ΓΕΝΙΚΗ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ

ΠΡΟΣΟΧΗ!!!ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΟ

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΕ ΡΗΜΑ.ΑΝ ΑΠΑΝΤΑΕΙ ΣΤΟ ΠΟΙΟΣ ΕΚΑΝΕ
ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΙΚΗ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ.
π.χ Η κρίση της πολιτείας βρίσκεται στους νόμους > (Ποιος κρίνει;) > Η πολτεία
ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΔΕΧΤΗΚΕ
ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΟΠΟΤΕ ΡΩΤΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΤΙ.ΤΟ ΙΔΙΟ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΣΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ.
πχ.Ο νόμος είναι θεμέλιο της πολιτείας > (Τι θεμελιώνει ο νόμος;)> την ελευθερία

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΛΑΤΙΝΙΚΑ
 Legum ministri sunt magistratus, legume interpretes iudices.
 Legum denique omnes servi sumus.
 Hostes enim caedem militum perpetrare possunt.
 Tum Sulpicius Gallus de stellarum lunaeque statu ac motibus disputavit.
 Quia ille metum exercitus Romani vicerat.
 Germanorum vita omnis in venationibus atque in studiis rei militaris consistit.
 Magistratus creantur cum vitae necisque potestate.
 Ephippiorum usus res turpis et iners habetur.
ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΑΡΧΑΙΑ
 Ἀπήγγειλαν τήν ἐνθάδε ἄφιξιν τῶν βαρβάρων.
 Ἐνδεής εἰμί φίλων.
 Λήθη τῶν ἰδίων κακῶν θρασύτητα γεννᾷ.
 Οἱ κοινωνοί τοῦ πολέμου τιμῆς ἠξιώθησαν.
 Θουκυδίδης ξυνέγραψε τόν πόλεμον τῶν Ἀθηναίων και Πελοποννησίων.
 Ὁ γραμμάτων ἅπειρος οὑ βλέπει βλέπων.
 ’Οργή φιλούντων ὀλίγον χρόνον ἰσχύει.
 Οὐκ ἐδύνατο καθεύδειν ὑπό πόθου πατρίδος.

ΓΕΝΙΚΗ ΚΤΗΤΙΚΗ:Είναι η γενική κύριων ονομάτων που προσδιορίζει ουσιαστικά που

δηλώνουν καταγωγή ή συγγένεια, καθώς και επίθετα που δηλώνουν συγγένεια,
φιλία ή έχθρα, όπως
τα: οἰκεῖος, συγγενής, κοινός, ἱερός, ξένος, εὔνους, ἐχθρός, πολέμιος, ἐχθρικὸς κ.τ.ό.
:
 Neptunus iratus ad oram Aethiopiae urget.
 Perseus stupet forma puellae.
 Incolae Aethiopiae valde gaudent.
 Libri eius de bello Punico secundo pulchri sunt.
 Gloriae Vergili studebat.
 Monumentum eius pro templo habebat. 
 Μένων ἦν φίλος τοῦ Ἀριαίου.
 Ἡ οἱκία τοῦ πρυτάνεως.
 Ἐμπεδοκλῆς Μέτωνος ἦν υἱός.
 Ἐπιθυμεῖς φίλος αὐτοῦ εἶναι;
 Οὗτος πολέμιος τοῦ δήμου τοῦ Ἀθηναίων ἦν.

ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΣΕ ΠΑΘΗΤΙΚΗ(ΑΡΧΑΙΑ)

Α)μονόπτωτο ρήμα: Κατά τη μετατροπή της ενεργητικής σύνταξης με μονόπτωτο

ρήμα έχουμε τις εξής μεταβολές:
 α) το ενεργητικό ρήμα μετατρέπεται σε παθητικό
β) το υποκείμενο του ενεργητικού ρήματος γίνεται ποιητικό αίτιο
γ) το αντικείμενο του ενεργητικού ρήματος γίνεται υποκείμενο του παθητικού
 
υποκείμενο ρήμα αντικείμενο
ενεργητική
σύνταξη Οἱ ἐνίκησαν τοὺς Ἀθηναίους
Λακεδαιμόνιοι

Οἱ Άθηναῖοι ἐνικήθησαν ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων

παθητική σύνταξη
υποκείμενο ρήμα ποιητικό αίτιο
 
Β)Δίπτωτο ρήμα: Κατά τη μετατροπή της ενεργητικής σύνταξης με δίπτωτο ρήμα
έχουμε τις εξής μεταβολές:
α) το ενεργητικό ρήμα μετατρέπεται σε παθητικό
β) το υποκείμενο του ενεργητικού ρήματος γίνεται ποιητικό αίτιο
γ) το άμεσο αντικείμενο του ενεργητικού ρήματος γίνεται υποκείμενο του
παθητικού
δ) το έμμεσο αντικείμενο του ενεργητικού ρήματος παραμένει αμετάβλητο ως
αντικείμενο του παθητικού
 
υποκείμενο ρήμα άμεσο αντικ έμμεσο αντικ.
ενεργητική
Ὁ βασιλεὺς ἔδωκε τὰς πόλεις Τισσαφέρνει

Αἱ πόλεις ἐδόθησα ὑπὸ βασιλέως Τισσαφέρνει

παθητική ν

υποκείμενο ρήμα ποιητικό αίτιο αντικείμενο

ΠΡΟΣΟΧΗ!!!ΕΞΑΙΡΕΣΗ: α) Όταν το ρήμα έχει τη σημασία του αἰτῶ (ζητώ),
υποκείμενο του παθητικού ρήματος γίνεται το έμμεσο αντικείμενο και όχι το
άμεσο, π.χ.
 
υποκείμενο ρήμα άμεσο αντικ έμμεσο αντικ.
ενεργητική Ὁ αἰτεῖ τὸν Ἀγησίλαον ὁπλίτας
Ἡριππίδας

Ὁπλῖται αἰτοῦντα ὑπὸ τοῦ Ἡριππίδου τὸν Ἀγησίλαον

Παθητική ι

υποκείμενο ρήμα ποιητικό αίτιο αντικείμενο

 
 β) Στην περίπτωση των ρημάτων ἀποκόπτω τινός τι, ἀποτέμνω τινός τι, ἐκκόπτω
τινός τι, ἐπιτάσσω τινί τι, ἐπιτρέπω τινί τι, υποκείμενο του παθητικού ρήματος
γίνεται το έμμεσο αντικείμενο σε γενική ή δοτική, π.χ.
 
υποκείμενο ρήμα έμμεσο αντικ άμεσο
ενεργητικ αντικ.
ή Οὗτοι ἐπέτρεψαν τοῖς ἑννέα τὴν
ἄρχουσι φυλακὴν

Οἱ ἑννέα ἐπιτετραμμένοι ὑπὸ τούτων τὴν

παθητική ἄρχοντες ἦσαν φυλακήν

υποκείμενο ρήμα ποιητικό αίτιο αντικείμενο

 
Γ)ρήμα δίπτωτο,η μία αιτιατική κατηγορούμενο του αντικειμένου: Όταν το ρήμα
συντάσσεται με δύο αιτιατικές, από τις οποίες η μία είναι αντικείμενο και η άλλη
κατηγορούμενο του αντικειμένου, τότε έχουμε τις εξής μεταβολές:
α) το ενεργητικό ρήμα τρέπεται σε παθητικό
β) το υποκείμενο του ενεργητικού γίνεται ποιητικό αίτιο
γ) το αντικείμενο του ενεργητικού γίνεται υποκείμενο του παθητικού
δ) το κατηγορούμενο του αντικειμένου γίνεται κατηγορούμενο του υποκειμένου
 
υποκείμενο ρήμα άμεσο κατηγορούμενο
ενεργητικ αντικείμενο αντικ.
ή Οἱ ὠνομάκασι τὴν πόλιν Ἐπιπολάς.
Συρακόσιοι

Ἡ πόλις ὠνόμασται ὑπὸ τῶν Έπιπολαί.

Συρακοσίων
παθητική
υποκείμενο ρήμα ποιητικό αίτιο κατηγορούμενο
υποκ.
Δ)ρήμα με σύστοιχο αντικείμενο: α) Όταν το ρήμα συντάσσεται με σύστοιχο
αντικείμενο, τότε το σύστοιχο αντικείμενο μετατρέπεται σε σύστοιχο υποκείμενο,
π.χ.
 
υποκείμενο Ρήμα σύστοιχο αντικ.
ενεργητική Ἡμεῖς οὕτως τὸν πόλεμον
ἐπολεμήσαμεν

παθητική Ὁ πόλεμος οὕτως ἐπολεμήθη ὑφ' ἡμῶν

 σύστοιχο Ρήμα ποιητικό αίτιο
υποκείμενο

 
β) Στην περίπτωση δίπτωτου ρήματος με σύστοιχο αντικείμενο, τότε το σύστοιχο
αντικείμενο παραμένει αμετάβλητο, π.χ.
 
υποκείμενο ρήμα άμεσο αντικ σύστοιχο αντικείμενο
Ενεργητική
Τίμαρχος ἔβλαψε τὴν πόλιν μεγάλα

Ἡ πόλις ἐβλάφθη ὑπὸ Τιμάρχου μεγάλα

Παθητική
υποκείμενο ρήμα ποιητικό αίτιο σύστοιχο αντικείμενο
ΠΡΟΣΟΧΗ!!!Μερικά ενεργητικά ρήματα έχουν ως παθητικό ένα άλλο ρήμα
ενεργητικής ή μέσης φωνής ή μια περίφραση που αποτελείται από τα
ρήματα: ἔχω, γίγνομαι, λαμβάνω, τυγχάνω και ένα όνομα ομόρριζο ή συνώνυμο
του ενεργητικού ρήματος:
 
Ενεργητικά ρήματα Αντίστοιχα παθητικά

αἱρῶ τι/τινα (= συλλαμβάνω, ἁλίσκομαι ὑπό τινος (= συλλαμβάνομαι,

κυριεύω) κυριεύομαι)

αἱροῦμαί τινα (= εκλέγω) αἱροῦμαι ὑπό τινος (=εκλέγομαι)

ἀποκτείνω τινὰ (= σκοτώνω) ἀποθνῄσκω ὑπό τινος (= σκοτώνομαι)

δίκην λαμβάνω παρά τινος (= δίκην δίδωμί τινι (= τιμωρούμαι)

τιμωρώ)

διώκω τινὰ (= κατηγορώ, φεύγω ὑπό τινος (= κατηγορούμαι, εξορίζομαι)

εξορίζω κάποιον)

ἐκβάλλω τινὰ (= εξορίζω) ἐκπίπτω ὑπὸ τινος (εξορίζομαι)

εὖ ποιῶ / δρῶ τινα (= ευεργετώ) εὖ πάσχω ὑπό τινος (= ευεργετούμαι)

ζημιῶ τινα (= ζημιώνω, τιμωρώ) ζημιοῦμαι / ζημίαν λαμβάνω παρά τινος

(ζημιώνομαι, τιμωρούμαι)

κακῶς λέγω τινὰ (= κακολογώ) κακῶς ἀκούω ὑπό τινος (= κακολογούμαι)

εὖ λέγω τινὰ (επαινώ) εὖ ἀκούω ὑπό τινος (= επαινούμαι)

μισῶ τινα (= μισώ) μισοῦμαι / μισητὸς γίνομαι / μῖσος ἔχω πρός

 τινος (= μισούμαι)
Σχηματίζουν περιφραστικά τον παθητικό τους τύπο τα αποθετικά ρήματα,
δηλαδή αυτά που έχουν μόνο μέση φωνή.
 
Αποθετικά ρήματα Αντίστοιχα παθητικά

αἰδοῦμαί τινα (σέβομαι, αἰδοῦς τυγχάνω ὑπό τινος (με σέβεται,

ντρέπομαι κάποιον) ντρέπεται κάποιος)

αἰτιῶμαί τινα (κατηγορώ αἰτίαν ἔχω/αἰτίαν λαμβάνω / ἐν αἰτίᾳ εἰμὶ ὑπό

κάποιον) τινος (κατηγορούμαι)

ἐπιμελοῦμαί τινος (φροντίζω ἐπιμελείας τυχγάνω ὑπό τινος (με φροντίζει

κάποιον) κάποιος)

ΑΣΚΗΣΗ 1
 Σωκράτης τοῦ σώματος οὐκ ἠμέλει

 Βασιλεῖς ἄρχουσι τῶν Περσῶν

 Ἀθηναῖοι ἐβοήθησαν Κερκυραίοις

 Κῦρος ἐπιβουλεύει ἀδελφῷ

 Ὁ παιδονόμος κρατεῖ παίδων

 Ζεὺς Ἡρακλέα παραδίδωσιν Ἀμφιτρύωνι

 Δαρεῖος ἔδωκε τὰς πόλεις τῶ Κύρῳ

 Πρωταγόρας ἐδίδαξε τὴν ῥητορικὴν Ἱπποκράτῃ 

 Δείξουσιν οἱ μαθηταὶ ἡμῖν τὴν ὁδὸν

 Ἥρα δύο δράκοντας ἔπεμψεν αὐτῷ

 Πάντες Ἰσχόμαχον ἐπωνόμαζον ἀγαθόν

 Θηβαῖοι εὐεργέτην τὸν Φίλιππον ἐνόμιζον

  Δαρεῖος Κῦρον σατράπην ἐποίησεν 

 Ἀθηναῖοι Λακεδαιμονίους ἐχθροὺς νομίζουσι

 Εὐμενῆ αὐτὴν παρέσχετε 

ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΣΕ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ

Α)απλή παθητική σύνταξη χωρίς αντικείμενο: Κατά τη μετατροπή της παθητικής

σύνταξης με μονόπτωτο ρήμα έχουμε τις εξής μεταβολές:
α) το παθητικό ρήμα μετατρέπεται σε ενεργητικό
β) το υποκείμενο του παθητικού ρήματος γίνεται αντικείμενο
γ) το ποιητικό αίτιο γίνεται υποκείμενο του ενεργητικού
 
Οἱ Άθηναῖοι ἐνικήθησαν ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων
παθητική σύνταξη
υποκείμενο Ρήμα ποιητικό αίτιο

υποκείμενο Ρήμα αντικείμενο

ενεργητική
σύνταξη Οἱ ἐνίκησαν τοὺς Ἀθηναίους
Λακεδαιμόνιοι
 
Β)παθητική σύνταξη με αντικείμενο: Κατά τη μετατροπή της παθητικής σύνταξης
με αντικείμενο έχουμε τις εξής μεταβολές:
α) το παθητικό ρήμα μετατρέπεται σε ενεργητικό
β) το υποκείμενο του παθητικού ρήματος γίνεται άμεσο αντικείμενο
γ) το ποιητικό αίτιο γίνεται υποκείμενο του ενεργητικού
δ) το αντικείμενο του παθητικού ρήματος γίνεται έμμεσο αντικείμενο του
ενεργητικού
 
Αἱ πόλεις ἐδόθησα ὑπὸ βασιλέως Τισσαφέρνει
παθητική ν

υποκείμενο ρήμα ποιητικό αίτιο αντικείμενο

υποκείμενο ρήμα άμεσο αντικ έμμεσο αντικ.

ενεργητική
Ὁ βασιλεὺς ἔδωκε τὰς πόλεις Τισσαφέρνει
ΠΡΟΣΟΧΗ!!!ΕΞΑΙΡΕΣΗ: α) Όταν το ρήμα έχει τη σημασία του αἰτῶμαι, το
υποκείμενο του παθητικού ρήματος γίνεται έμμεσο αντικείμενο, π.χ.
 
 Ὁπλῖται αἰτοῦντα ὑπὸ τοῦ Ἡριππίδου τὸν Ἀγησίλαον
παθητική ι

υποκείμενο ρήμα ποιητικό αίτιο αντικείμενο

υποκείμενο ρήμα άμεσο αντικ έμμεσο αντικ.

ενεργητική Ὁ αἰτεῖ τὸν Ἀγησίλαον ὁπλίτας
Ἡριππίδας
 
 
β) Στην περίπτωση των ρημάτων ἀποκόπτομαι ὑπό τινος, ἀποτέμνομαι ὑπό
τινος, ἐκκόπτομαι ὑπό τινος, ἐπιτάσσομαι ὑπό τινος, ἐπιτρέπομαι ὑπό
τινος, το υποκείμενο του παθητικού ρήματος γίνεται έμμεσο αντικείμενο σε
γενική ή δοτική, π.χ.
 
Οἱ ἑννέα  ἐπιτετραμμένοι ὑπὸ τούτων  τὴν
παθητική ἄρχοντες ἦσαν φυλακήν

υποκείμενο ρήμα ποιητικό αίτιο αντικείμενο

υποκείμενο ρήμα έμμεσο αντικ άμεσο αντικ.

ενεργητικ
ή Οὗτοι ἐπέτρεψαν τοῖς ἑννέα τὴν
ἄρχουσι φυλακὴν

Γ)παθητική σύνταξη με κατηγορούμενο του υποκειμένου:

Όταν το υποκείμενο του παθητικού ρήματος συνοδεύεται από κατηγορούμενο,
τότε έχουμε τις εξής μεταβολές:
α) το παθητικό ρήμα τρέπεται σε ενεργητικό
β) το υποκείμενο του παθητικού γίνεται αντικείμενο
γ) το ποιητικό αίτιο γίνεται υποκείμενο του ενεργητικού ρήματος
 δ) το κατηγορούμενο του υποκειμένου γίνεται κατηγορούμενο του αντικειμένου
 
Τὸ χωρίον ὠνόμασται ὑπὸ τῶν Έπιπολαί.
Συρακοσίων
παθητική
υποκείμενο ρήμα ποιητικό αίτιο κατηγορούμενο 
υποκ.

ενεργητικ υποκείμενο ρήμα άμεσο κατηγορούμενο

ή αντικείμενο αντικ.

Οἱ ὠνομάκασι τὸ χωρίον Ἐπιπολάς

 Συρακόσιοι
Δ) ρήμα με σύστοιχο υποκείμενο: α) Όταν το ρήμα συντάσσεται με σύστοιχο
υποκείμενο, τότε το σύστοιχο υποκείμενο μετατρέπεται σε σύστοιχο αντικείμενο,
π.χ.
 
Ὁ πόλεμος οὕτως ἐπολεμήθη ὑφ' ἡμῶν
παθητική σύστοιχο Ρήμα ποιητικό αίτιο
υποκείμενο

υποκείμενο Ρήμα σύστοιχο αντικ.

ενεργητική Ἡμεῖς οὕτως τὸν πόλεμον
ἐπολεμήσαμεν
 
β) Όταν το ρήμα συντάσσεται με σύστοιχο αντικείμενο, τότε το σύστοιχο
αντικείμενο παραμένει αμετάβλητο, π.χ.
 
Ἡ πόλις ἐβλάφθη ὑπὸ μεγάλα
παθητική Τιμάρχου

υποκείμενο ρήμα ποιητικό αίτιο σύστοιχο αντικείμενο

ενεργητικ υποκείμενο ρήμα άμεσο αντικ σύστοιχο αντικείμενο

ή Τίμαρχος ἔβλαψε τὴν πόλιν μεγάλα
ΑΣΚΗΣΗ2
 Οἱ τύραννοι ἐδιώχθησαν ὑπὸ τῶν Άθηναίων

 Ἀλέξανδρος ὑπὸ τοῦ Άριστοτέλους ἐπαιδεύθη.

 Οὐδὲν ἐπράχθη ὑπὸ τῶν τυράννων.

 Ὑπὸ τῶν θεῶν οἱ ἄδικοι κολάζονται 

 Ἡ πόλις ἐσώθη ὑπὸ τῶν συμμάχων

 Αἱ πόλεις ἐδόθησαν ὑπὸ Δαρείου τῷ Κύρῳ

 Ἡ τέχνη μετεδόθη ἀνθρώποις ὑπὸ Προμηθέως

 Τοῦτο ἐκ θεοῦ δίδοταί μοι.

 Παρὰ βασιλέως ταῦτα ἐδόθη τῇ πόλει

 Αἱ νῆες ἐπληρώθησαν ἀνδρῶν ὑπὸ Δημοσθένους

 Ζεὺς ἐκλήθη καθάρσιος ὑπὸ τούτου

 Διατηροῦνται τὰ τείχη ἀλώβητα

 Ἀχιλλεὺς ἐποιήθη ὑπὸ Ὁμήρου ἀμείνων Ὀδυσσέως

 Οὗτος αἰχμητὴς (πολεμιστής) ἐτέθη ὑπὸ τῆς πόλεως

 Ὁ Τιμόθεος στρατηγός ἐχειροτονήθη

 ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ ΣΕ ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ(ΛΑΤΙΝΙΚΑ)

Κατά τη μετατροπή της ενεργητικής σύνταξης σε παθητική γίνονται οι εξής

αλλαγές: 

- Μετατρέπουμε το ρήμα ενεργητικής στον αντίστοιχο χρόνο

παθητικής φωνής (προσέχοντας το πρόσωπο και τον αριθμό του
νέου υποκειμένου του).
  
- Το Αντικείμενο του ενεργητικού ρήματος γίνεται πλέον Υποκείμενο
του παθητικού ρήματος και μπαίνει σε Ονομαστική.

- Το Υποκείμενο του ενεργητικού ρήματος τρέπεται σε Ποιητικό

αίτιο, το οποίο εκφέρεται με απλή (απρόθετη) Αφαιρετική, όταν
είναι άψυχο και με εμπρόθετη Αφαιρετική, όταν είναι
έμψυχο. ΠΡΟΣΟΧΗ!!!όταν η λέξη ξεκινά με φωνήεν
χρησιμοποιούμε την πρόθεση ab, ενώ όταν ξεκινά με σύμφωνο
χρησιμοποιούμε την πρόθεση a.

Σε περίπτωση που το ρήμα έχει δύο αντικείμενα, το έμμεσο αντικείμενο

διατηρεί την πτώση του και τη λειτουργία του.

Όταν υπάρχει απαρέμφατο παθητικής διάθεσης το μετατρέπουμε σε

απαρέμφατο ενεργητικής διάθεσης του ίδιου χρόνου και το αντίστροφο. Το
υποκείμενο του απαρεμφάτου ενεργητικής διάθεσης που βρίσκεται σε
αιτιατική μετατρέπεται σε ποιητικό αίτιο. Το αντικείμενο του απαρεμφάτου
ενεργητικής διάθεσης που βρίσκεται σε αιτιατική μετατρέπεται σε
υποκείμενο του απαρεμφάτου παθητικής διάθεσης.

Κατά τη μετατροπή προσέχουμε αν υπάρχουν ομοιόπτωτοι προσδιορισμοί,

μετατρέπονται ανάλογα, ώστε να έχουν και στη νέα σύνταξη την ίδια πτώση
με τον όρο που προσδιορίζουν.

Αν το ρήμα είναι χρόνου Παρακειμένου ή Υπερσυντελίκου, προσέχουμε το

υποκείμενό του, ώστε να γράψουμε το σωστό τύπο της μετοχής στον
περιφραστικό τύπο.

- Σε κάθε πρόταση με ενεργητικό μεταβατικό ρήμα και αντικείμενο μπορεί να

γίνει η μετατροπή σε παθητική σύνταξη.
ΑΣΚΗΣΗ 1
 Perseus hasta beluam delet et Andromedam liberat
 Hannibal, dux Carthaginiensis, VI et XX annos natus, omnes gentes Hispaniae 
bellosuperavit et Saguntum vi expugnavit 
 magistratus creantur cum vitae necisque potestate
 ephippiorum usus res turpis et iners habetur
  Claudius quinquagesimo anno aetatis suae imperium cepit mirabili
quodam casu 
 Discurrens miles pedes eius animadvertit
 Ab his in castra delatus est tristis et trepidus
 pro quo [Galli] immensam pecuniam acceperunt
 Galli... everterunt urbem Romam praeter Capitolium
 quod illic appensum civitati nomen dedit 
 Tum Camillus... absens dictator est factus
 Nam Pisaurum dicitur
 ego non cognosco vocem tuam? 
 Nasica sensit illam domini iussu id dixisse
 Tu mala premere illum putas
 Caesar iubet duces trader arma.