Перайсьці да зьместу

Балтыйскі шлях: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Зьмест выдалены Змесціва дададзена
Lš-k. (гутаркі | унёсак)
артаграфія
замена выдаленага файла
 
(не паказаныя 3 прамежныя вэрсіі аўтарства 3 удзельнікаў)
Радок 1: Радок 1:
[[{{ns:file}}:Baltic Way.jpg|міні|Акцыя Балтыйскі шлях. Мяжа паміж Латвіяй і Летувай]]
[[Файл:1989 08 23 Baltijoskelias17e.jpg|міні|Балтыйскі шлях. Летува]]
'''Балтыйскі шлях''' ({{lang-et|Balti kett}}, то бок ''Балтыйскі ланцуг''; {{lang-lv|Baltijas ceļš}}, {{lang-lt|Baltijos kelias}}) — мірная акцыя ў Прыбалтыйскіх ССР, праведзеная [[23 жніўня]] [[1989]] году. Жыхары [[Летува|Летувы]], [[Латвія|Латвіі]] й [[Эстонія|Эстоніі]] зрабілі жывы ланцуг даўжынёй амаль у 600 км (каля двух мільёнаў чалавек, то бок прыкладна 25% трох прыбалтыйскіх рэспублік на той час), такім чынам аб’яднаўшы Талін, Рыгу й Вільню. Акцыя была прымеркаваная да 50 год са дню падпісаньня [[Пакт Молатава-Рыбэнтропа|пакту Молатава-Рыбэнтропа]], мэтай акцыі было прыцягнуць увагу сусьветнага грамадзтва да гістарычных падзеяў, якія зьмянілі статус краінаў Прыбалтыкі. Згодна з пактам і сакрэтным пратаколам, які прыкладаецца да яго, СССР і Нямеччына падзялялі сфэры ўплыву ў Эўропе: Латвія, Эстонія, [[Фінляндыя]], усходнія вобласьці [[Польшчы]] й [[Бэсарабія|Бэсарабіі]] адыходзілі [[СССР]], а Летува й захад Польшчы — Нямеччыне.
'''Балтыйскі шлях''' ({{мова-et|Balti kett}}, то бок ''Балтыйскі ланцуг''; {{мова-lv|Baltijas ceļš}}, {{мова-lt|Baltijos kelias}}) — мірная акцыя ў Прыбалтыйскіх ССР, праведзеная [[23 жніўня]] [[1989]] году. Жыхары [[Летува|Летувы]], [[Латвія|Латвіі]] й [[Эстонія|Эстоніі]] зрабілі жывы ланцуг даўжынёй амаль у 600 км (каля двух мільёнаў чалавек, то бок прыкладна 25% трох прыбалтыйскіх рэспублік на той час), такім чынам аб’яднаўшы [[Талін]], [[Рыга|Рыгу]] й [[Вільня|Вільню]]. Акцыя была прымеркаваная да 50 гадоў са дню падпісаньня [[Пакт Молатава-Рыбэнтропа|пакту Молатава-Рыбэнтропа]], мэтай акцыі было прыцягнуць увагу сусьветнага грамадзтва да гістарычных падзеяў, якія зьмянілі статус краінаў Прыбалтыкі. Згодна з пактам і сакрэтным пратаколам, які прыкладаецца да яго, СССР і Нямеччына падзялялі сфэры ўплыву ў Эўропе: Латвія, Эстонія, [[Фінляндыя]], усходнія вобласьці [[Польшча|Польшчы]] й [[Бэсарабія|Бэсарабіі]] адыходзілі [[СССР]], а Летува й захад Польшчы — Нямеччыне.


Акцыя прадэманстравала растучую ўпэўненасьць сілаў, якія змагаліся за незалежнасьць прыбалтыйскіх краінаў. Арганізатарамі сталі [[Народны фронт Эстоніі]], [[Народны фронт Латвіі]] й [[Саюдзіс]] у Летуве. Балтыйскі шлях дазволіў прадэманстраваць усяму сьвету жаданьне народаў Прыбалтыкі аддзяліцца ад СССР, іхнюю салідарнасьць у гэтым памкненьні. Сэпаратысцкія арганізацыі скарысталіся акцыяй, каб сказаць, што акупацыя СССР Прыбалтыйскіх краінаў пытаньне ня толькі палітычнае, але й маральнае. Улады СССР адрэагавалі на акцыю толькі рыторыкай, не зрабіўшы ніякіх рэальных крокаў для ўмацаваньня адносінаў паміж рэспублікамі, у выніку чаго праз 6 месяцаў пасьля правядзеньня Балтыйскага шляху Летува першай з рэспублікаў Савецкага Саюзу аб’явіла пра выхад зь ягонага складу.
Акцыя прадэманстравала растучую ўпэўненасьць сілаў, якія змагаліся за незалежнасьць прыбалтыйскіх краінаў. Арганізатарамі сталі [[Народны фронт Эстоніі]], [[Народны фронт Латвіі]] й [[Саюдзіс]] у Летуве. Балтыйскі шлях дазволіў прадэманстраваць усяму сьвету жаданьне народаў Прыбалтыкі аддзяліцца ад СССР, іхнюю салідарнасьць у гэтым памкненьні. Сэпаратысцкія арганізацыі скарысталіся акцыяй, каб сказаць, што акупацыя СССР Прыбалтыйскіх краінаў пытаньне ня толькі палітычнае, але й маральнае. Улады СССР адрэагавалі на акцыю толькі рыторыкай, не зрабіўшы ніякіх рэальных крокаў для ўмацаваньня адносінаў паміж рэспублікамі, у выніку чаго праз 6 месяцаў пасьля правядзеньня Балтыйскага шляху Летува першай з рэспублікаў Савецкага Саюзу аб’явіла пра выхад зь ягонага складу.
Радок 7: Радок 7:


== Крыніцы й заўвагі ==
== Крыніцы й заўвагі ==
{{Зноскі}}
{{Крыніцы}}


== Вонкавыя спасылкі ==
== Вонкавыя спасылкі ==
* [http://www.balticway.net/index.php?page=baltic-way&hl=en The Baltic Way] {{ref-en}}
* [http://www.balticway.net/index.php?page=baltic-way&hl=en The Baltic Way] {{ref-en}}

{{Ізаляваны артыкул|кальцо2сіраціна1}}


[[Катэгорыя:Акцыі пратэсту]]
[[Катэгорыя:Акцыі пратэсту]]
Радок 24: Радок 22:
[[Катэгорыя:Мэтафары]]
[[Катэгорыя:Мэтафары]]
[[Катэгорыя:Падзеі 1989 году]]
[[Катэгорыя:Падзеі 1989 году]]

[[ast:Cadena Báltica]]
[[ca:Via Bàltica]]
[[cs:Baltský řetěz]]
[[da:Den baltiske kæde]]
[[de:Baltischer Weg]]
[[et:Balti kett]]
[[en:Baltic Way]]
[[es:Cadena Báltica]]
[[eo:Baltia Vojo]]
[[fr:Voie balte]]
[[ko:발트의 길]]
[[hr:Baltički put]]
[[it:Catena baltica]]
[[lv:Baltijas ceļš]]
[[lt:Baltijos kelias]]
[[nl:Baltische Weg]]
[[ja:人間の鎖]]
[[pl:Bałtycki łańcuch]]
[[pt:Cadeia Báltica]]
[[ro:Lanțul Baltic]]
[[ru:Балтийский путь]]
[[fi:Baltian ketju]]
[[sv:Baltiska kedjan]]
[[uk:Балтійський шлях]]
[[vi:Con đường Baltic]]
[[zh:波羅的海之路]]

Цяперашняя вэрсія на 13:24, 26 верасьня 2013

Балтыйскі шлях. Летува

Балтыйскі шлях (па-эстонску: Balti kett, то бок Балтыйскі ланцуг; па-латыску: Baltijas ceļš, па-летувіску: Baltijos kelias) — мірная акцыя ў Прыбалтыйскіх ССР, праведзеная 23 жніўня 1989 году. Жыхары Летувы, Латвіі й Эстоніі зрабілі жывы ланцуг даўжынёй амаль у 600 км (каля двух мільёнаў чалавек, то бок прыкладна 25% трох прыбалтыйскіх рэспублік на той час), такім чынам аб’яднаўшы Талін, Рыгу й Вільню. Акцыя была прымеркаваная да 50 гадоў са дню падпісаньня пакту Молатава-Рыбэнтропа, мэтай акцыі было прыцягнуць увагу сусьветнага грамадзтва да гістарычных падзеяў, якія зьмянілі статус краінаў Прыбалтыкі. Згодна з пактам і сакрэтным пратаколам, які прыкладаецца да яго, СССР і Нямеччына падзялялі сфэры ўплыву ў Эўропе: Латвія, Эстонія, Фінляндыя, усходнія вобласьці Польшчы й Бэсарабіі адыходзілі СССР, а Летува й захад Польшчы — Нямеччыне.

Акцыя прадэманстравала растучую ўпэўненасьць сілаў, якія змагаліся за незалежнасьць прыбалтыйскіх краінаў. Арганізатарамі сталі Народны фронт Эстоніі, Народны фронт Латвіі й Саюдзіс у Летуве. Балтыйскі шлях дазволіў прадэманстраваць усяму сьвету жаданьне народаў Прыбалтыкі аддзяліцца ад СССР, іхнюю салідарнасьць у гэтым памкненьні. Сэпаратысцкія арганізацыі скарысталіся акцыяй, каб сказаць, што акупацыя СССР Прыбалтыйскіх краінаў пытаньне ня толькі палітычнае, але й маральнае. Улады СССР адрэагавалі на акцыю толькі рыторыкай, не зрабіўшы ніякіх рэальных крокаў для ўмацаваньня адносінаў паміж рэспублікамі, у выніку чаго праз 6 месяцаў пасьля правядзеньня Балтыйскага шляху Летува першай з рэспублікаў Савецкага Саюзу аб’явіла пра выхад зь ягонага складу.

У 2009 годзе арганізацыя ЮНЭСКО прызнала гэтую акцыю фэномэнам негвалтоўнага супраціву й прыняла рашэньне ўключыць дакумэнтальныя матэрыялы пра яе ў міжнародны рэгістар праграмы «Памяць Сьвету»[1].

Крыніцы й заўвагі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]