Мяфодзій I (Патрыярх Канстанцінопальскі)
Патрыярх Мяфодзій I | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Μεθόδιος Α΄ | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Царква | Канстанцінопальская праваслаўная царква | ||||||
Папярэднік | Іаан VII | ||||||
Пераемнік | Ігнацій | ||||||
|
|||||||
Дзейнасць | святар, багаслоў | ||||||
Нараджэнне |
788 |
||||||
Смерць |
14 чэрвеня 847[1] |
||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Мяфодзій I (грэч. Μεθόδιος Α΄; 788/800 — 14 чэрвеня 847) — патрыярх Канстанцінопальскі (з 4 сакавіка 843 года). Кананізаваны ў ліку свяціцеляў, памяць у Праваслаўнай царкве 14 чэрвеня (па юліянскім календары), у Каталіцкай царкве — 14 чэрвеня.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзіўся на Сіцыліі ў багатай сям'і, у раннім узросце паступіў у манастыр на востраве Хіяс. Пра раннія гады жыцця Мяфодзія даных не захавалася. Вядомасць ён набыў пры імператары-іканаборцы Льве Армяніне, калі заняў пасаду апакрысіярыя пры патрыярху Нікіфары. Мяфодзій быў накіраваны ім у Рым з пасланнем да Папы. Затрымаўшыся ў Рыме, Мяфодзій быў пасвечаны ў прэсвітара і вярнуўся ў Канстанцінопаль ужо пры патрыярху-іканаборцы Феадоце і імператары Міхаіле II. За падтрымку іконашанавання Мяфодзій быў пасаджаны ў турму ў Акрыце. Ён атрымаў часовую свабоду пры імператары Феафіле, які спачатку прыблізіў яго да двара, але пасля паражэння ў вайне супраць арабаў, якое ён лічыў віной «ідалапаклоннікаў» (гэта значыць іконапаклоннікаў) саслаў яго на востраў Антыгон.
Пасля смерці Феафіла пры рэгенцтве імператрыцы Феадоры Мяфодзій 4 сакавіка 843 года быў абраны Канстанцінопальскім патрыярхам замест выгнанага іканаборскага патрыярха Іаана Граматыка. Удзельнічаў у правядзенні «Урачыстасці Праваслаўя» — напісаў па гэтым выпадку чынапаследаванне, якое выкарыстоўваецца ў Праваслаўнай царкве па цяперашні час.
Сканаў 14 чэрвеня 847 года. Захаваліся напісаныя ім тры чыны шлюбавянчання, некалькі пастырскіх павучанняў і царкоўных спеваў.
Зноскі
- ↑ BeWeB Праверана 13 лютага 2021.