Хомі Джэхангір Баба

Хомі Джэхангір Баба
хіндзі: होमी जहांगीर भाभा
Дата нараджэння	30 кастрычніка 1909(1909-10-30)[…]
Месца нараджэння	Мумбаі, Бамбейскае прэзідэнцтва[d], Брытанская Індыя, Брытанская імперыя, Вялікабрытанія
Дата смерці	24 студзеня 1966(1966-01-24)[…] (56 гадоў)
Месца смерці	Bossons Glacier[d], Шамані, canton of Chamonix-Mont-Blanc[d], Бонвіль[d], дэпартамент Верхняя Савоя, рэгіён Рона — Альпы, Метраполія Францыі, Францыя
Грамадзянства	Індыя  Брытанская Індыя  Індыйскі Саюз
Род дзейнасці	вучоны-ядзершчык
Навуковая сфера	ядзерная фізіка
Месца працы	Індыйскі навуковы інстытут[d] Інстытут фундаментальных даследаванняў Тата[d]
Альма-матар	Мумбайскі ўніверсітэт[d] Кембрыджскі ўніверсітэт (1930) Cathedral and John Connon School[d] Элфінстанскі каледж[d]
Навуковы кіраўнік	Ральф Фаўлер[d] і Поль Дзірак
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Індыйская нацыянальная акадэмія навук[d] Нацыянальная акадэмія навук ЗША
Узнагароды	член Лонданскага каралеўскага таварыства прэмія Адамса[d] (1942) член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук Melchett Medal[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Хомі Джэхангір Баба (англ.: Homi Jehangir Bhabha; 30 кастрычніка 1909, Бамбей, Індыя — 24 студзеня 1966, Манблан, Францыя) — індыйскі фізік, які сыграў значную ролю ў развіцці індыйскай атамнай навукі, тэхнікі і ядзернай праграмы. Ганаровы член шэрагу навуковых таварыстваў і акадэмій навук, у тым ліку Лонданскага каралеўскага таварыства (1941).

Баба вучыўся ў Кембрыджскім універсітэце, які скончыў ў 1930. Навуковую працу пачаў пад кіраўніцтвам Ральфа Фаўлера. У 1940—1945 гадах працаваў у Індыйскім інстытуце навук у Бангалоры, з 1942 года — прафесар. У 1945 стаў ініцыятарам стварэння і першым кіраўніком Інстытута фундаментальных даследаванняў Тата ў Бамбеі. Баба стаў старшынёй Камітэта па атамнай энергіі Індыі (з 1947) і дырэктарам Атамнага цэнтра Трамбэй (з 1957), які ён таксама заснаваў.

Баба таксама з’яўляўся буйным грамадскім дзеячам. Ён быў старшынёй на першай канферэнцыі па мірным выкарыстанні атамнай энергіі ў Жэневе ў 1955 гдзе. Акрамя таго ён некалькі гадоў (1960—1963) узначальваў Прэзідыум Міжнароднага саюза чыстай і прыкладной фізікі (IUPAP), а таксама з’яўляўся членам Навукова — кансультатыўнага савета МАГАТЭ.

Загінуў у горным масіве Манблан у выніку катастрофы самалёта, на якім накіроўваўся на чарговае пасяджэнне савета МАГАТЭ.