Saltar al conteníu

Riga

Editar los enllaces
Coordenaes: 56°56′51″N 24°06′25″E / 56.9475°N 24.1069°E / 56.9475; 24.1069
De Wikipedia
Artículu de traducción automática a partir de "Riga" que necesita revisión. Quita l'avisu cuando tea correxíu.
Riga
flag of Riga (en) Traducir coat of arms of Riga (en) Traducir
Alministración
PaísBandera de Letonia Letonia
Tipu d'entidá ciudad estatal de Letonia (es) Traducir
Cabezaleru/a del gobiernu Vilnis Ķirsis
Nome oficial Rīga (lv)
Nome llocal Rīga (lv)
Códigu postal LV-1000
Xeografía
Coordenaes 56°56′51″N 24°06′25″E / 56.9475°N 24.1069°E / 56.9475; 24.1069
Riga alcuéntrase en Letonia
Riga
Riga
Riga (Letonia)
Superficie 304 km²
Altitú 6 m
Llenda con
Demografía
Población 605 273 hab. (1r xineru 2024)
Porcentaxe 32.33% de Letonia
Densidá 1991,03 hab/km²
Más información
Fundación 1201
Prefixu telefónicu 66-67
Estaya horaria Horariu de Branu d'Europa Oriental (horariu de branu)
Hora d'Europa Oriental (horariu estándar)
Llocalidaes hermaniaes
riga.lv
Cambiar los datos en Wikidata

Riga[1] (en letón: Rīga Tocante a esti soníu [ˈriːɡa] (?·i)) ye la capital y la mayor ciudá de Letonia. Ye la ciudá más grande de los Estaos bálticos y el llar de más d'un terciu de la población de Letonia.[2] Ye'l mayor centru cultural, educativu, políticu, financieru, comercial ya industrial de la rexón del mar Bálticu.

La ciudá atopar nel golfu de Riga, na desaguada del ríu Daugava. Tien una área de 307,17 km² y alcuéntrase nuna llanura arenosa ente 1 y 10 metros sobre'l nivel del mar.[3]

Riga foi fundada en 1201 y ye un antiguu miembru de la Lliga Hanseática. El centru históricu de Riga, declaráu Patrimoniu de la Humanidá pola Unesco, destaca pola so arquiteutura art nouveau y les sos construcciones de madera del sieglu XIX.[4] La ciudá foi designada Capital Europea de la Cultura en 2014, xunto a Umeå en Suecia.

La ciudá ta comunicada per vía aérea gracies al Aeropuertu Internacional de Riga, l'aeropuertu más grande de los países bálticos.

Riga ye miembru d'Eurocities,[5] la unión de les ciudaes báltiques (UBC)[6] y la Xunión de Capitales de la Unión Europea (UCEU).[7]

Toponimia

[editar | editar la fonte]

Una de les teoríes sobre l'orixe del nome de Riga ye que ye un préstamu erróneu de la pallabra en livoniu ringa, que significa «bucle», refiriéndose al antiguu puertu natural formáu pol bucle afluente del ríu Daugava.[8] La otra ye que Riga débe-y el so nome a esti papel yá establecíu nel comerciu ente Oriente y Occidente,[9] como un préstamu de la pallabra letona rixa, pa la tría de tenada, la "j" convertir nun "g" por influencia xermana y Riga ye llamada Rie pol xeógrafu inglés Richard Hakluyt (1589),[10] y l'historiador alemán Dionysius Fabricius (1610) confirma l'orixe de Riga por rixa.[10][11] Otra teoría podría ser que Riga foi nomada por Riege, el nome alemán pal ríu Rīdzene, un afluente del Daugava.[12]

Historia

[editar | editar la fonte]

El ríu Daugava foi una ruta comercial dende l'antigüedá, yera parte de la ruta de navegación viquinga a Bizanciu.[10] El so puertu natural de 15 quilómetros ríu arriba na desaguada del Daugava dio llugar a la Riga de güei.

Edá Media

[editar | editar la fonte]
Riga en 1575.

Riga empezó a desenvolvese como un centru comercial viquingu mientres los primeros años de la Edá Media. Los primeros habitantes de Riga ocupáronse principalmente de la pesca, la ganadería y el comerciu, más tarde foi'l desenvolvimientu de l'artesanía de güesu, madera, ámbare, y fierro.[10]

El testimoniu d'Enrique de Livonia describe les primeres viviendes y almacenes utilizaos pa llinu y pieles[10] y dexa constancia de que Riga dempués d'enforma tiempu siguía siendo un centru del comerciu nel sieglu XII (Portus antiquus o puertu antiguu). Los comerciantes alemanes empezaron a visitar la ciudá, estableciéndose nun puestu avanzáu cerca en 1158. Al pie de los comerciantes alemanes tamién llegó'l monxu Meinhard de Segeberg,[9] pa convertir a los paganos a la cristiandá. Meinhard influyo na construcción d'un castiellu y de una ilesia en Ikšķile, onde estableció ellí'l so obispáu. Sicasí, los habitantes siguieron practicando'l paganismu y Meinhard morrió en Ikšķile en 1196, dempués de fallar na so misión.[13] En 1198 llegó un contingente de cruzaos y empecipió una campaña d'obligada cristianización liderada por Bertold. Cola muerte d'este'l so exércitu foi derrotáu pocu dempués.

Estatua de San Ronaldo, símbolu de la llucha pola llibertá dende'l medievu.

La ilesia católica movilizar pa vengase, el papa Inocencio III emitió una bulda declarando una cruzada contra Letonia. El monseñor Albert foi proclamáu obispu de la ciudá pol so tíu Hartwig de Uthlede en 1199. Albert llegó a Riga en 1200 con 23 barcos y 500 soldaos cruzaos.[14][15] En 1201 treslládase la sede del obispáu de Ikšķile a Riga, pa faelo extorsionaron a los vieyos pola fuercia.[10] L'añu 1201 tamién se caracterizó pola primer llegada de los comerciantes alemanes a Novgorod, al traviés del ríu Dvina.[16] Pa defender el territoriu, Albert estableció una orde militar, la Orde de Letonia,[17] abierta a príncipes y comerciantes. En 1207 Albert empecipió'l fortalecimientu de la ciudá.[16][18] El yá emperador Albert invirtió nel establecimientu d'un feudu pa un nuevu principáu del Sacru Imperiu Romanu.[19] En 1211 Riga acuñó la so primer moneda, y Albert p'asegurar el futuru comercial de la ciudá llogró buldes papales que decretó que tolos comerciantes alemanes teníen que llevar a cabu'l so comerciu del Bálticu al traviés de Riga.[20]

En 1221 adquirióse'l derechu a la independencia autu-alministrativa y la ciudá adoptó una constitución.[21] Esi mesmu añu Albert viose obligáu a reconocer el dominiu danés sobre les tierres que conquistaren n'Estonia y Letonia. Por ello Albert busca l'ayuda del rei Valdemar II de Dinamarca, los daneses desembarcaron en Letonia, construyendo una fortaleza en Reval, los conquistadores dedicar a les tierres d'Estonia y Letonia.[22] Los alemanes intentaron, ensin ésitu, asesinar a Valdemar.[23] Albert foi capaz de llegar a un alcuerdu un añu más tarde, sicasí, en 1222 Valdemar tornó con toles tierres y posesiones de Letonia al control d'Albert.[24] Les dificultaes d'Albert cola ciudadanía de Riga siguieron. Cola intervención papal, llegar a un alcuerdu en 1225 col que yá nun teníen que pagar impuestos al obispu de Riga,[25] y los ciudadanos de Riga adquirieron el derechu a escoyer a los sos maxistraos y conceyales. En 1226, Albert consagró la catedral Dom, construyó la Santa Ilesia de Santiago (güei catedral) y fundó una escuela parroquial na ilesia de San Jorge.

En 1227, Albert conquistó Saaremaa[26] y la ciudá de Riga concluyó'l tratáu col Principáu de Smolensk, dando a Polotsk la ciudá de Riga.[27] Albert termina morriendo en xineru de 1229.[28] La hexemonía alemana establecer nos países bálticos duraría los siguientes siete sieglos. En 1282 Riga convertir en miembru de la Lliga Hanseática.[ensin referencies]

Imaxe de Riga en 1650 (Dibuxu realizáu por Johann Christoph Brotze).

Edá Moderna

[editar | editar la fonte]
Exemplu d'edificiu modernista en Riga.

A midida que la influencia de la Lliga Hanseática esmorecíase, Riga convertir nel oxetivu de les aspiraciones militares estranxeres, por razones polítiques, relixoses y económiques. Riga aceptó una reforma en 1522 que punxo fin al poder de los arzobispos. En 1524, cola desapaición de la Orde de Letonia mientres la guerra de Letonia, mientres venti años la ciudá pertenecía al estatus de ciudá llibre imperial del Sacru Imperiu Romanu, primero que cayera so la influencia de la Mancomunidá de Polonia y Lituania pol Tratáu de Drohiczyn, lo que punxo fin a la guerra en Riga, en 1581. En 1621, mientres la guerra Guerra de los Trenta Años (1600-1629), Riga y la fortaleza de la periferia de Daugavpils taben sol gobiernu de Gustavo II Adolfo de Suecia, qu'intervieno non yá pa llograr beneficios políticos y económicos, sinón tamién pa favorecer a la llingua alemana luterana-protestante. Mientres la guerra rusu-sueca (1656-1658), Riga aguantó l'asediu de les fuercies ruses.

Melngalvju nams o Casa de les cabeces negres, unu de los edificios más reconocibles de la Ciudá Vieya (Vecrīga).

Riga caltúvose como la ciudá más grande de Suecia hasta 1710, un periodu mientres el cual la ciudá caltién una gran cantidá de tradiciones gubernamentales. Nesi añu, nel intre de la Gran Guerra del Norte, Rusia, sol zar Pedro'l Grande obliga a Riga xunto coles otres ciudaes de Letonia y a l'alta burguesía a capitular ante Rusia, pero calteniendo en gran midida los sos privilexos. Riga fíxose la capital de la gobernación de Riga (Anguaño Letonia). Cuando'l dominiu de Suecia nel norte terminara, Rusia remaneció como la potencia más fuerte del norte y formalizóse al traviés del Tratáu de Nystad. En 1721 Riga convertir nuna ciudá portuaria industrializada del imperiu rusu, nel cual caltúvose hasta la Primer Guerra Mundial. [ensin referencies]

Edá Contemporánea

[editar | editar la fonte]
Parque Kekava.
Vista nocherniega de Riga

Antes de 1900, Riga yera la tercer ciudá más grande de Rusia dempués de Moscú y San Petersburgu. Mientres la Primer Guerra Mundial asocédense los cambeos de poder nel Bálticu, magar los cambeos demográficos (por cuenta de los distintos dominios) los alemanes del Bálticu caltuvieren una  posición dominante na ciudá. En 1867 la población alemana en Riga foi d'un 42,9 %. Riga emplegaba l'alemán como idioma oficial na alministración hasta la instalación del rusu en 1891 como idioma oficial nes provincies del Bálticu, como parte de la política del Imperiu rusu, llevada al congresu de Polonia, Finlandia y los países bálticos, dirixíes pol zar Alexandru III. Cada vez yeren más los letones qu'empezaron a movese pela ciudá mientres finales del sieglu XIX. El surdimientu de la burguesía letona fixo a Riga el centru del espertar nacional de Letonia, cola fundación de l'Asociación Letona de Riga en 1868 y l'organización del primer festival del cantar nacional en 1873. El movimientu nacionalista Mozos Letonos foi asocedíu pol socialista Nueva Corriente mientres la rápida industrialización de la ciudá, que remató cola revolución de 1905 encabezada pol Partíu Letón Socialdemócrata de los Trabayadores.[ensin referencies]

El sieglu XX tuvo consigo la Primer Guerra Mundial y l'impautu de la revolución rusa de 1917. L'exércitu alemán entró en Riga el 3 de setiembre de 1917. El 3 de marzu de 1918, el Tratáu de Brest-Litovsk foi robláu, dando a los países del mar Bálticu a Alemaña. Debíu al conflictu d'Alemaña de 11 de payares de 1918, los alemanes tuvieron qu'arrenunciar a esi tratáu, al igual que Rusia, dexando a Letonia y a los demás estaos del Bálticu en condiciones de reclamar la independencia. Letonia, con Riga como capital, declaró la so independencia'l 18 de payares de 1918.[ensin referencies]

Vista de Riga nuna postal, alredor del añu 1900.

Ente la Primer Guerra Mundial y la Segunda Guerra Mundial (1918-1945), el país camuda'l so enfoque de Rusia faía los países d'Europa Occidental. El Reinu Xuníu y Alemaña reemplazaron a Rusia como los principales socios comerciales de Letonia. Mientres la Segunda Guerra Mundial Letonia foi obligada a anexonase cola Xunión Soviética, y depués en xunu de 1940 foi ocupada pola Alemaña nazi dende 1941 a 1944. La comunidá xudía de la ciudá foi forzada a ingresar nun campu de concentración que foi construyíu en Kaiserwald. El 25 d'ochobre de 1941, los nazis treslladaron a tolos xudíos de Riga a un guetu. Pa 1942, la mayoría de los xudíos de Letonia (cerca de 24 000) fueron asesinaos el 30 de payares y 8 d'avientu de 1941 na masacre de Rumbula. A la fin de la guerra los alemanes bálticos fueron repatriaos a encomalo a Alemaña.

El 13 d'ochobre de 1944, l'Exércitu Coloráu soviéticu volvió entrar en Riga. Nos años posteriores empezó la llegada masiva de trabayadores, alministradores, personal militar y dependiente de Rusia y otres repúbliques soviétiques. Daquella, construyéronse grandes bloques de viviendes de dellos pisos p'allugar a los trabayadores locales. En 1989 el porcentaxe de letones en Riga cayera un 36,5 %.[29]

En 2004, la llegada de les aereollinies de baxu costu da como resultáu vuelos más baratos dende otres ciudaes europees, y poro, un aumentu sustancial nel númberu de turistes.[30]

Xeografía

[editar | editar la fonte]
Imaxe de Riga tomada pol satélite SPOT

La ciudá atopar a veres del mar Bálticu, nuna llanura costera plana y arenosa nel golfu de Riga, que surdió dempués de la última edá de xelu hai alredor de 11 000 años.[31][32] La llanura atopar de 1 a 10 m sobre'l nivel del mar y caracterízase por una serie de llagos y ríos, el más importante ye'l Daugava, que flúi de sur a norte al traviés de la ciudá y estremar pola metá. La ciudá ta asitiada a unos 10 km de la desaguada del Daugava nel golfu de Riga.[33]

La ciudá tien una área de 307 quilómetros cuadraos, estiéndese 67 km² n'árees residenciales (22 %), 54 km² de zones industriales (17 %), 25 km² de carreteres y cais (8 %), 58 km² de parques (19 %) y 49 km² son agua (16 %). El ríu cuerre al traviés de la ciudá, y nel estremu sur de la ciudá vieya, puede pasiase peles sos vera.[34]

Clima

[editar | editar la fonte]

Riga tien un clima continental húmedu (Dfb na clasificación climática de Köppen). Los meses más fríos son xineru y febreru, cuando la temperatura medio ye de –5 °C, pero la temperatura puede llegar hasta –20 y –25 °C casi tolos años nos díes más fríos. La proximidá al mar causa frecuentes agües y borrines na seronda. Los branos en Riga son nidios y lluviosos con una temperatura permediu de 17 °C en xunetu, sicasí les temperatures nos díes más calorosos pueden superar los 30 °C.

  Parámetros climáticos permediu de Riga 
Mes Xin Feb Mar Abr May Xun Xnt Ago Set Och Pay Avi añal
Temperatura máxima media (°C) -2.3 -1.7 2.7 9.8 16.2 20.1 21.7 21.0 16.3 10.4 3.9 0.3 9.9
Temperatura media (°C) -5.1 -4.7 -1.0 5.4 11.1 15.1 17.0 16.4 12.2 7.2 1.7 -2.1 6.1
Temperatura mínima media (°C) −7.8 −7.6 −4.7 1.0 5.9 10.0 12.3 11.8 8.0 4.0 −0.5 −4.4 2.3
Temperatura mínima absoluta (°C) −33.7 −34.9 −23.3 −11.4 −5.3 −1.2 4.0 0.0 −4.1 −8.7 −18.9 −31.9 −34.9
Precipitación total (mm) 33.7 27.0 27.9 41.1 42.5 59.9 74.3 73.1 78.9 60.2 57.3 46.0 620.9
Díes de precipitaciones (≥ 1 mm) 21.5 18.6 15.7 11.0 11.8 12.1 12.8 13.7 13.0 16.0 18.9 20.6 185.7
Hores de sol 31.0 62.2 127.1 183.0 263.5 288.0 263.5 229.4 153.0 93.0 39.0 21.7 1754.4
Humedá relativa (%) 87.9 85.2 79.4 69.7 67.7 72.0 74.2 76.7 81.1 85.1 90.2 89.4 79.9
Fonte nº1: Latvian Environment, Geology and Meteorology Agency (avg high and low)[35]
Fonte nº2: NOAA (sun and estremes)[36]

División alministrativa

[editar | editar la fonte]

La ciudá de Riga estremar en seis rexones alministratives, Kurzeme (al noroeste), Zemgale (al suroeste), Latgale (al sureste), Vidzeme (al este), y la rexón Central y el distritu Norte escontra'l norte. Los cuatro primeres tienen el nome de les rexones letones de Curlandia, Semigalia, Latgale y Livonia.

Riga tamién s'estrema en 47 distritos llamaos microregiones (letón: Mikrorajoni). La microregión que toma'l distritu más antiguu de Riga llámase Vecrīga.

Rexón Población
(2006)[37] 		Área Microregiones (mapa)
Kurzeme 134 554 79 km² 1-9 (verde)
Zemgale 108 000 41 km² 10-17 (gris-celeste)

align="right" |79 000

77 km² 18-25, 27-28, 31 (marrón)
Vidzeme 173 000 57 km² 26, 29-30, 35-37, 39-40 (azul)
Central 26 466 3 km² 32-34 (colloráu)
Latgale 195 000 50 km² 38, 41-47 (oliva)

Política

[editar | editar la fonte]
Conceyu de Riga.
Ministeriu d'Asuntos Esteriores.

El conceyu de Riga tien una llarga historia, yá que se menta en documentos de 1210. Les primeres muertes d'un poder formal deriva en documentos de 1225. En 1200 el conceyu gobernaba la ciudá principalmente como poder llexislativu, pero en 1300 tamién se fai cargu del poder xudicial. A principios del sieglu XII los conceyales yeren escoyíos cada añu, col tiempu ellos empezaron a autu-asignase los sos propios socesores, y finalmente, antes de 1522 un conseyeru de la ciudá considerábase una oficiu pa tola vida. Yá darréu a la so inclusión na Lliga Hanseática, la clase alta alemana ye la que s'encargaba d'escoyer al representante del conseyu de la ciudá. Dempués de 1581, cuando'l poder xacía baxu Polonia, los derechos del conseyu fueron acutaos. El final del sieglu XV foi'l momentu nel que tamién el conseyu de la ciudá tuvo problemes colos poderosos gremios p'asegurar el control de la ciudá, esto algamó'l so puntu llende nos disturbios civiles nel periodu de 1584 a 1589. A principios de la década de 1600 un conseyu sofitáu pol rei de Suecia, provocaron unos nuevos disturbios. Riga tuvo sol dominiu del Imperiu rusu en 1710, cuando se convirtió en provincia. Dempués de la reforma de 1783, yera'l xeneral militar quien gobernaba la ciudá. Nos años que siguieron el conceyu intentó movilizase delles vegaes pa llograr el poder de nuevu, pero namái cola reforma de l'alministración de 1870 los conseyeros consiguen volver al poder en 1877, y na trabayosa rexeneración de l'alministración de la ciudá (1918-1940), terminar por escoyer el primer alcalde. Anguaño l'alcalde de Riga ye Nils Ošakovs.[38]

Economía

[editar | editar la fonte]

Riga ye unu de los centros económicu y financieru clave de los estaos bálticos. Aproximao la metá de tolos puestos de trabayu en Letonia tán en Riga y la ciudá xenera más del 50 % del PIB de Letonia, según cerca de la metá de les esportaciones del país.

Casi toles instituciones financieres del país atópase en Riga; la más importante ye'l bancu central letón, llamáu Bancu de Letonia.

L'intercambiu col estranxeru ta aumentando dende yá va dellos años, y la ciudá recibió un nuevu impulsu económicu dende la entrada de Letonia na Xunión Europea el 1 de mayu de 2004.

La industria de Riga ta especializada nel sector financieru, los servicios públicos, la industria farmacéutico, de testiles, de mobiliaria y de productos manufacturados polo xeneral, amás de la construcción de barcos.[39] El turismu tamién ye una gran industria en Riga y dempués d'una desaceleración nes últimes recesiones económiques mundiales, creció 22 % namái en 2011.[40]

El puertu de Riga ye un importante puertu rexonal y centru rexonal d'espedición vía cargo. Remanó un récor de 34 millones de tonelaes de carga nel añu 2011 y tien el potencial pa la crecedera futura con nuevos desarrollos portuarios en Krievu Sala.[41][42] Mientres la dómina soviética, Riga yera la segunda ciudá rusa d'occidente dempués de San Petersburgu.

Población

[editar | editar la fonte]

Riga ye la ciudá más poblada de los países bálticos, con 696 618 habitantes en xineru de 2013.[43]

La población de la ciudá menguó dende la independencia de Letonia en 1991 de 910 000 a 760 000, principalmente como resultáu de la emigración per parte de la minoría rusa y la baxa tasa de natalidá. Envalórase que la población podría cayer hasta nun 50 % pa 2050.[44]

Acordies colos datos del censu de 2011, los letones representen el 46,33 % de la población de Riga, 40,21 % son rusos, 3,88 % bielorrusos, 3,45 % ucraínos, 1,85 % polacos, 0,83 % lituanos y 3,46 % d'otres etnies.[45]

La mayor parte de los letones son protestantes, de la fe evanxélica luterana, ente que los rusos son ortodoxos.

Evolución demografía

[editar | editar la fonte]

población en miles.

Tresporte

[editar | editar la fonte]
Vista de la ponte del Ferrocarril dende la ilesia de San Pedro.

Los viaxes de negocios y de prestar a Riga aumentaron considerablemente nos últimos años gracies a la meyora de la infraestructura comercial y de tresporte. Tocantes a la ciudá portuaria, Riga ye'l principal nuedu de tresportes del país; nella conflúin los tresportes ferroviarios y el sistema de carreteres nacionales.

La mayor parte de los turistes llega n'avión al Aeropuertu Internacional de Riga, el más grande de los países bálticos (únicu nel Bálticu n'ufiertar un vuelo tresatlánticu a Nueva York JFK), modernizáu en 2001 con ocasión del 800 aniversariu de la fundación de la ciudá. El tresporte marín coneuta la ciudá con Estocolmu, Kiel (Alemaña) y Lübeck (Alemaña). Pela so parte, la Estación Central de Riga ye'l principal nuedu ferroviariu del país y unu de los más destacaos del Bálticu.

Los turistes denominar la París del este pola cantidá de curiosos turísticos y cafés sobre les ceres.

Sitios d'interés

[editar | editar la fonte]
Centru históricu de Riga
Patrimoniu de la Humanidá — UNESCO
Ciudad vieya de Riga.
Llugar Letonia
Criterios Cultural: i, ii
Referencia 852
Inscripción 1997 (XXI Sesión)
Área Europa y América del Norte
Coordenaes Non
Cambiar los datos en Wikidata
Ópera Nacional.
Ilesia de la Santa Trinidá.

El centru históricu de Riga foi declaráu en 1997 Patrimoniu de la Humanidá pola Unesco, en virtú de los sos edificios d'art nouveau y pola arquiteutura que se caltién del sieglu XIX.

Los monumentos más importantes de la capital letona son:

La ciudá allugó'l Mes Cultural Européu nel añu 2001 xunto con Basilea (Suiza); tamién foi sede del Festival del Cantar d'Eurovisión 2003. Nel añu 2006 la capital de Letonia foi sede de los Campeonatos Mundiales de ḥoquei sobre xelu, l'acontecimientu deportivu más importante na historia de los Estaos bálticos.

En payares de 2006 acoyó'l primer cume de la OTAN celebrada en territoriu ex-soviéticu.

Educación

[editar | editar la fonte]

De siguío, nómense les universidaes en Riga:

Otres instituciones educatives

[editar | editar la fonte]

Rigueses pernomaos

[editar | editar la fonte]

Persones nacíes en Riga

[editar | editar la fonte]

Residentes célebres en Riga

[editar | editar la fonte]

Ciudaes hermaniaes

[editar | editar la fonte]

Riga ta hermanada coles siguientes ciudaes (2022):[46]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ (2010) Cartafueyos Normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios. Uviéu: Academia de la Llingua Asturiana. ISBN 978-84-8168-500-8.
  2. ↑ «Latvia in Brief». Latvian Institute. Consultáu'l 5 de payares de 2011.
  3. ↑ «Riga Municipality Portal». Copyright © 2003–2009, Riga Municipality. Archiváu dende l'orixinal, el 2011-08-28. Consultáu'l 27 de xunetu de 2009.
  4. ↑ «Historic Centre of Riga - UNESCO World Heritage Centre». UNESCO. Consultáu'l 18 d'avientu de 2012.
  5. ↑ «EUROCITIES - the network of major European cities». Eurocities. Consultáu'l 8 de payares de 2011.
  6. ↑ «Union of the Baltic Cities». Union of the Baltic Cities (UBC). Consultáu'l 8 de payares de 2011.
  7. ↑ «Union of Capitals of the European Union». Union of Capitals of the European Union (UCEU). Archiváu dende l'orixinal, el 26 de payares de 2015. Consultáu'l 8 de payares de 2011.
  8. ↑ «Teritorija un administratīvās robežas vēsturiskā skatījumā» (latvian). Cities Environmental Reports on the Internet. Consultáu'l 2 d'agostu de 2007.
  9. ↑ 9,0 9,1 Vauchez et al. Encyclopedia of the Middle Ages. Routledge, 2001
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 Bilmanis, A. Latvia as an Independent State. Latvian Legation. 1947.
  11. ↑ Fabrius, D. Livonicae Historiae Compendiosa Series, 1610: Riga nomen sortita est suum ab aedificiis vel horreis quorum a litus Dunae magna fuit copia, quas livones sua lingua Rias vocare soliti. (en letón)
  12. ↑ «Rīdziņa». Archiváu dende l'orixinal, el 2007-07-11.
  13. ↑ Germanis, O. The Latvian Saga. 10th ed. 1998. Memento, Stockholm.
  14. ↑ Laffort, R. (censor), Catholic Encyclopedia, Robert Appleton Co., 1907.
  15. ↑ Tolstoy-Miloslavsky, D. The Tolstoys: Genealogy and Origin. A2Z, 1991.
  16. ↑ 16,0 16,1 Dollinger, P. The Emergence of International Business 1200 1800, 1964; translated Macmillan and Co edition, 1970.
  17. ↑ Reiner et al. Riga. Axel Menges, Stuttgart. 1999.
  18. ↑ Zarina, D. Old Riga: Tourist Guide, Spriditis, 1992
  19. ↑ Moeller et al. History of the Christian Church. MacMillan & Co. 1893.
  20. ↑ Palmieri, A. Catholic Origin of Latvia, ed. Cororan, J. A. et al. The American Catholic Quarterly Review, Volume XLVI, xineru–ochobre 1921. Filadelfia.
  21. ↑ Wright, C. T. H. The Edinburgh Review, The Letts, 1917.
  22. ↑ Murray, A., Crusade and Conversion on the Baltic Frontier, 1150–1500. Ashgate, London. 2001.
  23. ↑ "The Ecclesiastical Review", Vol. LVI. American Ecclesiastical Review. Dolphin Press. 1917.
  24. ↑ Fonnesberg-Schmidt, I. The Popes and the Baltic Crusades, 1147–1254. Brill. 2006.
  25. ↑ Švābe, A., ed. Latvju Enciklopēdija. Trīs Zvaigznes, Stockholm. 1953–1955
  26. ↑ Fletcher, R. A., The Conversion of Europe: From Paganism to Christianity, 371–1386AD. Harper Collins. 1991.
  27. ↑ Michell, Thomas. Handbook for Travelers in Russia, Poland, and Finland. Londres, John Murray, 1888.
  28. ↑ Fonnesberg-Schmidt, I., The Popes and the Baltic Crusades, 1147–1254. Brill, 2007.
  29. ↑ Población - Base de datos Latvijas Statiska (n'inglés) Consultáu'l 9 d'agostu de 2013.
  30. ↑ «Letonia preparar pa una invasión turística.» BBC News (n'inglés). Consultáu'l 9 d'agostu de 2013.
  31. ↑ www.localhistories.org (n'inglés)
  32. ↑ copranet.projects.eucc-d.de (n'inglés).
  33. ↑ www.riga.lv Archiváu 2011-08-28 en Wayback Machine (n'inglés).
  34. ↑ www.riga.lv/EN/Channels/About_Riga/Riga_in_numbers Archiváu 2007-08-10 en Wayback Machine (n'inglés)
  35. ↑ «World Weather Information Service – Riga». World Meteorological Organization. Consultáu'l 4 d'abril de 2015.
  36. ↑ «Riga Climate Normals 1961–1990». National Oceanic and Atmospheric Administration. Consultáu'l 2 de febreru de 2013.
  37. ↑ Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes Rapport 2006
  38. ↑ Nils Ošakovs candidatu a la renovación de l'alcaldía de Riga - BNN (n'inglés) Consultáu'l 11 d'agostu de 2013.
  39. ↑ «/ Uzņēmējdarbība / Nosaukti desmit lielākie eksportējošie uzņēmumi Rīgā un Rīgas reģionā». Bizness.lv. Consultáu'l 12 de marzu de 2013.
  40. ↑ «Tūristu skaits Latvijā pērn pieaudzis par 21%, Rīgā - par 22% - Izklaide». nra.lv. Consultáu'l 9 d'agostu de 2013.
  41. ↑ Alla Petrova, BC, Riga, 11.01.2012.Print version (17 d'ochobre de 2012). «Riga Freeport handles record-breaking 34.07 mln tons of cargo in 2011 : The Baltic Course | Baltic States news & analytics». The Baltic Course. Consultáu'l 9 d'agostu de 2013.
  42. ↑ «Latvia Shipping Report Q3 2012 by Business Monitor International in Latvia, Ports & Harbors, Logistics & Shipping». Marketresearch.com (17 de xunetu de 2012). Consultáu'l 9 d'agostu de 2013.
  43. ↑ The Office of Citizenship and Migration Affairs Archiváu 2016-03-11 en Wayback Machine. Consultáu'l 19 d'abril de 2013.
  44. ↑ Heleniak, Timothy. «Latvia Looks West, But Legacy of Soviets Remains». University of Maryland. Consultáu'l 2 d'agostu de 2007.
  45. ↑ Population Census 2011 - Key Indicators.
  46. ↑ «Twin cities of Riga». Conceyu de Riga. Consultáu'l 2022.
  47. ↑ «Aalborg Kommune – Venskabsbyer». Web.archive.org (14 de payares fe 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 14 de payares de 2007. Consultáu'l 26 de xunetu de 2009.
  48. ↑ «Sister Cities». Gobiernu Municipal de Beixín. Archiváu dende l'orixinal, el 2017-07-16. Consultáu'l 23 de xunu de 2009.
  49. ↑ Frohmader, Andrea. «Bremen - Referat 32 Städtepartnerschaften / Internationale Beziehungen» (alemán). Das Rathaus Bremen Senatskanzlei. Archiváu dende l'orixinal, el 18 de xunetu de 2011. Consultáu'l 9 d'agostu de 2013.
  50. ↑ «Bordeaux - Rayonnement européen et mondial» (francés). Conceyu de Burdeos. Archiváu dende l'orixinal, el 7 de febreru de 2013. Consultáu'l 29 de xunetu de 2013.
  51. ↑ «Bordeaux-Atles français de la coopération décentralisée et des autres actions extérieures» (francés). Délégation pour l'Action Extérieure des Collectivités Territoriales (Ministère des Affaires étrangères). Archiváu dende l'orixinal, el 7 de febreru de 2013. Consultáu'l 29 de xunetu de 2013.
  52. ↑ «Sister Cities». Dallas-ecodev.org. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-05-28. Consultáu'l 23 de mayu de 2010.
  53. ↑ «Kobe's Sister Cities». Kobe Trade Information Office. Archiváu dende l'orixinal, el 21 d'abril de 2013. Consultáu'l 11 d'agostu de 2013.
  54. ↑ «Miasta partnerskie Warszawy». um.warszawa.pl. Biuro Promocji Miasta (4 de mayu de 2005). Archiváu dende l'orixinal, el 11 d'ochobre de 2007. Consultáu'l 29 d'agostu de 2008. (en polacu)

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Riga&oldid=4288894»