Ir al contenido

Banu Razín

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

Os Banu Razín, fillos de Razín en arabe, ye una branca d'os berbers Hawwara que s'establió en a zona d'a Sierra d'Albarracín.

Yeran numerosos y teneban mas riqueza que atros berbers. Ocupaban castiellos en o sud de l'actual provincia de Teruel en un territorio entre as marcas (Tugur) y levant (Xarc). S'independizoron y facioron de Santa Mariya al Xarc a capital d'un reino taifa. L'alto Xiloca lis perteneixeba y se clamaba Sahla (a plana, d'on prene nombre Cella).

A primera mención d'a familia Banu Razín ye d'ixas envueltas d'Abderramán III, cuan dimpués d'una expedición empresa por él o 24 de chulio de 955, pasa por os castiellos de Salis y Al-Riyahim, levando con él a la suya tornata 5.000 cabezas de cristianos. Citan a un tal Meruán, fillo de Hudail ben Razín.

Dimpués d'a muerte d'o cabo d'o clan y de su chermano Yahya Ben Hudail, arredol de l'anyo 972, os fillos compareixioron en Cordoba pa estar confirmatos por al-Hakam II d'os dominios que n'eran usufrutuarios, (tal y como consta por a confirmacions d'os suyos privilechios feita por o califa en 967-968), on teneban una notable autonomía en estar aislatos entre sierras, obedeixendo en contrapartita a lo poder central y pagando parte d'os impuestos recaudatos.

Manimenos aproveitoron a crisi d'o Califato de Cordoba en 1012-1014 pa independizar-sen. Khalaf ben Razín se proclamó independient en o suyo castiello (hisn).

A Taifa d'Albarracín apareixe en o Poema de Mio Cid como aliata d'este famoso mercenario cristiano.

Reis d'a Taifa d'Albarracín

[editar | modificar o codigo]

Os reis d'a dinastía Banu Razín que gubernoron en Albarracín estioron: