Islavarenn-stag

An islavarenn-stag, er yezhadur, zo un islavarenn hag a zo stag ouzh un anv-kadarn pe ouzh ur raganv eus ar bennlavarenn. An anv liammet ouzh an islavarenn stag a vez graet ger-diaraok anezhañ.

Bez e c'hall bezañ gwelet evel ur seurt anv-gwan dre ma kemer lec'h un anv-gwan :

An den a livez e glas zo ur furlukin.
An den glas zo ur furlukin.

Stumm diogel

Degaset eo an islavarenn-stag gant ar rannig-verb a (+ verb displeget) :

An den a welez ahont zo ur poliser kuzh.
Amañ 'z eus bugale a ra trouz.

Met n'en deus rannig-verb ebet dirak stummoù ar verb kaout :

An hini en deus arc'hant a baeo evit ar re all.

N'eus rannig-verb ivez dirak ur raganv renadenn-dra:

Ar re ho lenno a vo souezhet-bras

Stummoù gant ha(g)

Evit lakaat ar pouezh war al liamm izurzhiañ, e vez implijet ha(g) dirak ar rannig-verb:

An iliz hag a welit ahont zo bras.

Ha(g) zo implijet atav :

pa ar ger-diaraok zo un raganv gour eeun: Hi hag a zlee bezañ amañ abaoe ur c'hardeur ...
pa ar ger-diaraok zo un anv divoutin: Ronan, hag a oa klañv, a chomas er gêr ivez.
pa ar ger-diaraok zo un anv amresisaat:
- Ul lizher, hag a zo skrivet brav.
- Anavezout a ran un den hag a zeufe gant plijadur da gomz dirazoc'h

Pa ar ger-diaraok zo ur renadenn-dra eeun

Implijet e vez ar stumm ober er islavarenn-stag, hep ar rannig-verb a :

An nor emaoc'h o livan zo kozh-tre.

Pa ar ger-diaraok zo ur renadenn dieeun pe ur renadenn doarenn

Lakaet e vez ur araogenn displeget e fin an islavarenn-stag:

Ar vro, e oa Yann o chom enni, a oa brav
An dud, a blij din bezañ ganto, a zo tud diardoù

Stumm nac'h

Implijet e vez ar rannig-verb na war-lerc'h un anv strizh:

an evn na gant ket ken, ...

Implijet e vez ha ne war-lerc'h un anv amstrizh

Kavet em eus ur c'haier kozh ha ne oa ket implijet an holl bajennoù anezhañ

Islavarenn-stag gant ma

Pa vez ur ster lec'hiañ d'ar ger-diaraok, amzer pe doare, e vez implijet ar rannig-stagañ ma:

Er stad ma emaomp ...

Un islavarenn-lec'hiañ eo eta.