Барыс Барысавіч Рыжы
Барыс Барысавіч Рыжы | |
---|---|
руск.: Борис Борисович Рыжий | |
Род дзейнасці | паэт |
Дата нараджэння | 8 верасня 1974[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 7 мая 2001[1] (26 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Месца працы | |
Альма-матар |
|
Узнагароды і прэміі | |
Сайт | borisryzhy.com (руск.) |
Барыс Барысавіч Рыжы (руск.: Бори́с Бори́сович Ры́жий; 8 верасня 1974, Чалябінск — 7 мая 2001, Екацярынбург) — рускі паэт.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзіўся ў сям’і геафізіка, доктара геолага-мінералагічных навук Барыса Пятровіча Рыжага (1938—2004), доктара геолага-мінералагічных навук, і ўрача-эпідэміёлага Маргарыты Міхайлаўны (нар. 1936). Сёстры — Алена (нар. 1961) і Вольга (нар. 1962). У 1980 годзе сям’я пераехала з Чэлябінска ў Свярдлоўск у аддалены раён Уторчармет.
У 13 гадоў пачаў пісаць вершы, у 14 стаў чэмпіёнам Свярдлоўска па боксе сярод юнакоў. У 1990-я гады праходзіў практыку ў геалагічных партыях, працаваў на дразе ў Кытлыме, пра што напісаў верш.
У 1991 годзе паступіў у Свярдлоўскі горны інстытут і ажаніўся са школьнай сяброўкай Ірынай Князевай, у 1993 годзе ў іх нарадзіўся сын Арцём (1993—2020). У 1997 годзе скончыў аддзяленне геафізікі і геаэкалогіі Уральскай горнай акадэміі.
У 2000 годзе скончыў аспірантуру Інстытута геафізікі Уральскага аддзялення РАН. Праходзіў практыку ў геалагічных партыях на Паўночным Урале. Апублікаваў 18 прац па будынку зямной кары і сейсмічнасці Урала і Расіі.
Працаваў малодшым навуковым супрацоўнікам Інстытута геафізікі УРА РАН, літаратурным супрацоўнікам часопіса «Урал». Вёў рубрыку «Актуальная паэзія з Барысам Рыжым» у екацярынбургскай газеце «Кніжны клуб».
Агулам напісаў больш за 1300 вершаў, з якіх выдадзена каля 350. Першая публікацыя вершаў у 1992 годзе ў екацярынбургскім выпуску «Расійскай газеты» — «Аблокі пакуль не збялелі…», «Елізавет» і «Увасабленне ў лес». Першая часопісная публікацыя з’явілася ў 1993 годзе ва «Уральскім следапыте» (1993, № 9). Яго вершы публікаваліся ў часопісах «Зорка», «Урал», «Знамя», «Арыён», «Рускі альманах», альманаху Urbi, перакладаліся на англійскую, нідэрландскую, італьянскую, нямецкую мовы.
Лаўрэат літаратурных прэмій «Антыбукер» (намінацыя «Незнаёмка»), «Паўночная Пальміра» (пасмяротна). Удзельнічаў у міжнародным фестывалі паэтаў у Нідэрландах.
Скончыў жыццё самагубствам (павесіўся) 7 мая 2001 года. Перадсмяротная запіска гучыць так: «Я ўсіх любіў. Без дурняў». 10 мая 2001 года пахаваны на Ніжне-Ісецкіх могілках (5 секцыя).
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б Bibliothèque nationale de France Boris Borisovič Ryžij // data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011.