Saltar al conteníu

Valdemierque

Coordenaes: 40°49′17″N 5°35′00″W / 40.821388888889°N 5.5833333333333°O / 40.821388888889; -5.5833333333333
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Valdemierque
Alministración
País España
Autonomía Castiella y Lleón
Provincia provincia de Salamanca
Partíu xudicial Salamanca
Tipu d'entidá conceyu d'España
Alcalde de Valdemierque (es) Traducir Ángel García Muñoz
Nome oficial Valdemierque (es)[1]
Códigu postal 37893
Xeografía
Coordenaes 40°49′17″N 5°35′00″W / 40.821388888889°N 5.5833333333333°O / 40.821388888889; -5.5833333333333
Valdemierque alcuéntrase n'España
Valdemierque
Valdemierque
Valdemierque (España)
Superficie 17.31 km²
Altitú 937 m[2]
Llenda con Martinamor, Mozárbez, Terradillos y Alba de Tormes
Demografía
Población 58 hab. (2023)
- 40 homes (2019)

- 23 muyeres (2019)
Porcentaxe 0% de provincia de Salamanca
Densidá 3,35 hab/km²
Cambiar los datos en Wikidata

Valdemierque ye un conceyu y llocalidá española de la provincia de Salamanca, na comunidá autónoma de Castiella y Llión. Intégrase dientro de la contorna de la Tierra d'Alba. Pertenez al partíu xudicial de Salamanca.[3]

El so términu municipal ta formáu por un solu nucleu de población, ocupa una superficie total de 17,30 km² y según los datos demográficos recoyíos nel padrón municipal ellaboráu pol INE nel añu 2017, cuenta con una población de 62 habitantes.

Les actividaes principales son la ganadería vacuna, la porcina y l'agricultura.

Dende 2007 celébrase añalmente n'agostu la carrera "10km de Valdemierque" mientres les fiestes n'honor de San Roque.

La so fundación remontar a la repoblación efectuada polos reis de Llión na Edá Media, denominándose entós "Val de Mielec",[4] quedando integráu en dicha dómina nel cuartu de Allende el Ríu de la xurisdicción d'Alba de Tormes, dientro del Reinu de Llión.[5] Coles mesmes, l'actual despobláu de Velaviejo taba adscritu entós como pueblu na mesma demarcación, denomináu entós "Vela Vieyo",[4] ente que Abusejo de riba taba encuadráu nel cuartu de Peña del Rei de la xurisdicción de Salamanca, denomináu nel sieglu XIII "Aguseio".[6] Nel sieglu XV Valdemierque denominábase yá "Valdemielque".[5] Cola creación de les actuales provincies en 1833, Valdemierque quedó encuadráu na provincia de Salamanca, dientro de la Rexón Lleonesa,[7] formando parte del partíu xudicial d'Alba de Tormes hasta la desapaición d'ésti y la so integración nel de Salamanca.

Demografía

[editar | editar la fonte]
Gráfica d'evolución demográfica de Valdemierque ente 1900 y 2017
Fonte Institutu Nacional d'Estadística d'España - Ellaboración gráfica por Wikipedia.

Nucleos de población

[editar | editar la fonte]

El conceyu estremar en dellos nucleos de población, que teníen la siguiente población en 2015 según l'INE.[8]

Nucleu de población Población
Valdemierque 53
Abusejo de riba 4
Abusejo de baxo 0
Valdelavade 0
Velaviejo 0

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
  2. URL de la referencia: https://www.aemet.es/es/eltiempo/prediccion/municipios/valdemierque-id37336.
  3. Llorente Maldonado, Antonio (1976). Centro d'Estudios Salmantinos: contornes históricu y actual_de_l.html?id=wZQtAQAAIAAJ Les contornes históricu y actual de la provincia de Salamanca (en castellanu), páx. 157. Consultáu'l 20 de payares de 2013. «La Tierra d'Alba ye daqué menor que l'actual partíu del so nome; d'ésti hai qu'esgazar la contorna de Salvatierra, esto ye, l'estremu suroccidental del mesmu, y una estrecha franxa pel noroeste que formó parte, hasta 1833, del Cuartu de Peña de Rei, y ta integrada, como sabemos, n'El Campu de Salamanca; esta franxa va dende Machacatu hasta Monterrubio de la Sierra, incluyendo, amás d'estos dos pueblos, Villagonzalo, Morille y tolos anexos d'estos cuatro conceyos, a saber: Francos, Carpio Bernardo, Castañeda (Matacán), Valdesantiago, La Maza, La Alcubilla, Monteabajo, La Regañada, Curtios de Sacedón, Hernancobo, Miguel Muñoz, Segovia de Sacedón, Segovita y Torre Zapata. Tamién l'estremu septentrional, Encinas de Abajo y el so términu, que como vimos antes forma parte de la contorna de Les Villes, y d'antiguo del Cuartu de Valdevilloria (páxina 131)»
  4. 4,0 4,1 Mínguez, José María (Coord.) (1997). Historia de Salamanca. II Edá Media. Salamanca: Centru d'Estudios Salmantinos. Páx. 265
  5. 5,0 5,1 Mínguez, José María (Coord.) (1997). Historia de Salamanca. II Edá Media. Salamanca: Centru d'Estudios Salmantinos. Páx. 326
  6. Mínguez, José María (Coord.) (1997). Historia de Salamanca. II Edá Media. Salamanca: Centru d'Estudios Salmantinos. Páx. 267
  7. «Real Decretu de 30 de payares de 1833 sobre la división civil de territoriu español na Península ya islles axacentes en 49 provincies» (castellanu). Gaceta de Madrid.
  8. Institutu Nacional d'Estadística. «Nomenclátor: Población del Padrón Continuu por Unidá Poblacional». Consultáu'l 29 de febreru de 2016.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]