rhisgl

Cymraeg

Cynaniad

yn y Gogledd: /r̥ɪsɡl/, [ˈr̥ɪskl̩]
yn y De: /r̥ɪsɡl/, [ˈr̥ɪskl̩]
- ar lafar: /ˈr̥ɪsɡɪl/, [ˈr̥ɪskɪl], /ˈr̥ɪʃɡɪl/, [ˈr̥ɪʃkɪl]

Geirdarddiad

Bachigyn y Gelteg *rūskos o'r gwreiddyn Indo-Ewropeaidd *h₃reuk- ‘datgloddio, datgladdu’ a welir hefyd yn y Lladin runcēre ‘chwynnu’, yr Hen Roeg orýssō (ὀρύσσω) ‘turio, palu’ a'r Sansgrit luñcati (लुञ्चति) ‘tynnu, plycio’. Cymharer â'r Gernyweg a'r Llydaweg rusk a'r Wyddeleg rúsc.

Enw

rhisgl g (lluosog: rhisglau; unigolynnol: rhisglyn)

(botaneg) Gorchudd allanol gwydn boncyff a changhennau coeden.
Mae rhisgl y goeden yn ei amddiffyn rhag yr elfennau.

Amrywiadau

rhisg, rhisglyn, rhisgyn

Termau cysylltiedig

rhisglo, rhisglol

Cyfieithiadau

Almaeneg: Rinde b
Cernyweg: rusk tfl.
Eidaleg: corteccia b
Ffrangeg: écorce b
Gaeleg yr Alban: rùsg g, cairt b
Groeg: φλοιός (floiós) g
Gwyddeleg: rúsc g, coirt b
Iseldireg: schors b

Llydaweg: rusk tfl.
Pwyleg: kora b
Saesneg: bark
Sbaeneg: corteza b