Оп-арт

Аптычная ілюзія Віктора Вазарэлі.

Оп-арт (англ.: Op art, скарот ад англ.: optical art — аптычнае мастацтва) — мадэрнісцкі кірунак у еўрапейскім і амерыканскім выяўленчым мастацтве (жывапісе і графіцы) 1940-1990-х гадоў. Выкарыстоўвае аптычны эфект, які ствараецца ўзорамі (пераважна чорна-белымі) на тканінах, пасудзінах і інш., радзей — на карцінах. Узнік у 1940-я гады, канчаткова аформіўся да сярэдзіны 1960-х гадоў (найперш у ЗША і Францыі). Рытмічныя камбінацыі аднародных геаметрычных фігур, ліній і колеру ствараюць ілюзію руху. Разнастайныя дэкаратыўныя элементы выкарыстоўваюцца таксама ў прыкладным мастацтве, прамысловай графіцы, плакаце і інш.

Літаратура

• Культуралогія: Энцыклапедычны даведнік. — Мн: БелЭн, 2003. — ISBN 985-11-0277-6
• Barret C. Op art. — New York, 1970
• John Lancaster. Introducing Op Art. — London: BT Batsford Ltd, 1973
• Frank Popper, Origins and Development of Kinetic Art, New York Graphic Society/Studio Vista, 1968
• Frank Popper, From Technological to Virtual Art, Leonardo Books, MIT Press, 2007

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Оп-арт