Taraba major

Taraba major;
Estáu de caltenimientu
	; Esmolición menor (IUCN 3.1)
Clasificación científica
Reinu:	Animalia
Filu:	Chordata
Clas:	Aves
Orde:	Passeriformes
Familia:	Thamnophilidae
Xéneru:	Taraba; Lesson, 1830
Especie:	Taraba major; (Vieillot, 1816)
Distribución
Sinonimia
	Thamnophilus major
Consultes
	[editar datos en Wikidata]

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como ^NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

Taraba major, tamién denomináu batará grande, batará blancu y negru, chororó', formigueru mayor o formigueru grande,^[2] ye una especie d'ave paseriforme de la familia Thamnophilidae. Ye l'únicu integrante del xéneru Taraba (monotípicu).^[3]

Sinonimia

Thamnophilus major

Hábitat y Distribución

Vive ente la vexetación trupa, tanta carbes, como'l cantu de los montes, en plantíos y ente les enredaderes, a un altor de 1 a 5 m del suelu,^[4] hasta los 1.400 m d'altitú,^[5] nel sur de Méxicu, Centroamérica, Trinidá y en Suramérica hasta Arxentina y el sureste de Brasil.^[5]

Descripción

En permediu mide 20,3 cm de llargor y pesa 75 g. Presenta dimorfismu sexual evidente. La corona, los llaos de la cabeza, la nuca y l'envés nel machu son negros y na fema son de color castañu acoloratáu o ablondu. El gargüelu, el pechu y el banduyu son blancos. Presenta barras alares angostes y blanques sobre fondu negru, nítidas nel machu, pocu visibles na fema; tamién una mancha escondida na metá del llombu y lladrales fuliginosos. La parte inferior de la grupa presenta un tinte color ante. Les árees loreal y orbital son corites;^[5] l'iris ye coloráu intensu^[5] na ave adulta y castañal nos exemplares xuveniles. Les pates son gris azuláu.^[5]

Cantar

Puede ser alcontráu fácilmente pol so cantar, un puk-puk-puk... compuestu por 30-40 notes. Tamién emite un ronquíu secu churrrr.^[6]

Alimentación

Busca insistentemente y caza inseutos, arácnidos y llagarteses pequeñes nes cañes y sobre les fueyes seques.^[4]^[5]

Reproducción

Vive xeneralmente en pareyes territoriales, que se reproducen ente abril y xunu (en Costa Rica). Constrúi, con fibres, raigaños, bejucos y fueyes, un nial en forma de bolsa grande, colgada de dalguna forqueta horizontal a un altor de 1,5 a 2,5 m. La fema pon dos güevos, de 29,3 x 22,6 mm, color crema, con manches marrón, moráu y lila. La incubación dura de 17 a 18 díes. Les críes permanecen nel nial unos 12 díes.^[4]^[5]

Referencies

↑ BirdLife International (2009) Taraba major; IUCN (2010) IUCN Red List of Threatened Species, Version 2010.4. Consultáu'l 14 de xunu de 2011.
↑ Batará Mayor (Taraba major) (Vieillot, 1816) en Avibase. Consultada en 3 d'abril de 2014.
↑ GILL, F.; DONSKER, D. (Eds.) (2013). Antbirds to tapaculos. Archiváu 2010-03-24 en Wayback Machine IOC World Bird List (v.3.5).
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 Choró-boi; WikiAves, (en portugués)
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 ^5,4 ^5,5 ^5,6 Elizondo, Luis Humberto (2002) Taraba major (Vieillot, 1816); Especies de Costa Rica. INBio.
↑ ffrench, Richard (1976) A Guide to the Birds of Trinidad and Tobago: 285. Harrowood Books. ISBN 0915180030.

Enllaces esternos

Great Antshrike photo gallery VIREO.

[iucn-1] BirdLife International (2009) Taraba major; IUCN (2010) IUCN Red List of Threatened Species, Version 2010.4. Consultáu'l 14 de xunu de 2011.

[2] Batará Mayor (Taraba major) (Vieillot, 1816) en Avibase. Consultada en 3 d'abril de 2014.

[ioc-3] GILL, F.; DONSKER, D. (Eds.) (2013). Antbirds to tapaculos. Archiváu 2010-03-24 en Wayback Machine IOC World Bird List (v.3.5).

[WA-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 Choró-boi; WikiAves, (en portugués)

[ECR-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 ^5,4 ^5,5 ^5,6 Elizondo, Luis Humberto (2002) Taraba major (Vieillot, 1816); Especies de Costa Rica. INBio.

[6] rench, Richard (1976) A Guide to the Birds of Trinidad and Tobago: 285. Harrowood Books. ISBN 0915180030.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]