Philippos is in Pella, Masedonië, gebore as die jongste seun van koning Amintas III en Euridike II. In sy jeug (omstreeks 368–365 v.C.) is hy gevange gehou in Thebe, Griekeland, wat toe die belangrikste Griekse stad was. In dié tyd het hy ’n militére en diplomatieke opvoeding ontvang en ’n leerling-minnaar van Pelopidas geword.[1][2]
In 364 v.C. het Philippos na Masedonië teruggekeer. Ná die dood van sy ouer broers, Alexander II en Perdikkas III, het hy in 359 v.C. koning geword. Hy was aanvanklik die regent van Amintas IV, die seun van Perdikkas III, maar hy het die troon in dieselfde jaar vir homself toegeëien.
Daarna het hy al die aanspraakmakers op die troon uitgeskakel, weer ’n sterk sentrale bestuur daargestel en ’n einde aan die ekonomiese agteruitgang gemaak.
Nadat hy van die bedreiging van Paionië en Thracië ontslae geraak het deur aan hulle heffings te betaal, het hy daarop gekonsentreer om sy binnelandse posisie en sy weermag te versterk. Hy het die Illiriëes verslaan en sy mag na die binneland uitgebrei tot so ver as die Ohrid-meer.[3]
Nadat hy ’n Griekse geallieerde mag verslaan het, het Philippos die Griekse stede ingeneem en sy mag verder versterk. Masedonië het suksesvoller en magtiger geword as ooit tevore. Philippos het paaie laat bou, die handel bevorder en ’n klomp myne ontdek. So kon hy meer munte laat slaan en sy rykdom vergroot. Hy het ook misdaad bekamp en ’n goeie regstelsel ingestel.
In 337 v.C. het hy sy generaals Asië laat binneval, maar hulle is verslaan. Terwyl Philippos ’n nuwe aanslag beplan het, is hy egter vermoor, óf deur ’n jaloerse minnaar óf om politieke redes.
