Алег Ждан

Алег Ждан
Алег Ждан
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	5 студзеня 1938 (86 гадоў)
Месца нараджэння	Смаленск, Смаленская вобласць, РСФСР, СССР;
Грамадзянства	Беларусь;
Альма-матар	гісторыка-геаграфічны факультэт Магілёўскага педінстытута[d] (1960); Літаратурны інстытут імя А. М. Горкага (1969); Вышэйшыя курсы сцэнарыстаў і рэжысёраў;
Месца працы	Мінскі трактарны завод; Нацыянальная дзяржаўная тэлерадыёкампанія Рэспублікі Беларусь; Беларусьфільм; Вышэйшая школа;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	празаік
Мова твораў	руская
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз пісьменнікаў Беларусі;
Прэміі	Нацыянальная літаратурная прэмія

Алег Ждан (сапраўднае імя Алег Аляксеевіч Пушкін; нар. 5 студзеня 1938, г. Смаленск, РСФСР) — беларускі празаік.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і настаўнікаў. Жыў і вучыўся ў г. Мсціславе. Скончыўшы дзесяцігодку ў 1955 годзе, паступіў на гісторыка-геаграфічны факультэт Магілёўскага педінстытута, які скончыў у 1960 годзе. Пасля яго заканчэння працаваў слесарам, інжынерам-дыспетчарам на будаўніцтве Карагандзінскага металургічнага камбіната ў г. Цемір-Таў з 1960 па 1961 гады, у Прыташкенцкай геафізічнай партыі, затым на Брацкім лесапрамысловым комплексе з 1961 па 1963 гады. Там пачаў пісаць апавяданні. Першае з іх «Санька, Туся і брыгадзір» было апублікавана ў 1963 годзе ў штотыднёвіку «Литературная Россия».

З 1963 года жыве ў Мінску. Працаваў на Мінскім трактарным заводзе з 1963 па 1972 год абрубшчыкам, грузчыкам, выбівальшчыкам, наждачнікам, начальнікам змены, затым два гады старшым рэдактарам Беларускага тэлебачання, з 1973 па 1976 і з 1983 па 1984 гады быў рэдактарам кінастудыі «Беларусьфільм». Завочна скончыў ў 1969 годзе Літаратурны інстытут імя М. Горкага, а таксама сцэнарнае аддзяленне Вышэйшых двухгадовых курсаў сцэнарыстаў і рэжысёраў у Маскве. З 1978 года на творчай працы. У 1998 годзе прызначаны дырэктарам выдавецтва «Вышэйшая школа».

Член Саюза пісьменнікаў Беларусі з 1983 года.

Творчасць

Піша на рускай мове. Першая кніга прозы Алега Ждана «У час развітання» выйшла ў 1975 годзе. Псеўданім ад двайнога прозвішча дзеда Ждан-Пушкін.

Творы пісьменніка друкуюцца ў часопісах «Нёман», «Новый мир^[ru]», «Знамя^[ru]», «Дружба народов^[ru]», «Юность^[ru]». Пісьменнік падтрымлівае цесную сувязь з мясцовай газетай «Святло кастрычніка», на старонках якой рэгулярна з’яўляюцца новыя творы пісьменніка.

Выдадзены кнігі прозы: «У гасцях і дома» (руск.: В гостях и дома; Масква, 1977), «Знаёмы» (руск.: Знакомый; 1977), «Рысы і абліччы» (руск.: Черты и лица; Масква, 1985), «Па абодва бакі прахадной» (руск.: По обе стороны проходной; Масква, 1987), «Самастойнае жыцце» (руск.: Самостоятельная жизнь; 1990); па яго сцэнарыях «Сумленны, разумны, нежанаты» і «Хачаце любіце, хочаце не» — былі зняты фільмы.

Пісьменік займаецца перакладамі на рускую мову твораў беларускіх пісьменнікаў. У сваёй творчасці распрацоўвае дзве тэмы: жыццё рабочага, гараджаніна ў першым пакаленні, які працуе на вялікім заводзе, і побыт людзей правінцыйных гарадоў Беларусі.

У 1993 годзе Беларускі тэатр імя Я. Коласа (Віцебск) паставіў п’есу «Салгалі Богу, салгалі».

Узнагароды

Лаўрэат Нацыянальнай літаратурнай прэміі 2019 года за кнігу «Геній».

Бібліяграфія

Ждан Алег (Пушкін Алег Аляксеевіч): Знакамітыя людзі// Памяць: Мсціслаўскі р-н; Гіст.-дак. хронікі гарадоў і р-наў Беларусі.—Мн., 1999.—С. 527—528.
Ждан О. Князь Мстиславский [О.Ждан] / О.Ждан // Святло Кастрычніка. — 2010. — № 78 — 79. — С.6.

Літаратура

Ждан Алег // Беларускія пісьменнікі (1917—1990): Даведнік / Склад. А. К. Гардзіцкі. Нав. рэд. А. Л. Верабей. — Мн.: Мастацкая літаратура, 1994. — 653 с.: іл. — 22 000 экз. — ISBN 5-340-00709-X.

Спасылкі

Ждан Алег(недаступная спасылка)