pellgomz

Brezhoneg

Etimologiezh

Ger kevrennek savet diwar ar rakger pell- hag ar verb komz, deuet da vezañ gomz, gant ur c'hemmadur dre vlotaat.

Anv-kadarn

pellgomz /ˈpɛl.gɔ̃ms/ gourel (liester : pellgomzoù)

1. Benveg e vez treuzkaset sonioù a-bell a-drugarez dezhañ, dre hantererezh un amred tredan.
   • <skouer>

Gerioù kar dre o ster

• pellgomzer

Deveradoù

• pellgomzadenn
• pellgomzer
• pellgomzerez
• pellgomzerezh

Gerioù kevrennek

• levr-pellgomz
• niverenn-bellgomz
• pellgomzer hezoug (hezougell)

Troidigezhioù

• galleg : téléphone ^(fr)
• iwerzhoneg : teileafón ^(ga) , guthán ^(ga)
• kembraeg : ffôn ^(cy) , teleffon ^(cy)
• kerneveureg : pellgewsel ^(kw) , fon ^(kw)
• manaveg : chellvane ^(gv)
• saozneg : telephone ^(en)
• skoseg : fòn ^(gd)
• spagnoleg : teléfono ^(es)  gourel

Verb

Kemmadur	Furm
hep	pellgomz
dre vlotaat	bellgomz
amreizh	digemm

pellgomz /ˈpɛl.gɔ̃ms/ verb kreñv dieeun (anv-gwan-verb : pellgomzet) (displegadur)

1. Kehentiñ, treuzkas dre ur pellgomz ; ober ur bellgomzadenn. → pellgomz ouzh ub.
   • Ret deoc'h pellgomz d'ar prokulor Mavromatis. — (Pétros Márkaris, lakaet e brezhoneg gant Alan Botrel, Na baeit ket!, An Alarc'h Embannadurioù, 2014, p. 349.)

Troidigezhioù

• galleg : téléphoner ^(fr)
• kembraeg : ffonio ^(cy)
• kerneveureg : pellgewsel ^(kw) , fonya ^(kw)
• manaveg : chellvaney ^(gv)
• saozneg : telephone ^(en)
• skoseg : fòn ^(gd)