Казімір Нестар Сапега

Казімір Нестар Сапега
польск.: Kazimierz Nestor Sapieha
19-ы генерал літоўскай артылерыі 10 сакавіка 1773 — 1793
Папярэднік	Францішак Ксаверый Браніцкі[d]
Пераемнік	Францішак Сапега
староста берасцейскі[d] 9 лістапада 1783 — 1795
Папярэднік	Ігнацы Марыконі[d]
Нараджэнне	14 лютага 1757(1757-02-14) Берасце, Берасцейскі павет, Берасцейскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая
Смерць	25 мая 1798(1798-05-25) (41 год) ці 25 мая 1797(1797-05-25) (40 гадоў) Вена, Габсбургская манархія[…]
Месца пахавання	Кодзень
Род	Сапегі
Бацька	Ян Сапега
Маці	Альжбета з Браніцкіх[d]
Жонка	Ганна з Цэтнераў[d]
Член у	Масонства
Адукацыя	Кадэцкі корпус
Званне	генерал
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Казімір Нестар Сапега (14 лютага 1757, Брэст — 25 мая 1798) — дзяржаўны і грамадскі дзеяч Рэчы Паспалітай.

Біяграфія

Паходзіў з роду Сапегаў, сын Яна Сапегі, унук Ігнацыя Сапегі. У 1767—1772 гадах вучыўся ў Рыцарскай школе ў Варшаве, пазней у ваеннай акадэміі ў Турыне, у Парыжы, Страсбургу. З 1772 года палкоўнік артылерыі войска Вялікага Княства Літоўскага, у 1773—1793 гадах генерал артылерыі. З 1778 года выбіраўся паслом на соймы. З 1778 года член Пастаяннай Рады. Староста берасцейскі з 1783 года. З 1776 года ў апазіцыі да караля Станіслава Аўгуста Панятоўскага, выступаў супраць яго праекта вайсковай рэформы. На Чатырохгадовым сойме 1788—1792 гадоў абраны маршалкам канфедэрацыі Вялікага Княства Літоўскага, прыхільнік рэформ, падтрымаў Канстытуцыю 3 мая 1791 года. Выступіў супраць Таргавіцкай канфедэрацыі. Удзельнічаў у падрыхтоўцы паўстання 1794 года. З яго пачаткам праводзіў мабілізацыю ў Львове, Любліне, Брэсце. Удзельнічаў у бітве пад Соламі 25 чэрвеня 1794 года, абароне Вільні 11 жніўня 1794 года. Пасля ў эміграцыі, памёр у Вене.

Літаратура

• Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — С. 222—228. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.