(163) Эрыгона
Выгляд
(163) Эрыгона | |
---|---|
Адкрыццё | |
Першаадкрывальнік | Ж. Ператэн |
Месца выяўлення | Тулуза |
Дата выяўлення | 26 красавіка 1876 |
Эпанім | Эрыгона |
Альтэрнатыўныя абазначэнні | 1957 OT; A892 RA |
Арбітальныя характарыстыкі | |
JD 2456000.5 |
|
Эксцэнтрысітэт (e) | 0,19039 |
Вялікая паўвось (a) |
354,191 млн км (2,36762 а.а.) |
Перыгелій (q) |
286,757 млн км (1,91685 а.а.) |
Афелій (Q) |
421,625 млн км (2,81839 а.а.) |
Перыяд абарачэння (P) | 1 330,658 сут (3,643 г) |
Сярэдняя арбітальная скорасць | 19,18 км/с |
Схіленне (i) | 4,813° |
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) | 160,208° |
Аргумент перыгелія (ω) | 298,275° |
Сярэдняя анамалія (M) | 44,520° |
Фізічныя характарыстыкі | |
Дыяметр | 72,63 км |
Маса | 4,01×1017 кг |
Шчыльнасць | 2,000 г/см³ |
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні | 0,0203 м/с² |
2-я касмічная скорасць | 0,0384 км/с |
Перыяд вярчэння | 16,136 гад |
Спектральны клас | C |
Абсалютная зорная велічыня | 9,47m |
Альбеда | 0,0546 |
Сярэдняя тэмпература паверхні | 183 К (−90 °C) |
(163) Эрыгона (стар.-грэч.: Ἠριγόνη) — вельмі цёмны астэроід галоўнага пояса, які ўзначальвае аднайменнае сямейства астэроідаў. Ён быў адкрыты 26 красавіка 1876 года Ператэнам і названы ў гонар Эрыгоны, дачкі Ікарыя, ці Эрыгоны (дачкі Эгісфа) у старажытнагрэчаскай міфалогіі[1].
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 30. — ISBN 3-540-00238-3.