TALAAN NG NILALAMAN

SAUDI ARABIA 1

IRAQ 3

LEBANON 5

JORDAN 7

SYRIA 8

KUWAIT 9

BHUTAN 11

ISRAEL 13
 TALINGHAGA NG PUNO NG IGOS

Lunes ng hapon nang umalis si Jesus sa Jerusalem. Pabalik siya ngayon sa

Betania sa silangang dalisdis ng Bundok ng mga Olibo. Malamang na
nagpalipas siya ng gabi sa bahay ng mga kaibigan niyang sina Lazaro, Maria,
at Marta.

Umaga na ngayon ng Nisan 11. Pabalik na uli si Jesus at ang mga alagad sa
Jerusalem, ang huling pagpunta niya sa templo. Ito na rin ang huling araw
ng kaniyang ministeryo bago niya ipagdiwang ang Paskuwa, pasinayaan ang
Memoryal ng kaniyang kamatayan, at harapin ang paglilitis at kamatayan.

Mula sa Betania, binagtas nila ang Bundok ng mga Olibo papuntang

Jerusalem. Nakita ni Pedro ang punong isinumpa ni Jesus nang nagdaang
araw, at sinabi: “Rabbi, tingnan mo! Tuyot na ang puno ng igos na isinumpa
mo.”—Marcos 11:21.

Pero bakit isinumpa ni Jesus ang puno? Sinabi niya: “Sinasabi ko sa inyo,
kung may pananampalataya kayo at hindi nag-aalinlangan, hindi lamang
ang ginawa ko sa puno ng igos ang magagawa ninyo. Kahit pa sabihin ninyo
sa bundok na ito, ‘Umangat ka at mahulog sa dagat,’ mangyayari iyon. At
lahat ng hihilingin ninyo sa panalangin ay ibibigay sa inyo kung
nananampalataya kayo.” (Mateo 21:21, 22) Pag-uulit ito ng sinabi niya na
kaya ng pananampalataya na maglipat ng bundok.—Mateo 17:20.

Kaya nang isumpang matuyot ang puno, itinuro ni Jesus kung gaano
kahalagang manampalataya sa Diyos. Sinabi niya: “Lahat ng bagay na
ipinapanalangin ninyo at hinihiling, manampalataya kayo na tinanggap na
ninyo iyon, at tatanggapin ninyo iyon.” (Marcos 11:24) Napakahalagang aral
nga para sa mga tagasunod ni Jesus! Lalo nang kailangan ito ng mga apostol
dahil malapit na silang dumanas ng matinding pagsubok. Pero may
kaugnayan din ang natuyot na puno ng igos sa uri ng ating
pananampalataya.

Gaya ng puno ng igos na ito, nakakadaya ang hitsura ng Israel.

Nakipagtipan sa Diyos ang bansa, at kung titingnan, mukhang sinusunod
nila ang Kautusan niya. Pero sa pangkalahatan, wala silang
pananampalataya at mabuting bunga. Itinakwil pa nga nila ang mismong
Anak ng Diyos! Kaya nang isumpa ni Jesus na matuyot ang puno ng igos,
ipinakita niya ang kahihinatnan ng walang bunga at walang
pananampalatayang bayang ito.
Di-nagtagal, dumating sa Jerusalem si Jesus at ang mga alagad. Gaya ng
nakaugalian ni Jesus, pumasok siya sa templo at nagturo. Malamang na
sariwa pa sa isip ng mga punong saserdote at matatandang lalaki ang
ginawa ni Jesus sa mga nagpapalit ng salapi, kaya kinuwestiyon nila siya:
“Ano ang karapatan mong gawin ang mga ito? Sino ang nagbigay sa iyo ng
awtoridad na gawin ang mga ito?”—Marcos 11:28.

Sumagot si Jesus: “May itatanong ako sa inyo. Sagutin ninyo ako, at

sasabihin ko sa inyo kung sino ang nagbigay sa akin ng awtoridad na gawin
ang mga ito. Ang awtoridad ba ni Juan na magbautismo ay galing sa langit o
sa mga tao? Sagutin ninyo ako.” Ang mga kaaway niya ngayon ang nalagay
sa alanganin. Kaya nag-usap-usap sila: “Kung sasabihin natin, ‘Sa langit,’
sasabihin niya, ‘Kung gayon, bakit hindi kayo naniwala sa kaniya?’ Pero
maglalakas-loob ba tayong sabihin, ‘Sa mga tao’?” Takót sila sa mga tao
dahil “lahat ng ito ay naniniwalang talagang propeta si Juan.”—Marcos
11:29-32.

Walang maisagot kay Jesus ang mga mananalansang. Kaya sinabi nila:
“Hindi namin alam.” Sumagot si Jesus: “Hindi ko rin sasabihin sa inyo kung
sino ang nagbigay sa akin ng awtoridad na gawin ang mga ito.”—Marcos
11:33.

May Akda: George E. Miesinger

Pamagat: Talinghaga ng puno ng Igos

Tungkol saan ang kuwento: Tungkol sa puno ng Igos

na hindi namumunga

Mensaheng nakapaloob: Matutunan ng mga tao na

lahat tayo ay binibigyan pa ng Diyos ng pagkakataon
upang makapagsisi at tumalikod sa kasalanan.
Darating ang pagkakataon na huhukuman ng Diyos
ang mga tao.
 TALINGHAGA NG MGA TALENTO
14 “Sapagkat maihahalintulad dito ang kaharian ng Diyos: May isang taong
maglalakbay, kaya tinawag niya ang kanyang mga alipin, at pinagbilinan sila
tungkol sa kanyang mga ari-arian. 15 Ang isa ay binigyan niya ng limang
talento,[a] ang isa ay dalawa, at ang isa naman ay isa. Binigyan ang bawat
isa ayon sa kanya-kanyang kakayahan. Pagkatapos ay sumulong na
siya. 16 Ang tumanggap ng limang talento ay umalis kaagad at ginamit ang
mga iyon sa kalakal. At kumita siya ng lima pang talento. 17 Sa gayunding
paraan, ang tumanggap ng dalawang talento ay kumita pa ng
dalawa. 18 Ngunit ang tumanggap ng isa ay umalis. Naghukay siya sa lupa at
itinago ang salapi ng kanyang panginoon. 19 Pagkaraan ng mahabang
panahon, dumating ang panginoon ng mga aliping iyon, at kanyang inalam
kung ano na ang nangyari sa kanyang salapi. 20 Ang tumanggap ng limang
talento ay lumapit at nagsulit ng lima pang talento. Sabi niya, ‘Panginoon,
pinagkatiwalaan mo ako ng limang talento. Narito po, kumita ako ng lima
pang talento.’ 21 Sinabi sa kanya ng panginoon niya, ‘Maganda ang ginawa
mo! Mahusay at maaasahang alipin. Napagkatiwalaan ka sa kaunting bagay,
kaya't pamamahalain kita sa maraming bagay. Makigalak ka sa iyong
panginoon.’ 22 Lumapit din ang tumanggap ng dalawang talento. Sabi niya,
‘Panginoon, pinagkatiwalaan mo ako ng dalawang talento. Narito po, kumita
ako ng dalawa pang talento.’ 23 Sinabi sa kanya ng panginoon niya, ‘Maganda
ang ginawa mo! Mahusay at maaasahang alipin! Napagkatiwalaan ka sa
kaunting bagay, kaya't pamamahalain kita sa maraming bagay. Makigalak
ka sa iyong panginoon.’ 24 Lumapit din ang tumanggap ng isang talento. Sabi
niya, ‘Panginoon, alam ko pong kayo ay taong malupit. Gumagapas kayo sa
hindi naman ninyo hinasikan, at umaani kayo sa hindi naman ninyo
pinunlaan. 25 Kaya natakot ako at umalis. Ibinaon ko sa lupa ang inyong
talento. Narito na po ang salapi ninyo.’ 26 Ngunit sumagot ang kanyang
panginoon at sinabi sa kanya, ‘Napakasama mo, tamad na alipin! Alam mo
palang ako'y gumagapas sa hindi ko hinasikan, at umaani sa hindi ko
pinunlaan. 27 Kung gayo'y bakit hindi mo inilagak ang aking salapi sa bangko,
at nang sa aking pagbabalik ay matanggap ko sana kung ano ang akin
kasama na ang tubo nito. 28 Kunin ninyo sa kanya ang talento, at ibigay
ninyo sa may sampung talento! 29 Sapagkat ang sinumang mayroon ay
bibigyan pa at siya'y mananagana, subalit ang wala, pati ang nasa kanya ay
kukunin pa. 30 At ang walang silbing alipin na ito ay itapon ninyo sa labas,

doon sa kadiliman. Doon ay magkakaroon ng pagtangis at pagngangalit ng

mga ngipin.’

May Akda: Octavia E. Butler

Pamagat: Talinghaga ng mga Talento

Tungkol saan ang kuwento:

Mensaheng nakapaloob: Ang talento ng tao ay iba’t iba

at nababase ito sa kung anong meron ka
 JOTHAM’S PARABLE
Nang marinig ito ni Jotham, umakyat siya sa tuktok ng Mount Gerizim at
sumigaw,
“Makinig kayo sa akin, mga mamamayan ng Sichem!
Makinig sa akin kung nais mong makinig sa iyo ng Diyos!
8Minsan ay nagpasya ang mga puno na pumili ng isang hari.
Una sinabi nila sa punong olibo,
'Maging aming hari!'
Ngunit tumanggi ang punong olibo, na sinasabi,
'Dapat ba akong huminto sa paggawa ng langis ng oliba
na nagpapala sa Diyos at ng tao,
para lang kumaway pabalik-balik sa mga puno? '
At sinabi nila sa puno ng igos,
'Ikaw ang aming hari!'
Ngunit tumanggi rin ang puno ng igos, na sinasabi,
'Dapat ba akong huminto sa paggawa ng aking matamis na prutas
para lang kumaway pabalik-balik sa mga puno? '
At sinabi nila sa ubas,
'Ikaw ang aming hari!'
Ngunit tumanggi rin ang ubas, na sinasabi,
'Dapat ba akong huminto sa paggawa ng alak
na nagpapasaya sa Diyos at sa mga tao,
para lang kumaway pabalik-balik sa mga puno? '
"Pagkatapos ang lahat ng mga puno sa wakas ay lumingon sa tinik at sinabi,
'Halika, ikaw ay maging aming hari!'
At sumagot ang tinik sa mga puno,
'Kung nais mong gawin akong hari,
halika at magtago sa lilim ko.
Kung hindi, hayaang lumabas ang apoy mula sa akin
at kinain ang mga sedro ng Lebanon. '
Nagpapatuloy si Jotham, "Siguraduhin mong gumawa ka ng marangal at may
mabuting pananampalataya sa pamamagitan ng paggawa kay Abimelec na iyong
hari, at gumawa ka ng tama kay Gideon at ng lahat ng kanyang mga inapo.
Ginamot mo ba siya ng karangalang nararapat sa lahat ng nagawa niya? 17
Sapagka't siya ay nakipaglaban para sa iyo at pinanganib ang kanyang buhay nang
iligtas ka niya sa mga Midianita. 18 Ngunit ngayon nagrebelde ka laban sa aking
ama at kanyang mga inapo, pinatay ang pitumpung anak na lalaki sa isang bato. At
pinili mo ang anak ng kanyang alipin na si Abimelek, upang maging hari mo dahil
siya ay iyong kamag-anak.
19 Kung ikaw ay kumilos nang may kagandahang loob at may mabuting
pananampalataya kay Gedeon at ng kanyang mga kaapu-apuhan ngayon, sa
gayon ay makatagpo ka ng kagalakan kay Abimelek, at nawa'y makasumpong siya
ng kagalakan. 20 Nguni't kung hindi ka kumilos nang may mabuting
pananampalataya, baka lumabas ang apoy mula kay Abimelek at masunog ang
nangungunang mamamayan ng Sichem at Bet-millo; at baka lumabas ang apoy
mula sa mga mamamayan ng Sichem at Bet-millo at kinain si Abimelec! "
21 Tumakas si Jotham at tumahan sa Beer dahil natatakot siya kay Abimelec na
kapatid.

May Akda: Carl Hagensick

Pamagat: Jotham’s Parable

Tungkol saan ang kuwento:

Mensaheng nakapaloob:
 CROSSING THE JORDAN RIVER

Tingnan! ang mga Israelita ay tumatawid sa Ilog Jordan! Ngunit saan ang
tubig? Dahil maraming ulan ang bumagsak sa oras na iyon ng taon, napuno
ang ilog ng ilang minuto lamang. Ngunit ngayon nawala na ang tubig! At ang
mga Israelita ay tumatawid sa tuyong lupa tulad ng ginawa nila sa Pulang
Dagat! Saan napunta ang lahat ng tubig? Tingnan natin. Nang dumating ang
oras na tumawid ang mga Israelita sa Ilog Jordan, ito ang sinabi ni Jehova
kay Josue: 'Dapat sundin ng mga pari ang kaban ng tipan at unahan natin.
Kapag inilagay nila ang kanilang mga paa sa tubig ng Ilog Jordan,
pagkatapos ang mga tubig ay titigil sa pagtakbo. ' Kaya kinuha ng mga pari
ang kaban ng tipan, at dinala ito sa harap ng mga tao. Pagdating nila sa
Jordan, ang mga pari ay dumiretso sa tubig. Tumatakbo ito ng napakalakas
at malalim. Ngunit sa sandaling hawakan ng kanilang mga paa ang tubig,
ang tubig ay nagsisimulang tumigil sa pagtakbo! Ito ay isang himala! Ang
pang-agos ay pinarusahan ni Jehova ang tubig. Kaya, sa lalong madaling
panahon wala nang tubig sa ilog!

May Akda: Jack Zavada

Pamagat: Crossing the Jordan River

Tungkol saan ang kuwento:

Mensaheng nakapaloob:
 PARABLE OF THE POISONED ARROW

Ito ay tulad ng isang tao na nasugatan ng isang arrow na makapal na

napahid ng lason, at ang kanyang mga kaibigan at kamag-anak ay kumuha
ng isang siruhano upang pagalingin siya, at sasabihin niya, Hindi ko ito
hahatak sa arrow na ito hanggang sa malaman ko sa kung ano ang lalaki
ako ay nasugatan, kung siya ay isang mandirigma caste, o brahmin, o ng
agrikultura, o pinakamababang kastilyo.

O kung sasabihin niya, hindi ko mailalabas ang arrow na ito hanggang alam
ko kung anong pangalan ng pamilya ang lalaki; - kung siya ay matangkad, o
maikli, o nasa gitna; o kung siya ay itim, o madilim, o madilaw; o kung siya
ay nagmula sa tulad at tulad ng isang nayon, o bayan, o lungsod; o
hanggang alam ko kung ang busog na nasugatan ko ay isang chapa o isang
kodanda, o hanggang sa alam ko kung ang bow-string ay ng lunok-wort, o
hibla ng kawayan, o sinew, o abaka, o puno ng gatas-sap , o ito ay
feathered mula sa isang pakpak ng buwitre o isang heron's o isang lawin, o
peacock's; o ng isang ruru-usa, o ng unggoy; o hanggang alam ko kung ito
ay isang ordinaryong arrow, o isang arrow na arrow, o isang arrow na bakal,
o isang arrow ng ngipin.

Bago malaman ang lahat ng ito, ang tao ay mamamatay.

May Akda: Gautama Buddha

Pamagat: Parable of the Poisoned Arrow

Tungkol saan ang kuwento:

Mensaheng nakapaloob:
 TALINGHAGA NG MANGHAHASIK

Ang mga paksa sa pangkalahatang kumperensya ay iniaatas—hindi sa

pamamagitan ng mortal na awtoridad kundi sa mga pahiwatig ng Espiritu.
Maraming paksang tutugon sa mga problema nating lahat. Ngunit gaya ng
hindi itinuro ni Jesus kung paano daigin ang mga hamon sa buhay o paniniil
ng mga pulitiko sa Kanyang panahon, karaniwa’y binibigyang-inspirasyon
Niya ang Kanyang makabagong mga lingkod na magsalita tungkol sa kung
ano ang magagawa natin para magbago ang ating buhay at makapaghanda
sa pagbalik sa ating tahanan sa langit. Sa katapusan ng linggong ito sa
Pasko ng Pagkabuhay nadama ko na dapat akong magsalita tungkol sa
mahalaga at walang-kamatayang mga turo sa isa sa mga talinghaga ni
Jesus.

Ang talinghaga ng manghahasik ay isa sa ilang talinghagang iniulat sa lahat

ng tatlong buod na Ebanghelyo. Isa rin ito sa mas maliit pang grupo ng mga
talinghagang ipinaliwanag ni Jesus sa Kanyang mga disipulo. Ang binhing
inihasik ay ang “salita ng kaharian” (Mateo 13:19), “ang salita” (Marcos
4:14), o “ang salita ng Diyos” (Lucas 8:11)—ang mga turo ng Panginoon at
ng Kanyang mga lingkod.

Ang iba’t ibang lupang kinahulugan ng mga binhi ay kumakatawan sa iba’t

ibang paraan ng pagtanggap at pagsunod ng mga tao sa mga turong ito.
Dahil dito ang mga binhing “nangahulog sa tabi ng daan” (Marcos 4:4) ay
hindi umabot sa lupa kung saan maaaring tumubo ang mga ito. Para itong
mga turo na nahulog sa isang pusong matigas o hindi handa. Wala na akong
sasabihin pa tungkol dito. Ang mensahe ko ay para sa atin na nangakong
magiging mga alagad ni Cristo. Ano ang gagawin natin sa mga turo ng
Tagapagligtas habang nabubuhay tayo?
Ang talinghaga ng manghahasik ay nagbababala sa atin tungkol sa mga
sitwasyon at saloobin na maaaring humadlang sa sinumang nakatanggap ng
binhi ng mensahe ng ebanghelyo na magkaroon ng magandang ani.

May Akda: Ellder Dalin H. Oaks

Pamagat: Talinghaga ng Manghahasik

Tungkol saan ang kuwento:

Mensaheng nakapaloob:
 Parabula ng Alibughang Anak

Nagpatuloy si Jesus sa kanyang pagkukwento, “May isang ama na may

dalawang anak na lalaki. Sinabi ng bunso sa kanyang ama, ‘Ama, ibigay nʼyo
na sa akin ang bahaging mamanahin ko!’ Kaya hinati ng ama ang ari-arian
niya sa dalawa niyang anak. Pagkalipas ng ilang araw, ipinagbili ng bunso
ang lahat ng minana niya at pumunta sa malayong bayan. Doon niya
ginastos ang lahat sa walang kwentang pamumuhay. Nang maubos na ang
pera niya, nagkaroon ng matinding taggutom sa lupaing iyon, at naghirap
siya. Kaya namasukan siya bilang tagapag-alaga ng baboy sa isang taga-
roon. Sa tindi ng kanyang gutom, parang gusto na niyang kainin kahit
pagkain ng mga baboy, dahil walang nagbibigay sa kanya ng makakain.

“Nang mapag-isip-isip niya ang lahat, sinabi niya sa kanyang sarili, ‘Sa amin
kahit ang mga utusan ng aking ama ay may sapat na pagkain at sobra pa,
pero ako rito ay halos mamatay na sa gutom. Babalik na lang ako sa amin at
sasabihin ko sa aking ama, “Ama, nagkasala po ako sa Dios at sa inyo. Hindi
na ako karapat-dapat na tawaging anak ninyo. Gawin nʼyo na lang akong isa
sa mga utusan ninyo.” ’ Kaya bumalik siya sa kanyang ama. Malayo pa ay
natanaw na siya ng kanyang ama at naawa ito sa kanya, kaya patakbo siya
nitong sinalubong, niyakap at hinalikan. Sinabi ng anak sa kanyang ama,
‘Ama, nagkasala po ako sa Dios at sa inyo. Hindi na ako karapat-dapat na
tawaging anak ninyo.’ Pero tinawag ng ama ang mga utusan niya, ‘Madali!
Dalhin nʼyo rito ang pinakamagandang damit at bihisan siya. Lagyan ninyo
ng singsing ang daliri niya at suotan ninyo ng sandalyas ang mga paa niya.
At kumuha kayo ng batang baka na pinataba natin, at katayin ninyo.
Magdiwang tayo dahil ang anak ko na akala koʼy patay na ay bumalik na
buhay. Nawala siya, pero muling nakita.’ Kaya nagsimula silang magdiwang.
“Samantala, nasa bukid noon ang anak na panganay at nagtatrabaho. Nang
pauwi na siya at malapit na sa kanila, narinig niya ang tugtugan at sayawan
sa bahay nila. Tinawag niya ang isang utusan at tinanong, ‘Bakit? Anong
mayroon sa bahay?’ Sumagot ang utusan, ‘Dumating ang kapatid nʼyo kaya
ipinakatay ng inyong ama ang pinatabang baka upang ihanda, dahil bumalik
siyang ligtas at nasa mabuting kalagayan.’ Nagalit ang panganay at ayaw
pumasok sa bahay. Kaya pinuntahan siya ng kanyang ama at pinakiusapang
pumasok. Pero sumagot siya, ‘Pinaglingkuran ko kayo ng tapat sa loob ng
maraming taon at kailanman ay hindi ko sinuway ang utos ninyo. Pero kahit
minsan ay hindi ninyo ako binigyan ng kahit isang batang kambing para
makapaghanda ako at makapagsaya kasama ang mga kaibigan ko. Pero
nang dumating ang anak ninyong lumustay ng kayamanan ninyo sa mga
babaeng bayaran, ipinagpatay nʼyo pa ng pinatabang baka.’ Sumagot ang
ama, ‘Anak, lagi tayong magkasama at ang lahat ng ari-arian ko ay sa iyo.
Dapat lang na magsaya tayo dahil ang kapatid mo na inakala nating patay
na ay bumalik na buhay. Nawala siya, pero muling nakita!’ 

May Akda:

Pamagat: Parabula ng Alibughang Anak

Tungkol saan ang kuwento:

Mensaheng nakapaloob:
 Ang Mabuting Samaritano

Anong gagawin mu kung may nakita kang taong nabugbug at walang malay?
Tutulungan mob a siya? Ang parabulang ito ay galing sa Israel na tungkol sa
isang tao na halos mamatay at walang tumutulong.

Isang dalubhasa sa Kautusan ang lumapit kay Jesus upang siya'y

subukin. “Guro, ano ang dapat kong gawin upang magkamit ng buhay na
walang hanggan?” tanong niya.

Sumagot si Jesus, “Ano ba ang nakasulat sa Kautusan? Ano ba ang

nababasa mo roon?”

Sumagot ang lalaki, “‘Ibigin mo ang Panginoon mong Diyos nang buong
puso mo, buong kaluluwa mo, buong lakas mo, at buong pag-iisip mo;’ at
‘Ibigin mo ang iyong kapwa gaya ng pag-ibig mo sa iyong sarili.’”

Sabi ni Jesus, “Tama ang sagot mo. Gawin mo iyan at magkakamit ka ng

buhay na walang hanggan.”

Upang huwag siyang lumabas na kahiya-hiya, nagtanong pa ang lalaki,

“Sino naman ang aking kapwa?”

Sumagot si Jesus, “May isang taong naglalakbay mula sa Jerusalem

papuntang Jerico. Hinarang siya ng mga tulisan, hinubaran, binugbog, at
iniwang halos patay na. Nagkataong dumaan doon ang isang paring Judio.
Nang makita ang taong nakahandusay, lumihis siya at nagpatuloy sa
kanyang paglakad. Dumaan din ang isang Levita, ngunit nang makita niya
ang taong binugbog, lumihis din ito at nagpatuloy sa kanyang paglakad.
Ngunit may isang Samaritanong naglalakbay na napadaan doon. Nang
makita niya ang biktima, siya'y naawa. Nilapitan niya ito, binuhusan ng
langis at alak ang mga sugat at binendahan. Pagkatapos, isinakay niya ang
lalaki sa kanyang asno at dinala ito sa bahay-panuluyan upang maalagaan
siya doon. Kinabukasan, binigyan niya ng dalawang salaping pilak ang
namamahala ng bahay-panuluyan, at sinabi, ‘Alagaan mo siya, at kung higit
pa riyan ang iyong magagastos, babayaran kita pagbalik ko.’”

At nagtanong si Jesus, “Sa palagay mo, sino kaya sa tatlo ang naging tunay na kapwa ng taong
hinarang ng mga tulisan?”

May Akda: Jolie Mae Miller

Pamagat: Ang Mabuting Samaritano

Tungkol saan ang kuwento:

Mensaheng nakapaloob:
 PAGHAHAMBING

SAUDI ARABIA AT IRAQ:

Pareho itong galing sa Diyos at nagkakaiba naman sila sa

kanilang aral na ipinahiwatig.

LEBANON AT JORDAN:

Ang mga parabula dito ay galing sa Diyos o sa bibliya na nag

bibigay ng mga aral pero nakakaiba ito sa kanilang
pagpahiwatig.

SYRIA AT KUWAIT :

Pareho silang nagbibigay ng aral sa atin at magkaiba ito sa

kanilang relihiyon.

BHUTAN AT ISRAEL:

Nagbibigay ito ng aral sa atin na magagamit sa ating buhay

at nagkakaiba ito sa pamamaraan ng paglahad ng aral nito.