Espada

Ang Romanhong Gladius, usa ka puthaw nga espada

Ang Espada maoy usa sa unang mga epektibong hinagiban niadtong Panahon sa Puthaw.

Ang bintaha sa tag-as ug hait nga mga espada diha sa panggubatan naghuwat una sa pagkadiskubre sa mga bag-ong paagi sa pagtunaw ug puthaw, bag-o magamit. Sa mga 1500 B.K., ang atsa panggubat mi-evolve ngadto sa espadang sickle, usa ka bronse nga espada nga bawog, ug adunay baga nga gunitanan. Tungod kay kapin tulo ka ti-il man ang iyang gitas-on, milapas kini sa tensile strength sa bronse ug, nan, dili praktikal. Kini nga matang sa espada nakit-an sa mga arkeologo sa mga lubnganan sa Gresya.

Isip usa ka tininuod nga hinagiban, nagsugod ang paghimo sa mga puthaw nga espada sa pagkadiskubre sa paggama ug puthaw. Ang mga "tinuod" nga espada nagsugod ug gawas niadtong mga 1200 B.K. Ang unang mga espada sa panahong klasikal gimugna nga mugbo, kay usahay ra man kini gamiton sa pag-guba ug armor. Ang mga espada sa Roma kaniadto, ang gladius, duha ra ka tiil ang gitas-on. Apan sa pagkunhod sa imperyo migawas ang spatha, ang taas nga pangtigbas nga mga espada sa mga barbaro, ang "amahan" sa mga espada sa medyibal nga Uropa.