গ

এই প্ৰবন্ধটো অসমীয়া ভাষাৰ বৰ্ণটোৰ বিষয়ে। বঙালী ভাষাৰ বৰ্ণটোৰ বাবে বাংলা আখৰ গ চাওক।

গ
অসমীয়া বৰ্ণমালা
স্বৰবৰ্ণ
অ আ ই ঈ
উ ঊ ঋ
এ ঐ ও  ঔ
ব্যঞ্জনবৰ্ণ
ক খ গ ঘ ঙ
চ ছ জ ঝ ঞ
ট ঠ ড ঢ ণ
ত থ দ ধ ন
প ফ ব ভ ম
য ৰ ল ৱ
শ ষ স হ
ক্ষ ড় ঢ় য়
ৎ  ং  ঃ  ঁ
অব্যৱহৃত বৰ্ণ
ৠ ঌ ৡ

গ অসমীয়া ব্যঞ্জনবৰ্ণ মালাৰ ৩য় আখৰ। ব্যঞ্জনবৰ্ণৰ উচ্চাৰণত হাওঁফাওঁৰ পৰা ওলাই অহা বায়ু মুখৰ ভিতৰত কৰবাত অকণমান হলেও বাধাপ্ৰাপ্ত হয়;স্বৰতন্ত্ৰী সঞ্চালিত হবও পাৰে বা নহবও পাৰে। 'গ'ও এটি ব্যঞ্জন বৰ্ণ, সেয়ে 'গ' উচ্চাৰণ কৰোঁতেও বায়ু মুখৰ ভিতৰত বাধাপ্ৰাপ্ত হয়। ব্ৰেইল্ত 'গ'-ক এনেদৰে লিখা যায়।

স্বৰবৰ্ণৰ লগত যোগ হ'লে

স্বৰবৰ্ণ	'গ'ৰ লগত যোগ হ'লে
অ	গ
আ	গা
ই	গি
ঈ	গী
উ	গ‌ু/গু
ঊ	গূ
ঋ	গৃ
এ	গে
ঐ	গৈ
ও	গো
ঔ	গৌ

যুক্তবৰ্ণ (গ যোগ)

গ + ধ = গ্ধ = মুগ্ধ
গ + ন = গ্ন = ৰুগ্ন
গ + ম = গ্ম = যুগ্ম
গ + য = গ্য = ভাগ্য
গ + ৰ = গ্ৰ = গ্ৰহ
গ + ল = গ্ল = গ্লানি

'গ'ৰে আৰম্ভ শব্দ

• গৰম
• গৰল
• গোলাপ
• গাওঁ
• গঁড়
• গৰু
• গাধ
• গছ
• গান আদি।