Gampang Oleh Pitulunge Alloh
Gampang Oleh Pitulunge Alloh
Gampang Oleh Pitulunge Alloh
َاْلَح ْم ُد ِهَّلِل َاْلَح ْم ُد ِهَّلِل اَّلِذ ْي َلُه اْلَح ْم ُد ُك ُّلُه َو َلُه اْلُم ْلُك ُك ُّلُه َو ِبَيِدِه اْلَخ ْيُر ُك ُّلُه َو ِإَلْيِه َيْر ِج ُع اَأْلْم ُر ُك ُّلُه َو َأْش َهُد
َأْن اَل ِإَلَه ِإاَّل ُهللا َو ْح َد ُه اَل َش ِرْيَك َلُه ِفْي َذ اِتِه َو َأْس َم اِئِه َو ِص َفاِتِه َو َأْش َهُد َأَّن ُمَح َّم ًدا َع ْبُد ُه َو َر ُسْو ُلُه َأْفَض ُل
الَّلُهَّم َص ِّل َو َس ِّلْم َو َباِرْك َع َلى َس ِّيِد َنا ُمَح َّمٍد َو َع َلى َأِلِه َو َأْص َح اِبِه اْلُم ْقَتِد ْيَن ِبِه ِفْي ُك ِّل. َم ْخ ُلْو َقاِتِه
َأَّم ا َبْعُد.َح ااَل ِتِه
ٰٓيَاُّيَها اَّلِذ ْيَن ٰا َم ُنوا: اْلَقاِئِل ِفي ِكَتاِبِه اْلُقْر آِن، َفإِّني ُأْو ِص ْيُك ْم َو َنْفِس ي ِبَتْقَو ى ِهللا الْم َّنَاِن، َفَيا ِعَباَد الَّرْح ٰم ِن
َص َدَق ُهللا اْلَعِظ ْيُم. اَّتُقوا َهّٰللا َو اْبَتُغْٓو ا ِاَلْيِه اْلَو ِس ْيَلَة َو َج اِهُد ْو ا ِفْي َس ِبْيِله َلَع َّلُك ْم ُتْفِلُحْو َن
Lan mangga kita sami anjagi pribadi kita saking perbuatan dosa, sami ugi dosa
ingkang kita lampahi mawi nggauta-nggauta badan, miwah dosa-dosa sak
lebetipun manah. Kranten dosa menika badhe dados penghalang sinembadanipun
donga lan tumurunipun pertolongan saking Allah subhanahu wa ta’ala.
Menawi nggauta-nggauta badan (kados paningal, pangrungu, lisan, asta lan suku)
kita gunakaken kagem kemaksiatan lan manah mboten kita jagi saking dosa-dosa
(kados dengki, ‘ujub lan riya’), yekti kita badhe ngrekaos pikantuk pertolongan
saking Allah Ta’ala.
2
Kita dados manungsa temtu mboten saget lepas saking tumindak dosa babar
pindah. Lan akibat saking dosa ingkang kita tindakaken menika saget ndadosaken
supenipun manah nalika donga dhumateng Allah Ta’ala. Sahingga donga kita
katolak wonten Ngarsa Dalem Allah Ta’ala. Rasulullah shallallahu ‘alaihi wasallam
dhawuh:
) َو اْع َلُم ْو ا َأَّن َهَّللا اَل َيْسَتِج ْيُب ُد َعاًء ِم ْن َقْلٍب َغاِفٍل اَل ٍه (رواه الترمذي،ُاْدُع ْو ا َهَّللا َو َأْنُتْم ُم وِقُنْو َن ِباِإْل َج اَبِة
Artosipun: “Nyuwuna marang Allah lan yakina bakal den ijabahi, lan ngaweruhana
sira kabeh yen sak temene Allah ora ngijabahi donga sangka ati kang lali.” (HR. Atq
Tirmidzi)
Sak lebetipun donga dhumateng Allah Ta’ala menika kedah merhatosaken adab-
adab ipun. Ing antawis ngadhiraken manah (khusuk), sumendhe namung
dhumateng Allah Ta’ala, lan tansah nindakaken perintah-perintahipun saha nebihi
awisan-awisanipun Allah.
Sak sampunipun kita mangertosi bilih dosa menika perkawis ingkang dados sebab
penghalang sinembadanipun donga lan pertolongan saking Allah Ta’ala, pramila
ingkang kedah kita tindakaken enggal-enggal taubat saking dosa lan nyuwun
pangapunten dhumateng Allah. Wonten Al Qur’an surat Ali Imran ayat 133, Allah
Ta’ala dhawuh:
ُاِع َّد ْت ِلْلُم َّتِقْيَن، َو َس اِر ُع ْو آ ِاَلى َم ْغ ِفَر ٍة ِم ْن َر ِّبُك ْم َو َج َّنٍة َع ْر ُض َها الَّس َم اَو ُت َو اَاْلْر ُض
Menawi setunggalipun muslim tansah taat perintahipun Allah lan Rasulipun, lan
nebihi awisanipun lan enggal-enggal taubat saking dosa lan maksiat, mangka Allah
Ta’ala badhe ngapura dosanipun, lan Allah badhe manjingaken suwarga ingkang
jembar benjang wonten akhirat, minangka piwales atas ngamal ingkang dipun
tindakaken wonten dunya, yakni suwarganipun tiyang ingkang takwa.
Mangga kita sami taubat saking dosa lan wangsul dhateng marginipun Allah lan
Rasulipun, lan masrahaken panyuwunan namung dhumateng Allah. Kanthi
makaten Allah Ta’ala badhe nggampilaken tumurunipun rahmat lan pertolongan
dhateng kita saedaya.
َو َنَفَع نِي َو ِإَّياُك ْم ِبَم ا ِفْيِه ِم َن اَأْليَاِت َو الِّذ ْك ِر اْلَح ِكْيِم َو َتَقَّبَل ِم ّنِى. بَاَر َك ُهللا ِلْى َو َلُك ْم ِفى اْلُقْر آِن اْلَعِظ ْيِم
. َأُقْو ُل َقْو ِلْي َهَذ ا َو َأْسَتْغ ِفُر َهللا اْلَعِظ ْيَم ِلْي وَلُك ْم َو ِلَس اِئِر اْلُم ْس ِلِم ْيَن. َو ِم ْنُك ْم ِتَالَو َتُه ِإَّنُه ُهَو الَّس ِم ْيُع ْالَعِلْيُم
ِإَّنُه ُهَو اْلَغ ُفْو ُر الَّر ِح ْيُم،َفاْسَتْغ ِفُرْو ُه ِم ْن ُك ِّل َذْنٍب
4
Khutbah II
َاْلَح ْم ُد ِهلل اَّلِذ ى َبَّش َر اْلُم َّتِقْيَن ِبَأَّن َلُهُم اْلُح ْسَنى ِفى الُّد ْنَيا َو اَاْلِخ َر ِةَ .أْش َهُد َاْن اَل ِاَلَه ِااَّل ُهللا َو ْح َد ُه اَل َش ِرْيَك
َلُهَ .و َاْش َهُد َاَّن َس ِّيَد َنا ُمَح َّم ًدا َع ْبُد ُه َو َر ُسْو ُلُهَ .الَّلُهَّم َفَص ِّل َو َس ِّلْم َو َباِرْك َع َلى َس ِّيِد َنا َو َم ْو اَل َنا ُمَح َّمٍد
َأْش َر ِف اْلَم ْخ ُلْو َقاِتَ ،و َع َلى َاِلِه َو َاْص َح اِبِه َاْهِل الَّتْقَو ى َو اْلَم ْغ ِفَر ِة
َفَياَاُّيَها اْلُم ْس ِلُم ْو َن ! ِاَّتُقْو ااَهللا َح َّق ُتَقاِتِه َو اَل َتُم ْو ُتَّن ِااَّل َو َاْنُتْم ُم ْس ِلُم ْو َن َ .فَقاَل ُهللا َتَع الَى َو َلْم َيَزْل َقاِئًال
َع ِلْيًم اِ :اَّن َهللا َو َم اَل ِئَكَتُه ُيَص ُّلْو َن َع َلى الَّنِبِّي َيَأُّيَهااَّلِذ ْيَن َاَم ُنْو ا َص ُّلْو ا َع َلْيِه َو َس ِّلُم ْو ا َتْس ِلْيًم ا
َالَّلُهَّم َص ِّل َو َس ِّلْم َو َباِرْك َع َلى َس ِّيِد َنا َو َم ْو اَل َنا ُمَح َّمٍد َو َع َلى َاِلِه َو َص ْح ِبِه َو الَّتاِبِع ْيَن َو اْر َض َع ْنُهْم
ِبَر ْح َم ِتَك َياَأْر َح َم الَّراِح ِم ْيَن َ .الَّلُهَّم اْغ ِفْر ِلْلُم ْؤ ِمِنْيَن َو اْلُم ْؤ ِم َناِت َو اْلُم ْس ِلِم ْيَن َو اْلُم ْس ِلَم اِت َاَأْلْح َياِء ِم ْنُهْم
َو ْاَالْم َو اِت َ .الَّلُهَّم اْدَفْع َع َّنا اْلَبَالَء َو اْلَغاَل َء َو اْلَفْخ َش اَء َو اْلُم ْنَك َر َو اْلُم ْخ َتِلَفَة َو الَّش َد اِئَد َو اْلِمَح َن َم اَظَهَر ِم ْنَها
َو َم اَبَطَن ِم ْن َبَلِد َنا ِاْنُد وِنْيِس َّيا خآَّص ًة َو ِم ْن ُبْلَد اِن اْلُم ْس ِلِم ْيَن َع اَّم ًةَ .ياَر َّب ُك ِّل َش ْي ٍء ِبُقْد َر ِتَك َع َلى ُك ِّل
َش ْي ٍء ِ ،اْغ ِفْر َلَنا ُك َّل َش ْي ٍء َو اَل َتْسىَأْلَنا َع ْن ُك ِّل َش ْي ٍء َو اَل ُتَح اِس ْبَنا ِفى ُك ِّل َش ْي ٍء َو َاْع ِط َنا ُك َّل َش ْي ٍء ِ .اَّنَك
َع َلى ُك ِّل َش ْي ٍء َقِد ْيٌر
َر َّبَنا آِتنَا ِفى الُّد ْنَيا َح َس َنًة َو ِفى ْاآلِخ َر ِة َح َس َنًة َو ِقَنا َع َذ اَب الَّناِر َ.و اْلَح ْم دِهلل َر ِّب اْلَع اَلِم ْيَن
ْأ
ِعَباَد ِهللا ! ِإَّن َهللا َي ُم ُر ِبْالَع ْد ِل َو ْاِإل ْح َس اِن َو ِإْيتآِء ِذ ي ْالُقْر بَى َو َيْنَهى َع ِن ْالَفْخ شآِء َو ْالُم ْنَك ِر َو ْالَبْغ ِي
َيِع ُظُك ْم َلَع َّلُك ْم َتَذَّك ُرْو َن َو اْذ ُك ُروا َهللا ْالَعِظ ْيَم َيْذ ُك ْر ُك ْم َو اْشُك ُرْو ُه َع لَى ِنَع ِمِه َيِز ْد ُك ْم َو َلِذ ْك ُر ِهللا َأْك َبْر