голас
Беларуская
[правіць]Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці
[правіць]го́-лас
Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне
[правіць]IPA: []
Семантычныя уласцівасці
[правіць]Значэнне
[правіць]- гукі, якія ўтвараюцца ваганнем галасавых звязак, што знаходзяцца ў горле ◆ Ля рэчкі чуліся вясёлыя галасы. Высокі голас. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 194. — 968 с.
- асобная самастойная партыя многагалосага твора вакальнай і інструментальнай музыкі ◆ Раманс для двух галасоў.
- меркаванне, выказванне, думка ◆ Падаць голас. Прыслухоўвацца да голасу мас.
- права заяўляць сваё меркаванне пры вырашэнні дзяржаўных пытанняў ◆ Не хапіла аднаго голасу на выбарах. Галасы выбаршчыкаў. Падлік галасоў. Рашаючы голас.
- разм. клавіш музычнага інструмента ◆ У акардэоне сапсаваліся галасы.
Сінонімы
[правіць]Антонімы
[правіць]Гіперонімы
[правіць]Гіпонімы
[правіць]Халонімы
[правіць]Роднасныя словы
[правіць]| Блізкае радство | |
| |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы
[правіць]Этымалогія
[правіць]Паходзіць ад ??