Партызанская брыгада «За Радзіму»
Партызанская брыгада «За Радзіму» | |
---|---|
Гады існавання | 1943—1944 |
Краіна |
СССР Беларуская ССР |
Падпарадкаванне | Беларускі штаб партызанскага руху |
Уваходзіць у | Вілейскае партызанскае злучэнне |
Тып | партызаны |
Функцыя | змаганне з акупантамі |
Колькасць | 495 партызан (2 ліпеня 1944 года) |
Дыслакацыя | Шаркоўшчынскі, Маладзечанскі, Відзскі, Браслаўскі раёны |
Войны |
Другая сусветная вайна Вялікая Айчынная вайна |
Удзел у | |
Камандзіры | |
Вядомыя камандзіры |
|
Партызанская брыгада «За Радзіму» — партызанская брыгада, створаная ў верасні 1943 года на базе асобных атрадаў П. М. Шырокава (дзейнічаў з лістапада 1942 года), А. Ф. Ячмянёва (арганізаваны ў маі 1943 года), У. Ц. Антонава і І. Ф. Бандарэнкі (арганізаваныя ў верасні 1943 года). Дзейнічала на акупіраванай тэрыторыі Шаркоўшчынскага, Маладзечанскага, Відзскага, Браслаўскага раёнаў. 2 ліпеня 1944 года брыгада (495 партызан, 5 атрадаў) злучылася з Чырвонай Арміяй.
Склад
[правіць | правіць зыходнік]- партызанскі атрад імя Жданава (былы Шырокава);
- партызанскі атрад імя Варашылава (былы Ячмянёва);
- партызанскі атрад імя Кірава (былы Антонава);
- партызанскі атрад імя Молатава (былы Бандарэнкі);
- партызанскі атрад імя Куйбышава.
Камандаванне
[правіць | правіць зыходнік]Камандзіры
[правіць | правіць зыходнік]- П. М. Шырокаў;
- М. У. Кандрашчанка.
Камісар
[правіць | правіць зыходнік]Начальнікі штаба
[правіць | правіць зыходнік]- А. А. Дзюжэнка;
- К. І. Капцюгоў.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Восенню 1943 года партызаны разбілі нямецкі гарнізон у вёсцы Бірута Браслаўскага раёна, спалілі 38 мастоў. У студзені 1944 года ўзарвалі электрастанцыю і млын у вёсцы Чырвоны Двор Шаркоўшчынскага раёна, знішчылі аўтагараж з 17 аўтамашынамі і 16 матацыкламі, 2 склады ў Даўгаўпілсе. У чэрвені 1944 года падарвалі 580 рэек. Вялі баі пры адступленні нямецкіх войск у Браслаўскім раёне.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Беларусь у Вялікай Айчыннай вайне, 1941—1945: Энцыкл. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1990. — 680 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-012-2.