"

"Call me tita Olivia."

"Tita Olivia. Bakit po Pol yung tawag niyo sakanya?"

"Nickname nya yun. Combined ng P sa Philip at OL sa Oliver."

"Oh..."

Dumating naman si 'Pol' ng nakangiti.

"So, how's everything you guys?"

"Everything's fine."

"Yeah.." sabay ngiti ko.

Dahil sobrang madaldal si tita Olivia, umabot ako ng 7 sa bahay nya.

Pinilit nga akong makipagdinner sakanila eh. Dahil makulet nga, pumayag
na ko. One dinner wouldn't hurt right?

Well, that's what I thought. T_T

"So anak. Kumusta kayo nitong si Brett?" sabay kaming nasamid ni Pol.
What on freakin earth?!

"Po?!" duet naming sabi.

"I mean, I'm happy you got over Joahnna." hinawakan naman nya yung kamay
ni Pol. "It's about time you find someone to replace her." napatayo
naman sya.

Pareho kami ni tita na nagulat.

"Don't say that! No one will ever replace Joahnna in my life!!!" tumakbo
na sya pataas.

Why do I feel so...HURT?! Kaya mo yan Brett. Control. Control your feelings.

"Brett, ijah, are you alright?" pinilit kong ngumiti.

"Yes, tita. I am."

"Nawawalan nanaman ng modo yung Pol na yun. Maybe it's better if you
follow him upstairs." tumango ako at naglakad na papuntang kwarto ni Pol.

"A-are you alright?" nakita ko syang nahiga sa kama, tinitignan yung

scrap book.

"Do you ever knock?!" napatayo sya at tinago nanaman yung scrapbook.

"I-I...I just thought you needed company."

"I don't! Now get out!" back to his cold self again.

"I won't until you tell me what's wrong Pol!!!" tumayo sya at hinawakan
ng mahigpit yung braso ko. "N-nasasaktan na ko..."

"NEVER, EVER, call me POL!" unti unti din naman nyang niluwagan yung
pagkakahawak nya. What's wrong with him?!?!? "J-joahnna invented that
nickname...nagpapatawag lang ako ng Pol sa mga taong mahal ko! Now get
out bago pa kita itulak palabas!" that's right...he's his old self again.

"You don't need to do that because I'm going home now." sabay bagsak ko
ng pintuan ng kwarto nya.

Kasabay ng pagsarado ng pintuan, nawalan na din ako ng pag-asa. Pag-asa

na kahit minsan man lang sana, magbago tingin nya sakin. So after all,
nagsisinungaling sya na mahal nya ko kahit as a kapatid lang.
Nagsisinungaling din sya nung sinabi nyang poprotektahan nya ko sa kahit
anong makakapanakit sakin. WHAT A JERK!!!

He can't protect me from himself. Dahil SIYA at SIYA lang ang

nakakapag-paiyak sakin ng ganito. I'm so tired...

Tumulo ng tuloy tuloy ang mga luha ko kasabay ng pagtakbo ko pababa.

Nakasalubong ko si tita.
"Ijah?! Bakit ka umiiyak?!"

"W-wala po..."

"I am so sorry! A-akala ko okay lang kay Pol na sabihan kitang pumasok
sa kwarto nya. I'm so sorry Ijah...halika, pag-usapan natin."

"Hindi na po tita. Ayos lang po. Nagtext na din naman si mommy.

Pinapauwi na ko." ang laki kong sinungaling...

"Sigurado ka Brett? Ipapahatid na kita sa driver namin. Madalim na.

Sandali lang tatawagin ko lang-"

"No, tita. I'm fine. Sanay po akong umuuwi ng gabi." another lie.

"Sige, mag-iingat ka." tumango lang ako at nagbeso sya.

Pagkalabas ko ng gate nila, tumakbo na ko paalis. Yup, malayo nga yung

bahay ni mommy dito. Tinignan ko yung phone ko, tsaka ko lang napansin
na tumulo yung luha ko sa screen. He always makes me cry...

Bigla namang may nakalagay na:

Mom calling...

"Hello?"

"Brett. Ano? Anong oras ka uuwi?"

"P-po? Ah...mom. Pwede pong magstay muna kina daddy?"

"Anak? Umiiyak ka ba?"

"Of course not! Ano ma? Pwede po?"

"Well...sige. Dalian mo na. May pasok pa kayo bukas."

"Opo."

"Okay. Ingat sa pag-uwi. Love you."

"You too mom." bigla ko namang naramdaman na may tumutulo sa ulo ko. Oh
gosh. It's raining!

CAN THIS DAY BE ANY WORSE?!?!?

Tinaas ko nalang yung hood ng t-shirt ko. Yup, may hood ang shirt na
sinusuot ko. Gabi na din. Geez..I'm lucky. Really lucky.

NOT.

Tumingin ako sa cellphone ko dahil nagring nanaman.

Sunget calling...

Nireject ko naman yung tawag nya. Dahil medyo nakakalayo na nga ako,
umupo ako sa may bus stop.

Sunget calling...
He never gets tired, doesn't he?!

1 new message.

Di ko binasa. I don't care whoever sent that. Gusto kong mapag-isa! I

want my friends too...but I'm sure they'll just rant about 'Oliver's
always like that' whatever.

Pagtingin ko naman ulit sa walang katitigil na pagriring, 4 missed

calls, 3 new messages.

Tinignan ko nalang din. Haiiiixxx...

Galing lahat sakanya...

[[wer r u?!]]

[[im serious brett. asan ka na?]]

[[u told my mom na sanay kng umuwi mgisa?! u mst b kiddin' me!!!]]

Isang malaking "WHATEVER," Oliver. Pinatay ko yung cp ko. Sobrang

malakas na yung ulan. Wala na masyadong sasakyan at mga tao. Sobrang
madilim na. Tumakbo na ko habang papunta sa bahay nina dad. I'm sure I
look like I just took a bath outta the rain.

Nakauwi naman ako ng ligtas. Yun nga lang, sumakit ang paa ko. I did
mention na nakasandals ako diba? Hmf. Nagdodoorbell pa ko dun sa may
gate. Bakit ba kasi kailangang sobrang laki ng bahay namin nina daddy?!

"Sino po sila?" sabi nung speaker sa tabi ng doorbell.

"Si Brett."

"Po?! Sandali lang po!" mga ilang segundo lang, binuksan na ni manong
guard yung pintuan na may dalang payong. "Mam Brett! Bakit po basang
basa kayo?! Naglakad lang po kayo?!" tumango ako. Sinilungan naman nya
ko ng payong.

"Wag nalang po. Basa na din naman ako eh." sabay takbo ko papuntang loob.

"ARGH! TED! IBALIK MO NA SAKIN YUNG STUFF TOY NA BIGAY NI

CHARLIIIEEE!!!" nag-echo naman yata yung boses ni Lily.

"GO GET IT SIS!" tumawa naman si Ted.

Natahimik nalang sila at napatigil kakahabulan nung makita nila ako.

"BRETT?!?!?!?!" tumakbo sila ulit papunta sakin.

"What happened to you!?" sabi ni Lily sabay hawak sa buhok kong sobrang
basa.

"Got wet in the rain."

"Diba lumabas kayo ni Oliver ngayon?!"

"LUMABAS KAYO?!!?!?!"
"Ted naman...keep your voice down!"

"A-anong ginawa niyo...?!"

"Wala naman..." tumingin ako sakanila. Sobrang nakikita sa mukha nila na

marami silang itatanong. "I need some rest. Good night." tumakbo ako sa
kwarto ko.

Naligo nalang ako at nagpalit ng damit. Nakita ko naman ulit yung frame
na may picture namin na nakayuko pa si Oliver na halatang ayaw magpakuha.

Ewan ko lang hah? Pero...bumilis tibok ng puso ko. I cried again! And
this time...hindi tulad ng tinatagong pag-iyak. Dahil mag-isa lang naman
ako dito sa kwarto, sobrang umiyak na ko.

"Ayoko na! Sobra na! Ano ba kasing meron sayo at umiiyak ako ng
ganito?!?!" hinagis ko yung unan ko sa may door, instead na yung door
yung matamaan, si Lily.

"You fine, sis?" tumango ako. "Liar." niyakap nya ko. "What's wrong?"

"Nothing, really." niyakap nya ko. "Really. I'm doing...I'm doing..."

umiyak na ko ng umiyak. DI KO NA CARRY TO! "Good.."

"Tell me all about your day."

"Marami akong nalaman ngayon na sobrang nakasakit sakin, Lily..."

"And I bet it's all about the Joahnna thing and Oliver?" tumango ako.

"Hindi ko na alam yung gagawin ko. Okay naman kami nung mga nakaraang
araw. Pero ngayon, he's back to being his rude self again. He's so rude
to me!"

"He's..he's always like that." hinampas ko naman si Lily.

"You're just saying that so you won't make me feel bad!" tinuloy ko yung
pag-iyak ko.

OLIVER'S SUCH A JERK! NOTHING OR NO ONE CAN EVER CHANGE THAT!

"Okay fine. Guilty here. He's doing fine when we're around. And I also
don't understand why he's being like that to you. Pero sis, ano ba
talaga problema mo? Ang babaw naman kung yung simpleng bagay lang na yun."

"Oo nga Brett. What's wrong?" tumingin kami sa pintuan. Ted looks like
he's really worried.

"I..." tinignan ko si Lily, tapos si Ted, at yung bedsheet ko. "DON'T

KNOW!!!" dumapa na ko at umiyak na talaga.

I'm so crazy!!!

"Well..I know." sabi ni Ted na hindi ko naman nakikita yung mukha.

"WHAT?!" sabi ko, still nakadapa.

"You..." he hesitated for a while. "You're falling for him!" this time,
napatayo ako.

"I am NOT!" tinignan ko si Lily. "Tell him!"

"Sorry. I can't. Because I think he's right." umiyak nanaman ako. MY

GAHD! I'M A CRY BABY!!!!

"I WANT ALEXX!!!!" tinawagan naman namin si Alex. Niloudspeaker namin.

"Oh? Tumawag ka?"

"Alex...ahhhhh!!!" umiyak nanaman ako. DAMN ME!

"Are you crying?!"

"Oh yes she is." sabay sabi nitong dalawa kong kasama.

"WHY?!"

"Because she can't take the fact that she cries over Oliver and now
we're telling her what we know." sabi ni Ted.

"What do YOU know?"

"That she's falling for him."

"I'M NOT!!! ALEX! TELL THEM!!!" tumawa si Alex sa kabilang line.

"Sorry, best. Pero I think they're right. You're acting like you're so
madly inlove with my jerk cousin."

"I WANT TO BE ALONE!" sinaraduhan ko naman sila ng pintuan at nilock ko

na. Binabaan ko naman si Alex.

Pano ko nga ba masasabing mahal ko na siya? I've never fell in love

before. Ano kayang ginagawa nung sira ulong yun?! Hmf.

Naginternet naman ako. Nag-search tungkol sa mga love thingies.

SIGNS WHEN YOU LOVE SOMEONE:

' You always want to see him.

' You're curious as to what he's doing right at this moment.

' When you see him, or any of the things that reminds you of him, your
heart beats faster and sometimes, you just can't help not seeing him.

' You cry, mainly, because of things which includes him.

' You want to be close to him.

' If he's mean, you'll probably do ANYTHING to change him. You, and only
you.

' You blush everytime he does something for you.

' You love to know his past. But later on, you get hurt.
ETC. ETC.

But so far...tell me yourself. GANUN BA KO SAKANYA?!

Author: Uh huh. xD

S-so...it means I love him???????????????

Some other people: DUUUUUUHHHHHHHHHHH.

I'm...I'm inlove?!?!?!?

Some other people + Author: OBYUS BA INDAY?!

So...I guess I'm IN LOVE and currently heart broken. He doesn't love me.
He loves someone else...at yun si Joahnna.

Dahil sa pag-iisip dun, nakatulog din ako. Nagising naman ako dahil sa
alarm clock. Plus, tumama pa ulo ko sa side table. Wow...nice day.
Umpisa palang malas na.

...

July 19.

"WHAT?!" tumango sila ng nakasimangot.

"Nalaman namin kanina..." naiiyak nanaman ako. Pero...I tried to hide it.

"Oh...alright." papalakad na sana ako paalis nung hilain ako ni Charlie.

Ang sama ng pakiramdam ko. Feeling ko lalagnatin ako ng wala sa oras.

"YUN LANG?!"

"Oh? Ano problema dun?" sabi ko.

"Brett. Mamaya na yung flight ni Oliver pabalik ng London. Nobody knows

kung kailan siya babalik or kung babalik pa sya. And all you have to say
is OH...ALRIGHT?!" sigaw ni Charlie sakin.

"What's with you, Brett?! Anong nangyayari sayo?!" sabi naman ni Alex.

"NOTHING! GEEZ! WHAT DO YOU EXPECT ME TO DO?! UMIYAK?! MAGMAKAAWANG WAG

SYANG UMALIS?! HE'S DONE ENOUGH PAIN IN MY LIFE! HE BETTER STAY OUTTA IT!"

"Brett naman-"

"LET ME FINISH!" huminga ako ng malalim. "IF HE WANTS TO GO! THEN LET
HIM! BUHAY NYA YUN! HINDI SATIN! LET HIM DO WHATEVER HE WANTS! AS IF
ANYONE NEEDS HIM!!!" umupo ako sa may canteen. "AS IF...AS IF I NEED
HIM!!!" yeah. I need him so bad...

"A'right." lumingon ako kasama ng iba. Nakatayo pala sya dun. GOSH!
"Magpapaalam lang sana ako. Uuwi na ko para mag-ayos ng gamit. Sige
guys." sabay naglakad sya ng paalis. Brett, you're stupid!!!
"OLIVER!!! PARE!!! KAILAN KA BABALIK?!!?!?!?!" nagshrug lang sya sabay
takbo.

Kasabay ng pagtakbo nya, niyakap ako ni Alex at Lily.

Nilabas na din naman yung result kaninang umaga. Pasok yung 4, except
kay Oliver. Ewan ko kung bakit. Si kuya Ken yung nakapasok eh.

Alam niyo? I really assumed na mahal niya ko kahit 2% lang as someone

more than his SISTER. Tell me...yun naman yung pinakita nya diba?! DIBA?!

Author: Uhh...Brett...hindi naman yun yung-

SHUT UP!!!

Author: Sorry sorry. ^___^V

Nabasa naman namin sa bulletin board na sa July 25 hindi na daw muna

tuloy yung inter school na SPS.

Nagkaproblema daw dun sa dalawang school na kalaban ng school namin sa

SPS kaya napostpone sa October yung laban. Later that day...

"Bakit parang ang hinhin mong kumilos ngayon Brett?" tumawa naman ako ng
mahina.

"Napansin ko nga. Now you're really like..."

"Like whom?"

"No one." sagot nila.

"Joahnna? I'm really trying to be like her."

"WHY?!"

"Basta..."

...

July 20.

"What's up with you Brett?! Kanina mo pa inaisolate yung sarili mo sa

amin. May problema ka ba?" tanong ni Rain na katabi ko ngayon.

"Wala. Busy lang ako. Next next week na yung exams."

"Ang sabihin mo, nagsisisi ka dahil hindi mo pinigilan si Oliver sa

flight nya." sabi ni Alex at Lily na mukhang galit sakin.

"Okay! You know what! Dahil napakagaling niyo naman! At mas alam niyo pa
sakin yung nararamdaman ko, sasabihin ko sainyo...alam niyo din ba na
sobrang mahirap para sakin yung situation ko ngayon?! ALAM NIYO DIN BA
NA I TRIED TO STOP HIM FROM GOING?!" nagulat naman sila.

"W-what?" 5 lang kasi kaming andito sa may field, ako, si Rain, si Alex,
si Charlie at Lily. Busy kasi si Ted at Raph sa di malamang dahilan.

"Totoo yung sinabi nya." sabi ni Charlie na akala namin eh natutulog.

"P-panong...?"

"Lily, naalala mo nung tumawag ka sakin? Sinabi ko sayong naipit ako sa

family business?" tumango si Lily.

"He was with me."

"Tumawag si Brett sakin mga 1 oras pagkatapos kong umuwi galing school.
She asked me to drive her to Oliver's place." naging interesado naman
yung tatlo.

**FLASHBACK**

"Charlie! Busy ka ba?!"

"May lakad kami ni Lily maya maya."

"Ah...okay. Pasensya."

"Ayos lang. Bakit ba?"

"Hinde...wala yun."

"Bakit nga?!"

"Gusto ko lang sana puntahan si Oliver bago sya makaalis."

"Why didn't you say so?! Sunduin kita." maya maya lang, nakarating na si
Charlie sa bahay ni dad.

"Sorry sa abala."

"Wala yun." dahil mabilis ding magdrive to, nakarating agad kami. Kaso...

"Si sir Oliver po? Nako. Di niyo naabutan." hinila naman ako ni Charlie.

At nagdrive kung saan saan...sa airport pala.

"Tara. Hanapin na natin yung adik na yun." niyakap ko naman si Charlie.

"SALAMAT TALAGA!"

"That's the least I can do." nahanap ko naman si Oliver na may hawak
nang maleta at jacket sa kamay nya.

"OLIVER!!!" lumingon sya. Tinignan ko si Charlie, um-oo lang sya sakin.

I just realized that I'm miserable when he's around. But I'm gonna be a
lot more miserable kung mawala sya. Wala nang nang-iinsulto sa mga
sobrang maliit na bagay na ginagawa ko. Wala nang maiirita sakin kapag
kakausapin ko sya...

Tumakbo ako papunta sakanya at yumakap.

"D-don't leave." tumawa sya.

"Kanina lang sabi mo I should get outta your life at hindi mo ko
kailangan. Ano nangyari sayo ngayon?"

"You're a jerk you know?!"

"I KNOW!" tumawa naman kami pareho. "So...ano drama mo at pumunta ka pa

dito?"

"W-wag ka na umalis."

"Give me a good reason kung bakit ako magsstay." huminga ako ng malalim.

"K-kasi..." tinignan ko sya. "Kasi mahal na nga kita!!!"

"M-mahal mo ko???" tumango ako. "B-bakit isang taong katulad ko?"

"Ewan ko!!! You're the last person that i'd ever think I'd fall inlove
with, you know?!"

"Well, do something." huh?

"H-huh?"

"Please..don't love me, Brett. Wag ako!"

"I can't do anything now! Mahal kita! Kahit 1% lang ba hindi mo ko

mahal?! HAH?!"

"Brett...hindi naman sa ganun...pero..."

"So...mahal mo nga ako?!"

"Brett, don't do this."

"Do what?!"

"You're acting so crazy!"

"I KNOW I AM! JUST TELL ME KUNG MAHAL MO DIN AKO KAHIT KONTI! PLEASE!
THAT'S ENOUGH!"

"Even if I'll tell you, I'm not sure when to come back."

"I'll wait! Kahit 10 years! Kahit forever pa!" tumawa naman sya.

"I'm afraid you'll get hurt, Brett."

"I don't care, Ver! I want your answer!"

"Sorry. I don't love you." naglakad na siya paalis pero hinila ko sya.

"Why not?!" tumulo na siguro mga luha ko nun.

"I'm inlove with Joahnna! I'm still inlove with her! Can't you see?!"
umiling iling ako. "Why can't you see that!? Just...MOVE ON!" he's...harsh.

Nabitawan ko naman sya, naglakad na siya paalis.

"Pinilit kong maging siya. Ginawa ko halos lahat ng mga bagay na nagawa
na nya. Mahal naman kita, kapantay ng pagmamahal nya. Desperada? Okay.
That's me. Ginawa ko lahat para lang mapalapit sayo tulad kung gaano sya
kalapit sayo. Now, Oliver...KULANG PA BA?!" binitawan naman nya yung mga
dala nya at yumakap sakin.

"Tama na, Brett...hindi ka naman sya." umiyak na sya...

Everytime you cry for the one you love, I get hurt too. "Mahal mo nga
siya." sabi ko.

While you, not knowing that when you cry, I also secretly die and cry
inside, because, alam naman ng lahat na mahal na mahal kita ngunit may
mahal kang iba.

"Yes. I love her. Now please...please move on." kasabay ng pagkasabi nya
nun, natamaan sya sa suntok ni Charlie.

"Sira ulo ka, Oliver." hinila na ko ni Charlie at hinatid na ko pauwi...

**END OF FLASHBACK**

"THAT JEERRKKK!!!" sigaw ni Alex at Lily.

"He's not a jerk. I think Brett deserves some pain like what she brought
up to me." lumingon kami.

"Paula?!!! B-bakit ba?!!!" tumawa sya. Pinigilan ko naman si Alex, baka

masaktan nya si Paula eh.

"Kunwari ka pa dyan Brett? Wow. ANGELIC! Poor, innocent Brett. YEAH

RIGHT!" she crossed her arms. "Akala mo siguro sinasanto ka ng mga tao
dito noh?! Akala mo siguro they like you. No, they don't! They think
you're someone who likes attention! They think you're a flirt! Which is
true! MALANDI KA TALAGA!" bigla namang may humablot ng kamay nya.

"RAPH?!" sabay sabay naming sabi.

"Kung may masama ang ugali dito, ikaw yun, Paula. Ano bang problema mo
hah?!"

"IKAW LANG NAMAN YUNG PROBLEMA KO EH!!!" umiyak si Paula. WOAH...

"WHAT?! ABOUT THE BREAK UP THING AGAIN?!"

"YES! 1 YEAR NA TAYO RAPH! TAPOS BIGLA LANG DUMATING YANG BABAENG YAN
NAKIPAGBREAK KA SAKIN?!" ako nanaman?!?!

AYOKO NA AH!

"D-dahil...dahil gusto kong mahalin si Brett! Di tulad nung hindi ko

naipakita kay Joahnna nung nabubuhay pa sya!" so...this is all about
JOAHNNA again.

"I don't care! Si Brett parin yan!" atleast sya alam nya na si Brett
ako, but in a negative way. "You know what your problem is?! Masyado
kang inosente kaya halos lahat ng tao naloloko ka! You think people like
you, huh?! NO THEY DONT! I can't believe I used to call you my FRIEND."
tumakbo sya paalis.
"Now what Raph!?" sabi ko sakanya na sobrang naiinis na.

"What?!"

"STOP LIKING ME BECAUSE I LOOK LIKE JOAHNNA! MALAYO AKO KAY JOAHNNA!
MALAYONG MALAYO! SI JOAHNNA, MINAMAHAL NG MGA TAO SA PALIGID! AKO!?
HINDE! EVERYONE LIKES ME JUST BECAUSE I LOOK LIKE HER!" hindi ako
nagwalk out, hindi ako umalis, nagstay lang ako sa kinauupuan ko at nagbasa.

Umalis naman na din maya maya yung 3 lalake. Kaming mga babae nalang ang
naiwan.

"Paula's a nice girl from within..." sabi ko.

"MATAPOS KA NYANG GANUNIN SASABIHIN MO NICE GIRL SYA?!"

"Kayo naman. Malay niyo, nabulag lang sya. Iba din naman kasi yung plano
ni God para sating lahat eh." tumawa naman sila.

"AMEN!!!" binato ko sila ng ballpen.

"And Brett?"

"What?" sabi ko naman habang nagbabasa parin.

"Just so you know, we don't like you because you look like Jo. We like
you because you're Brett." kiniss naman nila ko sa magkabilang pisngi.

Nasarado ko ng wala sa oras yung libro ko sabay yakap dun sa dalawa.

God? Salamat po. Kasi, andito parin sila sa tabi ko.

...

July 21. Wednesday.

"MASAKIT YUUUN!!!" tumawa naman kami.

"Ayos lang yan Charlie...tssskkkk." hinabol naman ni Charlie si Raph at

Ted. Ang kukulit talaga.

Si Rain naman, tumatawa tawa lang sa tabi ko. Ano nangyari? Ayun,
hinampas ni Raph si Charlie ng diyaryo na gagamitin namin sa project
namin dahil nantitrip nanaman sya at kumakanta kanta. MASAKIT SA TENGA
EH! Peace.

"Walang talent sa pagkanta yang boypren mong ewan." sabi ko kay Lily.

"Di ko naman boypren yan eh!"

"ASOOOOOOSSS!!!" sabi ko, ni Alex at ni Rain.

"PROMISE! Hindi talaga! Di ko pa siya sinasagot."

"Hindi nga kayo pero parang kayo." tumawa kami.

"Eh...ikaw? Kumusta ka naman ngayong wala na si..alam mo na." tumayo
naman ako.

"Kukuha muna ako ng inumin. Nauuhaw ako." ngumiti ako. Tumango naman
sila dahil sure na siguro silang ayaw kong pag-usapan.

Di muna ako bumalik dun sa may field. Umupo ako dito sa may bleachers sa
opposite side ng field.

Honestly, I still care about him. Kahit gaano kasakit...I'm still inlove
with that jerk.

"Brett! M-may sasabihin ako sayo..." nagulat ako kay Ted na umupo sa
tabi ko. "Maha-"

"Lam mo Ted? Miss ko na siya..." napasimangot ako, lumingon ako kay Ted.
Nakasimangot din sya. "Ai sorry. Ano nga yung sasabihin mo?"

"Yun? W-wala. Ano...TAYA!" tumakbo naman sya. Hinabol ko naman sya,

sabay nakisali na din ang buong barkada.

...

August 1 na. Ang bilis noh? :P 13th day na di namin sya nakasama. Oh
well. Better yet enjoy a nice Saturday.

Nakina Alex kami ngayon ni Lily. Niraraid lang namin yung kwarto nya.
Nasa kusina kasi sya, nagpeprepare kasama nung maid nila. Dahil
tinatamad kaming magluto ni Lily, andito kami sa kwarto nya.

May scrapbook pala sya dito. Mga picture ng barkada. Solo pic bawat
page. Tapos may mga description something. Nakita ko naman sa page ni
Lily, picture nya na may nakapalibot na "CHARLIE." Tumawa nga kami eh.
Pagtingin ko sa page ko, blank sya na may picture ko sa gitna. Tapos may
sad face at umiiyak sa bottom right side at sa upper left side. May
nakalagay naman na:

You gotta take the good with the bad, smile with

the sad, love what you got, &+ remember what

you had. Learn to forgive, but never forget. Learn

from your mistakes, but never regret. People

change, things go wrong, but always remember

LIFE GOES ON. <3

Hindi katulad nung sa iba na punong puno ng designs, akin lang yung
medyo blank. Tinignan ko yung kay Oliver.

Picture nya na nagsusulat at nakasmile pero hindi nakatingin sa camera.

Kailan to?! May "x(" naman na nakalagay sa bawat corner nung page nya at
"A JERK, YES. BUT HE'S A PART OF OUR LIVES."

"Hui. Bat umiiyak ka nanaman?!" pinunasan ko mukha ko.

"Eh kasi.."

"Mahal mo pa din noh?"

"Oo eh.."

"Kahit niloko ka? Kahit iniwan ka? Kahit hindi ka naman mahal?" tumango
tango ako. Saka ko naman napansin.

"Bakit ikaw naman umiiyak?!"

"Kasi...kasi naawa ako kay kuya."

"B-bakit?"

"Sobrang nalilito kasi sya eh. Kung ikaw ba talaga o si Alex.."

"Anong nangyari samin ni Brett?" nagulat kami nung pumasok si Alex na

may dalang bagong baked na cookies.

"Wow! Sarap!" sabi ni Lily.

"Be careful-"

"ARAAAY!"

"Still hot?!" napahalakhak kami ni Alex. Takaw takaw kasi!

...

"Bumalik ako dahil mahal kita..." naiyak ako.

"T-talaga?"

"Oo...sobra. Nagawa ko yun dahil...dahil..." pinatay naman yung TV.

"ANO BA NAMAN RAPH!" tumawa silang lahat.

"Ikaw kasi eh! Tutok na tutok sa TV!"

"Hmffff!!!"

August 3 na ngayon. Pasukan nanaman. Ang dakilang MONDAY! Nasa may AVR
kasi kami eh. Nanonood ng kahit ano dahil walang magawa kasi absent yung
teacher namin sa 2 magkasunod na subject at walang substitute. Buti
nalang wala si gay bald guy.

Last subject namin sa araw na to, Values. Dumiretso kami sa classroom.

Wala pa naman si ms. Jing kaya nagkadaldalan pa kami. Pero hindi parin
namin kasama si Lily. Kasi nga taga section 4 sya.
"Okay class. Settle down." nanahimik naman kami at bumalik sa proper
places. Nagdidiscuss si ms. Jing pero ako nakatingin sa left side ko.
Bakante parin hanggang ngayon. "-okay. You may start now. Pass the
papers to the back." ano daw?!

"Psst. Rain! Ano daw?" tumawa sya.

"Kasi kasi. May namimiss kasi eh." binato ko naman sya nung ballpen ko.
Napansin niyo din ba? Mahilig akong mambato ng ballpen. HAHA. "Sabi ni
ms. Jing, sagutan daw yung parang survey na maglalagay ng explanation
kung ano."

"Ai ganun? Sige. Salamat."

"Brett naman! Kanina ko pa pinapasa sayo!" tumawa nalang ako ng mahina

at nagpasa ulit sa likod.

Yung mga nakasulat naman, 5 tanong na sasagutan namin at bibigyan ng

explanation. EASY. Nakakawala nga lang sa mood. Kahit anong sabihin nila
parati akong nakakaringi ng OLIVER.

1.) A lie that causes a smile?

or

the truth that causes a tear?

Napaisip ako. Mostly, sa lahat ng mga pakitang tao, isasagot, yung

pangalawa, kesyo para mamulat daw sa katotohanan something. Eto ako
ngayon, nagsimulang sumagot.

I'll pick a lie that causes a smile. Why? Because it's better to be
stupid and know nothing than know everything but get hurt and cry.
Crying is tiring. Being heartbroken is almost as painful as when they
stab you in the heart and you can't do anything but stay still while
they heal it.

2.) Which is better? Some to tell you that "I'm leaving."

or you, saying, "I'm leaving you."

I'm leaving you. Nothing hurts more than being told that someone you
really love and care about is leaving you. Leaving you behind. Behind
all those hurtful memories and all those smiles that turns into frowns.
All my life, I've been selfless. This time, I want to be selfish and do
something that would not hurt myself. Just this once, I want that one
certain person to see how much he's hurt me when he said "I'M LEAVING YOU."

3.) What if someone pretended to love you and in the end, just really
hates you?

I won't care. Love me, or hate me, it will NEVER break me.

4.) Do you believe that first love never dies?

Well..before. But right now, I just want it to DIE!!!

5.) Mention someone who really made a big impact in your life. And why?
(Can use codenames if you think it's too private.)
 Philip Oliver Scott. Because when I met him, my life began to change.
I've experienced how to be heart broken. I've experienced how to be
hurt. I've experienced how to be strong. But most of all...I've
experienced how to LOVE.

Dahil tuloy tuloy ang pagsagot ko at hindi ko na iniisip, sinabihan ako

ng "Ang bilis mo namang sumagot!"

Dahil nauna nga ako, pinabasa sakin ni ms. Jing sa harap ng lahat. Sakto
naman, pagtayo ko sa harapan, kumatok si Lily.

"Yes ms. Versosa?"

"Mam yung hinihiram daw po ni ms. Jeanne?"

"Ah oo. Antayin mo nalang matapos yung klase namin. Umupo ka muna dyan."
um-oo naman si Lily. "Okay, ms. Aragon. Start."

"A lie that causes a smile? Or the truth that causes a tear? I'll pick a
lie that causes a smile. Why? Because it's better to be stupid and know
nothing than know everything but get hurt and cry. Crying is tiring.
Being heartbroken is almost as painful as when they stab you in the
heart and you can't do anything but stay still while they heal it." may
mga nagreact naman at nagbulungan.

"Quiet class. Tuloy mo." umupo naman sa table ng teacher si ms. Jing.

"Which is better? Some to tell you that "I'm leaving." or you, saying,
"I'm leaving you."? I'm leaving you. Nothing hurts more than being told
that someone you really love and care about is leaving you. Leaving you
behind. Behind all those hurtful memories and all those smiles that
turns into frowns. All my life, I've been selfless. This time, I want to
be selfish and do something that would not hurt myself. Just this once,
I want that one certain person to see how much he's hurt me when he said
"I'M LEAVING YOU." napatingin ako sa barkada ko.

Si Alex, ayun, nakatingin sakin ng parang sobrang malungkot. Si Lily,

nakasimangot. Si Rain, nakayuko na. Si Charlie naman, umiiling iling lang.

"What if someone pretended to love you, and in the end, just really
hates you? I won't care. Love me or hate me. It will NEVER break me."
ngumiti naman yung mga kaklase ko at nagbulungan nanaman. "Do you
believe that first love never dies? Well, before. But right now, I just
want it to DIE!!!" natawanan naman dahil nag-action pa ko ng sinasaksak ko.

"Quiet class!"

"Brett! Ituloy mo sa number 5!" sigaw ni Rio na loko lokong kaklase namin.

"Sira! As if naman babanggitin nya! Baka gumamit sya ng codenames!"

tumawa nanaman.

"Mention someone who really made a big impact in your life. And why?
Philip Oliver Scott." nagbulungan nanaman. May mga naghiyawan pa nga eh.
"Because when I met him, my life began to change. I've experienced how
to be heartbroken. I've experienced how to be hurt. I've experienced how
to be strong. But most of all..." huminga ako ng malalim. "I've
experienced how to love..." tuluyan na yata akong nabingi dahil sobrang
naghiyawan na talaga.

Nakaupo na ko, hindi parin ako tinigilan sa pang-aasar. After this

day...you won't be seeing Brettina cry.

...

August 6. Thursday.

Sobrang busy na ng mga tao ngayon dahil next week na yung exams para sa
2nd quarter.

"Hui Rain!" ngumiti naman sya.

"Good afternoon."

"Kala ko absent ka. San ka ba nagsususuot?"

"Namiss mo ko agad?! Ikaw talaga!" binatukan ko naman sya. "Masakit yun

ah!" nagpeace sign naman ako.

"San ka ba galing?"

"Inutusan ako dun sa may gym. Isa kasi ako sa mga naassign na
magdecorate eh."

"Para san?"

"Foundation day." natuwa naman ako.

"Kailan?!"

"Pagkatapos ng exams next week." na-excite naman ako. 2 years na din

akong hindi nakakaranas ng ganun kasi iba yung systema sa US. "Miss ko
na din si ano.." napatigil naman sya nung tumingin ako.

"Si Oliver? Oo nga. Nakakamiss." ngumiti ako. Hindi pilit. Ngiti talaga,
dahil nga ayokong magpaka-EMO ng dahil sakanya.

Nagtaka naman sya sakin dahil ang saya daw ng mukha ko ng parang walang
nangyari.

"Ganyan talaga, Rain. I don't want to stay miserable forever. Susundin

ko sya ngayon." umakbay sya sakin. "I'm gonna move on."

"Tara na nga!" nakita naman namin yung 5 pa. Kumakain na pala sa canteen
hindi man lang nag-aya.

Bumalik naman din kami sa kanya kanyang klase at walang katapusang

lessons lang ang sumalubong samin.

...
August 7, Friday.

'Attention to all highschool and college students, please check on every

bulletin board for your assigned booths and groups.'

Pinalabas naman kami ni sir Raul para macheck na daw namin.

"Kakaexcite!" sabi ko sakanila. Humawak naman sila sa mga ulo nila.

"Ang babaw talaga nitong kaibigan natin." sabay tawa nila.

Asan ba yun?! Aragon...Aragon...Aragon...AYUN!

'Sofiah Brettina W. Aragon - Jail Booth.' Napatalon naman ako.

Hinanap ko naman yung ibang nakikigulo pa para makita yung mga grupo
nila. Una kong nahanap, si Alex.

"Hui!" nakita ko syang nakasimangot. "San ka napunta Lex?"

"AMBORING! Dedication booth!"

"Ayos nga eh. Ako kahit saan ayos lang! HAIII!" niyakap ko naman sya
pero tinulak nya ko at tumawa.

"I can't believe this. My bestfriend's losing her mind." binato ko naman
nung stick ng lollipop na kinakain ko kanina. "Hilig mong mambato!"
napansin?! Haha.

"San kayo na-assign?"

"Ako sa jail. Itong kasama ko sa dedication." tumawa naman si Rain.

"Hey guys. Ako sa maze. Sa gym kami."

"Haii..buti pa kayo! Ako sa walang kamatayang horror booth!" sabi nitong

si Lily.

"Takot ka sa multo beh?"

"SHHHH!!!" sabi niya. Tumawa naman kami.

"KAILAN PA?!?!?!?"

"K-kanina lang..." sabi ni Charlie sabay hablot kay Lily at niyakap nya.

"Bawal ang PDA, alam niyo?" binato naman nila ako ng kung ano.

"Ako naman binabato niyo ngayon! Hmf!"

"Ako sa wedding booth! KACORNIHAN!" reklamo nitong parang lintang

nakayakap kay Lily.

"Eee...ako nga sa kissing booth eh! Sheesh!" sabi naman ni Ted na

nagkakamot pa ng ulo. Kuto? PEACE OUT.

"Ako sa jail." sabi ni Raph na nakasimangot pa habang nakaakbay kay Ted.

"Wow! Ayos! Ako din!" bigla naman syang napangiti. Nyeeeh.

"May tinatago ka yata Raph?" sabi ni Charlie ng nakakaloko.

"Sira! Wala noh!"

"Edi wala!"

...

P.E. nanaman pala ngayon.

"Ui guys. Ano ba, malalate tayo!" sabay hablot ko kay Alex.

"BRETT?!?!?!? IKAW BA YAN?!?!?!?!"

"Duh?"

Nagstart din naman yung soccer game namin. Pagkatapos nun, dumiretso ako
sa music room. Balita ko may practice nanaman eh. Natigil kasi yung
practice dahil dun sa inaayos na election eh pati na din sa SPS.

...

August 8, Saturday.

"AYAAAAAAWWWW!!!!"

"Brett come on!!!"

"AYOKO! AYAAAW!" binuhat naman ako ng parang sako ni Rain. "LET ME DOWN
YOU MORON!"

"Shut up smart mouth." sabi ni Ted na nakangisi pa.

"AYOKOOOO!!! AYOKO DYAN!!!!"

"Hindi ka naman mamamatay pag pumasok ka dyan eh!" sabi ni Rain.

"RAAIIINNN!!! BABA MO KOO!!!!"

"Wag Rain!" sabi ni Alex na kumakain ng ice cream.

"Hui. Ano ginagawa niyo sa babaeng yan!?" sabi ni manong guard. TO THE
RESCUE!

"Ah...eh...kuya. Nahihilo po kasi sya eh. Dadalhin namin dun sa may

bench. Diba diba?" sabi ni Raph.

"Kuya! Kinikid-"

"Wala yan kuya! Sige po! Dun na kayo! HALA! May pumasok ng hindi
nagbibigay ng ticket!!!"

"HAH?! SAN?!" manong naman eh. UTO UTO.

"Ang bigat mo Brett!"

"CHEEEE!!! MAMATAY KA NA CHARLIE! MGA WALANG KWENTA MONG IDEAS!" tumawa

naman sila.

Binaba na ko ni Rain at umupo na ko sa bench.

"Oi kumatok ka sa kahoy! Baka magkatotoo!" kumatok naman ako sa bench.

Kahoy kasi eh.

"Happy?"

"Yeah." ngumisi sila.

Ako, nakaupo, sila nakatayo at nakapalibot sakin.

"WHY DID YOU BRING ME HEREEE?!??!!"

"We want Brett." sabi nila.

"I AM BRETT!"

"You are NOW. Pero pag binabanggit yung OLIVER nagiging-"

"EXTRA TERRESTRIAL KA!" sabi nila ng sabay sabay.

"I'm a HUMAN BEING!" tumayo ako. "Ayoko na! Oliver kayo ng Oliver!"
hinawakan naman ni Raph yung braso ko. "Aray! ANO GUSTO MO!? AWAY O GULO?!"

"Kala mo di namin alam yung ginagawa mo? You sound so tough, eh? Talaga
lang ah..." tumawa sila.

"Brett. You don't have to pretend to be tough just to get over him.
Antayin mo nalang. Kusang darating yan." drama...

"KAYA BA DINALA NIYO KO SA NAPAKABAHONG ZOO?!" tumawa ulit sila.

"Yeah. Para ibalik mo yung Brett na kilala namin." nakitawa naman ako.
My friends...all so crazy.

How can I stay miserable if I have them? I LOVE THEM.

...

August 9, Sunday.

"Kala mo lang yun."

"Totoo naman eh! Nakita ko kaya!"

"Hindi nga! Alam mo beh! Maraming namamatay sa maling akala!"

"Oo nga Lils. MARAMI."

"Wag niyo na awayin. Nakita ko din naman eh."

"Sige nga! Pano nangyari yun?!"

"Ba ewan! Basta nakita namin!" what the heck is happening?

Bakit ang ingay sa kwarto ko?! I opened my eyes and fell outta my bed
dahil sa gulat.

"WHY THE HECK ARE YOU GUYS HERE?!?!"

"Gising ka na pala! Tanghali na! May lakad tayo! Dali! Ligo!" tinulak
tulak nila ko sa banyo.

Weird...?! And because they'll just annoy me if I don't do what they

said, naligo na ko.

Nag-ayos ako at lumabas na ng banyo.

"San ba tayo pupunta?" hinatak nanaman nila ako. Wow. I'm not a cart!
"Who's car is this...?"

"My brother's." sabi ni Rain na pumunta sa may driver's seat.

"AYOS! FORTUNER!"

"Marami rami tayo eh." si Alex at Lily yung nasa may passenger seat.
Yung Si Raph naman at ako, nasa likod. Si Charlie, sa may front seat.

"Raaappphhh" nagpout ako tumawa sya.

"Problema mo?!"

"Inaantok pa koooo!!!" nilagay ko yung ulo ko sa may balikat nya.

"Sige lang..." hinalikan nya naman ako sa pisngi kaya nagising yung diwa ko.

"AYIIIEEEE!!! NAKITA NAMIN YUUUUN!!!" binato lang namin sila ng unan

nung kotse.

"Oi kayo dyan! Ayusin niyo yan! My brother will kill me!" tumawa nalang
kami.

"Matagal pa ba?!" sabi ko habang nakasandal parin ako kay Raph na

mukhang nakatulog na din. Medyo malayo din kasi eh.

Finally, we stopped moving. Pagtingin ko, may pagkagold yung gate. And
the sign board reads 'Golden Gate Memorial Center.' WTF?!

"DITO?! DITOOO?!??!" tumango naman sila. "What will you do here?!

Ililibing nyo ko ng buhay?! I thought you guys are my friends-"

"SHUT UP!" napatahimik naman ako. Tumawa sila.

"We're gonna celebrate someone's birthday today." ngumiti naman si Raph

at umakbay sakin. Nasa loob parin kasi kami ng kotse eh.
"Sa sementeryo?! Are you kidding me guys?!" dahil ayokong sumama,
kinailangan pa nilang magjoin forces para mapababa ako.

Ang duwag ko nga kaya ayokong sumama eh! Pero sa huli, they won, I lost,
simple as that. Nakapagitna ako kay Lily at Alex, sunod sunod nga yung
height eh. Mas matangkad si Alex, sunod ako, tapos si Lily dahil
pinakabata naman sya saming 3.

Sa mga lalake naman, si Charlie pinakamatangkad. Sunod YATA

si...well...you know who! Tapos si Raph at Ted halos magkasingtangkad.
Si Rain yata pinakamaliit eh. Pinakamaliit sa lagay na mas matangkad
siya ng 1 ruler kay Alex. So...to be honest. Para silang giants. JOKE.

"Sino bang may birthday?" tumigil sila sa paglalakad. Tumingin ako sa baba.

'Joahnna Dine San Miguel Ramos - 1992 - 2005'

Loving daughter. Loving sister. Loving friend.

You'll always be in our hearts no matter what.

Oh my God. Joahnna..it's her birthday?! Tumingin ako sakanila. Tumango

lang sila.

"Happy birthday Jo..." bati ni Ted na naglagay ng bulaklak.

"Happy birthday!" sabi nilang lahat. Ako naman, napatahimik nalang.

"May problema ba Brett?" huminga ako ng malalim.

"Happy birthday Joahnna. The more and more na naririnig kita kung kani
kanino man, lalo kong ginugustong makilala ka. They say we look alike."
tumingin ako sa mga kasama ko. "Guys, can you wait in the car?" tumango
sila. Maaga pa naman eh.

Nawala yung takot ko nung makita ko yung grave stone ni Joahnna.

"Uhmm...hi Joahnna." I'm not expecting any replies you know?! I'll panic
kung magsalita siya bigla. Humangin naman...nagpaparamdam ka ba Jo?
"Alam mo...dati, naiinis ako sayo. Why? Because people compare me a LOT
to you."

Naramdaman ko nanaman ang isang malakas na hangin. Parang sa mga

telenovela lang or animes. But it's happening to me now.

"Sana nakilala kita noh? Ayun nga, I was pissed off with you for the
past few months. Pero narealize ko, you don't really mean no harm.
They're just right. It's like deja vou. Nabuhay yung katauhan ni Joahnna
kay Brettina. Pero alam mo? Between us both, aaminin ko, I'm broken.
Because of your ex boyfriend! I can't believe na naging boyfriend mo
sya. He's been a jerk to me ever since. The only reason why he was kind
to be in the first place is I'm like his sister, and because I look like
you." ngumiti ako. Bigla namang may nagsalita sa likod ko.

SI JOAHNNA!!!

Nyeh. Naniwala naman kayo?! Hehe. PEACE. ^____^V

"Oh? Rain? Ano ginagawa mo dito?"

"Wala lang..." lumuhod sya sa tabi ko at sa harapan ng grave stone ni

Joahnna. "Hi crush. Si Brett to oh. Yung lagi naming kinukwento sayo."

"Lagi?" tumango sya.

"Tara na Brett. Pupunta daw tayong mall." tumayo na din naman ako. Nauna
syang naglakad, sabay bulong ng.. "I know your secret.."

"Huh?!" ngumiti sya.

"Wala yun. Tara na!" inakbayan niya ko. Weird...

...

August 11, Monday.

"Masakit na lalamunan ko! Pahinga na tayo!" tumawa naman sila.

"Sabi mo eh!" umupo ako dun sa may tabi ng window ng music room nung
makita ko si Paula. Nakatitig sya sakin ng parang nag-aalala.

Lumabas naman ako at inapproach sya.

"Pau..? Bakit?" umiyak nalang sya bigla. THE HECK?!

"I really hate you." sabay takbo nya. Ano nanaman?!

Pagkatingin ko sa bulletin board sa labas ng music room, nakita ko

pictures nung elimination ng SPS. Nakita ko sya, nakangiti na ewan.
Oliver...what could you be doing?

"Hui Brett! Tara na! Practice na!" practice namin ng banda ngayon. Wala
lang, balita kasi namin sa katapusan, may battle of the bands.

...

Umiiyak nanaman ako. Akala ko hindi na ko iiyak kailanman. Pero bakit

naalala ko palang sya umiiyak na ko?! Kung tutuusin hindi naman ganun
katagal yung pinagsamahan namin eh. Pero tignan mo, kahit saan ako
magpunta laging andun yung alaala nya.

"Brett?" dali dalian ko namang pinunasan yung mukha ko.

"Ui Alex. Ano?" tumawa sya.

"Wala lang. Di ka kumain eh. Problema?" umiling ako.

"Wala. Kaw naman. Ano naman bang magiging problema ko?!" umupo ako at
sobrang tinatamad na yung nararamdaman ko. Nahulog naman yung panyo ko.
"Aleeexxx...paki pulot!" umupo sya sa tabi ko.
"Ayoko nga. You won't break a nail if you get it yourself." sabay tumawa
sya. Alam kong biro yun, pero hindi ako nakatawa. Naiyak ako. Pinulot
naman nya. "Hui! Sorry na! Ito na oh! Pinulot ko na!"

"It's..it's not that." niyakap nya ko.

"You won't break a nail if you get it yourself, brat."

Lagi ko syang naalala!

"Alex...why am I so weak?"

"Brett. Wag kang ganyan. Do you want to go back to your condition 2

years ago?!" umiling ako.

"Keep that down, Lex..I just..nahihirapan ako. I'm so stupid!!!"

"Dont worry, we're not stupid..we're just silly little girls falling for
really really hot guys!" sabay tayo nya. "Oh ano pa iniiyak iyak mo
dyan? Prove to me you're my bestfriend." ngumiti ako at binatukan ko sya.

"What will I do without you?"

"You'll probably suffer forever." nilink ko yung kamay ko sa kamay nya

sabay pumunta kaming cafeteria.

Nakakatamad talaga yung Monday. Lahat kami busy na eh. This time,
dismissal, mag-isa ako dahil sobrang busy nung mga barkada ko. Nakita ko
may babaeng umiiyak dun sa may garden na usual tambayan ko. Went inside
to see who it could be..

"Hey. Ayos ka lang?" tumingala sya. "Oh..Paula. Uhmm..ano problema?"

"WHY DO YOU HAVE TO BE AWFULLY KIND?!?!?!" sabay tulak nya sakin kaya
napaupo ako. Pero bigla naman nya kong inofferan ng kamay para makatayo
ako. Is she going crazy? Itutulak nya ko tapos tutulungang tumayo?!
"S-sorry.." sabay walk out.

"What's wrong with the world?"mahina kong sabi habang tinitigan yung
phone ko nung may magtext. NO NUMBER yung nakalagay. International?

Who could this be?

[[...]] WOW. Ang meaningful naman. 3 dots. Geez. Binura ko na naman

dahil walang kwenta.

Maya maya lang, dumating si Ted at ihahatid na daw nya ko kina mommy.

"Ted..." tumingin naman sya.

"Hm?"

"Namiss kita." sabay yakap ko sakanya.

"Weird ka..." tumango lang ako.

Pumunta ako sa may field, dun kasi yung Jail Booth namin. Nakita ko din
si Raph na tumatawa kasama ni ate Jill. Lumapit ako.
"Ui Brett." nginitian ko lang sila.

"Ei. Ano na gagawin ko?"

"Tulungan mo nalang kaming gumawa ng rules."

...

August 28, Friday. Cancelled ang school dahil battle na. YUP. Battle of
the bands. Sobrang kinakabahan na nga ako eh.

Name ng band namin? SNICKERS. Halos lahat kasi kami na nasa banda
mahilig sa chocolate na yun kaya yun na yun. GRIN. Number 5 kami eh.

How I wish andito si Oli-NAH. Nevermind.

"BRETT!" napalingon ako kung saan saan. Ang daming tao dito sa may mall.
Yup, mall ginawa. Di ko na makita yung mga kaibigan ko. "DITO! HUI!"
tumingin ako dun sa may bandang edge ng stage.

"GUYS!" tumakbo ako papunta sakanila.

"Goodluck!!!" niyakap ko naman sila.

"Nako! I need that! I'm nervous!"

"YOU ARE?!"

"It's my first timmeee!" tumawa naman sila.

"Ui. Mag-uumpisa na! Go to your band mates! We'll be right here. Don't
worry. I checheer ka namin!"

Nag-announce na nga yung MC na magsstart na nga. May anthem pa at kung

ano ano. Finally...nagstart na. Later did I know...

"May we call them on stage! Band number 5! SNICKERS!"

"WAAAA!!!" tinulak naman ako nina Elmer.

"Kaya mo yan Brett!!!"

"Kinakabahan ako!!!" tinawanan naman nila ko...maya maya lang, tinugtog

na namin yung female version ng BROKEN namin by LIFE HOUSE.

"...I'm falling apart.

I'm barely breathing,

with a broken heart

that's still bleeding..." tumingin tingin naman ako sa mga audience.

Napangiti ako nung nakita ko yung mga kaibigan ko na todo suporta.

"...and the pain,

here is healing,
so I'm holding on." napaluha nalang ako, pero hindi masyadong halata,
siguro mukha na kong puffy pero hindi naman siguro halata.

Sobrang nasaktan lang kasi ako nung may makita akong lalakeng nakatitig
sakin. Pagkatapos nung kanta...napabulong nalang ako..."Oliver..."

"Brett..hui!" ai oo nga pala!

"A'right everyone. Our next song will be I'd lie." kumindat naman ako,
naghiyawan nanaman.

Tumingin ako sa band leader na si kuya Elmer. Siya yung naging lead
guitarist. Nagthumbs up sya.

"I don't think that passenger seat

Has ever looked this good to me

He tells me about his night

And I count the colors in his eyes

He'll never fall in love

He swears, as he runs his fingers through his hair

I'm laughing 'cause I hope he's wrong

And I don't think it ever crossed his mind

He tells a joke, I fake a smile

But I know all his favorite songs

And I could tell you

His favorite color's green

He loves to argue

Born on the seventeenth

His sister's beautiful

He has his father's eyes

And if you ask me if I love him...

I'd lie" ngumiti ako nun.

Nagtitilian na yung mga tao. Saka ko lang napansin. Parang...parang si

Oliver talaga yun!

"He looks around the room

And innocently overlooks the truth

Shouldn't a light go on
Doesn't he know

That I've had him memorized for so long

He sees everything in black and white

Never let nobody see him cry

I don't let nobody see me wishing he was mine

I could tell you

His favorite color's green

He loves to argue

Born on the seventeenth

His sister's beautiful

He has his father's eyes

And if you ask me if I love him...

I'd lie"

Nagsway naman ako ng onti tapos umikot ng saglit. Nagwhistle pa nga yung
grupo ng mga lalakeng mukhang gwapo naman eh. Tapos naghiyawan nanaman,
pinakamalakas nga kay Alex at Lily eh.

"He stands there, then walks away

My God, if I could only say

I'm holding every breath for you" napalingon naman ako dun sa lalakeng
kamukha ni Oliver. He mouthed some words...pero yung naintindihan ko
lang is yung SORRY.

"He'd never tell you,

But he can play guitar

I think he can see through

Everything but my heart

First thought when I wake up,

My God, he's beautiful

So I put on my make-up

And pray for a miracle

Yes I could tell you

His favorite color's green

He loves to argue

Oh, and he kills me

His sister's beautiful

He has his father's eyes

And if you ask me if I love him...

If you ask me if I love him...

I'd lie" yumuko naman ako para may effects.

Pagkatapos nun, ang lakas ng palakpakan. Ano ba meron?! Nagbow lang kami
sabay alis sa stage.

"GREAT JOB!!!" sabi nung music teacher namin. Nagpathank you lang kami.

"Wow Brett! May emote effect ka pa dun sa unang song ah!" hindi yun
emote, totoo yun. Saka naman ako bumaba ng stage at hinanap yung barkada
ko. Kaso, nakita ko nanaman yung kamukha ni Oliver na nakatitig sakin.

Nilapitan ko sya.

"O-oliver!?"

"Brett..." sabay nalungkot yung mukha nya.

"B-bakit-"

"BRETT! WOOO! AYOS AYOS! ANG GALING MO!" niyakap naman nila ako.
Tumingin ako ulit dun kay Oliver. Wala na sya?!

Wala na nga ba sya or imagination ko lang yun...?

...

Later that night. Sobrang natuwa kaming lahat sa resulta...

"And the winner of the over all battle of the bands...SNICKEEERSSS!"

tumalon naman ako. Napayakap pa nga ako kay Rain eh.

Tumitig naman sila.

"Kayo ah..." tumawa kami.

"WALA!" si Elmer na yung kumuha ng trophy.

Dahil nga 7pm na natapos, kumain nalang kami ng barkada. Mas pinili kong
sumama kina Alex kesa sa mga band mates ko. Ayos lang naman daw sakanila.

Nasa may ice cream stand kami nung may dumaan na mga lalake. Ang
gugwapo! PRAMIS! WALANG BIRO!
Dahil ako, si Alex at Lily lang ang magkasama at yung mga lalake eh kung
san man napunta, nilapitan nila kami.

"Hi." sabi nung isa.

"Uhmm..hi."

"Taga WNU kayo?" tumango lang kami.

"Ai wow. Kami yung mga taga St. Mary's. Ayos yung performance niyo
kanina ah. You're Brett right?"

Brett's reaction: O_o

Alex's reaction: ^_^

Lily's reaction: ^w^

"How'd you know my name?"

"Oi! Kanina ko pa kayo hinahanap!"

"JON!?!?!?" sabay sabay naming sabi nina Alex.

"Ui Brett. Alex, Lily. Nice seeing you. By the way, great job, Brett."
ngumiti lang ako. "Barkada ko. Si Bryan, Gino at si Mikee."
nakipagkamayan naman kami.

"HOI! ALEX! BRETT! LILY!" pagtingin namin, ang sama ng tingin nina Ted.

Ted's reaction: >.>

<.<

>.<

Raph's reaction: $%!?! -_-

Charlie's reaction: X(

Rain's reaction: ^_^ same old Rain.

"Problema?!" sabi ni Lily.

"Bat kayo nakikipagusap sakanila?!" tumawa kami.

"Nga pala. Ted, Raph, Char, Rain sina Jon, Bryan, Gino at Mikee."

"JON!??!?!" ngumiti si Jon.

"Nice seeing you guys." tumango lang yung 4.

...

August 29, Sabadong sabado ginugulo nanaman ako nitong 2 kong bestfriend.
"Alex! Lily! Tinatamad talaga ako!"

"Sige na! Punta tayong mall! Magbibirthday na si Rain eh!" napatayo ako.

"KAILAN?!?!?!"

"Sa Tuesday." nanlaki mata ko.

"OH TARA!" tumawa sila. What's funny?!

"Nakarinig lang ng Rain eh."

Nagdrive si Alex. OO. DRIVE! As in NAGMANEHO talaga. Hiniram nya kotse

ni tita Berna eh. 17 na din naman sya. Yup. She's 1 year older than us.

Nakaupo kami dito sa starbucks dahil sa napagod kaming maghanap ng

regalo. Ang hirap regaluhan ng mga lalake!!!

"Rain's nice..." sabi ni Alex. Tumango naman si Lily. PASAWAY TALAGA!

"Cute pa." uminom naman sya nung Java chip niya. "Nah! Gwapo pala!"

"Oh and matalino! 3rd honor sya diba?" tumango naman si Lily. NAMAN?!?!

"At crush ng bayan."

"Good height."

"Gentleman."

"Hindi sya marunong manakit ng tao."

"Very good to be a boyfriend. Boyfriend material kumbaga." don't you

think I don't know what's happening here? Tumayo ako. Pareho silang
napatingin.

"He's not Oliver..." tumayo din naman si Alex.

"Problema mo?!"

"Baka ikaw meron?!"

"Tama na nga!" singit ni Lily. "Laki ng problema nyo!"

"Mas malaki sainyo! Ano bang gusto nyong mangyari?!"

"WAG KANG MAGPAKATANGA SA TAONG WALA NA!" napaupo ulit ako. Sobrang
nasigawan ako ni Alex. "What I meant is, Brett. Wake up. I know it's
normal to love. Pero let it go. He's not coming back..." suddenly,
nag-iba pakiramdam ko.

"He is coming back. I know he is." hinawakan naman ni Lily balikat ko.

"Don't assume too much." hinila nanaman nila ako para maghanap ng
regalo. Finally...nakahanap naman kami.

I decided to buy him a cap. Yes...a CAP. Si Alex, ayun, shirt. Si Lily
naman, chucks na tsinelas.
Wala kasi kaming maisip eh.

...

August 31. MONDAY NANAMAN. Kakatamaaaaadddd...

"Nakakaloka na!" narinig kong sabi ni Alex kay Charlie.

"Balibalita nga eh."

"Kinakabahan na ko. Kailan pa?"

"Nakabalik sya nung Battle. Tapos, kahapon nangyari."

"Ano meron?" tanong ko.

"Wala!" weird.

Same kung ano nangyari sa canteen. Iniiwasan nila ako.

"Hui! Ted! Bilhan mo ko ng pepsi!"

"Hah?! Ah...ano...banyo muna." sabay takbo nya. What's up with him?

Tumingin ako sa iba.

Pati si Rain nga iniiwasan ako eh.

"May dapat ba kong malaman?"

"Sakit ng tiyan ko! Banyo ako!"

"Ako din! Grabeh...baka sira na tong nakain nating pizza!" sabay takbo
ni Charlie at Raph paalis.

Wait lang. WALA NAMANG PIZZA SA MENU AH?!

"Okay. Tell me something I don't know."

"Lily. Kuha tayong drinks." sabay tayo ni Alex at Lily.

"Oi Rain. What's going on?!" tinuro nya yung bibig nya. Obviously,
sinuksok nya lahat ng pagkain nya sa bibig nya para hindi nya masagot
tanong ko.

Bumaling din naman yung iba. Malalaman ko din yan kala niyo.

Natawa naman ako nung inannounce nanaman na namove yung inter-school na

SPS sa Dec. 12. Napansin nga ng lahat na laging minomove eh.

Tapos, inannounce din na sa September 28 - October 2 yung foundation

day. AYOS AYOS!!! Ang daming pinopostpone ah?

Sobrang umiinit na din yung panahon. Lagi na din akong hindi

nakakahinga...sobrang namumula ako araw araw. HAIII..

Mas gusto ko pang tag-ulan.

...

September 1. TUESDAYYY!!!! ^_^ Happy birthday Rain!

PLAN A.

"Hi guys!" sabi ni Rain na todo ngiti. Tinaasan namin sya ng kilay.

"Hi? Ang weird mo ah." napasimangot naman sya.

"Wala ba kayong naaalala?!?!" umiling kami.

"Ano ba mer-" nanlaki mata ni Alex. "OH MY GOD! I CANT BELIEVE

NAKALIMUTAN KO!"

"Yay! May nakaalala!"

"Yung campaign namin next week! DAMN! Guys sige! Hanapin ko pa si

Isabelle." ayun, diretso alis na ni Alex.

"Aii.."

"Ano ba meron Rain?" tanong ko.

"Wala naman. Ano nga ba?" napasimangot sya. "Wala bang nakaalala?!"

"Raph pare! Yung book report natin kay Mrs. Dueno!" sabay tumakbo na
yung si Ted at Raph paalis.

"Ai oo nga pala! Dun sa year book! Mauna na ko!" sabi ni Lily sabay hila
kay Charlie.

"I'm hopeless..." tumawa ako.

"Why so?"

"WALA!" sabay nagpout sya. Kala mo nakalimutan namin birthday mo noh?

Maya maya lang, nung lunch na...

"Rain! Libre mo ko! Gutom na ko!" sabi ko habang nilink ko yung kamay ko
sa kamay nya.

"Ayaw."

"Hmf. EDI WAG!" sabay pasok ko ng canteen.

"Oi joke lang! Kaw naman! Masyado kang-"

"HAPPY BIRTHDAY RAIIINNNN!!!" buong highschool siguro andito na sa canteen.

Rain's reaction: 0_o >.< -_- T_T

Niyakap ko naman sya.

"Kala mo nakalimutan namin?!" tumawa sya.

"Thanks guys!" binigay naman namin regalo nya.

Naghati hati nga kami ng allowance para sa handaan nya eh. Oh diba?
Kasalukuyan naming nagtatawanan nung...

"Rain?! Happy birthday!!!" yumakap yung babaeng hindi nakauniform. Kaya

nahalata na naming taga ibang school sya.

"ROANNE?!?!?!?!!?!?!?!?!?!?!?!??!?!?!?!" sigaw nung mga kaibigan ko.

Kilala nila?!

"Hi guys! Finally! After 4 years!!! Did you miss me?!"

Alex, Lily, Rain, Ted, Charlie, Raph's reaction: O_O

The heck?!

"Hi!" sabi ko.

"Hi! Uhmm..sino ka?" sabi nya sakin.

"Brett nga pala. Ikaw?"

"Roanne! Nice meeting you!" mukha syang mabait infairness.

Nakipagkamayan ako sakanya. Bigla namang hinila na ko nina Alex at Lily.

"Oi! Ano meron?!"

"W-wala! Tara! Dun tayo sa field kumain!"

"Mainit dun! Dito nalang!" umupo naman ako dun sa isang table. "Kanina
ko pa kayo napapansin. May hindi kayo sinasabi."

"Eh kasi...Brett-"

"Pwedeng makiupo?" sabi ni Roanne ng nakatodo ngiti pa.

"HINDE!!!" sabi ni Alex at Lily pero ako, tumango nalang.

"Sige lang. Dito ka nalang."

"Kumusta na kayo, Lily? Wait. Ikaw si Alex diba? Yung girlfriend ni Ted?"

"HINDE AH!"

"Aysus. Naalala ko pa! Grabeh nga eh! Si Pol nga pala?!" POL?!

...

September 2, Wednesday.

"Field tayo girls. Come on." ayaw naman halos lahat kasi sobrang mainit
na. "Ibabagsak ko kayo!" dali dalian naman kaming tumayo at pumunta ng
field.

ANG INIIIITTT.

"Jogging muna tayo ngayon dahil tapos na din naman yung soccer. 20 times
around the field."

"COOOAAACHHH?!??!" sabay sabay naming sabi. Tumawa naman yung mga lalake.

"No more questions. Just do it." nagline naman kami at nagsimulang

tumakbo. Si Sheryll yung naglead samin. Nagbilang naman sya kung ilan na.

Nanghihina na ko. Di na ko makahinga ng maayos.

"ARAGON! BILISAN MO!"

"OPO!" humabol naman ako sa iba. Saka ko lang napansin na umiikot na

yung paligid ko. Ang sakit na ng ulo ko.

The next thing I know...I blacked out, pero naramdaman kong may sumalo
sakin.

...

Minulat ko mata ko. Asan ako? Umupo ako. Familiar place. Clinic to ah?!

"Ms. Aragon. Nagiging suki ka na ng clinic." sabi nung nurse.

"Bakit po ako nandito?"

"Nahimatay ka sa P.E. class."

"Po?!?!?"

"Dinala ka lang dito ng mga kaklase mong lalake. Sabihin mo nga, may
sakit ka ba? Asthma? Sa heart? Sinus? What?" sabi nung nurse.

Umiling lang ako.

"Ang weird naman. May kinain ka ba kaninang lunch?" tumango ako. "Ano?"

"Rice at chopsuey po."

"Ayos naman pala eh. Nahilo ka ba kanina?"

"Opo eh. Sa sobrang init po siguro."

"Mahina siguro risistensya mo. 2 oras kang tulog. Sige na, na-excuse na
kita sa mga teachers. Ayos ka na ba? Malapit nang magdismissal."

"Ah salamat po. Opo, ayos na po ako." sabay lumakad na ko.

"Brett!" saktong pagkapasok ko, lumabas na yung teacher.

"Ui. Ano?"

"Pinag-alala mo ko!" yumakap sakin si Alex. "Ano ba kasi nangyari sayo?"

"Hah? Ewan." si Charlie naman nagdala nung mga gamit ko.

"Sa susunod mag-ingat ka! Nako nako! Mahirap na kung walang taong
nakakita sayo!" nilelecture nanaman ako nitong si Rain.

"OPO!!!" tumawa naman sila.

"OI BRETT!!!!" lumingon kami.

"Problema?!"

"Nahimatay ka sa P.E. niyo?!?!" tumango naman yung mga kasama ko. BIG DEAL.

...

September 5. Saturday. Nandito kami sa bahay ni Rain ngayon. Wala lang,

nag-imbita lang sya.

"Uuwi na ko! Pinapauwi na ko ni mommy!" sabi ko. Excuse ko lang yun.

Wala kasi akong gana eh.

"Di pwede!!!"

"Kelan pa ko hindi pwedeng umuwi sa bahay?!" tumawa sila.

"May inaantay tayo!"

"Sino naman?!?!" bumukas yung pinto. Driver yun nina Rain ah?!

"Si manong driver."

"Eh bat hindi nalang kayo yung magdrive?!"

"Di namin alam pano puntahan eh." tumawa naman kami at sumakay dun sa
fortuner ng kuya ni Rain.

Maya maya lang, nagbrake na si manong. Pagkatingin ko...

"St. Lukes? What's up with St. Lukes?!"

"The reason why we're acting weird lately." umakyat naman na kami.
Kinausap ni Ted yung nurse sa may nurse's station.

"201 daw." 198..199..200..201. Sobrang ang lakas ng pintig ng puso ko.

Feeling ko lalabas na sya ng katawan ko eh!

"Buksan mo Brett." humawak ako sa doorknob. I turned it and peeked inside.

Brett's reaction: T_T

Sinara ko ulit at umupo dun sa may upuan.

"What's wrong?"

"He's awake..."

"HE IS?! GREAT!"

"And he's with Roanne."

"Oh? Andyan pala si Ro. Ano? Pasok tayo?"

"You'll interfere with their business."

"What business?!" binuksan nila.

"WOAAAAHHH!!!" sinarado ulit nila ng malakas.

"Alam niyo na?"

"Panong...bakit...pero..." tumawa ako kahit gustong gusto kong umiyak.

Oliver and Roanne were kissing nung nakita ko.

"How romantic! SA OSPITAL PA GINAWA!" asar na asar na sabi ni Lily.

"Sinabi mo pa!!!"

Bigla namang bumukas yung pintuan kaya nagulat kami. Lumabas si Roanne
ng nakasimangot at tumingin sakin. ANO NANAMAN?! Umalis na sya after
nung titig nyang nakakatunaw.

"Bakit naospital siya?" mahinahon kong tanong.

"Nasaksak sya nung magnanakaw eh." nanlaki mata ko.

"Di kasi nag-iingat eh." I said coldly. He came back...and he's so gonna
regret.

Pumasok kami, nakaupo sya sa may kama nya.

"OLIVEEEERRR!" sabi ni Raph sabay yakap.

"GERRROOFFF!" tumawa naman sila.

"I think you two should talk." umalis sila. Ako naman, umupo lang at
nagcellphone.

"Wala ka bang sasabihin?" tanong nya.

"Ano ba kailangan kong sabihin?"

"Ewan ko..." napatingin ako sakanya, nakatitig lang din sya.

Finally, I had the guts to talk.

"Bakit ka pa bumalik?"

"I just realized na yung promise ko kay Jo, handa ko nang gawin."

"Ano naman yun?" I tried to control myself from crying.

"She made me promise na magmamahal ako ulit. First, I thought hindi ko

kaya. Pero...nakilala kita."

"JERK!!! MADADALA MO PA BA KO SA GANYAN?!" finally...tears fell.

"Don't cry Brett. Hindi ko naman talaga gustong saktan ka eh."

"Liar! You promised me only ONE thing! And you broke it like hell!"
lumapit sya sakin at yumakap.

"Sorry I wasn't able to protect you from the things or...the people who
would hurt you. I'll make it up to you. Can you give me one chance?
Please? Brett...sa mga araw na hindi kita nakakausap o nakikita, alam mo
bang hinahanap kita? Yes, I'm a jerk. But please. Give me another
chance..." sadness and sincerity filled his voice...eto akong si tanga..

"Just promise me it'll be worth it." ngumiti sya at hinalikan nya ko sa noo.

"2nd promise. And I'm not gonna break it." nagtawanan lang kami at
nagkwentuhan.

SOBRANG namiss ko din pala sya kahit ideny ko. Yeah...official na syang
nanliligaw.

...

Sept. 17. Thursday.

"Ang taba mo na! Wag ka na kumain! Lolobo ka!" hinampas ko sya.

"Problema mo?! Eh gutom ako eh!" ngumiti naman si Alex at Lily ng

nakakaloka.

Si Charlie naman, kumanta nanaman. Sakit na ng tenga ko. HAHA. Si Rain?

Ayun, kanina pa nakangiti. Pero nahalata kong yung ngiting yun eh pilit.
What's up with him? Si Ted? Todo iwas samin. Si Raph naman, kanina pa
tahimik. WHAT THE HECK IS UP WITH THESE PEOPLE?!

"Ang sweeet naman ni Oliver at ni Breeeettt." binato namin sila nung

disposable na spoon.

"Hoy Oliver! Bilhan mo ko ng iced tea!"

"Ikaw na. Tinatamad ako eh."

"Babastedin kita." napatayo naman sya.

"Pasalamat ka talaga!" ayun, umalis na. Nagulat nalang ako nung bumalik
sya at nagkiss sa pisngi ko.

"Ayiiiiiieeeeeeeeee!!!" asar ni Charlie at nung dalawang bestfriends ko.

"Uhmm...una na ko." sabi ni Rain. "May gagawin pa ko eh." ang weird.

"Ako din. Kasi ano...tawag ako dun!" sabay umalis na sina Raph at Rain.

Bumalik na din naman si Oliver.

"Hoy! Ito na!"

"Hoy ka din!" hmf. HAHA.

...
September 18. Friday.

"Sis. Wag nalang kaya?" tumawa ako.

"Bakit nanaman ba? Kanina lang gustong gusto mong sagutin ko sya eh."

"We saw him with Roanne again. Napapadalas na."

"Nah. They're just friends."

"Kahit na magkahalikan sila nung araw na pumunta tayo sa ospital?"

nawala yung ngiti ko pagkasabi ni Alex nun.

"I..I honestly forgot about that." pinaupo ako ni Lily sa tabi nya.

"Pero malay nga ba natin. Tara na. Hanapin na natin sya para dun sa
mahalaga mong sasabihin." napangiti naman ako.

Kahit alam kong medyo nagdududa parin sila kay Oliver, masaya ako at
sinusuportahan nila ako.

After mga ilang minuto nung dismissal na, nalaman namin na nagquit si
kuya Khenn sa pagiging candidate sa SPS kaya si Oliver na ulit yung
nakuha. Bali balita nga na pupunta na syang Canada.

"OLIVER!!! PSSSTTTT!!!" madami pang tao sa may quadrangle nung sumigaw

si Lily kaya naman pareho naming tinulak si Lily.

"Ui! Bakit?" sabi nya habang nag-aayos ng bag nya.

"May sasabihin si Brett."

"Ano yun?"

"Ah...eh..."

"Ih..oh..uh?!" sabi ni Alex at Lily kaya hinampas ko pareho. Nauutal

nanaman ako. Naman oh! Di ako makapagsalita.

"Uhmm...ano..."

"Ano?" sabi nya naman na tumatawa tawa na.

"Eh kasi..!!!" tumawa naman na sya.

"Alam mo ikaw Brett! Nakakatawa ka! Ang cute ng reaction mo oh!"

"Eh kasi sinasagot na kita." tumatawa parin sya.

"Tapos para sasabihin mo lang kina-ANO!?!?" tumawa naman itong mga

kasama ko. Napatingin kasi mga students samin eh.

"Ayaw mo? Di wag." aalis na sana ako kaso niyakap nya ko.

"WEH?!" tumango ako.

"Mukha ba kong nagbibiro!!?!??!?!!"

"THANK YOU! THANK YOU! THANK YOUUU!!! WOOOOO!!"

"Ano ba! Ang dami nang nagtitinginan!!"

"Do i look like I care about them?! WOOO! SINAGOT NA KO NI MISS SOFIAH
BRETTINA!!" nagbulungan naman yung mga tao.

"Babawiin ko!" tumawa naman sya.

"Official na ah?" ngumiti ako.

"Duh.." iniwan naman kami ni Lily at Alex.

"Wait. May tatawagan ako."

"Okay." nagdial naman sya.

"Hello? Tita? Pagpapaalam ko po si Brett. Gagabihin po kami." nanlaki

naman mata ko. HE CALLED MY MOM?!?! "Po? Ah opo. Sige po." binaba nya.
Tumawa sya at hinatak nya ko.

"San mo ko dadalhin?!"

"We're going on a date!!" pinasok naman nya ko sa kotse nya.

...

"Sa bahay niyo...?"

"Magdadate tayo sa bahay ko." tumawa naman ako.

"Alright." pagkabukas ng pinto... "Tita Olivia!" natuwa naman sya nung

nakita nya ko at nagbeso sakin..

Ang ikinagulat ko lang ay...

"Tita. Asan po yung lalagyanan?" tumingin sya samin. "Hi Brett! Hi Pol!"
tumakbo naman sya papunta kay Oliver...at humalik...

Easy ka lang Brett. Walang meaning yun. Baka hindi sinasadya. Oo tama,
hindi sinasadya. Tumingin sakin si Oliver ng parang worried look.
Nginitian ko lang.

"You know, Pol! Lumipat na ko ng school mo para magkasama tayo! Tita

Olivia thinks it's a good idea! What do you think?!" nilink naman ni
Roanne yung kamay nya sa kamay ni Oliver.

"Uhh.." tumingin sya sakin. "I-it's a good idea. Brett. Gusto mong
pumunta ng mall?" tumango naman ako.

"Sama ako!" nagkatinginan naman kami ni Oliver.

"Ah kasi...Ro...ano e-"

"Tara!" sabi ko kay Roanne.

Hinila na naman nya si Oliver kaya ako...andito ngayon sa likod ng kotse

while silang dalawa, nasa harap. Maya maya lang..

Calling...

Alexa

"Hello?"

"Best! Ano na?"

"huh?"

"Musta date niyo?"

"Date ka dyan!" mahina kong sabi.

"Bakit?! Date naman talaga eh!"

"Masasabi mo bang date kung parang sila ni Roanne yung nagdadate?!"

mahina parin naman yung pagkasabi ko. I'm sure hindi nila maririnig yun
dahil maingay sa labas.

"THE HECK!??!?!"

"Yah...sinama ko na."

"ANO!? ANG LAKI MONG T!"

"Argh! Hindi ganun kasama ugali ko para itaboy sya noh!"

"I know. Pero Brett. Can you aleast be selfish just this once?!"

"Alex...ano pa bang gugustuhin ko eh kami naman na ni Oliver?"

"Maybe HIM? Kayo na nga. Parang hindi naman kayo! I mean...san ba kayo
pupunta?!"

"Mall..."

"Gusto mo sumunod kami?"

"Yes please."

"Alright. Be there dear. Love ya."

"You too, Lex." binaba ko naman na din. I'm happy she's always there.

Finally, nakarating na din.

"Brett. San mo gustong kumain-"

"Dun tayo sa KFC!!!" amm...ako si Brett. ROANNE yung pangalan mo sa

pagkaaalam ko.

"Ah..ano Brett? Okay ka lang sa KFC?" hindi.

"Onaman!" hinatak na ni Roanne si Oliver.

Ako? Nandito sa likod nila. Tumitingin tingin. Sakaling andito na sina

Alex. May lalake namang lumapit.

"Hi miss. Mag-isa ka?"

"Huh? Uhmm. May ka-"

"May kasama sya." sabay hinatak naman ako ni Oliver. "Wag ka nga
makipagusap sa mga tao tao!!!" sya pa ang galit ah..

Napatingin naman ako kay Roanne. Medyo sumasama tingin nya sakin.

"Pol! Dun tayo!" hinila naman nya si Oliver ulit. Haiii.. ito nanaman si
Brett. LONER.

"Ano gusto mo Bre-"

"Gusto ko yung meal na, Pol!"

"Ikaw Brett?"

"Ganun na din kay Brett! Diba Brett?" hinde.

"Oo."

Nag-order naman na si Oliver. Syempre, ako at si Roanne lang ang magkasama.

"Ang bait ni Pol noh?" tumango nalang ako. "Kaya nga mahal ko yan eh."
my smile turned into a frown patago. So do I, Roanne.

"Haha.."

"Alam mo ba...MU kami dati nyan. Kabarkada din namin si Jo. Pero dahil
bestfriend ko si Jo, hinayaan ko nalang sila at umalis ako papuntang
ibang bansa. Pero ngayon..." napatingin naman kami ni Roanne dahil
nilapag na ni Oliver yung tray. "I'm gonna be selfish." napayuko ako
pagkasabi nya nun.

"Ano pinagusapan niyo?" tumingin ako kay Roanne. Same old Roanne na
mukhang mabait.

"Kami? Wala lang." kumain naman na kami.

"Pol! Gusto mo subuan kita?!"

"Hah? Ah...hindi na."

"Dali na!" sinubo na din naman ni Pol. May mga babae namang napadaan.
Tapos, kinausap kami. SILA pala.

"Alam niyo? Ang cute niyong tignang magboyfriend! Bagay kayo!" ang laki
ng ngiti ni Roanne. Si Oliver naman, nakatingin lang sakin.

"Uhmm..ikaw? Pinsan ka ba nila? Barkada? Kapatid?" tsss. Kilala ba kita

para makialam ka?!

I've had enough...ano sasabihin ko? Pupunta akong banyo? Sure naman
akong sasamahan ako ni Oliver eh. Pano na nyan?!
"Brett!!!" napalingon kami.

"Alex!" napatayo naman ako.

"Anong ginagawa niyo dito?" sabi ni Oliver.

"Dito din pala kayo. Wala lang. Gusto lang gumimik!" si Alex, Lily,
Charlie, Rain. Tumingin naman ng masama si Lily kay Roanne. Buti nalang
hindi nya nakita!

"SHUCKS! Ang daming langaw!!!!!" sabi ni Alex ng nakatingin sakin.

Nagsign nalang ako na wag nang patulan.

Sa bagay...wala naman syang ginawa samin.

"Oh. By the way. Brett. Date tayo!" sabi ni Rain. WTF?!?!

"HAH!?!?!" sabi ko.

"Date tayo." sabay hila nya sakin. WEIRD.

"Bakit kayo magdadate eh kami yung-" nacut naman si Oliver sa sasabihin nya.

"Enjoy kayo ni Roanne" sabi ni Charlie na mukhang badtrip na din.

"Oh bye Brett! Alex, Lily, Char and Rain!"

"Call me Kristoff." sabi naman ni Rain na nakangiti pero halatang naiinis.

"O-okay.."

"Brett! Ano ba! Sagli-"

"Enjoy kayo, okay?" ngumiti ako.

"Brett-"

"Let's go best." sabay umalis na kami.

Iniwan na din naman kami nina Alex. Si Alex kasi, ayun, pumunta ng spa.
Si Lily at Charlie, magdadate daw. HAHA. Si Rain? Eto. Kasama ko ngayon.

"Tapos ayun! Natawa nga ako eh! Nahulog si Alex dahil sa kanta ni
Charlie!" tumawa naman sya.

"Hah?!"

"Cheer up, Brett. I'm here for you." niyakap ko naman sya. Nasa timezone
kasi kami eh.

Napatingin ako sa phone ko.

Calling...

Sunget

"Rain...tumatawag sya." nagopen palm naman sya kaya inabot ko sakanya.

Sinagot nya. Nung una, tumangotango lang sya.

"Wala si Brett eh. Naglalaro kasi kami. Sige. Later dude. Bye." ngumiti
sya sabay abot ng phone ko. "He won't be a bother to our date."

"You were SERIOUS?!" tumawa sya.

"Of course."

Aaminin ko. I had SO MUCH fun. Sino ba namang mag-aakalang yung long
time crush ko kadate ko ngayon? >.<

And HONESTLY, I'm regretting na sinagot ko sya.

...

September 21, Monday.

Buong weekend, nagbabad ako sa mga libro. Turned off my phone. Binilin
kay manong guard na wala munang bisita except kay Alex at Lily. Kapag
may tumawag naman sa landline, binilin ko din na sabihing wala ako. Kaya
naman nung Monday ng umaga, pagbukas ko ng phone ko.

18 missed calls. 12 messages. Pagbukas ko naman lahat ng yun, puro

SUNGET lang. Pero isang message ang narecieve ko na sobrang natuwa ako.

From my beloved cousin, mom's side.

[[Insan. Uwi ako sa makalawa. Love you. Miss you so much. Ingat ka dyan.
Baka bumalik yung alam mo na.]]

I SO MISS CINDY!!!

Kaya naman pagpasok ko sa school, para daw akong maliit na batang

binigyan ng candy.

"Brett! Sandali lang! About nung Friday..." kiniss ko sya sa cheeks.

"Don't worry. Ikaw yung mahal ko. Alam ko namang ako mahal mo diba?"

"Promise. Ikaw lang." naglakad naman kami ng sabay papuntang room. Ang
dami nang naiintriga eh! Sinigaw ba naman na kami na! Sira talaga!!

TIME: 12:00pm.

LOCATION: CANTEEN.

Ang daming nagbubulugan. Pati nga mga kaibigan ko kung ano ano na
pinaguusapan eh.

"Bali balita nga eh!"

"Babae daw sya. 4th year din. Ganda daw!" binatukan naman ni Lily si
Charlie.

"Ah so ganun?! Pagpapalit mo ko?!?!"

"ANYTIME!" nagwalk out naman si Lily. Kaso...nagscandal nanaman si
Charlie. "OI SCHOOL MATES! MAHAL NA MAHAL KO SI LILY VERSOSA!!!!"
naghiyawan naman. Pati nga mga cafeteria lady eh. Yumakap naman si Lily.

"Wag kayo masyado lumapit samin. Baka pati kami langgamin." sabi ni Raph
na kumakain ng dumpling.

"Pero seryoso. Ang ganda daw nung bagong transfer."

"Baka si Roanne?" sabi ko naman.

"Nah. Next week pa papasok yun. May inaasikaso pa."

"Nakakatuwa naman. Naiinggit na ko kina Charlie at Lily." sabi ni Ted na

nilalaro laro yung pansit nya.

"Ayan si Alex oh."

"AHEM. Ano...mauna na ko." sabay tayo ni Ted. Si Alex naman, nilakasan

yung Ipod. Naririnig ko na eh! Nagkakailangan parin talaga sila...

Pagbalik naman namin ng room...yung mga kaklase namin, nagkumpulan.

Kinalabit naman ni Rain si Shayna.

"Shay, ano meron?"

"Hi Kristoff! Yung new student! Classmate natin!" sabay takbo nya dun sa
mga nagkumpulan.

"Makichismis tayo!!!" hinila ko naman sila. "Excuse

me..padaan..excuse.." pagtingin ko naman, babaeng maganda nga! Maikli
ang buhok na may side bangs na medyo kulot na maputi na medyo maliit na
payat na...

Na..

Na..

Na..

PINSAN KO!?!?!

"CINDYYYYY?!?!?!?!" tumingin naman sya.

"OH. MY. FREAKIN. GOSH. BRETTINA?! IS THAT YOU!?!?!" tumakbo naman sya
at yumakap sakin.

"CINDYYYYY!!! MISSYOUUUUU!!!" nagtinginan naman sila.

"Magkakilala kayo?" sabay sabay nilang tanong.

"Magpinsan kami!!!" duet.

Pinagkaguluhan naman kami chuva. Haii..

"Really?! May boyfriend ka na?! Asan siya?!"

"Ewan ko dun!"

"Sus naman. Boyfriend mo di mo alam kung nasan! Ai wait! Bathroom muna

ko!" tumango lang ako.

"Ang cute ng insan mo, Brett." tinawanan ko naman si Charlie.

"Patay ka kay Lily."

"Oi! Loyal ako dun sa babaeng yun!"

"Pero di nga! Ang cute nya! Medyo may problema lang sa height." maliit
nga kasi sya. Siguro mapagkakamalan niyong 2nd year siya.

Tsaka ko naman tinignan yung inbox ko, chineck ko yung details nung text
sakin ni Cindy. Nung Saturday pala nya sinend. Akala ko tuloy sa Wed. pa
balik nya.

Maya maya lang, bumalik na si Cindy.

"Grabeh naman school niyo. Pwede ba PDA dito?!"

"Hindi ah. Pero hugs pwede." tumawa kami.

"May nakita kasi ako eh. Magsyota. Naghahalikan dun sa may corridor."

"Lakas ng loob! Corridor pa!" wala na kasing masyadong students na

nagkakalat sa oras na to.

"Ei. San na boyfriend mo?"

"Ewan ko-"

"Ayun oh. Si Oliver. Kasama si-"

"Yan yung magsyotang nakita kong naghahalikan ah?!"

Brett's reaction: >.< T_T

Alex's reaction: >=(

Charlie's reaction: >=(

Rain's reaction: -_-

Cindy's reaction: ^.^

"Cin...siya yung boyfriend ko." sabay turo ko kay Oliver.

"OH. MY. GOD."

"Sya nga." sabi naman ni Alex na mukhang naiinis.

"Couz, sure ka ba na sila yung nakita mo? Baka naman kasi iba eh...alam
mo na. Baka kamukha nya."
"Malaki possibility na totoo yung sinasabi ni Cindy. Tignan mo. Sabay
pumasok ng room yang Roanne at Oliver na yan!!!" asar na asar na sabi ni
Alex.

"Baka lang kasi...alam mo na..."

"Save it Brett." umupo naman na sa tabi ko si Oliver. Dun sya nakaupo,

remember?

"What'd I miss?" nakangiting sabi nitong boypren ko.

"May gana ka pang itanong kung anong namiss mo?" sabi ni Charlie.

"Jerk." sabay irap ni Alex.

"What did I do?!"

"Wala. Mainit lang ulo nila."

"Hi Brett!"

"Hi Roanne. Bakit?"

"Pwede bang makipalit ng place sayo?" dahil parehong nasa harap ko sina
Charlie at Alex tumingin sila sakin ng masama. "Gusto ko kasi katabi ko
si Pol eh." ngumiti ako. Pagkalingon ko kay Rain...umiiling iling na
sya. Tumingin ako kay Oliver, nakahawak sya sa ulo nya sabay umiling.

"Sure! Uupo nalang ako dun sa tabi ni Cindy." tumayo naman na ako sabay
kuha nung mga gamit ko.

Papalakad ako papunta dun sa upuan ni Cindy which is nasa likod nina
Oliver, hindi naman as in sa likod. 2 seats siguro yung distance, ang
sama din ng tingin sakin ni Cindy. Hinawakan naman ako ni Alex sa kamay.

"Stupid..." sabay raise nya ng hand nya. Homeroom kasi kami ngayon eh.

"Yes, Ms. Scott?"

"Mam. Palipat po sa likod."

"Sige lang. Makipagpalit ka lang kung san mo gusto." buti nalang hindi
KJ si mam.

"Mam! Ako din po!" sabay na sabi ni Charlie at Rain. Lumipat silang
lahat sa area namin ni Cindy. Nakipagpalit nga eh. Hindi naman makahindi
yung iba sa hindi malamang dahilan.

May binato namang papel sakin si Alex, tumama sa ulo.

"ARAY!" sumigaw ako ng pabulong. Pagkatingin ko...

' you idiot! hinayaan mo nanaman! may iba namang katabi ung isa pang
nakakainis tapos ikaw pa gusto nyang makipagpalit!!!!!!!!!!!!!!!!

Tumawa lang ako ng bahagya.

' ano naman? no problem with that. magkaibigan lang sila.

Kinuha naman ni Cindy. Nagsulat sya at pinasa ulit sakin.

' aii tama. kelan pa ko ngkaroon ng pinsan na malaking "T"?! nkita ko

nga knina e. tsss...MAGKAIBIGAN ah?!

Pinasa ko naman na kay Lily. Binalik naman sakin ng patapon ni Charlie.

Rain: tama tama. malaking T nga. (pati ikaw ba naman Rain?! TT_TT)

Alex: nakakabadtrip ka brett. nloloko mo srili mo.

Cindy: sbe nga dun sa movie ni john lloyd at sarah...2 months nalang kau
nyan..

Charlie: 3 weeks nlang cguro yan!

Rain: no comment. =|

Alex: 2 days nlang.

Charlie: tsk. malaking T.

ANG SAMAAAA. PINAGTULUNGAN AKO!!! Napansin nalang namin na nakatayo na

yung teacher sa harap namin.

"Hand it over ms. Aragon." binigay ko naman na. Binasa nya. "Ano
pinaguusapan niyo dito?"

"Swap po ng cellphone mam."

"Malaking T po si Brett kasi gusto nya yung mas lumang model." sabay
flash ng ngiti ni Rain. Wow. Marunong magsinungaling?! HAHA.

"Ah sige." binalik naman na.

Nagreply ako ng: IDOL!!!

Tumawa naman sila. Nung dismissal na...

"Brett. Tara. Kain tayo sa labas."

"Ah? Oh sige!" kinuha ko naman yung bag ko sa loob ng room habang

nagaantay si Oliver sa labas. Paglabas ko, wala na sya.

San na yun?! May nagtext naman. Si Oliver.

[[ei. psenxa. hinatak na q ni roanne e. nxt time mybe? LOVE YOU.]]

"Tsk tsk tsk." nagulat naman ako kaya tumingin ako. Si Alex, Lily at Cindy.

DIYOSME! Dinagdagan pa yung mga NANAY ko.

"Ilang araw na nga kayo ulit?" pinakita ko naman yung 3 daliri ko sa kamay.

"Aabot lang yan ng mga 2 weeks." hirit ni Lily na kumakain ng sandwich.

"Ano ka? Sa tingin ko 1 week lang!" tumawa naman si Alex.

"1 week? Nah. 1 day." pinagtutulak ko naman.

"I love him. I'm not letting him go."

"Fool. Pasalamat ka mahal ka namin!!!"

...

September 22, Tuesday.

"Making my way downtown

Walking fast

Faces pass

And I'm home bound

Staring blankly ahead

Just making my way

Making my way

Through the crowd

And I need you

And I miss you...

And now I wonder-" na-cut naman yung pagkanta ko.

"Brett!"

"Sino ka naman? Nagpapractice kami ng banda. Dun ka muna." sabi ni Jason

kay Roanne.

"Wait lang Jay. Ano yun Roanne?"

"I was thinking. I wanna join the band. May space pa ba?"

"Uhmm..Roanne right? Sorry. Pero wala na eh." sabi naman ni kuya Elmer

"Gusto ko sana vocalist eh." huminga sya ng malalim. "So Brett. Pwedeng
ako nalang? Balita ko naman napilitan ka lang eh. So...what do you say?"
ngumiti sya.

"Hmm...ah...okay."

"OKAY?!?!?!" sabi ng mga kabanda ko. I mean. FORMER band mates ko.

"Thanks Brett." lumabas na ko.

Bumalik ako dun sa canteen kung saan yung mga barkada ko.
"Oi! Diba may practice kayo!?" sabi ni Ted na kasalukuyang hinahampas si
Raph.

"I quit."

REACTIONS: 0_O

"WTF?!?!?!"

"WHY?!"

"I just...quit."

"You would NEVER quit without a reason, couz."

"Oo nga. So...tell us the REAL reason."

"Wala nga-"

"Brett naman! Bat ka pumayag?!"

"Ui! Hi ate Mabelle. Bakit?!" sabi naman ni Charlie."

"Pumayag saan?" nakataas na kilay na tanong sakin ni Lily, Alex at Cindy.

"Gusto kasi nung Roanne ba yun?" sumama nanaman tingin sakin nina Alex.
"Gusto nya maging vocalist. Pumayag naman tong si Brett!"

"Brett! Pag-isipan mo, please!" sabi naman ni Dave.

"Opo. Pagiisipan nya talaga!" hinatak nanaman nila ako sa may parking area.

"WHAT IS WRONG WITH YOU?!"

"Bakit ba?!" umupo ako sa may bench.

"Brett...look. Ano ba talagang pumapasok dyan sa kokote mo?!" sabi naman

ni Raph na sobrang naaasar na din sakin.

"Lagi mong pinagbibigyan si Roanne! Inaangkin na nya lahat! Pati yang so

called BOYFRIEND mo!" oo nga...

"H-hindi naman eh."

"NAMAN OH BRETT!!!"

"Ewan ko..hindi lang talaga ako makahindi sakanya. Pero this time..."
tumayo ako. "Hindi na ko o-oo sakanya!"

...

"Ah! Sige oo! Okay lang." sinampal naman ako ng hindi masakit ni Alex
pagkaalis nung dalawa.

"What happened to HINDI NA KO O-OO SAKANYA!?!?!?!?" tumawa naman yung iba.

"Oo nga. Naduwag ka nanaman?!"

September 23, Tuesday.

**FLASHBACK**

"Brett! Labas tayo mamaya!"

"Ui sige ba. Anong time ba?"

"Dismissal." napangiti naman ako. Di na kasi kami masyadong nagkakasama

ni Oliver eh. Nasa may quad kami ngayon kasama ng barkada.

"Pol! Whew! Kanina pa kita hinahanap!"

"Ang baho naman dito!" tumingin ako ng masama kina Alex kaya nanahimik
nalang sila.

"Uhmm..bakit?"

"Labas tayo mamayang dismissal! Wala akong magawa eh!"

"Ai sorry, Roanne. Kasi lalabas kami ni Brett eh."

"Brett. Favor oh. Next time nalang kayo. Ayos lang ba?" humawak sa kamay
ko si Roanne.

"Ah! Sige oo! Okay lang." sinampal naman ako ng hindi masakit ni Alex
pagkaalis nung dalawa.

**END OF FLASHBACK**

"I can't believe you." galit na sabi ni Charlie. Hinabol naman nya sina
Roanne.

"CHARLIE!!! ANO BA!!!"

"Hoy Roanne! Oliver, pare!" tumigil naman sila at bumalik ulit kung saan
kami nakaupo kanina.

"Matanong nga kita Oliver." sabi ni Ted na hinawakan sa polo si Oliver.

"Nasabi mo na ba dyan sa Roanne na yan na kayo na ni Brett?" nanlaki
mata ni Roanne.

"Looks like hindi pa." sabi naman ni Lily na humawak sa braso ng kapatid.

"K-kailan pa?"

"Nung 18 lang naman." sabi ni Alex.

"Totoo ba yun, Pol?!" napayuko si Oliver.

"Ano ka ngayon?! Kinahihiya mo na girlfriend mo si Brett sa harap ni

Roanne? Jerk." hinawakan naman na ako ni Cindy at hinila paalis. Kaso,
nagpumiglas ako.

"Oliver...nahihiya ka ba talaga? Ayaw mo na ba sakin?"

"Brett...sinabi ko naman sayo. Mahal kita."

"Mahal mo sya?! Bakit, Pol?!" umiyak si Roanne.

"Sya pa talaga may ganang umiyak.." mahinang sabi ni Alex na
nagmamaldita nanaman.

"Kailangan pa bang magkaroon ng rason para mahalin ang isang tao!?"

yumakap si Oliver sakin.

"Ako? Hindi mo ko mahal?" sabi nang umiiyak na si Roanne. "Pol, tell me.
Ano meron sya na wala ako?"

"Aba! Tinanong pa! Ano?! Ieenumerate ko pa ba?!" sabi ni Lily na

naguusok na din.

"I asked POL. Not you, Lily. Stay outta this!"

"NAMAN! NAGHAHAMON!!!" hinawakan na ni Charlie si Lily at hinatak papalayo.

"Bakit mo siya mahal? Dahil kamukha nya si Joahnna? Yah. Napansin ko.
Ayos lang sana kung si Joahnna! But her?! NO WAY!" hinawakan naman sya
ni Rain sa braso.

"Wag mong pagsalitaan ng ganyan si Brett, Roanne."

"This is none of your business Rain!!!"

"Anything that concerns Brett si MY business..." natahimik kami sa

sinabi ni Rain. And then..

"Alright...I just want...ONE day with Pol. Please." tumango nalang ako
kay Pol.

...

September 24, Wednesday.

"Oliver!" niyakap ko naman sya. But he didn't hug me back. Pero di ko

nalang pinansin.

"Uhmm..hi."

"Tuloy ba tayo mamaya?" ngumiti ako, ngumiti din naman sya.

"Sorry. Busy eh."

"Ah..ayos lang! So how about tomorrow?"

"May...lakad na kasi ako eh." umiiwas ba sya?

"May problema ka ba?"

"Wala. Pero may gusto akong sabihin sayo." whatever he has to say, sure
akong hindi maganda.

"Saka na yun. Magkaklase na. See you." sabay takbo ko.

He tried to tell me what he wanted to tell me. Kaso, ako itong si

iwas-girl ayon kay CINDY, laging umiiwas.

...

Days passed. Super nagprepare lang kami for our foundation day. Abnormal
din tong school eh noh? Hehe.

September 28 na. Monday. 1st day.

Brett: xcted na ko!!!

Raph: boriiiinggg nman ung jail e.

Brett: ah bsta.

Raph: bt nga ba nten gngwa to? mgktbe lang tau ah.

Brett: aus nga e. haha.

"Hui! Ano ginagawa niyo?!" tumawa naman ako.

"Nakaunli kasi kami ni Raph eh. Sa text kami naguusap." binatukan naman
kami ni Charlie.

"Mga ewan. Dun na kayo sa booth niyo. Hinahanap na kayo." pumunta na din
naman kami.

Binigyan naman ako ng tasks. Manghuli ng magkasamang lalake at babae.

Dapat silang dalawa lang daw. Tapos ikukulong namin sa lovers jail.
Papyansahan ng mga taga wedding booth at ikakasal. MASAYA TO.

Una kong nakita, si ate Jess na kasama yung kaklase niya na si kuya
Calvin yata. Nilapitan ko naman.

"JAIL BOOTH PO!" hinila ko na sila. Ang lakas ko...biruin niyo. Nahila ko.

Bawat kasi mahuli namin, may plus points kami sa teacher. Tsaka
nakabantay din eh. HAHA.

4 na pairs na naman yung nahuli ko so far. Tapos, saka ko nakita si

Charlie na kasama si Lily. Kumakain. Break siguro ng booth nila.
Nilapitan ko.

"Oh? Ano meron? Break mo na?" tanong nila.

"Hinde ah. HULI KAYO!" nung una, ayaw pa nila, kaso sabi ko hindi ko na
sila kakausapin kapag hindi sila sumama. 5 pairs. WOOO!

Nung kinakasal naman yung si Lily at Charlie, sobrang tumatawa yung pari
'kuno' na si kuya Arnold na 2nd year college.

Pinicturan ko nga eh. BWAHAHAHA. Sakto, yung nabunot ni Lily kung saan
sya ikikiss, sa lips. Kaso nagalit si Ted kay kuya Arnold kaya ginawang
sa cheeks nalang. Conservative?! HAHA.

Ngayon naman, mga 8 na nahuhuli kong pairs. Tapos umupo ako dun sa may
booth namin.
"Ei Brett. Hulihin mo yun oh." tinignan ko naman kung sino tinuturo ni
mam. "Si Scott at si Mendoza." nanlaki naman mata ko.

"P-po?! Si Raph nalang po!"

"Opo mam! Ako nalang!"

"Assigned ka sa mga naka color red na t-shirt diba!? Dun ka!" sabi ko
nga nahihighblood na si mam eh.

Lumapit naman ako sa boyfriend ko at kay Roanne.

"Ui."

"Hi Brett!!!" sabi ni Roanne.

"Uhmm..hulihin ko daw kayo dun sa jail." hinila ko naman na si Oliver.

Si Roanne kasi NO NEED na eh. Gustong gustong kasama si Oliver.

"Oi! Sino nanghuli dun sa dalawa?! At talagang pinakasal pa?!?! SI

CHARLIE PA PARI!" sabi ni Alex.

"Ako nanghuli."

"BAKIT NAMAN?!" sabay sabay nilang tanong.

"Inutusan ako eh." break time ko naman nung may maghand cuffs sakin.

"Ei! Ano to!?" tumawa si Charlie.

"Ikakasal ka namin." hinila naman nila ako ni Herald, yung kasama nya sa
wedding booth.

"AYAAAW!"

"Dali na!" papalapit kami kina OLIVER. PATAY!

"AYOKOOO!" pinosasan din nila si Oliver.

"Wag tatakas Oliver!" inasahan ko nga na sasabihin nya 'BAT KO NAMAN

TATAKASAN GF KO?!' pero yung sinabi nya ay ang dahilan kung bakit
napatakbo ako ng wala sa oras...

"Pwedeng si Roanne nalang bride ko?"

T_T

"Ayos ka lang Brett? Kanina ka pa hinahanap sa booth niyo. Galit na si

mam." ngumiti ako kay Charlie.

"Ayos lang noh. Sige pupuntahan ko na sila-"

"Di na kailangan. Sinabi ko nasa clinic ka."

"Thanks..." yun nalang nasabi ko kay Rain.

"Oi! Una na ko!Papatayin ako ng leader namin sa booth." sabi ni Charlie

kaya umalis na sya.
"You okay?"

"Yeah. Of course."

"Nakwento na sakin ni Charlie. No need to deny." ngumiti sya. "I'm here,

Brett. Ilabas mo lang yan." napaluha ako. Niyakap nya ko.

"Bakit ganun? Girlfriend nya ba talaga ako? Para kasing tama sina Alex
eh. Parang wala namang KAMI eh. Di nga niya ko masyadong pinapansin eh.
I'm stupid, huh?"

"No, you're not. Sige lang. Speak up."

"I'm just so tired. He PROMISED me he'll never HURT me ever again. Pero
ngayon...he's breaking it again." napansin ko naman na nabasa na t-shirt
ni Rain. "Naman. Nabasa ko pa t-shirt mo kakaiyak ko, Rain." tumawa sya.
"Pero salamat hah? Kasi lagi kang andyan kapag nawawalan ako ng
masasandalan. Gusto ko lang namang maging masya. Is that so hard to
understand? Ayoko nang masaktan. Sobra na...pero thank you talaga.
Napagtsatsagaan mo ko!"

"Brett, remember. Everyone wants happiness. Nobody wants pain. But you
can't make a rainbow without a little RAIN." nag- Mr. Pogi sya. Napatawa
ako.

"What would I do without a RAIN?"

"You know what. To be honest. Akala ko mahal kita. Pero...mahal ko parin

pala sya." mahina nyang sabi.

"Sino?"

"S-si...si...Roanne."

Brett's reaction: O_O

"Yeah. Si Roanne. First love ko sya. Niloko nga lang nya ko.
Nakipagkaibigan lang sya sakin para mapalapit kay Oliver." tumawa sya.
"But this isn't the subject right now. I just want to be honest with
you. There are no more than friend feelings...promise." niyakap ko sya.

"Thanks parin sa lahat..."

Bumalik naman na kami sa mga booths namin. Napalingon ako dun sa may
dedication booth. May mga kumakanta kanta na na dedicated for someone.
Kapansin pansin lang ay ang isang Oliver na nakatitig sakin. Nginitian
ko lang sabay pumunta sa booth namin.

"Brett! Ayos na ba pakiramdam mo?" ngumiti nalang ako.

"Aragon. Buti naman nakabalik ka na. Break muna ng booth natin hanggang
mamayang 1pm. Okay?" tumango lang ako sabay umupo sa tabi ni Raph.

"Ayos ka lang? Parang balisa ka?"

"Onaman. Masaya lang talaga ako."

"Sige nga. Bakit?"

"Because I have friends like you." this time, turn naman nyang ngumiti.

Kapapahinga palang namin nung tinawag kami ni Rain.

"Oh? Bakit?"

"Gusto niyong magtry sa maze namin?"

"Sige ba! Tara Raph!"

"Ayoko! Nakakatamad."

"SIGE NAAAA!!!" sabay hatak namin ni Rain sakanya.

...

"WOAH. GYM PA BA TO?!?!" sabay sabay naming sabi nina Raph, Alex, Lily,
Cindy, Ted, Charlie, Oliver at ROANNE. Wala naman silang magagawa.
Nakiusap ako.

"Okay. So here's the deal guys." ngumiti si Rain ng nakakaloko. Inabutan

nya kami ng ballpen at maliit na piraso ng papel. "Sulat niyo pangalan
niyo."

Pagkatapos naming isulat, hinulog namin dun sa may fish bowl. Shinake
naman nitong baliw na si Rain.

"Sino gustong mauna sa maze?"

"Ewan." yan nalang yung nasabi ko, not knowing na lahat sila nakaturo
sakin. "Masama kayo..." tumawa naman sila.

"Okay. Brett. Bunot ka ng paper dito. Makakasama mo sa loob ng maze yung

mabubunot mo." sana si Alex or Lily or Cindy!

Bumunot ako. Kaso...kinuha agad ni Rain.

"Okay. Brett, suotin mo tong hand cuffs na to."

"BAT MERON NITO?!"

"Yan nga yung rules. At yung nabunot mo..." tumingin sya sa papel.
"Uhh...Oliver." the HECK?!

"Pwedeng ako nalang?!" sabay na sabi ni Ted at ni Raph.

"Sorry. Rules are rules." sabi ni kuya Georgie.

"Sa maze...hahanapin niyo yung susi."

"Hah?! Pano?!?"

"May mga taong nakacostumes na mamimigay ng clue. Or simply maghahanap

kayo ng blue na papel na may clue."
"This is stupid." sabi ni Oliver nung pinosasan sya kasama ko.

"Agreed." tinulak naman na nila kami sa loob.

Ang dilim. May naapakan naman ako tapos biglang umilaw sabay play ng
sound effects na sobrang nakakairita.

"How did I let Roanne drag me into this...?" bulong nya.

"Hanapin nalang natin yung mga clue." sabi ko sakanya. First part ng
maze, parang pambata talaga dahil sa mga designs.

May lumabas naman na rabbit sa tabi ko kaya napayakap ako kay Oliver.

"Uh..sorry."

"Ayos lang.."

May inabot naman sakin yung rabbit.

"10 steps would be much more than a fairytale." naman?

"What does that mean?" sabi nitong kasama ko na mukhang naiirita na din.

"Let's just take 10 steps." 1...2...3...4...5...6...7...8...9...10

Namangha naman ako, dahil kung kanina, about little kids, ngayon naman,
parang palasyo. Nagulat din ako nung may isinuot sakin na gown ni
Cinderella.

"What the..." pagtingin ko sa tabi ko, nakasuot din sya ng parang

pangprinsipe.

May nahulog naman sa ulo ko. Pagtingin ko, blue na papel.

"Read it." sabi nitong kasama ko na naiirita.

"A dance would change everything just in a second." napataas nalang

kilay ko. "Ano daw...?"

"Put your left hand in my shoulder." nilagay ko naman yung left hand ko.
Yung right hand ko kasi nakaposas pa sa left hand nya eh. Bigla namang
tumugtog yung music.

Sinayaw naman nya ko. Tinaas nya yung chin ko.

"I love you, you know?" hindi ako maka-imik. Lokohan ba to? "Don't get
me wrong. I love you. And I'll always will." napapikit ako dahil niyakap
nya ko.

Pagkamulat ko.

"Hui. Asan tayo?!"

"Ewan. Kanina lang niyakap kita tapos..." napalingon ako nung may
kumalabit sakin. Mascot ng isang KAMATIS?! You HAVE got to be kidding
me. Binigay nya sakin yung clue.
"Which of the healthy foods holds a clue?" naman? Pagtingin ko dun sa
may table. Puro gulay na hindi na kailangan lutuin para makain.

"tara. Buksan na natin-" bigla namang may nahulog na blue na papel sa

harap nya. "Looks like kailangan kainin natin." nagsimula naman na syang
kumain.

"Are they safe to eat?"

"Ipapakain ba nila kung hindi edible? Just eat so we can get this thing
over with." i love you too. >.<

Kumain naman na ako nung nakita kong may nakatuping blue na papel sa
kinakain kong tomato. Pano nila nalagay sa loob?!

"Something tall, something that grows, something that holds a fruit will
be an answer to all your sufferings." ano naman tong-

Napatingin ako sa may puno na pininturahan na silver. May mga blue na

papel bawat sanga. Hindi sya ganun kataas kaya maaabot pa namin.

"So we need to find that freakin clue?!?!?" tumango nalang ako at

nagsimulang basahin.

Merong "Hindi rin." "Nah." "Hanap pa." "BAGAL." "Sige. Hanapin mo."
"Tagal naman oo." Finally...

"Ui! I think nakita ko na." napatingin ako sa hawak nya. "This is the
clue. Believe it or not." yan yung nakasulat. PASAWAY.

Bigla namang may nahulog na blue na papel. "Clue, Part II: Find the key.
It's somewhere in your heart, OLIVER." pagtingin namin sa likod ng
papel. "From: Alex, Lily, Cindy, Charlie, Ted, Raph and Rain."

"Those idiots...ano? Operahan natin puso mo?" tumawa sya. "And Oliver?"

"Yea?"

"Sorry dahil hindi si Roanne ang nakasama mo." hinalikan nya ko sa noo.

"I love you. Not anyone else. My heart is with you." ngumiti ako. Tapos,
nagkatinginan kami.

"YOUR HEART IS WITH ME!!!" sabay ko. Inalis ko naman yung cinderella
costume. Pinagpag...pero wala.

"Asan na kaya." kinapakapa ko yung bulsa ko.

"Ito oh..." binuksan namin yung posas. Ayun, naalis. YAY! Bigla namang
umilaw yung 'EXIT' sign na nakaturo sa harap namin. Binuksan namin.

Nakangiti sa labas sina Alex.

...
September 29, Tuesday.

Ginawang 10am yung pasok namin. Dahil foundation day parin something
like that.

Maaga akong nakarating sa school. May narinig naman ako na nag-uusap. Si

Paula at Roanne?

"Break na ba sila?"

"Hindi ko alam..."

"Gawan mo ng paraan Roanne!!!"

"Oo na! Pero sabi nya eh..." umalis na din naman ako bago ako marinig ng
kung sino man.

Pero I'm curious. They're friends?

"Aragon, ikaw manghuli sa mga taong nakarubber shoes." tumawa naman kami
nina mam. "Biro lang. Baka pati ako hulihin mo eh. Mga taong nakasuot ng
kahit ano sa ulo. Earphones, headphones, headband, panyo sa ulo,
cap..basta mga ganun! Pero except sa earrings." tumango ako.

Syempre, nagikot ikot na ko. Kasama ko nga si ate Mabelle eh. Remember
yung band mate ko? Tama. I didn't quit. They made Roanne quit. Ewan ko
sa mga yan. Jail booth din kasi si ate Mabelle eh.

"Ate! Ayun oh! 3 sila. Yung isa may headband, yung isa earphones, yung
isa headband ulit."

"Ayos ayos!" hinuli naman namin sila. Mga 20 na siguro yung mga nahuhuli
namin. Yumayaman na nga yata kami eh.

Lagi kasi silang nakakabayad para makalabas eh. HAHA.

Nung break time ko naman, dahil busy lahat, mag-isa akong kumain. Loner
mode. Haii..

Patapos na kong kumain nung makita ko sa may kabilang side si Oliver na

pinapatahan ang isang umiiyak na Roanne. Nagulat nalang ako nung tumango
tango sya sabay lakad papunta sakin. Wait nga...SAKIN!?!?

"Can we talk?"

"Sure. Tungkol saan?" huminga sya ng malalim.

"B-brett. I-if I do something that you wouldn't like...you'll forgive me

right?" kinabahan naman ako pero napatango nalang ako. "Alam mo namang
ikaw yung mahal ko diba?" tumango ulit ako. "Forgive me...but-"

Tumayo sya sabay sabing..

"I want a break up."

"I want a break up."

"I want a break up."

"I want a break up."

Umulit ulit sa ulo ko yung sinabi nya...

"Hi Brett! Hi Oliver!" bati ni Alex at ni Charlie na umupo sa tabi ko.

"Ano nangyari sayo?" tanong ni Lily sabay chineck kung may lagnat ako or
what.

"Ayos ka lang couz?"

"Oo nga. You're puffy. What happened?" tanong naman ni Rain.

"Y-you want what?" hinahabol ko parin yung paghinga ko. "You want a
break up...?" napayuko si Oliver.

"Sorry Brett..." next thing I know, napaupo sa sahig si Oliver dahil sa

lakas ng suntok ni Ted.

"Sira ulo ka talaga."

"Brett! Alam mong mahal kita! Pero sorry!" nagtitinginan na mga tao.
Sunod sunod na mga luha ko. Can't breathe again.

"Gag*!!! Tama! Sira ulo ka nga! You want a break up pero mahal mo si
Brett?!" pagkasabi ni Rain nun. Humagulgol na ko.

Niyakap ako ni Lily, Alex at Cindy. First time magsalita ng ganyan ni

Rain. At yung sinabi nya, nasaktan ako.

"I thought madali lang gawin." naluluha na din sya. Pero nagbago bigla
yung expression ng mukha nya. "Sobrang dali lang pala. You know what,
BRAT? I'm tired of pretending. Roanne's right. Akala ko mahal kita dahil
you're like Joahnna. But now that I moved on, I realized I loved Roanne
more. I just...PRETENDED to love you. I don't even like you. You piss me
off from the very start." w-what..? Bumabagal tibok ng puso ko.

Napatayo nalang ako nung hawakan ni Ted si Oliver sa may shirt. Nakita
kong pinigilan ni Lily si Charlie. Si Alex naman, umiiling nalang kay
Raph na mukhang nagtitimpi na din. Si Rain, ayun, hinahatak ni Cindy
paupo dahil mukhang susugod na din. Humawak ako kay Ted.

"It's not..it's not worth it." binitawan na din naman ni Ted si Oliver
at tumitig naman sakin si Oliver ng nakangiti. Ngumiti din naman ako
sabay nagpunas ng mukha. "Alright then. We're officially over."

"Good. Hindi ko na itatago na may bago na kong girlfriend." tinawagan

naman nya si Roanne. Lumapit naman sya. This time, it's my turn para
pigilan sina Lily, Alex at Cindy.

"Guys. Samahan niyo ko sa classroom. Kukunin ko yung bag ko."

Nung nakarating kami sa classroom. Humarap ako sila. I won't deny na

sobrang iyak na yung binuhos ko. Walang tao sa room. Malamang nasa labas
sila. Ang ginawa ko nalang is...ngumiti ako. The last I saw was their
worried and angry faces. And the next thing I know...I fainted.

...

"San ako?" yan agad ang sinabi ko pagkamulat ng mata ko. Binulong ko
lang naman.

Napatingin ako sa paligid ko. Yung mga kaibigan ko, nakatulog na din.
Wait. I'm in a hospital?!

"About time! Anong petsa na?!" sabi ni Cindy ng nakangiti.

"Huh?! Ano meron!?" sabi naman ni Charlie na halatang nataranta sa lakas

ng boses ni Cindy. Tumawa naman kami.

"Anong ginagawa ko dito?"

"Nahimatay lang nagkamemory gap na."

"Ayun. Hinimatay ka sa school. Dahil ayaw mong magising after 3 hours,

dinala ka na namin dito."

"Ilang oras akong tulog...?"

"3 araw lang naman."

"NO WONDER I FEEL HORRIBLE!!!" tinawanan naman nila ko. "So, kailan ako
makakalabas?"

"We don't know. Uuwi na mom mo galing Australia. Nagkaroon kasi sya ng
business trip 2 days ako. Ayun, nadulas lang naman ang magaling mong
PINSAN-" sabay tingin nila kay Cindy na nakapeace sign ngayon. "Ayun,
uuwi na daw sya. Actually dapat kanina pa sya-"

"Andito na ko!" napatingin kami sa pintuan. "Ang ewan talaga ng daddy

mo! Hindi sya makaalis sa international conference nya sa Paris kaya ako
nalang napasugod. Honey, are you okay?"

"Yeah. Actually, I'm doing great." nagkiss sakin si mommy.

"Ano ba talagang nangyari ah?"

"Sobrang init po kasi. Di ko yata kinaya kaya ayun, nahimatay ako."

"TITA! MANIWALA KA DYAN EH-" tumingin ako ng masama sakanila. "Tama nga
po. Maniwala kayo sakanya kasi yun yung nangyari."

"I'm gonna talk to the doctor." sabay lumabas sya.

"Guys. Please...wag niyo nang banggitin kahit kanino." tumango nalang

sila. "PROMISE ME!"

"Promise . . ."
...

October 3, Saturday.

Napasimangot nalang ako nung nalaman kong I missed Charlie's birthday.

Nung October 1 nga daw. Cinelebrate daw nila sa ospital. Mangiyak ngiyak
nga ako eh. But they assured me it's okay.

"Tapos na din sa wakas ang magaling na booths! Pero next next week naman
ioorganize na yung halloween bash natin."

"Sana naman masaya!" tumawa ako.

"Dapat nga."

Andito kami ngayon nina Cindy at Ted at Raph sa may mall. Bawal pa nga
dapat akong lumabas eh. Kaso, ayun, tinakasan ko yung mga maid at si
manong guard. Wala naman na si mommy eh. Bumalik muna ng Australia.

Si Lily kasi, may date nanaman kay Charlie. Si Rain? Nako ewan ko dun,
may family day daw kasi sila. Si Alex naman, nagreready na for the
election this Monday.

"OMG! Couz! Look mo yung dress! Bagay sayo! Lika!" hinatak naman ako ni
Cindy dun sa may dress. "Itry mo!"

"Oo nga Brett. Try mo."

"Ayaw."

"Dali na!" kukunin ko na sana kaso may naunang babaeng humawak.

"Pol! Look! Ang cute! Bagay ba sakin?" hindi nya siguro kami nakita
dahil nasa may likod kami nung sabitan na medyo mataas.

Nice day. NOT.

"Tara na pala BRETT. May masamang hangin kasi eh!!!" malakas na sabi ni
Cindy. Napatingin naman silang dalawa samin nina Raph nung paalis na
kami. "Hate them."

"Same."

"Talaga!"

"Come on guys. Wala naman silang ginawa eh." ngumiti ako sabay turo dun
sa stand ng Mr. Softie. "Bilhan niyo ko!" tumawa naman sila.

"Ako na/My treat" nagkasabay na sabi ni Raph at Ted. "Ikaw na pala/Hinde

sige kaw na" sabay parin sila.

"Joke lang. Bibili nalang ako." hinila ko naman si Cindy. "Ang weird ah."

"Kaya nga couz eh." binilhan din naman namin yung 2.

Hinatak naman namin yung 2 lalake sa may time zone. Sabay naghulog ng
coin dun sa may parang dance pads. Tapos susundan niyo kung saan yung
iilaw. Nakakatuwa nga eh. Isa lang reaction nina Ted at Raph:

"ARE YOU KIDDING ME?!?!?" haha.

"Watch us." sabi ko naman. Nag 2 players kasi kami eh.

Sa umpisa, mabagal lang tsaka paisa isa. Pero habang tumatagal, mabilis
na may combo na. Madalas kaming maglaro nina Alex nito eh. Nakwento din
sakin ni Cindy na naglalaro din daw sya nito nung nasa US sya.

Nung tapos na, naka PERFECT ako, si Cindy naman naka EXCELLENT.
Nagkamali kasi sya once nung inasar sya ni Raph eh.

Saka lang namin napansin na ang daming nanonood...

O_O

"WOOO! IDOL!" binatukan naman namin yung dalawa.

"You're turn." nung umpisa, magaling pa sila eh. Nakakaperfect pa eh.

Kaso nung may combo na at mabilis na, nagkakandalito lito na sila.
Natawa nga kami kasi nung may combo na dapat tatalon ka at tatalikod,
nagkauntugan pa sila.

Nakakuha naman sila nung "Loser" KAWAWA. Haahaha.

"Ano? Ted? Laban tayo?!" sabi ko sakanya.

"Ayoko!"

"Chicken..." nagact naman ako ng manok kaya naghulog sya ng coin.

"Chicken pala ah." nagstart naman na kami.

Nung tumatagal at may combo combo na...nanlaki naman mata ko dahil ang
GALING nya.

"Oi! Bat ang galing mo?!"

"Haha! Naglalaro kami ng ganito ni Lily nung highschool pa ko. kala mo

noh?!" sayaw lang sya ng sayaw, nawawala naman concentration ko kaya
nagkamali ako dun sa isang combo.

Nung tapos na...nakaEXCELLENT lang ako. Sya naman, PERFECT.

"Insan! Ang lupit mo!!!"

"Couz...natalo ka ni Ted?!"

"Hmf!!!" tumawa naman sila.

Nung medyo napagod na kami. Kumain na kami sa may pizza hut.

"Takaw ni Brett."

"Ai wait. Banyo muna ko." sabi ni Cindy na mukhang naiihi na. HAHA.

"Wait order ako." sabi ni Ted kaya tumayo na sya.

Kami nalang naiwan ni Raph sa table nung makita kong papasok din sina
Roanne at Oliver ng magkahawak kamay pa na nakangiti.

Napayuko ako.

"Problema?"

"Hah? Wala! HAHA!" tinawanan ko nalang.

"I don't like that lying expression, Brett." tumingin naman sina Oliver
samin. Napansin din siguro ni Raph. "Sorry..."

"Para san?" humalik sya sa pisngi ko.

"Para dito." sabay ngumiti sya at tumingin sa may menu.

He did that so Oliver could see. Pero something tells me it's not just that.

"Raph. Let me ask you something."

"Ano yun?"

"Why did you break up with Paula?" napatahimik sya. Nag-isip, tapos
tumingin sakin.

"You're not numb. Let me tell you. I want to love someone else. Pero
nung nakipagbreak ako kay Paula, akala ko, sasaya ako dun sa taong mahal
ko. But no, lalo akong naghihirap kasi naghihirap sya. Pero mas mahirap
dahil alam kong may mahal syang iba."

"Sino naman?" kinakabahan na ko nun. I think I know the answer.

"Tignan mo to. Ito sya oh." hinarap naman nya sakin yung N81 nya. Nakita
ko...ako. Binuksan nya yung secondary camera. "That time. Sa
field...nung inaway ka ni Paula. What I said was true. I wanna love you
because you're suffering. I know you were. Dahil lahat ng tao gusto ka
dahil you look like Jo. But I don't. I love you because you're Brett. I
love you." naluha ako.

"Bakit ako? Raph. Sorry. Nasasaktan na pala kita ng hindi ko alam."

"No need to apologize. Nasasaktan nga ako, dahil nasasaktan ka. Pero
nalaman ko nalang lately, si Paula parin pala. You're like my sister. I
want to protect you as much as possible." napangiti ako at yumakap sakanya.

"Thanks."

"And Brett..." napatingin ako sakanya. "In the end, everything's going
to be okay. If it isn't okay, it isn't the end." ewan ko ba...pero sa
sinabi ni Raph, sobrang napasaya ako.

Ang dami kong nakukuhang inspirasyon sa mga kaibigan ko.

Bumalik naman na sina Ted at Cindy. Maya maya lang, pagkatapos nilang
kumain, saka lang nila napansin na andito din pala sina Oliver kaya
hinatak na ko palabas ni Ted.

...
October 4, Sunday.

Nagpasama ako sa isa sa mga kasambahay namin na magsimba. Wow. Ngayon

lang ulit ako pumunta ng church.

Pagkatapos ko dun, dumiretso ako sa park para mapag-isa muna. Dun ako sa
may lake.

Marami ngang tao pero dito sa area ko, wala masyado.

"Kailan kaya ako makakalimot?" natanong ko nalang sa sarili ko. Dumungaw

ako sa tubig. I can see my reflection very clearly.

Oliver Scott, sino nga ba ko sa buhay mo? Bigla namang gumalaw yung
tubig kaya medyo nabura yung reflection ko. Bakit mahal kita Oliver?
Wala ka namang ginawa kundi saktan ako. Ever since, pinapasama mo na
loob ko. Pero bakit mahal parin kita? Napansin ko nalang na tumutulo
nanaman mga luha ko sa lake.

Wala naman akong pinakitang rason sayo para hindi mo ko mahalin. Lahat
nalang ginawa ko para satin. Nagbigay ako. Minahal kita. Naging mahina
naman ako. Hindi ko na nakita kung gaano kasakit yung mga ginagawa mo.
Napatingin ulit ako sa may tubigan. Nakita ko reflection ni Roanne.
Pinunasan ko luha ko.

"Hey..."

"Hi Roanne." ngumiti sya ng pilit.

"Sino kasama mo?"

"Hah? Yaya namin. Nasa may kotse eh."

"Ahh. Brett. Favor. Pwede bang tigilan mo na si Pol?" what?!!! "Please.."

"Huh?!"

"Napansin ko na lagi mo nalang kaming sinusundan." AKO PA NGAYON?!

"Everytime na magiging masaya na kami, susulpot ka. Why are you doing
this to me?"

"No Roanne." I had the guts to speak up. "Why are YOU doing this to
me?!" umiyak ako ulit. This time, pareho kaming umiiyak.

Dumating naman ang isang lalakeng mukhang galit. Pinunasan ko mukha ko.

"Brett?! Ano ginawa mo sakanya?!" humawak sya sa braso ko. Ang sakit!
"Ulitin mo pa ng isang beses baka kung ano magawa ko sayo!!!"

"Minurahan ko. Sinabihan ko ng kung ano ano." sabay tumakbo ako paalis.

"Brett? Ijah? Ano nangyari sayo?"

"Muntik po kasi akong mahulog sa may lake. Natakot po ako." sabay

pumasok ako sa kotse. "Sige po manong. Uwi nalang po ako sa bahay-"

"BRETT?!!?! ANO NANGYAYARI SAYONG BATA KA?!?!" sigaw ni ate Gina na

kasambahay namin.
"A-ate..h-hindi..p-po.." binuksan naman na niya yung mga bintana.

"Kuya driver! Sa ospital na po tayo tumuloy!!!" naramdaman ko namang

bumilis yung takbo ng sasakyan. "Brett! Ayos ka lang?!"

"A-ayos..lang..." napapikit nalang ako sa sobrang sakit ng dibdib ko.

"..ako."

...

"October 6 na. Katatapos nung pagpapakilala ng mga candidate sa election

kahapon." sabi ni Alex, Lily at Cindy na kasama ko ngayon. I asked
everyone na wag ipagsasabi kahit kanino na nandito ako. Kahit kay Ted
pa, Raph, Charlie o Rain.

Natulog daw ako ng 6 hours tapos nun, nagising ako, Monday na. Pero
hindi ako hinayaang lumabas. Kaya ngayon, Tuesday na.

"Ano daw bang problema?"

"Ayaw sabihin nung doctor eh. Stress lang daw. Pero imposible naman."
sabi ni Lily.

"Hindi kaya.."

"NO! HINDI PWEDE!"

"Pero Brett. Baka lang naman."

"Basta...hindi talaga pwede."

...

October 10 na, pero nasa ospital parin ako. Sobra naman yata. Ayaw
talaga nila akong icheck out dito. Stress lang daw? Pero bakit umabot
yata ako ng siyam siyam dito?

"Ma. Tapatin mo ko. What's wrong with me?"

"Nothing. Nastress ka lang daw. Ilalabas ka na mamaya." natuwa naman ako.

...

October 12, Monday.

"Alex! Congrats! Governor ka ng highschool!" niyakap naman nya ko.

"Thanks!" nakapasok ako ng school ng tapos na yung election. JUST MY
LUCK. Hmf.

At sa ikasasama ng loob ko, nagbirthday pala si Raph nung October 8.

Hindi ko man lang din alam.

"Bakit nga ba nawala ka ng ilang araw?"

"Sinama ako ni mom sa US. Wala lang. Trip lang nya." ngumiti ako ng
pilit. Mas mabuti nang hindi nila alam.

Inutusan naman ako ni sir na kunin yung schedules nya sa may office.
Wow. Sipag ni sir. Palibhasa binati ko ng GOODMORNING eh.

Nakita ko naman si Oliver. Tumitig lang sya sakin. Nag-smile lang ako
sabay bati ng Good morning.

Naglakad na ko papuntang office nung harangan ako ni Paula.

"Tsss...you're ruining everyone's relationship."

"W-what? Paula. What do you mean?"

"Una. Kay Alex at Ted." nanlaki mata ko.

"A-ako dahilan?!" mahina kong sabi.

"And then kay Lily at Charlie, buti nga nagkabalikan pa eh. Then samin
ni Raph. Ngayon naman kay Roanne at Oliver? Geez. You're a slut."

"Don't talk to me like that, Pau! You're acting like you own the world!
Ano bang gusto mo?! Hindi ako pumapatol dahil alam kong may dahilan ka!
But please...dahil sa break-up niyo ni Raph?! You two really need to
talk this over! I'm so tired of having enemies and all that. Bakit ba
kailangang pinahihirapan niyo ko?!" sumandal ako sa may poste. "I know
you have your reasons, Pau. Pero please...stop making my life miserable.
I understand you. I try so hard to. Pero please lang talaga..."

"Wow. INNOCENT!"

"YEAH! I AM! ALAM MO KUNG BAKIT?! IT'S BECAUSE PEOPLE GET MAD AT ME
BECAUSE OF THE THINGS I DON'T EVEN KNOW!!!"

"LOOK-"

"Paula...I know you're a nice girl. Now can you PLEASE stop making me
feel bad??? I know you love Raph. Pero Pau naman..."

"Don't pretend to know me when I don't even know myself.." sabay tumakbo
sya paalis.

Kinuha ko naman na yung schedules na inutos sakin sabay abot kay sir.

"I'm bored."

"Sameee..." sabi ko na nakahiga sa may grass sa field. "It's hot ano?"

"Hindi naman masyado." sabi ni Cindy na kumakain ng pretzels.

"Nahihirapan akong huminga eh." nabitawan naman ni Cindy yung kinakain nya.

"Tara sa clinic!"

"OA couz..." tumawa nalang kaming dalawa. "Banyo muna ko. Wait mo ko dyan."

"Okay."

Papalakad ako sa pinakamalapit na banyo nung may marinig akong umiyak.

Pagtingin ko, si Roanne.

"Ayos ka lang?"

"Layuan mo na si Oliver, Brett! PLEASE!!!"

"Roanne. Ano ba?! Magkaibigan din naman kami kahit break na kami eh!"

"That's the point! Wag mo na syang kaibiganin!"

"You're not the boss of me, Roanne. Sorry. Pero alam mo? Mahal ko naman
sya eh. Hindi ko naman sya aagawin sayo eh! Kasalanan mo na yun kung
maagawan ka!"

*PAK*

Yes. She slapped me. Sinampal ako ni Roanne. Napatitig lang ako sa isang
umiiyak na Roanne.

"Brett! I told you! Lay off her!" sabay tulak sakin ng onti ni Oliver.

"Sorry. Naiinis na kasi ako sakanya eh kaya kung ano anong panlalait
sinabi ko. Sorry." umalis na ko.

...

October 13, Tuesday.

"May basketball game sa 20. Wooo!" sabi ni Charlie na mukhang excited.

"Bakit? Kasali ka?"

"Kasama kaming apat."

"PATI SI RAIN?!" tumango sina Ted.

"Pinilit namin eh."

"Napilitan ako. Kasi naman eh." tinawanan naman namin si Rain.

"And we need a muse. Ano Brett? Pwede ka?"

"Why not Alex?!?!?" sabi ko naman.

"Busy sya sa student council eh."

"Si Lily?"
"Nah. May laban din ako sa badminton eh."

"Si Cindy!"

"NO WAAAAYYYY!!!"

"Yung mga muse daw kasi matatangkad." sabi ni Rain na nakangiti ng

nakakaloko. Binato sya ng bag ni Cindy.

I smell something fishy. BWAHAHAHAHAHHA.

"Dyan nagsisimula lahat!!!" pang-aasar namin dun sa dalawa.

"Anywaaaaaays. What do you say Brett? Kaw nalang muse ng school sa

basketball." ano pa nga ba?

"Fine."

...

Next thing I know, October 20 na.

"GALINGAN NIYO MAMAYA!" sabi nung coach nila na si coach Rodriguez.

"Ikaw Aragon. Ayos na ba yung entrance niyo?"

"Po?"

"Ah coach! Opo! Ayos na!" sabay hila sakin ni Rain.

"I hate my clothes. Sobrang ikli ng palda."

"Eh kaya tinawag na mini skirt diba?" sabi ni Alex sabay irap ng pabiro.

"Hmf. You're mean." ginaya naman ako ni Raph.

"Hmf. You're mean." with matching sway niya ng IMAGINARY long hair nya.

"Whatever." tumawa naman sila.

"Ui dali!!!" tinulak tulak ako nina Alex sa harap. Yung captain ball
pala nila, ang magaling na si Ted. Nakapagitna ako kay Ted at kay
Charlie which is nasa harapan na may hawak ng flag ng school.

Nasa likod namin si Raph at Rain na pangiti ngiti nalang.

Nung lumabas naman kami, naghiyawan.

"Grrr..." mahina kong sabi.

"Problema mo?!" sabi ni Ted na pangiti ngiti lang sa mga nanonood.

"My. Skirt. Is. So. Short."

"Conservative ka na, Brett?" kinurot ko naman ng patago si Charlie.

"Eh naman e..."

"Don't worry. You look pretty." napangiti naman ako sa sinabi ni Rain.

"Thanks."

"Nah. She's not even pretty."

"AINAKO! Kahit kailan ka talaga Ted-"

"She's beautiful." bago pa ko magtanong ulit, ayun, naghiyawan mga tao.

AMP. Pero I'll be honest, napangiti ako.

"WOOOOOOOOOOOOOO!!!!!!!!!!!!!!" naghiyawan naman lahat ng mga

schoolmates namin. Pati kami, syempre. Nanalo lang naman kami sa 1st
game. ANG SAYA!

Natawa pa nga ako kasi yung nakakashoot lang sina Raph, Rain, Ted at
Charlie eh. All in all. 50-34. Lamang na lamang kami.

Natapos ng bandang 2pm yung game kaya nagsiuwian nalang din kami. Kaso..

"Ui guys! Wait for me! May naiwan ako sa gym!" tumakbo naman ako
papuntang gym.

Nakita ko si Oliver na nakaupo dun sa bleachers sa loob ng indoor court

namin.

Lumapit ako.

"Hi." tumitig lang sya sakin. "Alam mo. Ewan ko sayo, Oliver.
Pero...t-talaga bang...t-talaga bang hindi mo ko minahal?"

"You know what? It'll be much easier if I do it that way." sabay tumayo
sya. That's it.

"But I love you! Can't you see?!" there. I said it.

"Sinasaktan mo sarili mo." sabay tumakbo na sya paalis. Bakit umiiyak

nanaman ako!? PASAWAY TALAGA!

"You never give up, do you?" tumingin ako.

"Not now, Roanne."

"He doesn't love you anymore. Oh, wait. He NEVER did. Can't you see?!"

"Why are you making me feel so miserable...?"

"I'm not. I'm telling you the truth. Just leave POL alone!!!"

"He's not your property! Girlfriend ka lang nya! Hindi kayo kasal or
wha-" sinampal nya ko. This time, hindi ako tumunganga. Sinampal ko din
sya pabalik.

Next thing na nangyari, hinatak ako ni Oliver na kakarating lang. Wow.

3rd time around.
"Wag na wag mong sinasaktan si Roanne!"

"Eh ano naman bang pakialam mo kung sinampal ko siya ng walang

dahilan?!!?!?" ngumiti ako. A really FAKE one.

*pak*

"Now leave her alone!!!" napaluha ako. Sabay ng pagtama nya ng kamay nya
sa mukha ko, bumitaw ako at tumakbo.

Yes. Oliver SLAPPED me.

Masakit nga. Pero mas masakit yung fact na kaya nyang gawin sakin yun.

"Brett?" hindi ko na nilingon si Lily. Tumakbo na ko palabas ng school.

Next thing I know. Hindi nanaman ako makahinga. Sumisikip dibdib ko.
What's wrong with me?

*BEEP!* *BEEP!* Natauhan naman na ako na nasa gitna ako ng daan. At

mismong sa gitna ng daan nandilim paningin ko...

...

Lily's POV

"Ano ba yan. Ang tagal namang kumuha ng gamit ni Brett."

"Sige sige. Puntahan ko na." tumakbo naman na ako papuntang indoor court
nung may narinig akong nag-uusap. More like nagtatalo. Anak ng
mahiwagang patis naman oo.

"You never give up, do you?" napatingin ako sa may bintana. Roanne and
Brett.

"Not now, Roanne."

"He doesn't love you anymore. Oh, wait. He NEVER did. Can't you see?!"
KAPAL NG MUKHA! GRRR!!!

"Why are you making me feel so miserable...?" Brett...I'm so worried

about you. Pero ewan ko ba, dumikit yata yung paa ko dito at hindi ako
makaalis.

"I'm not. I'm telling you the truth. Just leave POL alone!!!" makapal
ka, Roanne!

"He's not your property! Girlfriend ka lang nya! Hindi kayo kasal or
wha-" tama si Brett. He's not you're property. WAIT! WHAT DID SHE JUST
DO?! She slapped Brett?!

Ang ikinagulat ko lang ay nung sampalin sya pabalik ni Brett. GO

BRETT-si Oliver yun ah?!

"Wag na wag mong sinasaktan si Roanne!" oh my GOODNESS! Hindi ba alam ng

Oliver na yan kung ano talaga nangyari?! I tried opening the door.
NAMAN! It's locked! I need to go all the way to the other side.

"Eh ano naman bang pakialam mo kung sinampal ko siya ng walang

dahilan?!!?!?" Brett...bakit mo ginagawa sa sarili mo to?!

Ang sunod naman na nakita ko, hindi maganda kaya napatakbo ako sa door
sa kabilang dulo. He slapped my bestfriend.

"Now leave her alone!!!" bubuksan ko na sana yung door kaso biglang
tumakbo palabas si Brett.

"Brett?" hindi nya ko nilingon. Tumakbo siya palabas ng school. GEEZ!

Dumating naman yung iba naming barkada..

...

Oliver's POV

I can't believe I did that. I can't believe I did that to Brett. The
girl I've always cared about. Why did I do that? YOU'RE A MORON OLIVER!

Yumakap sakin si Roanne. Bumitaw ako.

"B-bakit?"

"Roanne...can you just give me space kahit ngayon lang?" tumango nalang
sya sabay lumabas ng court.

...

Cindy's POV

Ilang araw na syang tulog. Kinakabahan na kami. She's in a coma. She had
an accident. Nung araw na nasampal sya ni Oliver. She run away.
Nahimatay sya sa gitna ng daanan. At kasabay nun ay nabunggo sya. Brett,
couz, bakit nagkakaganito ka?

"Doc. Ano po ba talaga ang problema?!" sabi ni Ted na kulang nalang ay

sapakin yung doctor. Ayaw kasing sabihin samin kung ano.

"Oo nga po. Ano po bang nangyari?! Did she fracture her bones?! Did she
have internal bleeding?!"

"Look, kids, she's in a coma for almost 2 weeks now."

"You think we don't know that?!?!?" tinulak naman namin palayo si Ted.
Pahamak talaga to kahit kailan.

"As I was saying...A few days, kapag hindi pa sya nagising, sad to say,
but..." napayuko kami. "We can lose her."

"No.." pabulong naming sabi.

...

Roanne's POV

I'm selfish. I know. But it's the only way. Pagod na kong maging
talunan. Ayoko nang maging martyr. Nakakasawa na masyado. Sa tingin ba
ng mga tao madali sakin? Yes. I have Pol. I have the guy I love so much.
It's just his LOVE that I need.

Boyfriend ko nga sya ngayon. Pero yung pagmamahal nya nakay Brett parin.
Nung nagkausap kami ni Pol nung isang araw, I told him the truth about
me. I have stomach cancer. Hindi ganun kalala. Actually, minor palang
naman sya. But I reasoned to Pol.

I just needed to have a REASON for Pol to stay with me. I know. I'm
greedy for his love. I NEED him so bad. Nabulag na ko ng pagmamahal ko
sakanya kaya sobrang daming tao na nasaktan ko.

"Roanne. We need to talk." napatingin ako kay Paula.

"Tungkol san?"

"About Brett..."

"What about her?"

"I'm taking back all the things I've told you about her. Brett's a nice
girl. You know that to yourself. Lately, she had be realize that I can
be a better me." niyakap ako ni Pau. "Brett used to be my friend. Pero
kahit inaway ko sya ng...well...who knows how many times, she's still
there, pinagtsatsagaan nya parin akong kausapin ng matino. I've been
trying her patience. And to be honest, ang bait talaga nyang tao. She
isn't the Brett I thought she was." nagpaalam na naman si Paula.

Naiwan akong nag-iisip.

...

Rain's POV

"WHAT THE...?!?!?!"

"I'm afraid to tell you what I said was true." I knew it...

**FLASHBACK**

"Tara na Brett. Pupunta daw tayong mall." tumayo naman sya. Nauna akong
naglakad sakanya. "I know your secret.." bulong ko.
"Huh?!" ngumiti nalang ako.

"Wala yun. Tara na!" inakbayan ko sya.

**END OF FLASHBACK**

That 'secret' of hers? She was born with a heart disease. At kung hindi
kami nagskip ng classes, hindi namin malalaman na malala na pala.

"Oh my god..." umiyak naman na sina Lily. Niyakap sya ni Charlie.

"This is a very dangerous situation for her. She was hit by a car and
now she's still in coma. At ang ikinatatakot ko, her heart could stop
beating anytime." lalo naman naming narinig ang pag-iyak nila.

Even Ted is crying. Charlie looks so worried. Si Raph? Nakatingin dun sa

Brett na natutulog. Ako? Ewan. I feel a bit different. Biruin niyo. 2
weeks na walang Brett na nangungulit.

Dumating naman na parents ni Brett with tita Leila and yung asawa ng mom
ni Brett na si uncle Kenzie.

Pinauwi muna namin sina tita para makapagpahinga dahil sobrang stressed
na. Work...tapos aabutan mo...anak mo, nag-aagaw buhay. Ang panget diba?!

9:30pm nang gabi nung may kumatok sa pintuan. Binuksan ko...

"Paula?! What are you doing here?!"

"H-hi." napatayo naman yung iba.

"Ano gusto mo?! Makikipagaway ka nanaman?! Look at Brett! Sa tingin mo

nasa situation sya na pwedeng mang-awa-"

"I'm not here for that.

I'm here to apologize..."

...

Author's note: Back to Brett tayo.

Ang sakit ng ulo ko. Sobrang sakit. Kumikirot na parang ewan...and my

body's in pain. What's happening? Hindi ko maimulat mata ko. Feeling ko,
gusto ko pang magpahinga...

"Brett naman. Are you gonna leave us like this...?" hey...wait. That
voice. Alex?!

I mumbled. I doubt na napansin nila dahil ang daming umiiyak sa paligid.

HELLO!?!??! I'm not dying! I'm actually alive!!!
I THINK.

"Couz naman! We just had a little time hanging out. Come back to us."
Cindy...I love you guys.

"Yea...Brett. Don't leave us hanging. Sino na kalaban ko sa dance pads

sa time zone?" Ted..I miss you guys.

"Rain rain..go away..come again, another day..." tumawa sya tapos

nagseryoso. "Brett. Miss ka na namin eh." Rain, kung alam mo lang kung
gaano ko kayo gustong makita...

"Sira ulo! Alis dyan! Brett! Hui! Gising! Dali na! Kung hindi kakanta
ako! Sige ka! Kasalanan mo kapag gumuho yung earth!" gusto kong tumawa
and at the same time umiyak...naramdaman ko namang may nagpunas ng mukha ko.

I'm crying, again. As usual.

"Hey guys. She hears us. Naluha sya." wait nga!! That's...wait. That
voice is familiar. "Brett. Sorry sa lahat ng nagawa ko, okay? I didn't
mean it...sana magising ka na. Alam mo ba...marami kaming ikukwento
sayo. I miss our friendship. I can't believe I said all those things
about you. You're a great friend..." Paula...T_T

"You idiot. Kung kailan nagkaayos na tayong magkapatid dun ka pa natulog

ng ganyan kahabang panahon!" Lily, don't make me cry.

I moaned. And I think narinig na nila dahil napatahimik lahat.

"BRETT?! OI! TUMAWAG KAYO NG DOCTOR!" maya maya lang, naramdaman kong
chinecheck up na ko.

Unti unti kong minulat mga mata ko.

"Good morning guys." umiiyak sila nun, pero at the same time, tumawa.

"We missed you." napangiti ako.

"Missed you."

"And FYI, it's afternoon." niyakap ko naman sila nung lumapit sila.

Sinabihan lang kami ng doctor na hindi pa ko pwedeng magpagod.

After 3 days nung magising ako, nalaman ko na yung isang bagay na

nagpaiyak sakin ng todo.

"Brett...malala na heart disease mo." oh god no...

Nakiusap ako sakanilang lahat na wag nalang nilang ipaalam kahit kanino.
Nalaman ko nalang na nagkakamabutihan ulit si Raph at Paula. I'm happy
for them. Si Rain at Cindy naman, lagi paring nagtatalo. Hmm...sa huli,
magkakatuluyan yan! Tignan niyo man! ;)

Pinatawad ko na si Paula. Never naman akong nagalit sakanya eh. Si God

nga marunong magpatawad diba? Sino pa kaya ako?

Pumasok na din naman kami. 2 days before the halloween bash. Gahd. I'm
so late. Ang dami ko nang namiss. We're not attending anyways.

"Aragon! San ka ba nanggaling bata ka at nawala ka nanaman ng 3

linggo?!?!?" nagdadadada nanaman yung adviser naming magaling na si mam
Alindahan.

"Po? Ah...eh..."

"I O U?!?!"

"CHE!!!" sabi ko naman kaya tumawa yung buong klase. Oliver and Roanne
are here too.

"Mam, alam na po ng principal kung bakit." sabi ni Alex.

"Ah okay. Good. Now we can proceed with our lessons." as usual, nasa
harapan ko si Roanne at si Oliver. Katabi ko si Cindy at Alex,
magkabilaan. Katabi naman ni Cindy si Rain, katabi ni Alex, si Charlie.

"Brett. Nangangayayat ka yata?" sabi ni Ronnie na nagtataka.

"Diet ako. Taba taba ko na eh."

But to tell you the truth, yeah. Pumapayat ako. I'm getting pale.
Madaling manghina katawan ko. Madalas akong nahihilo. My friends always
have so many excuses for me kapag may masama akong nararamdaman.

Mag-isa naman ako sa may garden. Tinakasan ko yung mga kaibigan ko eh.
Lagi kasing nagtatalo lalong sumasakit ulo ko. HAHA. Sumandal ako sa may
puno.

Napatago nalang ako sa likod ng puno nung makita ko si Roanne na kasama

ni Oliver, papasok din dito.

"Roanne. Ano ka ba naman...pinapabayaan mo sarili mo. Muntikan ka nang

maospital!"

"Pol. Ayos lang ako. You can stop following me wherever I go."

"No I can't. Hindi kita pwedeng iwang mag-isa. Kapag nasaktan ka,
nako..." how sweet...

Nagulat nalang ako nung may magtap sa balikat ko.

"Rain! GRR!" pabulong kong sigaw.

"Shhh..." tinuro naman nya sina Oliver. "Kita mo yang dalawa?" tumango
ako. "Susundan natin sila. Malapit naman na din yung dismissal eh."
nag-ala detective naman kami habang sumusunod sakanila.

Nagstop sila sa isang ospital.

"What are they doing here?" ngumiti sya.

"We'll see."

Biglaan namang lumabas ng kotse si Oliver na buhat buhat si Roanne. WHAT

HAPPENED?!

"A-anong nangyari?"

"Tara. Sundan natin!" hinatak nya ko sa loob ng E.R.

Nakita nga namin si Oliver. Saka namin narinig na nagsalita yung doctor.

"Ano nanaman ba kasing nangyari sakanya?!"

"Tito...sorry po."

"See that doctor. Dad yan ni Roanne." THE HECK WHAT?!

"I asked you a little favor! Ngayon naman, hindi mo pa magawa gawa! Look
after her, Mr. Scott." tumango tango si Oliver.

"You know why they're here? Roanne has this stomach cancer. Nabalitaan
ko na kaya ka daw iniwan ni Oliver ay dahil dun."

"So he left a girl that's dying with a heart disease for a girl with a
stomach cancer.." I said sarcastically.

"But he doesn't know that."

"And he'll never will." nakita naman ako nung doctor ko. PATAY.

"Brettina! Nakong bata ka! Hindi ka sumusunod! Nakalimutan mo na bang

may check up ka 30 minutes ago?!?!?" doc...ang ingay niyo. Nakatingin na
si Oliver...>.<

Tumawa naman tong kasama ko kaya hinampas ko.

"Brett? What are you doing here?"

"Wala ano.."

"Brett! Ano ba! Check up mo! Magagalit nanaman parents mo!" sabay hila
sakin papasok ni doc. Buenagua papuntang office nya. Nagulat nalang ako
nung umakbay si Rain kay Oliver sabay pumasok sila sa office ni doc.

"Ano bang sakit mo?!" oh so you care?

"Wala/Ulcer" PAHAMAK KA RAIN!!!

"Ulcer/Wala" papatayin talaga kitang KRISTOFF RAINIER GUILLERMO KA!

"You're lying."

"Totoo..." nginitian ko si doc. Buti nalang sumusunod sa flow si doc.

...

After that hospital incident, narealize ko na halloween bash na pala sa

araw na to. I didn't come. Andito lang ako sa kwarto ko, sa bahay ni
dad, kasama ni Ted at Lily. Nanonood ng Hannah Montana The Movie. Ang
corny nga daw sabi ni Ted eh. Pero wala syang magagawa.

Naisipan ko namang mag-online. Wow. 4 months na kong hindi

nakakapag-online. Pagkaonline ko...daming offline message. Pero ang
kapansin pansin eh nung nagflood ng "I LOVE YOU" si Oliver sa YM. I
looked at the date. September 28, 2009. Saktong 12.

Online sya...

Brettina Aragon: hi.

Oliver Scott: ...

Brettina Aragon: hinahabol kta, oliver.

Brettina Aragon: i dnt wnt to prtend anymore. i need u.

Brettina Aragon: pede bang akin k nlang ulit?

Oliver Scott: Roanne needs me, Brett.

Brettina Aragon: i need u 2..

Oliver Scott: Not as much as she does.

Brettina Aragon: wla b tlga aq pra sau?!

Brettina Aragon: ur killing me...

Oliver Scott: u wont die because of me.

Brettina Aragon: i will...T_T

Brettina Aragon: trust me.

Oliver Scott: Don't even think about suicide!!!

Oliver Scott: Or you're dead!!!

Brettina Aragon: y would i kill myself if i dont even hve much time 2 live?

Oliver Scott: What..?

Brettina Aragon: nvm.

Oliver Scott: You're wasting my time.

Brettina Aragon: so let me apologize.

Sabay nagsign out ako. Nasa may gate ako nung bahay nung may makita
akong sa may daan. YUN YUNG NAHULOG NA PANYONG BIGAY SAKIN NI OLIVER!
Tumakbo naman ako para pulutin yun. Kaso...

*BEEP!* *BEEP!* Is this my end?!

"GET OUT OF THE WAY BRETT!!!" tinulak nya ko...next thing I knew...sya
yung natamaan. Hit and run. OH MY GOD.
"ROANNEE!!!!" tumakbo ako papunta sakanya. Manong guard naman! Asan ka ba?!

"B-brett.." umubo sya. Oh my god! She's vomiting blood!

"Don't talk! PLEASE!" naiyak ako at hinawakan ko siya sa kamay habang

hiniga ko sya sa lap ko. "MANONG! MANONG! MANOOOONG!!!" lumabas yung
guard namin. "Dalhin po natin sya sa ospital!!!" she's bleeding...oh
god. Kasalanan ko to...

...

Nakatulog ako sa tabi ng kama ni Roanne. Pag-gising ko. Oliver was

there, nakahawak sa kamay ni Roanne.

"Hrnnn" I yawned..

"Why?"

"A-anong why?"

"Bakit sya andito?"

"S-she...s-she saved my life.."

"I know she did. Pero sana naman Brett...wag kang TANGA!"

"O-oliver-"

"If something bad happens to her..."

"Hindi ko ginusto to!!!" umiyak ako. Hindi naman eh...hindi talaga.

"Yeah right! Magsinungaling ka sa maniniwala! I always take good care of

Roanne! Ayokong may mga bagay na nangyayari sakanya! Pero look...because
of YOU, she's in this situation!"

"Oliver naman! Let me-"

"Sana pala ikaw nalang yung nasagasaan. Sana wala sya dun. Edi sana ikaw
yung nasa kundisyon nya ngayon. Edi sana hindi sya nag-aagaw buhay."

"HINDI LANG NAMAN SYA YUNG MAY SAKIT AH!"

"Right. May ULCER ka pala. BIG DEAL!"

"Ang sakit mong magsalita Oliver..."

"Sana pala ikaw nalang ang kunin wag si Roanne." ngumiti nalang ako.

"Don't worry. It won't be long until God grants your wish..."

...
Oliver's POV

"Sana pala ikaw nalang ang kunin wag si Roanne." kung alam lang ng lahat
kung GAANO kasakit para sakin yung sinabi ko. Knowing that it kills her
inside. Ewan ko ba...sometimes, I just wish that I'd just shut up.

"Don't worry. It won't be long until God grants your wish..." lalo akong
nasaktan sa sinabi nya. Lumabas na sya ng kwarto ni Roanne.

"Tanga ka pala eh noh, Pol?"

"Roanne? Gising ka na?"

"Kanina pa. Why did you say all those things to her? Hindi ka pa ba
kontento na sinasaktan mo sarili mo? At kailangan mo pa syang idamay?"
ngumiti sya ng bahagya.

"S-she's hurting you..."

"No. She isn't. She never did. Sa park...dun sa may lake...naabutan mo

kong umiiyak, wala syang ginawa nun, I cried, pleading na sana ipaubaya
ka na nya sakin."

"Roa-"

"2nd time na naabutan mo kaming magkasama, I was crying because of the

same reason. Nagsinungaling nanaman sya na may ginawa sya kaya umiyak
ako. I...I slapped her first." huminga sya ng malalim. "Sa indoor court
naman, she wouldn't have slapped me if I didn't give her a reason to.
Ako naunang manampal. I've said things. Things na hindi maganda."

"I-I don't understand.."

"Try." lumuluha na sya nun. "Akala ko kasi inaagaw ka nya sakin eh. Pero
ang tanga ko naman kasi. Ako pala nang-aagaw sayo." pati ako,
napasimangot na.

"Roanne...pano ka naman?"

"Don't worry about me. I'm gonna cope with this. Pero please...promise
me...magiging masaya ka sakanya..." tumango ako. Hinalikan ko sya sa noo.

"Thanks..."

"You don't owe me anything. I owe you a lot. Ang daming kong ginawa para
saktan kayo. Now go after her, Oliver..."

"I will.."

...

BACK TO BRETT, EVERYONE.

"Masakit. Pero ano nga ba...you heard my doctor. I have only months to
live."

"Don't say that. Reconsider the operation."

"I am." ngumiti ako. "The point is. We can't find any donors." I
continued to eat. Nasa school nanaman kami. It's so sudden...pero
December na agad.

Tama nga sila. Unusual things happen in just a year.

...

December 20, 2009. HAPPY BIRTHDAY DEAR CINDY!

"I LOVE YOU SO MUCH YOU GUYS!" sobrang natuwa sya sa surprise birthday
party namin para sakanya. "1 week cruise, for my birthday!? I LOVE YOU!"
tumawa naman kami. Katatapos lang din ng christmas party namin kahapon.
Kaya vacation na namin up to January 6.

"This makes me wonder...aabot pa kaya ako sa birthday ko?" sabay sabay

nila akong binato ng kung ano ano man. Nagbiyabiyahe na kasi kami
papunta dun sa boat na sasakyan namin papuntang Singapore.

Nung nagboarding na sa ship, pumasok na kami. Kaming 4 na babae, isang

kwarto, yung apat na lalake, isang kwarto din.

Nung gumabi na, pumunta ako dun sa may resto sa ship.

"Sana pala bata nalang ako. Atleast wala akong pinoproblema." sabay
sipsip ko ng ice tea. Nabuga ko naman sa taong biglaang nagsalita.

"We can always be little kids if we wanted to." nabugahan ko nga sya.
"Okaaayyy..."

"I AM SO SORRY! W-what are you doing here? Magaling na ba si Roanne?!"

"No. She asked me to give this to you." may inabot syang letter.

Binasa ko.

Dearest Brettina,

Alam ko na naging masama ako sayo. I have a reason, though. Pero

salamat, kasi kahit ganun ako sayo, nakuha mo parin akong tulungan kapag
kailangan ko ng tulong. Hindi ka nagalit sakin. And I hope patatawarin
mo ko. I've asked Oliver not to read this. I hope hindi nga. He loves
you, Brett. Very much. And please...give him a chance...

Love lots,

ROANNE.
"She asked for forgiveness and to give you one chance. What did she mean
by that...?"

"I want another chance. Ewan ko kung maniniwala ka pa...pero mahal kita.
Hindi nawala yun. I just...I just thought na pareho tayong mahihirapan
kapag nalaman mong minahal talaga kita. That's why I had to pretend not
to have feelings for you...I swear. I'm being honest this time. And this
time, no more promises...mas masakit kapag hindi ko natutupad."

"I believe you. I really do. Pero...I'm leaving. Soon. I'm leaving
everyone...just like what you had wished for..." yumakap sya sakin ng
mahigpit.

"Ikamamatay ko, Brett, kapag natupad yung hiniling ko na yun..." huminga

sya ng malalim. "I can't blame you if one day you'll walk out of my life
but expect me to give up everything just to keep you in sight. But if I
fall, give me a change to say, gagawin ko lahat, wag ka lang umalis."

"Do you wanna know the truth?!"

"Oliver...don't love me...I'M DYING FOR GOD'S SAKE!" I can see that he's
shock.

"What!!!?"

"I have a heart disease. That day nung nakita mo ko sa ospital. And my
doctor told me that I need my check up, hindi totoong ulcer yun. I have
a heart disease and who knows when God would take me." umiling iling sya
nun.

"Don't lose hope...ipaglaban mo, kahit para sakin lang..."

"You know what..." umiyak ako. "I've always thought that I have to fight
for what I feel. I've fought and got hurt. Still...I've tried to give it
a chance. But now, I don't know if i still believe in that...kasi tao
lang ako, Oliver. Napapagod din!"

"Brett. Mahal kita. Ikaw ba? Magtapat ka...minahal mo ba ko?" tuloy

tuloy parin pagiyak ko. Yumakap sya.

"MINAHAL?! Sino, ikaw?! Sino nagmahal?! AKO?! Pwede ba! Ang sakit ng
ginawa mo tapos iisipin mo minahal kita!? Kahit kailan di kita minahal."
napapaluha na din sya nun. "Tanga lang talaga ako! Kasi hanggang
ngayon...mahal kita!"

...

Ted's POV

Matagal na kitang mahal Brett, alam yung ng iba, pero bakit ikaw,
hanggang ngayon di pa? Nakita kitang masaya at nakatawa. Lalapitan sana
kita kaso...sh*t! Kasama mo sya...

"Alam mo...kapag hindi ko naririnig boses mo, parang may kulang. Kapag
hindi kita nakikita, hindi ako mapakali. Akala ko, kapag wala ka sa
buhay ko, ayos lang. Pero parang may kulang." napatingin ako kay Alex.

"Alex..."
"Natatandaan mo nung tayo pa...umiiyak ako, sabi mo 'Tama na! Nandito
lang ako!' Tapos nung nagbreak tayo...umiyak ako, pro ang sabi mo 'Tama
na, makakalimutan mo rin ako...'" naiyak si Alex. HOPYA! Umiiyak nanaman
sya dahil sakin.

"Alex. Ang daming lalakeng nagkakagusto sayo. Bakit ako pang lalakeng
nanakit sayo?"

"Because I fell for you. And I know it isn't right. That's why I tried
to be over you...tried not to care. Tried not to love you. But no matter
what I do, everytime you're near, nasasabi ko nalang, bahala na kahit
alam kong masasaktan lang ako..." niyakap ko sya. Mahigpit.

Pero ang nakakagulat...pagkayakap ko sakanya. Naramdaman ko pintig ng

puso nya at ng puso ko. Ang hayop naman. M-mahal ko pa ba si Alex?!

Ted, try to remember. Bakit ka nakipagbreak kay Alex nun? I'm pretty
sure hindi dahil kay Brett...

**FLASHBACK**

"Sino nanaman sya?!"

"Ted. Kaibigan ko lang sya!"

"Talaga lang ah?!"

"Ano ba kasing problema mo, Ted?!"

"IKAW! Nagseselos ako! Naiinis ako! Galit ako!" tumawa sya at humalik sa
pisngi ko.

"Ikaw lang naman mahal ko eh."

"Alex...ewan ko lang...parang masyado pa tayong bata para dyan. I

think...we need to...break up." ewan ko kung bakit nasabi ko
yun...umiyak sya.

**END OF FLASHBACK**

"Alex, what if sabihin ko sayo na gusto kita? Pano kung sabihin kong
mahal kita, mamahalin mo din ba ako? Eh pano naman kung sabihin kong
nahuhulog na yata ako ulit sayo. Sasaluhin mo ba ko?" tumawa sya sabay
umiyak.

"Hinde! Mabigat ka eh!" napasimangot ako kaso binatukan nya ko. "Sira
ulo! Tagal kong inantay na sabihin mo yan eh!!!"

...

We had a dinner. Magkakasama na kaming original na magbabarkada + Cindy.

And we were so surprised nung may magsigawan nalang sa restaurant ng

ship. SI PAULA?!!?!?!?! OH MY FREAKIN GOODNESS?! SHE'S HERE TOO?!

"Bastos ka pala eh!" may lalake naman siyang katabi na tinataboy taboy
nya. "Get off me! Who the hell are you?!" kinagulat nalang namin nung
tumayo si Raph sabay sapak dun sa lalakeng nambabastos kay Paula.
Ayun, winarningan sila na itigil na. Ayun, natigil din naman, pinaupo na
namin si Paula sa table namin. Nakwento nya na nasa singapore pala
parents nya at pinapunta sya dun kaya nagcruise nalang sya kasama nung
pinsan nya na hindi daw nya alam kung naasang parte ng cruise ship.

Natawa ako. Kasi nagmukhang date eh. Me with guess who. OF COURSE
OLIVER. Raph with Paula. Charlie with LILY of course. At ang shocking
part eh...RAIN WITH CINDY! Yarp...MU daw sila. At ang PINAKA sa
lahat...ALEX AND TED BACK TOGETHER! DAMN.

Masaya naman ang lahat...sobrang masaya...so I guess this is the END,

Raph told me about. =]

...

EPILOGUE:

Hey...yup. It's me...Brett. Enjoying my 3rd year college life. I'm

writting on my journal this day. All the things my friends have inspired
me with. Marami nga akong pinagdaanan na masasakit, ayos lang naman,
nalampasan ko naman. Salamat nalang sakanila...

"Hui. Serious ka masyado." humalik sya sa noo ko.

"Pake mo?" binatukan nya ko.

"Bad." nagbelat ako sabay yumakap sa boyfriend kong pasaway. Yup. Naging
kami ni Oliver. 2 years na nga kami sa araw na to eh.

Mismong birthday ko, nalaman namin na may nagdonate ng heart. I took the
operation. And to OUR relief, I'm okay now.

Si Roanne? She went back sa parents nya abroad. I forgave her. I still
have proper communication with her. We started as friends again. And I'm
happy with that.

Charlie and Lily? 3 years na sila. Going strong parin. Hope so.

Ted and Alex? Well...I'm happy. Kasi 2 years na din sila. I'm happy my
instant step bro and my bestest friend ended together.

Rain and Cindy? Hindi pa sila. Kasi nasa LIGAWAN stage palang. Botong
boto naman ako kay Rain eh. I know him very well.

Raph and Paula? Ayun. Madalas mag-away. Pero lagi namang nagbabati. And
we're very happy about that.

"Ano? Gimik tayo?" sabi ni Raph.

"May date pa kami ni Lily eh."

"Pupunta kami ni Cindy kina mama."

"Sorry. May date din kami."

"Eh kayo, Pol?" yup. We call him POL now.

"Nah. I'm stuck with her." tumawa naman ako sabay abot sakanya ng isang
papel. Inagaw ko ulit.
"Ako na magbabasa." tumawa naman na sila. "Huwag mong bitawan ang bagay
na hindi mo kayang makitang hawak ng iba..." tumawa ako sabay tumingin
sakanya. "...kaya hindi na kita bibitawan, sorry ka. You're stuck with me."

"I'd give anything for you. And indeed, I am STUCK WITH YOU."

THE END.

when things went okay. ;)