República amalfitana

	Ducáu
Alministración
Capital	Amalfi
Llingües oficiales	llatín
Xeografía
Coordenaes	40°38′N 14°36′E / 40.63°N 14.6°E

La República d'Amalfi (n'italianu, Repubblica di Amalfi) o Ducáu d'Amalfi (n'talianu, Ducato di Amalfi) foi un estáu independiente de facto centráu na ciudá d'Amalfi, nel sur d'Italia, demientres los sieglos X y XI. La ciudá y el so territoriu formaben parte orixinalmente del ducatus Neapolitanus, una circunscripción alministrativa del Imperiu bizantín, pero decidió separtase del vasallaxe bizantín y elixir un duque (doge) en 958. La ciudá espoxigó hasta convertise nuna potencia económica, nún centru comercial que los mercantes de so dominaron el comerciu mediterraneu ya italianu demientres un sieglu hasta que llegó la so decayencia al ser superada por otres repúbliques marítimes del norte de la península como Pisa, Venecia y Xénova. En 1073 Amalfi perdió la so independencia tres de ser conquistada polos normandos, de los que tentó de lliberase por dos veces ensin consiguilo.

Historia

La ciudá d'Amalfi fundóse, como un puestu comercial, en 339. En 596 convirtióse en sé episcopal. En 838 la ciudá foi capturada por Sicardu de Benevento cola ayuda de traidores de dientru de la ciudá, que lu guiaron pa que travesara les defenses de la ciudá. En 839 la ciudá lliberóse del dominiu lombardu y elixó un prefectu, nunes eleiciones nes que participó la población cercana d'Atrani. Tres de la eleición Amalfi ayudó a Siconulf a lliberase del príncipe de Benevento, espardiendo asina el so territoriu. En 897 esta república autogobernada y nominalmente vasalla del Imperiu bizantín foi derrotada nuna guerra que tuvo con Sorrento, que col apoyu de Nápoles venció y capturó a la prefecta de la república, magar que dempués la lliberó. En 914 el prefectu Mastalus I foi proclamáu tamién xuez supremu. Ún de los sos socesores, Mastalus II, foi asesináu en 958, y Serxu I foi elixíu primer duque (doge). De 981 a 983 Amalfí dirixó'l Principáu de Salerno, y en 987 la sede episcopal amalfitana foi promovida a l'estatus archiepiscopal, lo que convirtió a los sos obispos n'arzobispos.

Dende 1034 Amalfi cayó embaxu'l control del Principáu de Capua y, en 1039, del de Salerno. En 1073 el normandu Robert Guiscard conquistó la ciudá y diose a sigo mesmu'l títulu de dux Amalfitanorum (duque de los amalfitanos). En 1096 la ciudá llevantóse escontra elli, pero foi sometida otra vuelta en 1101. En 1130 volvió a rebelase, pero foi finalmente derrotada en 1131, cuando l'emir Xuan atacó la ciudá per tierra demientras que Xurde d'Antioquía bloquiaba'l so puertu. En 1135 y 1137 Pisa saqueó la ciudá, entamando de magar la decayencia definitiva de la ciudá.

El viaxeru árabe Ibn Hawqal, que visitó la ciudá en 977 demientres el mandatu de Manso I, describió Amalfi asina:

...la più prospera città di Longobardia, la più nobile, la più illustre per le sue condizioni, la più agiata ed opulenta. Il territorio di Amalfi confina con quello di Napoli; la quale è bella città, ma meno importante di Amalfi.

...la ciudá más próspera de Lombardía, la más noble, la más ilustre poles sos condiciones, la más rica y opulenta. El territoriu d'Amalfi llenda col de Nápoles, que ye una ciudá guapa, pero menos importante qu'Amalfi.

El títulu de duque d'Amalfi foi resucitáu nel sieglu XIV como un títulu nobiliariu utilizáu nel Reinu de Nápoles.

Referencies

Enllaces esternos

Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a República amalfitana.