Η προσφορά των ξένων γλωσσών στον άνθρωπο
Η προσφορά των ξένων γλωσσών στον άνθρωπο
Η προσφορά των ξένων γλωσσών στον άνθρωπο
Κείμενο 1
Κείμενο 2
Ο Αμερικάνος (απόσπασμα)
Ακούσας το όνομα τούτο ο ξένος ανεσκίρτησε κι εστράφη άκων προς τον λαλούντα.
Εντούτοις εκρατήθη, προσεπάθησε να δείξη αδιαφορίαν, κ’ ελθών εκάθισε παρά τινα
γωνίαν του καπηλείου. Ήναψε πούρον κ’ εκάπνιζεν.
[…]-Πού να θυμάστε σεις! Είσθε όλοι μικρότεροί μου […] Ήμουν ως δεκαοχτώ χρονών
όταν εξενιτεύθηκε ο γυιος του Μοθωνιού, κ’ εκείνος τότε θα ήτον ως εικοσιπέντε. Μα μου
φαίνεται, να τον έβλεπα τώρα-δα, θα τον εγνώριζα. Απέθαναν με τον καημό του Γιάννη
τους, κι ο καημένος ο μπαρμπα-Στάθης, κ’ η γυναίκα του, Θεός σχωρέσ’ τους! […]. Και ο
γυιος τους έρριξε πέτρα πίσω του. […] Ξέρετε που ήταν και αρραβωνιασμένος;
-Και ποια είχε; Ηρώτησε μετ’ αδιαφορίας ο κλήτωρ της δημαρχίας, αρχηγός της
πολιτοφυλακής της νυκτός.
Ο ξένος ήκουε μετά βαθυτάτης προσοχής, αλλ’ εφυλάττετο να στρέψη βλέμμα προς
τον λαλούντα.
-Είχε το Μελαχρώ της θεια-Κυρατσώς της Μιχάλαινας. Και σαν έφυγε και απέρασαν
δυο-τρία χρόνια, την εγύρεψαν πολλοί, γιατί το κορίτσι είχε χάρες κ’ εμορφιές, και τιμημένη
ήτον, […], και προικιά είχε καλά. Μα το Μελαχρώ δε θέλησε κανέναν, όσο που απέρασαν τα
χρόνια κ’ έγινε κι αυτή γεροντοκόριτσο. […]
- Έλα κάμε γλήγορα […]Κλείσε γλήγορα, Δημήτρη, να κοιμηθούν ο κόσμος, θα
σηκωθούν τις δυο απ’ τα μεσάνυχτα να παν στην εκκλησιά. Και ο κύριος έχει μέρος να
κοιμηθή τάχα; Ηρώτησε δείξας τονΑμερικάνον.
-[…] Μη σε μέλη ως τόσο για τον κύριο, προσέθηκε παίξας την ματιά εις τον
κλήτορα·αν θέλη μέρος να κοιμηθή, έχει και παραέχει.
-[…]
-Και ποιος είναι;
-Εκείνος που σας έλεγα πριν, ο Γιάννης τ’ μπαρμπα-Στάθη τ’ Μοθωνιού. Όταν ήρθες
κι αποκαταστάθηκες εδώ του λόγου σου, ήταν φευγάτος, και γι’ αυτό δεν τον θυμάσαι. Μα
τον πατέρα του, τον μπαρμπα-Στάθη, τον έφθασες,θαρρώ.[…]
[…]
Ο ξενιτευμένος γαμβρός, ο από εικοσαετίας απών, ο από δεκαετίας μη επιστείλας, ο
από δεκαετίας μη αφήσας που ίχνη, ο μη συναντήσας που πατριώτην, ο μη ομιλήσας από
δεκαπενταετίας ελληνιστί, είχε γυρίσει πολλά μέρη εις τον Νέον Κόσμον, είχεν εργασθή ως
υπεργολάβος εις μεταλλεία και ως επιστάτης εις φυτείας, κ’ επανήλθε με χιλιάδας τινάς
ταλλήρων εις τον τόπον της γεννήσεώς του, όπου επανεύρεν ηλικιωθείσαν, αλλ’ ακμαίαν
ακόμη, την πιστήν του μνηστήν.
Εν μόνον είχε μάθει, προ δεκαπέντε ετών, τον θάνατον των γονέων του. Περί της
μνηστής του είχε σχεδόν πεποίθησιν ότι θα είχεν υπανδρευθή προ πολλού· εν τούτοις
διετήρει αμυδράν τινα ελπίδα. […]
Μετά τρεις ημέρας, τη Κυριακή μετά την Χριστού Γέννησιν, ετελούντο, εν πάση χαρά
και σεμνότητι, οι γάμοι του Ιωάννου Ευσταθίου Μοθωνιού μετά της Μελαχροινής Μιχαήλ
Κουμπουρτζή.[…]
ΘΕΜΑΤΑ
ΘΕΜΑ 1
Ποια είναι τα οφέλη από την εκμάθηση ξένων γλωσσών, σύμφωνα με τον συγγραφέα του
Κειμένου 1; (50-60 λέξεις).
Μονάδες 10
Να γράψεις δύο λέξεις με τις οποίες συνδέονται οι περίοδοι λόγου στην τελευταία
παράγραφο του Κειμένου 1 (μονάδες 4) και να αποδώσεις τη νοηματική σχέση που εκφράζει η
καθεμία. (μονάδες 6)
Μονάδες 10
Η συγγραφέας επιλέγει στο Κείμενο 1 το πρώτο πληθυντικό ρηματικό πρόσωπο στο χωρίο της
3ης παραγράφου: «…ένας τρόπος να μάθουμε καλύτερα τους ανθρώπους και να τους
αποδεχτούμε…» Να αιτιολογήσεις με συντομία αν η χρήση του πρώτου προσώπου είναι
κατάλληλη γλωσσική επιλογή, λαμβάνοντας υπόψη πού δημοσιεύεται το κείμενο, σε ποιους
απευθύνεται και για ποιο σκοπό υποστηρίζεται αυτή η άποψη.
Μονάδες 15
Στη διάρκεια της ζωής του ξενιτεμένου Αμερικάνου, ποια ήταν τα κέρδη και ποιες οι απώλειες
από την απόφασή του να ζήσει στο εξωτερικό μακριά από την πατρίδα του; (μονάδες 10) Ποια
τα συναισθήματα του ήρωα, όταν αυτός επιστρέφει στην πατρίδα του, κατά τη γνώμη σου;
(μονάδες 5)Να αναπτύξεις σε 80-200 περίπου λέξεις την απάντησή σου.
Μονάδες 15