¹ At siya'y muling nagpasimulang magturo sa tabi ng dagat. At nagpipisan sa kaniya ang lubhang maraming tao, ano pa't siya'y lumulan sa isang daong, at siya'y naupo sa dagat; at ang buong karamihan ay nasa lupa sa tabi ng dagat.

¹ He began to teach again by the sea. And such a very large crowd gathered to Him that He got into a boat in the sea and sat down; and the whole crowd was by the sea on the land.

³ Pakinggan ninyo: Narito, ang manghahasik ay yumaon upang maghasik:

³ “Listen to this! Behold, the sower went out to sow;

⁵ At ang mga iba'y nangahulog sa batuhan, na doo'y walang maraming lupa; at pagdaka'y sumibol, sapagka't hindi malalim ang lupa:

⁵ Other seed fell on the rocky ground where it did not have much soil; and immediately it sprang up because it had no depth of soil.

⁷ At ang mga iba'y nangahulog sa dawagan, at nagsilaki ang mga dawag, at ininis ang mga pananim, at ito'y hindi nangamunga.

⁷ Other seed fell among the thorns, and the thorns came up and choked it, and it yielded no crop.

⁹ At sinabi niya, Ang may mga pakinig na ipakikinig, ay makinig.

⁹ And He was saying, “He who has ears to hear, let him hear.”

¹¹ At sinabi niya sa kanila, Sa inyo ay ipinagkaloob ang makaalam ng hiwaga ng kaharian ng Dios: datapuwa't sa kanilang nangasa labas, ang lahat ng mga bagay ay ginagawa sa pamamagitan ng mga talinghaga:

¹¹ And He was saying to them, “To you has been given the mystery of the kingdom of God, but those who are outside get everything in parables,

¹³ At sinabi niya sa kanila, Hindi baga ninyo nalalaman ang talinghagang ito? at paanong malalaman ninyo ang lahat ng mga talinghaga?

¹³ And He *said to them, “Do you not understand this parable? How will you understand all the parables?

¹⁵ At ang mga ito'y yaong nangasa tabi ng daan, na doon nahahasik ang salita; at nang kanilang mapakinggan, pagdaka'y pinaroroonan ni Satanas, at inaalis ang salita na inihasik sa kanila.

¹⁵ These are the ones who are beside the road where the word is sown; and when they hear, immediately Satan comes and takes away the word which has been sown in them.

¹⁷ At hindi nangaguugat sa kanilang sarili, kundi sangdaling tumatagal; kaya't pagkakaroon ng kapighatian o ng mga paguusig dahil sa salita, pagdaka'y nangatisod sila.

¹⁷ and they have no firm root in themselves, but are only temporary; then, when affliction or persecution arises because of the word, immediately they fall away.

¹⁹ At ang mga pagsusumakit na ukol sa sanglibutan, at ang daya ng mga kayamanan, at ang mga pita sa ibang mga bagay na nagsisipasok, ang nagsisiinis sa salita, at ito'y nagiging walang bunga.

¹⁹ but the worries of the world, and the deceitfulness of riches, and the desires for other things enter in and choke the word, and it becomes unfruitful.

²¹ At sinabi niya sa kanila, Dinadala baga ang ilaw upang ilagay sa ilalim ng takalan, o sa ilalim ng higaan, at hindi baga upang ilagay sa talagang lalagayan ng ilaw?

²¹ And He was saying to them, “A lamp is not brought to be put under a basket, is it, or under a bed? Is it not brought to be put on the lampstand?

²³ Kung ang sinoman ay may mga pakinig na ipakikinig, ay makinig.

²³ If anyone has ears to hear, let him hear.”

²⁵ Sapagka't ang mayroon, ay bibigyan pa; at ang wala, pati ng nasa kaniya ay aalisin pa sa kaniya.

²⁵ For whoever has, to him more shall be given; and whoever does not have, even what he has shall be taken away from him.”

²⁷ At natutulog at nagbabangon sa gabi at araw, at sumisibol at lumalaki ang binhi na di niya nalalaman kung paano.

²⁷ and he goes to bed at night and gets up by day, and the seed sprouts and grows—how, he himself does not know.

²⁹ Datapuwa't pagka hinog na ang bunga, ay ginagamit agad ang panggapas, sapagka't dumating na ang pagaani.

²⁹ But when the crop permits, he immediately puts in the sickle, because the harvest has come.”

³¹ Ito'y tulad sa butil ng binhi ng mostasa, na pagkahasik sa lupa, bagama't siyang lalong pinakamaliit sa lahat ng mga binhi na nangasa lupa,

³¹ It is like a mustard seed, which, when sown upon the soil, though it is smaller than all the seeds that are upon the soil,

³³ At sa pamamagitan ng gayong maraming talinghaga ay sinasaysay niya sa kanila ang salita, ayon sa makakaya ng kanilang pakinig;

³³ With many such parables He was speaking the word to them, so far as they were able to hear it;

³⁵ At nang araw ding yaon, nang gabi na, ay sinabi niya sa kanila, Tumawid tayo sa kabilang ibayo.

³⁵ On that day, when evening came, He *said to them, “Let us go over to the other side.”

³⁷ At nagbangon ang isang malakas na bagyo, at sinasalpukan ang daong ng mga alon, na ano pa't ang daong ay halos natitigib.

³⁷ And there *arose a fierce gale of wind, and the waves were breaking over the boat so much that the boat was already filling up.

³⁹ At gumising siya, at sinaway ang hangin, at sinabi sa dagat, Pumayapa, tumahimik ka. At humimpil ang hangin, at humusay na totoo ang panahon,

³⁹ And He got up and rebuked the wind and said to the sea, “Hush, be still.” And the wind died down and it became perfectly calm.

⁴¹ At sila'y nangatakot na lubha, at sila-sila'y nangagsasabihan, Sino nga ito, na pati ng hangin at ng dagat ay tumatalima sa kaniya?

⁴¹ They became very much afraid and said to one another, “Who then is this, that even the wind and the sea obey Him?”