Дудуткі
Музейны комплекс старажытных народных рамёстваў і тэхналогій «Дудуткі» | |
---|---|
Заснаваны | 1994 |
Месцазнаходжанне | Рэспубліка Беларусь, Мінская вобласць, Пухавіцкі раён, паблізу вёскі Дудзічы (у 1,5 км) на беразе ракі Пцічы |
Адкрыты | аўторак-серада — з 10.00 да 16.00; чацвер-нядзеля — з 10.00 да 17.00 |
dudutki.by | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Музейны комплекс старажытных народных рамёстваў і тэхналогій «Дудуткі» — прыватны музейны комплекс старажытных беларускіх народных рамёстваў і тэхналогій.
Знаходзіцца паблізу вёскі Дудзічы ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці Рэспублікі Беларусь (за 40 кіламетраў ад Мінска) у маляўнічым месцы на рацэ Пцічы.
Гісторыя стварэння
[правіць | правіць зыходнік]Заснавальнікам музея з’яўляецца Яўген Дамінікавіч Будзінас (1944—2007), які зусім не падазраваў аб старажытнай гісторыі вёскі Дудзічы і дудзіцкай шляхецкай сядзібы, ствараючы з пачатку 1990-х гг. музей «Дудуткі» паблізу былой шляхецкай сядзібы Дудзічы.
Музей пачынаўся са стварэння цэнтра прыватнай сельскай гаспадаркі. Старшыня выдавецтва і выдавецкага цэнтра «Паліфакт» (Мінск, Беларусь) Яўген Будзінас звярнуўся ў Пухавіцкі райвыканканкам з прашэннем аб выдзялені яму ў гэтых месцах 162 гектары зямлі для вядзення падсобнай гаспадаркі, што было дазволена рашэннем Пухавіцкага райвыканкама ў 1992 г. За ўласныя грошы прыватнае выдавецтва «Паліфакт» насыпала грунтавыя дарогі, пабудавала высакавольтную лінію электраперадач, правяла тэлефон, узвяла свінарнік, кароўнік, закупіла жывёлу, сельскагаспадарчую тэхніку і пачало весці сельскую гаспадрку.
З кастрычніка 1994 г. на базе падсобнай гаспадаркі прадпрыемства «Паліфакт» ствараецца прыватны Музейны комплекс старажытных народных рамёстваў і тэхналогій «Дудуткі», які прымае першых наведвальнікаў. Галоўным мастаком музейнага комплексу стаў Барыс Барысавіч Цітовіч. З 1998 г. музейны комплекс «Дудуткі» уваходзіць у склад холдынгу банка «Трастбанк», паступова абнаўляючы і развіваючы сваю музейную базу, што дазваляе папулярызаваць не толькі традыцыйныя беларускія народныя рамёствы, але таксама жыццё шляхецкай сядзібы.
Профіль і структура музея
[правіць | правіць зыходнік]Музей з’яўляецца развітым культурна-асветніцкім, турыстычным і рэкрэацыйным цэнтрам.
На тэрыторыі музейнага комплекса знаходзіцца развітая інфраструктура: 1) Млын, 2) Хата завозніка, 3) Храм (царква), 4) Стол заказаў, 5) Адміністрацыя, 6) Кафэ «Дудуткі», 7) Сыраварня, 8) Птушыны двор, 9) Бровар, 10) Бар «Шынок», 11) Летняе кафэ, 12) Майстэрня дрэваапрацоўкі, 13) Дзіцячая пляцоўка, 14) Ганчарная майстэрня, 15) Аўтарэтра, 16) Дом бортніка, 17) Хлебапякарня, 18) Кузня, 19) Этнаграфічная галерэя, 20) Ферма, 21) Стайня, 22) Заасад, 23) Музейная паляна, 24) Майстэрня валення, 25) Майстэрня лозапляцення, 26) Ткацкая майстэрня, 27) Майстэрня саломапляцення, 28) Ганчарная майстэрня, 29) Гандлёвыя рады, 30) Гасцініца «Пціч», 31) Карчма, 32) Гасцявы дом з лазняй.
Святы і фестывалі
[правіць | правіць зыходнік]На працягу ўсяго года ў «Дудутках» праходзяць святы і фестывалі:
- Масленіца
- Адкрыццё і закрыццё сезона («Спадчына Ельскіх»)
- Дзень Перамогі і Дзень Незалежнасці
- Фестываль вулічных артыстаў
- Пленэр кавалёў
- Open air «Купалле»
- Купальскі фестываль «Свята Сонца»
- Прастольнае свята Дудуткаўскага храма
- Фестываль славы беларускай зброі «Наш Грунвальд»
- Фэст «Этна Млын»
- Свята «Трох Спасаў»
- «Калядная выстаўка»
-
Будынкі ганчарнай майстэрні і аўтарэтра. Фота 2008 г.
-
Ганчарная майстэрня. Фота 2014 г.
-
Млын. Фота 2008 г.
-
Драўляная скульптура. Фота 2008 г.
-
Летняе кафэ. Фота 2014 г.
-
Драўляная царква ў музеі. Фота 2014 г.
-
Арнамент на традыцыйных беларускіх сялянскіх касцюмах і вырабах народных рамёстваў. Фота 2008 г.
-
Фэст «Грунвальд-600». Конны рыцар. Фота 31 ліпеня 2010 г.
-
Фэст «Грунвальд-600». Эпізод «забойства Вялікага магістра Ульрыха фон Юнгінгена». Фота 31 ліпеня 2010 г.
-
Фэст «Грунвальд-600». «Баярын Яраслаў» мятае дзiду ў дзiка. Фота 31 ліпеня 2010 г.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Дудзіцкі музей матэрыяльнай культуры // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — С. 254. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Афіцыйны сайт музея // dudutki.by
- Гісторыя музея // dudutki.by