Балтыйскі шлях: розьніца паміж вэрсіямі
артаграфія |
замена выдаленага файла |
||
(не паказаныя 3 прамежныя вэрсіі аўтарства 3 удзельнікаў) | |||
Радок 1: | Радок 1: | ||
[[ |
[[Файл:1989 08 23 Baltijoskelias17e.jpg|міні|Балтыйскі шлях. Летува]] |
||
'''Балтыйскі шлях''' ({{ |
'''Балтыйскі шлях''' ({{мова-et|Balti kett}}, то бок ''Балтыйскі ланцуг''; {{мова-lv|Baltijas ceļš}}, {{мова-lt|Baltijos kelias}}) — мірная акцыя ў Прыбалтыйскіх ССР, праведзеная [[23 жніўня]] [[1989]] году. Жыхары [[Летува|Летувы]], [[Латвія|Латвіі]] й [[Эстонія|Эстоніі]] зрабілі жывы ланцуг даўжынёй амаль у 600 км (каля двух мільёнаў чалавек, то бок прыкладна 25% трох прыбалтыйскіх рэспублік на той час), такім чынам аб’яднаўшы [[Талін]], [[Рыга|Рыгу]] й [[Вільня|Вільню]]. Акцыя была прымеркаваная да 50 гадоў са дню падпісаньня [[Пакт Молатава-Рыбэнтропа|пакту Молатава-Рыбэнтропа]], мэтай акцыі было прыцягнуць увагу сусьветнага грамадзтва да гістарычных падзеяў, якія зьмянілі статус краінаў Прыбалтыкі. Згодна з пактам і сакрэтным пратаколам, які прыкладаецца да яго, СССР і Нямеччына падзялялі сфэры ўплыву ў Эўропе: Латвія, Эстонія, [[Фінляндыя]], усходнія вобласьці [[Польшча|Польшчы]] й [[Бэсарабія|Бэсарабіі]] адыходзілі [[СССР]], а Летува й захад Польшчы — Нямеччыне. |
||
Акцыя прадэманстравала растучую ўпэўненасьць сілаў, якія змагаліся за незалежнасьць прыбалтыйскіх краінаў. Арганізатарамі сталі [[Народны фронт Эстоніі]], [[Народны фронт Латвіі]] й [[Саюдзіс]] у Летуве. Балтыйскі шлях дазволіў прадэманстраваць усяму сьвету жаданьне народаў Прыбалтыкі аддзяліцца ад СССР, іхнюю салідарнасьць у гэтым памкненьні. Сэпаратысцкія арганізацыі скарысталіся акцыяй, каб сказаць, што акупацыя СССР Прыбалтыйскіх краінаў пытаньне ня толькі палітычнае, але й маральнае. Улады СССР адрэагавалі на акцыю толькі рыторыкай, не зрабіўшы ніякіх рэальных крокаў для ўмацаваньня адносінаў паміж рэспублікамі, у выніку чаго праз 6 месяцаў пасьля правядзеньня Балтыйскага шляху Летува першай з рэспублікаў Савецкага Саюзу аб’явіла пра выхад зь ягонага складу. |
Акцыя прадэманстравала растучую ўпэўненасьць сілаў, якія змагаліся за незалежнасьць прыбалтыйскіх краінаў. Арганізатарамі сталі [[Народны фронт Эстоніі]], [[Народны фронт Латвіі]] й [[Саюдзіс]] у Летуве. Балтыйскі шлях дазволіў прадэманстраваць усяму сьвету жаданьне народаў Прыбалтыкі аддзяліцца ад СССР, іхнюю салідарнасьць у гэтым памкненьні. Сэпаратысцкія арганізацыі скарысталіся акцыяй, каб сказаць, што акупацыя СССР Прыбалтыйскіх краінаў пытаньне ня толькі палітычнае, але й маральнае. Улады СССР адрэагавалі на акцыю толькі рыторыкай, не зрабіўшы ніякіх рэальных крокаў для ўмацаваньня адносінаў паміж рэспублікамі, у выніку чаго праз 6 месяцаў пасьля правядзеньня Балтыйскага шляху Летува першай з рэспублікаў Савецкага Саюзу аб’явіла пра выхад зь ягонага складу. |
||
Радок 7: | Радок 7: | ||
== Крыніцы й заўвагі == |
== Крыніцы й заўвагі == |
||
{{ |
{{Крыніцы}} |
||
== Вонкавыя спасылкі == |
== Вонкавыя спасылкі == |
||
* [http://www.balticway.net/index.php?page=baltic-way&hl=en The Baltic Way] {{ref-en}} |
* [http://www.balticway.net/index.php?page=baltic-way&hl=en The Baltic Way] {{ref-en}} |
||
{{Ізаляваны артыкул|кальцо2сіраціна1}} |
|||
[[Катэгорыя:Акцыі пратэсту]] |
[[Катэгорыя:Акцыі пратэсту]] |
||
Радок 24: | Радок 22: | ||
[[Катэгорыя:Мэтафары]] |
[[Катэгорыя:Мэтафары]] |
||
[[Катэгорыя:Падзеі 1989 году]] |
[[Катэгорыя:Падзеі 1989 году]] |
||
[[ast:Cadena Báltica]] |
|||
[[ca:Via Bàltica]] |
|||
[[cs:Baltský řetěz]] |
|||
[[da:Den baltiske kæde]] |
|||
[[de:Baltischer Weg]] |
|||
[[et:Balti kett]] |
|||
[[en:Baltic Way]] |
|||
[[es:Cadena Báltica]] |
|||
[[eo:Baltia Vojo]] |
|||
[[fr:Voie balte]] |
|||
[[ko:발트의 길]] |
|||
[[hr:Baltički put]] |
|||
[[it:Catena baltica]] |
|||
[[lv:Baltijas ceļš]] |
|||
[[lt:Baltijos kelias]] |
|||
[[nl:Baltische Weg]] |
|||
[[ja:人間の鎖]] |
|||
[[pl:Bałtycki łańcuch]] |
|||
[[pt:Cadeia Báltica]] |
|||
[[ro:Lanțul Baltic]] |
|||
[[ru:Балтийский путь]] |
|||
[[fi:Baltian ketju]] |
|||
[[sv:Baltiska kedjan]] |
|||
[[uk:Балтійський шлях]] |
|||
[[vi:Con đường Baltic]] |
|||
[[zh:波羅的海之路]] |
Цяперашняя вэрсія на 13:24, 26 верасьня 2013
Балтыйскі шлях (па-эстонску: Balti kett, то бок Балтыйскі ланцуг; па-латыску: Baltijas ceļš, па-летувіску: Baltijos kelias) — мірная акцыя ў Прыбалтыйскіх ССР, праведзеная 23 жніўня 1989 году. Жыхары Летувы, Латвіі й Эстоніі зрабілі жывы ланцуг даўжынёй амаль у 600 км (каля двух мільёнаў чалавек, то бок прыкладна 25% трох прыбалтыйскіх рэспублік на той час), такім чынам аб’яднаўшы Талін, Рыгу й Вільню. Акцыя была прымеркаваная да 50 гадоў са дню падпісаньня пакту Молатава-Рыбэнтропа, мэтай акцыі было прыцягнуць увагу сусьветнага грамадзтва да гістарычных падзеяў, якія зьмянілі статус краінаў Прыбалтыкі. Згодна з пактам і сакрэтным пратаколам, які прыкладаецца да яго, СССР і Нямеччына падзялялі сфэры ўплыву ў Эўропе: Латвія, Эстонія, Фінляндыя, усходнія вобласьці Польшчы й Бэсарабіі адыходзілі СССР, а Летува й захад Польшчы — Нямеччыне.
Акцыя прадэманстравала растучую ўпэўненасьць сілаў, якія змагаліся за незалежнасьць прыбалтыйскіх краінаў. Арганізатарамі сталі Народны фронт Эстоніі, Народны фронт Латвіі й Саюдзіс у Летуве. Балтыйскі шлях дазволіў прадэманстраваць усяму сьвету жаданьне народаў Прыбалтыкі аддзяліцца ад СССР, іхнюю салідарнасьць у гэтым памкненьні. Сэпаратысцкія арганізацыі скарысталіся акцыяй, каб сказаць, што акупацыя СССР Прыбалтыйскіх краінаў пытаньне ня толькі палітычнае, але й маральнае. Улады СССР адрэагавалі на акцыю толькі рыторыкай, не зрабіўшы ніякіх рэальных крокаў для ўмацаваньня адносінаў паміж рэспублікамі, у выніку чаго праз 6 месяцаў пасьля правядзеньня Балтыйскага шляху Летува першай з рэспублікаў Савецкага Саюзу аб’явіла пра выхад зь ягонага складу.
У 2009 годзе арганізацыя ЮНЭСКО прызнала гэтую акцыю фэномэнам негвалтоўнага супраціву й прыняла рашэньне ўключыць дакумэнтальныя матэрыялы пра яе ў міжнародны рэгістар праграмы «Памяць Сьвету»[1].
Крыніцы й заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- The Baltic Way (анг.)