The Old Man and the Sea

The Old Man and the Sea
obra lliteraria
Datos
Autor	Ernest Hemingway
Llingua de la obra	inglés d'Estaos Xuníos
Editorial orixinal	Charles Scribner's Sons (es)
País orixinal	Estaos Xuníos
OCLC	232125095
Premios	Premio Pulitzer de Ficción  (1953) Premiu Nobel  (1954)
Llugar de la narración	Cuba
Obres derivaes	The Old Man and the Sea, El viejo y el mar (es) y El viejo y el mar (es)

The Old Man and the Sea (traducible al asturianu como El vieyu y el mar) ye una novela escrita por Ernest Miller Hemingway en 1951 en Cuba y publicada en 1952. Foi'l so últimu trabayu de ficción importante publicáu en vida y posiblemente la so obra más famosa.

Anque la novela foi oxetu de numberoses crítiques, ye considerada como unu de los trabayos de ficción más destacaos del sieglu XX, reafitando'l valor lliterariu de la obra de Hemingway. La novela foi llevada al cine en numberoses ocasiones siendo l'adautación de 1958 protagonizada por Spencer Tracy una de les más populares y conocíes.Anque tamién destaca la película empobinada por Jud Taylor, El vieyu y el mar (1990).

En 1953 Hemingway recibió'l Premiu Pulitzer y el Nobel de Lliteratura al añu siguiente pola so obra completa.

Resumen

La obra desenvolver nel Gulf Stream - L'Habana, que'l so protagonista ye Santiago, anque tol mundu llamar El vieyu. Santiago ye un pescador d'avanzada edá, que lleva 84 díes ensin consiguir pesca dalguna. Un bon día pela mañana, decide salir solo al mar, onde a lo último un enorme pez espada pica l'anzuelu non ensin dar batalla antes de ser prindáu definitivamente. La llucha col pexe dura tres díes, nos que Santiago recuerda la so vida pasada. Na so mente Resonen los tiempos en que la suerte taba del so llau, y yera capaz de consiguir una gran pesca. Tamién, recuerda a Manolín, un mozu que-y tuviera ayudando hasta apocayá a pescar. Los padres d'aquel rapazu, prohibiéron-y salir de pesca col vieyu, por cuenta de la mala racha qu'esti consiguiera nel oficiu. Sicasí, el mozu siempres taba dispuestu a ayudar cuando fuera necesariu, yá que, foi Santiago quien lo instruyó na pesca desque Manolín tenía cinco años. Al tercer día, el pexe, yá cansáu, empieza a arrodiar el bote. Santiago, foliáu y cuasi delirante, utiliza tola fuercia que-y quedaba pa tirar el pexe sobre'l so llau y apuñalalo con un arpón. Una vegada prindáu, Santiago arreya'l pexe al llau del so bote, y entama el regresu a casa. Empónse pensando nel altu preciu que'l pexe tendría nel mercáu, y na cantidá de xente que podría alimentar. Sicasí, nel so camín escontra la vera, los tiburones son atraíos pola sangre del marlín y adulces van apaeciendo pa taramiar la captura. Santiago llogra matar a un gran tiburón mako col so arpón, pero pierde l'arma, amás d'un cuartu del pexe que'l tiburón llogró taramiar antes de morrer. Al ratu, el pexe espada del vieyu ye nuevamente atacáu por un tiburón que llogra quitar un cachu más de carne. El vieyu constrúi un arpón arreyando'l cuchiellu al estremu d'unu de los remos, y asina protexer lo que quedaba de la so presa; cinco tiburones son asesinaos en total, y munchos otros son espulsaos, Pero los tiburones siguen llegando, y al anochecerín, yá taramiaron cuasi tola carne del pexe espada, dexando una cadarma consistente nel so escayu dorsal, la cola y la cabeza. Santiago, derrotáu, convencíu agora de la so mala suerte, increpa a los tiburones pola forma en que mataron los sos suaños. Al llegar a puertu, dexa na vera'l so bote colos restos del pexe. Escosu, afamiáu y mancáu diríxese darréu a la so pequeña cabaña a folgar, mientres carga nos sos costazos el pesáu mástil del so bote. A otru día, dellos pescadores y turistes queden ablucaos al ver les colosales dimensiones del pexe espada, a pesar de que llegara namái n'escayos. Atristayáu pol estáu físicu del vieyu, Manolín promételu a Santiago volver pescar con él, ensin importar lo que digan los sos padres.

Raigaños del protagonista

Dellos críticos sostienen que, anque nunca s'alude nel llibru específicamente a la so nacionalidá, Hemingway dexa abondes pistes pa deducir que'l protagonista ye un canariu emigráu a Cuba na so mocedá (por casu, al falar de les sos alcordances de la mariña africana) y, por cuenta de ello, argumenten que la llucha contra'l pexe ye tamién un métodu pa establecese na sociedá cubana. Como español, estranxeru en Cuba y de güeyos azules, la so fazaña como pescador sirvi como una forma d'integrase na nueva comunidá.

Munchos críticos caltienen que Gregorio Fuentes, un home de güeyos azules que nació en Lanzarote, foi modelu pa Santiago. Fuentes trabayó como marineru per primer vegada a los diez años en barcos que llegaben a puertos africanos. Emigró a Cuba a los 22 años d'edá y tres 82 años de residencia en Cuba, intentó recuperar la so ciudadanía española en 2001.

Temes

Tema !align="left"|Esplicación
Llucha contra l'adversidá |align="center"|El protagonista tien qu'enfrentase a delles torgues pa consiguir atrapar al gran pez: la barca ye más pequeña que'l pexe, ye atacáu por tiburones que se comen gran parte del pexe espada, tien poques fuercies por cuenta de la so edá.
La soledá |align="center"|El vieyu atópase en mediu del mar, lo único que tien son les sos alcordances y nun tien a naide cerca por que lu ayudar.
La constancia y la valentía |align="center"|Consigue atrapar al pexe en habiéndose pasáu trés díes lluchando con él pa consiguilo y embárcase en solitariu mar adientro.
L'amistá |align="center"|Personificada en Manolín, quien siempres ye fiel a El vieyu.

Fontes bibliográfiques

• Cifo González, M, García Pedretes, RM 2012, Lliteratura universal segundu de bachilleratu, Diego Marín, Murcia

Enllaces esternos

• Wikiquote tien frases célebres suyes o que faen referencia a The Old Man and the Sea.
• El conteníu d'esti artículu incorpora material d'una entrada de la Enciclopedia Libre Universal, espublizada en castellán baxo la llicencia Creative Commons Compartir-Igual 3.0.
• El vieyu y el mar (llibru on-line) (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).

• Datos: Q26505
• Cites famoses: El viejo y el mar