Saltar al conteníu

Luis Enrique Martínez García

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Luis Enrique Martínez García
Vida
Nacimientu Xixón, 8 de mayu de 1970[1] (54 años)
Nacionalidá España
Estudios
Llingües falaes castellanu
Oficiu
Oficiu futbolista, entrenador de fútbol
Trayeutoria
  Equipu
1996–2004 Futbol Club Barcelona 207(73)
1991–1996 Real Madrid Club de Fútbol 157(15)
1989–1991 Real Sporting de Xixón 36(15)
1988–1990 Sporting Atlético 27(5)
  Seleición nacional
2000–2000   seleición masculina de fútbol d'Asturies 1(0)
1991–2002   seleición masculina de fútbol d'España 62(12)
1991–1992   seleición masculina de fútbol sub-23 d'España 14(3)
1990–1991   seleición masculina de fútbol sub-21 d'España 5(0)
  Entrenador
2023–   Paris Saint-Germain Football Club
2019–2022   seleición masculina de fútbol d'España
2018–2019   seleición masculina de fútbol d'España
2014–2017   Futbol Club Barcelona
2013–2014   Real Club Celta de Vigo
2011–2012   Associazione Sportiva Roma
2008–2011   Fútbol Club Barcelona Atlètic (es) Traducir
Posición o especialidá centrocampista
delanteru
Pesu 73 kg
Altor 190 cm
Seudónimos Lucho
luisenrique21.com
Cambiar los datos en Wikidata

Luis Enrique Martínez García (8 de mayu de 1970, Xixón), conocíu como Luis Enrique, ye un ex-futbolista y entrenador asturianu.

Como futbolista, xugaba de mediocampista o delanteru,[2] y desenvolvió la so carrera profesional nel Real Sporting de Xixón, el Real Madrid C. F. —col que consiguió una Lliga española, una Copa del Rei y una Supercopa d'España— y el F. C. Barcelona —onde conquistó dos Lligues, dos Copes, una Supercopa d'España, una Recopa y una Supercopa d'Europa. Amás, foi internacional cola seleición española, cola que llogró una medaya d'oru nos Xuegos Olímpicos de Barcelona 1992[3] y disputó trés mundiales y una Eurocopa[4]. Tamién foi incluyíu nel FIFA 100, una llista histórica de los meyores futbolistes del sieglu XX ellaborada en 2004 por Pelé[5].

Como entrenador, fixo'l so debú en 2008 al frente del F. C. Barcelona "B", col que consiguió un ascensu a Segunda División en 2010[6] y la meyor clasificación del filial azulgrana na categoría, el tercer puestu, un añu dempués.[7] Mientres la temporada 2011-12 dirixó a l'A. S. Roma. Dempués d'un añu ensin entrenar, na campaña 2013-14 fichó pol R. C. Celta de Vigo, al que dexó na novena posición de la tabla con cuarenta y nueve puntos.[8] El 19 de mayu de 2014 fichó pol F. C. Barcelona, con quien consiguió dos Lligues, trés Copes del Rei, una Supercopa d'España, una Lliga de Campeones, una Supercopa d'Europa y una Copa Mundial de Clubes a lo llargo de les siguientes trés temporaes.[9]

Trayeutoria

[editar | editar la fonte]

Como xugador

[editar | editar la fonte]

Los sos entamos tuvieron llugar nel equipu de fútbol sala del colexu Elisburu, antes de pasar a los redrueyos del Xeitosa.[10] A los once años ingresó na Escuela de fútbol de Mareo hasta que con catorce se coló al Club Deportivo La Braña, onde xugó hasta cumplir la mayoría d'edá.[11] De cara a la temporada 1988-89 el Sporting decidió recuperalo ya incorporalo al so filial de la Tercer División, el Sporting Atlético.[11] El so debú col Real Sporting de Xixón en Primer División producióse'l 24 de setiembre de 1989, nun partíu frente al C. D. Málaga apostáu nel estadiu El Molinón.[12]

Na campaña 1990-91 quedó incorporáu definitivamente a la plantía del Sporting y llogró meter catorce goles xugando como delanteru a les órdenes de Ciriaco Cano. Amás, clasificó al Sporting p'apostar la Copa de la UEFA gracies a un tanto nel postreru partíu de la temporada, apostáu nel estadiu de Mestalla frente al Valencia C. F., que remató col marcador de 0-1.[13] A finales de xunu de 1991 confirmóse'l so fichaxe pol Real Madrid C. F. en cuenta de los 250 millones de pesetes en que taba valorada la clausa de rescisión del so contratu.[14]

Nos sos primeros años nel equipu blancu, con Radomir Antić y Benito Floro al frente del equipu, nun llegó a trunfar como s'esperaba debíu, en parte, a que foi utilizáu en demarcaciones pocu habituales pa él, como'l Defensa (fútbol)#Categoríes de defensores llateral[15][16][17] o'l Centrocampista#Categoríes de mediocampistes interior,[18] enfocando'l so xuegu a llabores más defensivos. Cola llegada de Jorge Valdano al banquín del Real Madrid, Luis Enrique vivió una de les sos meyores etapes nel Bernabéu participando, principalmente, na banda derecha; na temporada 1994-95 participó nuna goliada ante'l F. C. Barcelona que remató 5-0, llegando a anotar unu de los tantos,[19] y na recta final del campeonatu'l club merengue proclamóse campeón de Lliga.[20] Sicasí, la temporada 1995-96 significó tou lo contrario pal xugador, con un Real Madrid somorguiáu nuna crisis deportiva,[21][22] que desaguó na so salida del club tres nun algamar un alcuerdu pa la renovación del so contratu.[23]

Pel branu de 1996 fichó pol F. C. Barcelona,[24] onde se reecontró con un vieyu amigu de la so etapa nel Sporting: Abelardo Fernández. Nel so primer añu nel club catalán, so les órdenes del preparador inglés Bobby Robson, algamó la cifra de diecisiete goles y conquistó la Supercopa d'España, la Copa del Rei y la Recopa d'Europa.[2] Na temporada 1997-98, con Louis van Gaal como entrenador, volvió ser una pieza fundamental, actuando sobremanera como mediocampista. Esi añu consiguió'l so récor goliador, anotando dieciocho tantos, y ganó la Lliga, la Copa del Rei y la Supercopa d'Europa.[2] La siguiente temporada, na que'l Barcelona volvió faese col títulu lligueru,[2] siguió siendo importante nel esquema del téunicu neerlandés.

Luis Enrique, como entrenador del F. C. Barcelona en 2014.

El 16 de mayu de 2004, tres dellos años collechando resultancies irregulares colos azulgranas, xugó'l so postreru partíu como profesional frente al Real Racing Club de Santander, rematando asina una etapa d'ocho temporaes como xugador barcelonista. El club preparó-y un homenaxe y el so entrenador, Frank Rijkaard, incluyir nel equipu titular; xugó hasta'l minutu 59, cuando foi sustituyíu por Marc Overmars ente los aplausos de los aficionaos.[25]

Como entrenador

[editar | editar la fonte]

El so debú como téunicu producir en xunu de 2008, cuando se fixo cargu del F. C. Barcelona "B" en sustitución de Pep Guardiola.[26] Dirixó al filial barcelonista mientres trés años, nos que llogró l'ascensu a Segunda División na temporada 2009-10, dempués d'once años ensin participar na categoría,[6] y la meyor clasificación en tola historia del Barcelona "B" na división de plata, al rematar en tercer puestu na campaña 2010-11.[7]

En dando por concluyida la so etapa nel filial azulgrana,[27] fichó pol A. S. Roma italianu en xunu de 2011.[28] Nel so debú como téunicu na Lliga Europa, el conxuntu romanu foi esaniciáu na ronda de play-off de la competición pol Slovan Bratislava eslovacu, en perdiendo por 1-0 nel primer partíu[29] y empatar 1-1 nel alcuentru de vuelta apostáu nel Estadiu Olímpicu de Roma.[30] Na Lliga, consiguió dexar al equipu na séptima posición de la tabla.[31] A falta d'una xornada por que concluyera la temporada, el direutor deportivu del club, Franco Baldini, confirmó que Luis Enrique nun siguiría nel cargu al términu de la mesma a pesar de tener un añu más de contratu.[32]

Luis Enrique llevanta'l troféu de la Supercopa d'Europa 2015.

El 8 de xunu de 2013 anuncióse la so contratación pol R. C. Celta de Vigo.[33] Consiguió clasificar nel novenu puestu al conxuntu gallegu, en sumando cuarenta y nueve puntos,[8] y anunció la so marcha del club el 16 de mayu de 2014.[34]

El 19 de mayu, el F. C. Barcelona confirmó'l so fichaxe como téunicu pa les dos siguientes temporaes.[35] El 17 de mayu de 2015 consiguió'l títulu de Lliga tres una victoria por 0-1 ante'l Club Atlético de Madrid nel estadiu Vicente Calderón.[36] El 30 de mayu conquistó'l so segundu troféu como entrenador cola consecución de la Copa del Rei na final apostada frente al Athletic Club na que'l Barcelona venció por 1-3.[37] El 6 de xunu ganó coles mesmes la tercer competición na que participaben mientres la temporada, la Lliga de Campeones, lo que supunxo'l segundu triplete de la historia del Barcelona tres el llográu en 2009.[38]

Empezó la temporada 2015-16 cola victoria na Supercopa d'Europa frente al Sevilla F. C. por 5-4.[39] El 20 d'avientu de 2015 llevó al Barcelona a proclamase campeón de la Copa Mundial de Clubes en ganando al C. A. River Plate por 0-3 na final apostada en Yokohama.[40] El 14 de mayu de 2016 consiguió la so segunda Lliga española como entrenador tres una victoria nel estadiu Los Cármenes ante'l Granada C. F. por 0-3[41] y ocho díes dempués tamién repitió ésitu na Copa del Rei al vencer al Sevilla F. C. por 2-0 na final celebrada nel estadiu Vicente Calderón.[42]

El so postreru partíu como entrenador del Barcelona foi la final de la Copa del Rei 2016-17, na que consiguió'l campeonatu per tercer vegada consecutiva tres una victoria por 3-1 frente al Deportivo Alavés.[43]

Seleición nacional

[editar | editar la fonte]

Foi internacional absolutu cola seleición española en sesenta y dos causes, nes qu'anotó doce goles.[44] Amás de la so participación nos Xuegos Olímpicos de Barcelona 1992, nos que consiguió la medaya d'oru,[3] apostó trés Mundial:[45] 1994, 1998 y 2002, y la Eurocopa 1996.[46]

Na Copa Mundial de Fútbol de 1994 tuvo llugar unu de los sucesos más conocíos de la so carrera. Dempués de xugar dos partíos na primer fase del campeonatu, un gol so nos octavos de final, ante Suiza, contribuyó al trunfu d'España y tocó-yos enfrentar se a Italia en cuartos de final. En dichu alcuentru, Mauro Tassotti solmenó-y un coldada na cara, rompiéndo-y la ñariz, anque l'árbitru Sándor Puhl nun sancionó l'acción con penalti, pos dambos atopábense dientro del área. El partíu terminó cola derrota d'España por 2-1 y la consecuente eliminación del campeonatu.[47]

Apostó'l so últimu alcuentru cola seleición nos cuartos de final del Mundial 2002, onde España quedó posada de la competición ante la anfitriona Corea del Sur.[48][49]

Participaciones en Copes del Mundu

[editar | editar la fonte]
Copa Sede Resultáu Partíos[45] Goles[45]
Copa Mundial de Fútbol de 1994 Estaos Xuníos Cuartos de final 4 1
Copa Mundial de Fútbol de 1998 Francia Primer fase 3 1
Copa Mundial de Fútbol de 2002 Corea del Sur y Xapón Cuartos de final 5 0
Total en Copes del Mundu 12 2

Participaciones n'Eurocopes

[editar | editar la fonte]
Copa Sede Resultáu
Eurocopa 1996 Inglaterra Cuartos de final

Clubes y estadístiques

[editar | editar la fonte]

Como xugador

[editar | editar la fonte]
Club Temporada Lliga Copa del Rei Competición europea(1) Otres competiciones(2) Seleición nacional Total
Partíos Goles Partíos Goles Partíos Goles Partíos Goles Partíos Goles Partíos Goles
Sporting de Xixón Atlético
(España) 		1989-90 27 5 — — — — 27 5
Total 27 5 — — — — 27 5
Real Sporting de Xixón
(España) 		1989-90 1 0 — — — — 1 0
1990-91 35 14 9 3 — — 1 0 45 17
Total 36 14 9 3 — — 1 0 46 17
Real Madrid C. F.
(España) 		1991-92 29 4 6 1 6 0 — 0 0 41 5
1992-93 34 2 6 0 8 1 — 2 0 50 3
1993-94 28 2 4 1 6 0 2 0 9 3 49 6
1994-95 35 4 2 0 6 0 — 8 0 51 4
1995-96 31 3 0 0 8 0 2 0 9 2 50 5
Total 157 15 18 2 34 1 4 0 28 5 241 23
F. C. Barcelona
(España) 		1996-97 35 17 7 1 7 0 2 0 4 2 55 20
1997-98 34 18 6 3 4 3 3 1 8 1 55 26
1998-99 26 11 3 0 3 1 2 0 8 4 42 16
1999-2000 19 3 5 3 7 6 2 0 3 0 36 12
2000-01 28 9 4 1 9 6 — 5 0 46 16
2001-02 23 4 0 0 15 6 — 5 0 43 10
2002-03 18 8 0 0 8 2 — — 26 10
2003-04 24 3 1 0 5 2 — — 30 5
Total 207 73 26 8 58 26 9 1 33 7 333 115
Total na so carrera 427 107 53 13 92 27 13 1 62 12 647 160
(1) Inclúi datos de Lliga de Campeones: 1995-96, 1997-98, 1998-99, 1999-2000, 2000-01 (4 partíos, 2 goles), 2001-02, 2002-03; Copa de la UEFA: 1991-92, 1992-93, 1994-95, 2000-01 (5 partíos, 4 goles), 2003-04 y Recopa d'Europa: 1993-94, 1996-97.
(2) Inclúi datos de Supercopa d'España: 1993-94, 1995-96, 1996-97, 1997-98 (1 partíu, 0 goles), 1998-99, 1999-2000 y Supercopa d'Europa: 1997-98 (2 partíos, 1 gol).

Como entrenador

[editar | editar la fonte]
Club Temporada Div. Lliga Copa nacional Internacional Otres* Totales
P. G. Y. D. Pos. P. G. Y. D. P. G. Y. D. P. G. Y. D. P. G. Y. D. % Victories G. F. G. C. D. G.
F. C. Barcelona "B" 2008/09 2ª B 38 15 15 8 5ᵘ - - - - - - - - - - - - 38 15 15 8 39% 50 38 +12
2009/10 2ª B 38 22 10 6 2ᵘ - - - - - - - - - - - - 38 22 10 6 58% 65 35 +30
2010/11 2ª 42 20 11 11 3ᵘ - - - - - - - - - - - - 42 20 11 11 48% 85 62 +23
A. S. Roma 2011/12 1ª 38 16 8 14 7ᵘ 2 1 0 1 2 0 1 1 - - - - 42 17 9 16 40% 64 59 +5
R. C. Celta de Vigo 2013/14 1ª 38 14 7 17 9ᵘ 2 1 0 1 - - - - - - - - 40 15 7 18 37,5% 50 58 -8
F. C. Barcelona 2014/15 1ª 38 30 4 4 1ᵘ 9 9 0 0 13 11 0 2 - - - - 60 50 4 6 83% 175 38 +137
2015/16 1ª 38 29 4 5 1ᵘ 9 7 2 0 10 7 2 1 5 3 1 1 61 45 9 7 79% 171 51 +120
2016/17 1ª 38 28 6 4 2ᵘ 9 6 2 1 10 6 1 3 2 2 0 0 59 42 9 8 71% 171 58 +113
Total na so carrera 308 174 65 69 31 24 4 3 35 24 4 7 7 5 1 1 380 226 74 80 59% 831 399 +432
P.= Partíos; G. = Ganaos; Y. = Empataos; D. = Derrotes; Pos. = Posición; G. F. = Goles a favor; G. C. = Goles en contra; D. G. = Diferencia de goles
* Inclúi Supercopa d'España, Supercopa d'Europa y Mundial de Clubes
Actualizáu hasta'l 27 de mayu de 2017.

Palmarés

[editar | editar la fonte]

Como xugador

[editar | editar la fonte]

Campeonatos nacionales

[editar | editar la fonte]
Títulu Club País Añu
Copa del Rei Real Madrid C. F. España 1993
Supercopa d'España Real Madrid C. F. España 1993
Lliga española Real Madrid C. F. España 1995
Supercopa d'España F. C. Barcelona España 1996
Copa del Rei F. C. Barcelona España 1997
Lliga española F. C. Barcelona España 1998
Copa del Rei F. C. Barcelona España 1998
Lliga española F. C. Barcelona España 1999

Copes internacionales

[editar | editar la fonte]
Títulu Club País Añu
Oro Xuegos Olímpicos Seleición española Barcelona (España) 1992
Recopa d'Europa F. C. Barcelona Rotterdam (Países Baxos) 1997
Supercopa d'Europa F. C. Barcelona Dortmund (Alemaña)
Barcelona (España) 		1997

Distinciones individuales

[editar | editar la fonte]
Distinción Añu
Premiu Don Balón al xugador revelación de la Lliga 1991
Incluyíu na llista FIFA 100 de los meyores xugadores vivos del sieglu XX 2004

Como entrenador

[editar | editar la fonte]

Campeonatu nacionales

[editar | editar la fonte]
Títulu Club País Añu
Lliga española F. C. Barcelona España 2015
Copa del Rei F. C. Barcelona España 2015
Lliga española F. C. Barcelona España 2016
Copa del Rei F.C. Barcelona España 2016
Supercopa d'España F. C. Barcelona España 2016
Copa del Rei F.C. Barcelona España 2017

Copes internacionales

[editar | editar la fonte]
Títulu Club País Añu
Lliga de Campeones F. C. Barcelona Berlín (Alemaña) 2015
Supercopa d'Europa F. C. Barcelona Tblisi (Xeorxa) 2015
Copa Mundial de Clubes F. C. Barcelona Xapón 2015

Distinciones individuales

[editar | editar la fonte]
Distinción Añu
Premiu LFP al meyor entrenador de La Lliga[50] 2015
Meyor entrenador de club del mundu según la IFFHS[51] 2015
FIFA Balón d'Oru Meyor entrenador del mundu según la FIFA 2015

Filmografía

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Afirmao en: transfermarkt.com. Identificador Transfermarkt d'un futbolista: 7601. Apaez como: Luis Enrique. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: distintes llingües.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Ficha de Luis Enrique na web oficial del F. C. Barcelona». Consultáu'l 8 de xunu de 2011.
  3. ↑ 3,0 3,1 (23 de febreru de 2002). Consultáu'l 8 de xunu de 2011.
  4. ↑ «L'incombustible y polivalente Luis Enrique cumple 45 años» (8 de mayu de 2015).
  5. ↑ «Luis Enrique, ente los 100 meyores para Pelé» (4 de marzu de 2004). Consultáu'l 8 de xunu de 2011.
  6. ↑ 6,0 6,1 Axencia EFE (20 de xunu de 2010). «El filial del Barça vuelve a Segunda 11 años dempués». Consultáu'l 8 de xunu de 2011.
  7. ↑ 7,0 7,1 Axencia EFE (4 de xunu de 2011). «barca-b-fai-historia-en ganando-en-vallecas_54166289303.html El Barça B fai historia en ganando en Vallecas». Consultáu'l 8 de xunu de 2011.
  8. ↑ 8,0 8,1 Muñoz, Xavier (4 d'abril de 2015). «Luis Enrique y Rafinha, bienveníos a Balaídos». Consultáu'l 18 de xunetu de 2016.
  9. ↑ «Ficha de Luis Enrique». Consultáu'l 18 de xunetu de 2016.
  10. ↑ Pedroche, Alberto (14 d'ochobre de 2011). «La 'fábrica' del Xeitosa». Consultáu'l 24 de payares de 2015.
  11. ↑ 11,0 11,1 Bustu, Dani (21 de mayu de 2014). «El maestru» de Luis Enrique». Consultáu'l 24 de payares de 2015.
  12. ↑ Allongo, Genaro (25 de setiembre de 1989). «0-1: El Málaga da otru duru golpe al Sporting». Consultáu'l 24 de payares de 2015.
  13. ↑ Urrutia, Luis (10 de xunu de 1991). «El Sporting vuelve a Europa». Consultáu'l 24 de payares de 2015.
  14. ↑ Carbajosa, Carlos Enrique (25 de xunu de 1991). «Luis Enrique, otru fichaxe peracabáu». Consultáu'l 27 de mayu de 2017.
  15. ↑ Miguélez, José (17 d'agostu de 1991). «Antic: "Toi seguro de que'l mio sistema ye bonu"». Consultáu'l 8 de xunu de 2011.
  16. ↑ Segurola, Santiago (19 de setiembre de 1991). «El Madrid enche a un llastimosu Sevilla». Consultáu'l 8 de xunu de 2011.
  17. ↑ «El Madrid va intentar goliar al Logroñés nel Bernabéu» (14 de marzu de 1993). Consultáu'l 8 de xunu de 2011.
  18. ↑ Miguélez, José (3 de xineru de 1993). «El Madrid recibe a Osasuna ensin Michel, Zamorano nin Prosinecki». Consultáu'l 8 de xunu de 2011.
  19. ↑ Miguélez, José (8 de xineru de 1995). «Real Madrid-F. C. Barcelona (5-0)». Consultáu'l 8 de xunu de 2011.
  20. ↑ Miguélez, José (4 de xunu de 1995). . Consultáu'l 8 de xunu de 2011.
  21. ↑ Segurola, Santiago (28 de marzu de 1996). «Coma fondu». Consultáu'l 8 de xunu de 2011.
  22. ↑ Sanz, Óscar (8 d'abril de 1996). «La xunta estudia estremar a Sanchis, Zamorano, Michel y Luis Enrique». Consultáu'l 8 de xunu de 2011.
  23. ↑ Galaz, Mábel (22 de marzu de 1996). «El Real Madrid quier rebaxar la ficha a Sanchis y dar la baxa a seis xugadores». Consultáu'l 8 de xunu de 2011.
  24. ↑ Piñol, Àngels (28 de mayu de 1996). «Luis Enrique ficha pol Barça por cinco temporaes». Consultáu'l 8 de xunu de 2011.
  25. ↑ «Luis Enrique despidir del fútbol» (10 d'agostu de 2004). Consultáu'l 24 de payares de 2015.
  26. ↑ «Luis Enrique va ser presentáu'l miércoles como entrenador del filial del Barça» (17 de xunu de 2008). Consultáu'l 8 de xunu de 2011.
  27. ↑ «Luis Enrique nun va siguir como téunicu del filial culé» (15 de marzu de 2011). Consultáu'l 8 de xunu de 2011.
  28. ↑ Axencia EFE (8 de xunu de 2011). «Luis Enrique robla pola Roma». Consultáu'l 27 de mayu de 2017.
  29. ↑ «El Slovan demuéstra-y el so garres a la Roma» (19 d'agostu de 2011). Consultáu'l 29 d'agostu de 2011.
  30. ↑ Cerruti, Alberto (27 d'agostu de 2011). «El futuru de Luis Enrique nel Roma complícase». Consultáu'l 29 d'agostu de 2011.
  31. ↑ «Serie A 2011/12». Archiváu dende l'orixinal, el 2013-01-17. Consultáu'l 31 d'agostu de 2012.
  32. ↑ Axencia EFE (11 de mayu de 2012). «Luis Enrique dexa'l Roma». Consultáu'l 11 de mayu de 2012.
  33. ↑ «Luis Enrique, nuevu entrenador del Real Club Celta» (8 de xunu de 2013). Archiváu dende l'orixinal, el 2013-06-11. Consultáu'l 8 de xunu de 2013.
  34. ↑ Axencia EFE (16 de mayu de 2014). «Luis Enrique despidir del Celta». Consultáu'l 27 de mayu de 2017.
  35. ↑ «Luis Enrique, entrenador del FC Barcelona pa les próximes dos temporaes» (19 de mayu de 2014). Consultáu'l 19 de mayu de 2014.
  36. ↑ Malagón, Manuel (17 de mayu de 2015). «Una Lliga al dictáu de Messi». Consultáu'l 17 de mayu de 2015.
  37. ↑ Siguero, Santiago (30 de mayu de 2015). «Messi ye'l Rei Llión». Consultáu'l 31 de mayu de 2015.
  38. ↑ Malagón, Manuel (6 de xunu de 2015). «La Quinta del triplete». Consultáu'l 6 de xunu de 2015.
  39. ↑ Campos, Tomás (11 d'agostu de 2015). «El Barça somete a un épicu Sevilla». Consultáu'l 20 d'avientu de 2015.
  40. ↑ Rincón, Jaime (20 d'avientu de 2015). «Los reis del mundu». Consultáu'l 20 d'avientu de 2015.
  41. ↑ Rodríguez, José María (14 de mayu de 2016). «Suárez encarga la Lliga». Consultáu'l 14 de mayu de 2016.
  42. ↑ «Messi sírve-y otra Copa al Barça» (22 de mayu de 2016). Consultáu'l 23 de mayu de 2016.
  43. ↑ Exea, Pablo (27 de mayu de 2017). «El rei ye Messi». Consultáu'l 27 de mayu de 2017.
  44. ↑ «Ficha de Luis Enrique». Archiváu dende l'orixinal, el 2022-06-27. Consultáu'l 24 de payares de 2015.
  45. ↑ 45,0 45,1 45,2 «Estadístiques de Luis Enrique». Archiváu dende l'orixinal, el 2011-07-28. Consultáu'l 8 de xunu de 2011.
  46. ↑ «Convocatoria d'España pa la Eurocopa 1996». Consultáu'l 8 de xunu de 2011.
  47. ↑ Axencia EFE (18 de xunu de 2008). «tener-ventaya-porque-tassotti-nun xugara-1276332970/ Luis Enrique: "Vamos Tener ventaya porque Tassotti nun va xugar"». Consultáu'l 8 de xunu de 2011.
  48. ↑ Axencia EFE (23 de xunu de 2002). «Luis Enrique, otru pernomáu que dexa la so seleición tres el mundial». Archiváu dende l'orixinal, el 2011-08-09. Consultáu'l 8 de xunu de 2011.
  49. ↑ Axencia EFE (23 de xunu de 2002). «Luis Enrique retírase tamién de la seleición». Consultáu'l 8 de xunu de 2011.
  50. ↑ «Luis Enrique, 'Meyor Entrenador de la Lliga BBVA 2014/15'» (30 de payares de 2015). Consultáu'l 2 d'avientu de 2015.
  51. ↑ «Luis Enrique, Meyor Entrenador del Mundu en 2015» (4 de xineru de 2016). Consultáu'l 4 de xineru de 2016.
  52. ↑ Luis Enrique: "Els fills han de ser feliços, non futbolistes" ccma.cat

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Luis_Enrique_Martínez_García&oldid=4286548»